հի
Ամենաքիչը քեզ էի այստեղ սպասում, բայց դե որ եկել էս, անցի կրակակետմենք այստեղ կրակում ենք.
Կամ Տեր եւ Տիկին.
Դե գիտես, նման պիտակը ընձ համար մեծագույն պատիվ կլիներ.Բայց ոչ՛ քո կողմից.
Ստիպում են ասել մեկուսարանում, մենք ֆորումում ենք.
Այս մի մտքի հետ, համամիտ եմ.
Այլ նաեւ տղամարդկության բացակայության. Գիտնակաները ապացուցել են, որ ցանկացաց բանական տղամարդու օրգանիզմում, կա որոշ չափով ագրեսիա պարունակող հորմոններ, ինչը կանանց մոտ ավելի քիչ է.
Վիրավորական Կոպիտ Գրառում.Թե մեզանից ով է ավելի պատասխանատու եւ ճիշտ հայտարարություններ անում հրապարակայնորեն, կկարդաս ստորեւ...
Ինձ այնքան հետաքրքիր է, պատերազմի եւ քեֆի դավաճանները ինչ եզրեր կարող են ունենալ մէկ-մէկու միջեւ? Այսինքն պատերազմի դավաճանը, պատերազմից է փախչում, իսկ քեֆի դավաճանը, վախից հրաժարվում խորոված ուտելուց թե՛ գրպանելով քեֆի քյաբաբները, հեռանում անհայտ ուղղությամբ... վերջին բերված տարբերակս ավելի շատ կրիմինալ խրոնիկա է հիշեցնում, քան դավաճանության դրսեւորում, հետո էլ կոչ՛ էս անում զերծ մնալ անպատասխանատու հայտարարությունից, օրինակ բերելով եզրեր չունեցող դասալիքին, քյաբաբահատ հանցագործի հետ. Այստեղ ավելի շատ հարցի սոցիալական խնդիր կա, ով էր քյաբաբահատը? Ինչ սոցիալ ծանր վիճակից դրթվաց նա դիմեց քյաբաբահատության? Իսկ դու շտապուս էս նրան, քեֆի դավաճան հռչակել.
Շնորհակալություն.
Որ ռեսուրսները? Ցանկացած պաշտոնական Երաեւանի բանակցության փորձ, դիտվելու է որպես օտար պետության ներքին գործերի միջամտություն, իսկ ՋավախքաՀայերի ասածները պաշտոնական Թիֆլիսի համար արժեք չունեն. Ինչ ռեսուրսներ? Ինչ ռեսուրս? Սպասենք թե՛ երբ են ՋավախքաՀայերին սպառելու որպեսզ ռեսուրս թե՛ երբ են կաթի գործարան բացելու, որպեսզի Իմ Ազգը բանա օտարի ձեռքի տակ, որպես ստրուկ եւ սա՛ Ձեր հարցի լուծումն է. Վրացիները ի սկզբանե չաշխատել սիրող ազգ են, դրա համար իրենց պետք կգան Ջավախքի հարյուր հազար ստրուկները չէ? Եթե իրոք լինում եք Ափխազիայում, հարցրեք Ձեր բարեկամներից թե՛ ովքեր են վրացիները, ինչն է նրանց համար հարգի, իսկ ինչը ՈՉ՛? Մեկը ես չեմ՛ ցանկանում, որպեսզի իմ ազգը ստրուկ լինի երբեմնի սեփական հարկատու պրովինցիայի ձեռքում. Չեմ Ցանկանում.
Կներես Հարգելի Զրուցակից, բայց ես ինձ չեմ համարում քաղաքակիրթ ազգի ներկայացուցիչ, որովհետեւ տեսել եմ քաղաքակիրթ ազգերի եւ գիտեմ այդպիսիք ինչ միացյալ աղմուկ են բարձրացնում, երբ նրանցից մեկի ոտքը թեթեւ տրորում են հեռավոր երկրում.
Սպանեցին մեր Հայրենակցին Ջավախքում, թիկունքից կրակելով.
Ավտոմեքենայի տակ միտումնավոր գցեցին մեր հայրենակցին, որից հետո տուժածին ավտովթարը քիչ է, մի հատ էլ քացիներով ծեծեցին.
Նրան պաշտպանած մեկ այլ մեր հայրենակիցների նրան փրկելու համար ձերբակալել եւ Հայոց Աստվածները մենակ գիտեն թե՛ նրանց հետ ինչպես են վարվել մեկուսարանում.
Դե՛ Հիմա Ինձ Ասա Հարգելի Զրուցակից.
Ձեզանից որ մեկիտ այդ դեպքը հետաքրքրեց?
Ահա թեման http://www.akumb.am/showthread.php?t=7641
Նկատում էս, առհասարակ հետաքրքրող թեմա չի՛ եղել, ելնելով գրառումների առատությունից, բայց հենց որ նկատվեց, որ այստեղ պատերազմի կոչերին համարժեք գրառումներ են անում, մի անգամից համատարած աշխուժություն տիրեց.
Նորից ներեղություն եմ խնդրում, ես ապուպապ որպես այդպիսին չեմ ունեցել, ուղղեղի ընձեռնած բացառիկ կարողություններով... Որն էր այդ ուղղեղի իրեն դրսեւորաց բացառիկ կարողությունը, հարյուրամյակներով, հազարամյակ պետականություն չունենալը?
Այսինքն ազգը դատապարտված է, որովհետեւ դարերով մեզ բնաջնջած հարեւան սելջուկ-թաթարը իր միտումը առ այսօր չի՛ փոխել եւ չի՛ փոխելու/Ադրբեջան/Թուրքիա/
Ահա, Ցեղասպանությունից առաջ մեր պապ օսմանյան կայսրության Հայ ռազմական պաշտոնյաները, ուղղեղի բացառիկ կարողություն դրսեւորեցին, թույլ տալով Հայ տղամարդկանց բանակ մոբիլիզացնեն, իսկ առաջին հանրապետության ժամանակ, կործանվեցին օտարամոլության, դասալքության եւ այլնի պատճարով, բայց ոչ՛ հաստատ կամավորություն դրսեւորելու. Ես կարծում էի դուք զերծ կմանք Պատասխանատու Հրապարակայնորեն Արտահայտություններից, ինչեւէ.
Ըհմ, եթե Հայոց Պատմություն կարդացել էս, կամ եթե երբեւիցե որոշես ուշադիր կարդալ, կհասկանաս, որ միակ սխալը պապերիտ վախի եւ դասալքության մեջ էր. Պացեֆիզմը դա՛ իրենից կապույտ, շատ կապույտ երազ է.
Անգամ պատմությունից տողեր հիշեցի ...Քրդական ցեղերը քոչելով հյուսիս, հող էին փնտրում, որը տեղի ժողովուրդը չի պաշտպանում...
սատանան տանի.
Ինչու դժվար? Մեր թշնամիներին դա՛ մեզ հետ շատ էլ լավ ստացվում է առ այսօր. Թշնամիներից պաշտպանվել չցանկանալը, կապում եմ ուղեղի հետ, իսկ պաշտպանվելու դեպքում, ազգի ներսում ծակած տարակարծությունը, ազգի անջատվածության. Կեցցեն Սելջուկ-Թաթարները.
Բանեցնում էին քաղաքականություն, մինչեւ 1993 թվականը, որից հետո հենց սկսեցին սպանվել եւ բռնաբարվել, որոշեցին կռվել, ինչն էլ տվեց իր դրական արդյունքները. Պատերազմի ընդացքում ձեռք էին բերել առժանի հարգանք, ինչը տվեց ապրելու իրավունք, իսկ այդ քո ասաց քաղաքականությունը արժեք չէր ունենա, չլիներ «Բաղրամյան» ջոկատները.
Հ. Գ.
Ժողովուրդ, խելքի եկեք, խնդրում եմ.
Ժամանակը չի, իրար հետ հարց պարզելու.
Գուցէ ես շատ վատ մարդ եմ, բայց ձեր վախը կկործանի բոլորիս.
Դեռ ոչ՛ մի մառտնչող ազգ, իր ազգի ամեն մի մասնիկի համար իսկական մարտնչողը չի՛ կորչել. Մենք հիմա մեկ ոտքով ընկած ենք թակարդը եւ այդ մեկ ոտքը Ջավախքն է, եթե մեր մատները թակարդի մեջ չմցնենք, վախենալով թակարդի սուր ատամներից, որը կարող է ճղճղել, արյունոտելով մեր մատները, ապա նրա երկաթյա ատամները այնքան կսխմեն, մինչեւ ոսկորը մարմնից կանջատվի եւ բոլորս կդարնանք անդամլույծ.
Էջանիշներ