Ծեծը՝ դաստիարակության միջոց

[Ծով]

Խոսքով ապտակելը /ծեծելը՞ / շատ ավելի բարդ ու արդյունավետ է…Բայց խոսքի թափն էլ պիտի ճիշտ վերցնել /ամենանուրբ իմաստով/…
Ես էլ մի դեպք հիշեցի…
Դասից տուն էի գնում՝ մտքերի մեջ, մեկ էլ այսպես ասած արթնացա մի չորս տարեկանին մոտ փոքրիկի ձայնից…
Մայրը երեխային տուն էր կանչում՝ հաց ուտելու…ու հո չէր խփում մեջքին…փոքրիկն ընդամենը ուզում էր մի քիչ էլ խաղալ…անտարբեր հարևանությունը կարծես թե վաղուց արդեն սովոր էր այդ երևույթին…ես էլ լսել էի, որ էդ կինը մի քիչ հիստերիկ ա…
Առանց վախենալու մոտեցա/ հնարավոր էր՝ ինձ էլ խփեր /…փոքրիկին խլեցի մոր ձեռքից ու իրան էլ հետ հրեցի…
/լուրջ եմ ասում էրեխու լաց սիրտս չի տանում/…
Ինձ ինչ ասես չասեց էդ կինը ու գնաց տուն…
Վերջն էր…ինձ թվաց էրեխուն ինձ թողեց…
Նստեցինք մի հատ նստարանի վրա, պուճուրին գրկել էի, ինքն էլ վախեցած ասում էր/
—Գնամ հացը ուտեմ, մամաս էլի կծեծի…
=>Երբ որ մարդիկ սովորում են ծեծը որպես դաստիարակության միջոց ընդունելուն, իրենց ձեռքով կարող են սեփական երեխաներին կոմպլեքսավորված, ամեն ինչից վախեցող ու դյուրագրգիռ մեծացնել…
էս դեպքում էդ պուճուրիկն իբրև կամակոր երեխա էր…/ ու աղջիկ էր ի դեպ/
Եթե ձեռքերը կարողանային խոսել, անպայման կդատապարտեին իրենց որպես կոպիտ ու անխնա դաստիարակման միջոց օգտագործելու համար…

[Մանոն]

...ասում էր/
—Գնամ հացը ուտեմ, մամաս էլի կծեծի…

Տեսնես ո՞նց պիտի կուլ գնար այդ խողճ երեխային մոր տված հացը՝ շաղախված աղի արցունքի հետ...Չեմ հարգում ծեծի միջոցով դաստիարակել փորձող մարդկանց:
Հիմա գրեմ մի առակ, որը հրաշալիորեն զուգահեռվում է այս թեմային և ցույց է տալիս, որ միայն սիրով, ըմբռնումով և համբերատարությամբ կարելի է հասնել ցանկալի դաստիարակության.
«Ասում են՝ Գրիգոր Նարեկացին 7 տարի հոտաղ է եղել: Ի տարբերություն մյուսների՝ նա անասուններին երբեք չէր ծեծում: Տեսնելով նրա բարությունը՝ տերը՝ բիրտ ու ամբարիշտ մի մարդ, ասաց.
–Էլ ինչ հոտաղ, որ անասուններին չծեծի:
Փորձելով խլել ճիպոտը՝ նա ընկնում է Նարեկացու հետևից: Բայց այդ պահին Նարեկացին ճիպոտը տնկում է հողի մեջ ու փախչում: Հարուստը փորձում է ճիպոտը հանել հողից, բայց ա՜յ քեզ հրաշք, չի կարողանում, որովհետև այն արմատակալում է, դառնում մշտականաչ գիհի, մի ծառ՝ որն անընդհատ կանաչ է, որի փայտը չի փտում և ապրում է 400 տարի»:
Անգամ որպես ծեծի միջոց օգտագործվող դաժան այդ առարկան՝ ճիպոտը, մայր հողի ջերմությանը հանդիպելով արմատակալում ու ծաղկում է...

[Root]

Փորցել եմ .... չի անցնում .. խորհուրդ չեմ տալիս ..

[Fantazy]

Ծեծը երբեք չի եղել ու չի կարող լինել դաստիարակման միջոց:
Ինչպես ասվել է այս թեմայում, ծեծված երեխաները մեծանում են ու դառնում դաժան, բռի, կոպիտ անձնավորություններ:
Անձամբ ես շատ անգամ կնախնտրեի ապտակ ուտել քան ծնողներիցս մեկի, հատկապես հայրիկիս կողմից ամոթանքի կամ նախատանքի խոսք լսեի: Ինձ կայնքում չեն ծեծել, ու ես չեմ կարծում, որ իմ դաստիարակությունը դրանից տուժել ա, ավելին՝ շահել ա:

[Ծով]

Տեսնես ո՞նց պիտի կուլ գնար այդ խողճ երեխային մոր տված հացը՝ շաղախված աղի արցունքի հետ...Չեմ հարգում ծեծի միջոցով դաստիարակել փորձող մարդկանց:
Հիմա գրեմ մի առակ, որը հրաշալիորեն զուգահեռվում է այս թեմային և ցույց է տալիս, որ միայն սիրով, ըմբռնումով և համբերատարությամբ կարելի է հասնել ցանկալի դաստիարակության.
«Ասում են՝ Գրիգոր Նարեկացին 7 տարի հոտաղ է եղել: Ի տարբերություն մյուսների՝ նա անասուններին երբեք չէր ծեծում: Տեսնելով նրա բարությունը՝ տերը՝ բիրտ ու ամբարիշտ մի մարդ, ասաց.
–Էլ ինչ հոտաղ, որ անասուններին չծեծի:
Փորձելով խլել ճիպոտը՝ նա ընկնում է Նարեկացու հետևից: Բայց այդ պահին Նարեկացին ճիպոտը տնկում է հողի մեջ ու փախչում: Հարուստը փորձում է ճիպոտը հանել հողից, բայց ա՜յ քեզ հրաշք, չի կարողանում, որովհետև այն արմատակալում է, դառնում մշտականաչ գիհի, մի ծառ՝ որն անընդհատ կանաչ է, որի փայտը չի փտում և ապրում է 400 տարի»:
Անգամ որպես ծեծի միջոց օգտագործվող դաժան այդ առարկան՝ ճիպոտը, մայր հողի ջերմությանը հանդիպելով արմատակալում ու ծաղկում է...

Շատ սիրուն օրինակ է…

[ihusik]

Գիտե՞ք ինչն է ամենաշատը նկարագրում, խոսում մարդու մասին...
նրա վերաբերմունքը մարդկանց, կենդանիների, երևույթների հանդեպ ու ես կարծում եմ, որ
մարդը՝ հենց իր վերաբերմունքն է...

Ապրես Manon ջան, շնորհակալ եմ բերածդ օրինակի համար, շատ ուսանելի էր...
Տեսեք թե ինչպես են վերաբերվում մեծերը նույնիսկ կենդանիներին, իսկ մե՞նք ինչ ենք անում...

[Root]

Ծեծը ատելություն է ծնում, ծեծը անհնազանդությունն ավելի է բորբոքում, ու ընդհանրաապես ... եթե պիտի ծեծով դաստիարակես ... ավելի լավ է թողնես ինքն իրեն զարգանա ... որովհետեև ծեծը ապագայում հոգեկան մեծ տրավմայի պատճառ կարող է դառնալ...

[աբոկալիպս]

երեխային դաստիրակելու ամենա արդյունավետ ձևը => հետո ելի ու ամեն ինչ լավա լինում

[Root]

Ահա ու հետո ամեն օր տենց մի օր կդառնա .. և այդպես ամեն օր


իսկ կարելի էր չէ ...

[Vive L'Armenie]

Չէ , որովհետև այդ ծեծը երեխայի հոգեկանի վրա վատ ազդեցություն է թողնում : Ես ծանոթ ունեմ, որը դաստիարակվել է ծեծով...
Նա անչափ սիրում ու պաշտում է իր ծնողներին, բայց պահ է գալիս (հիշելով այդ պահերը) , մի տեսակ նեռվայն է դառնում ու ատելությամբ է լցվում իր ծնողների հանդեպ:

[աբոկալիպս]

արա որ երեխան գա ու սկսի չարություն անել կամ ախմախ ախմախ հարցեր տա չես հելնի տապոռով տաս գլխին ուշկը էթա

[Angelina]

արա որ երեխան գա ու սկսի չարություն անել կամ ախմախ ախմախ հարցեր տա չես հելնի տապոռով տաս գլխին ուշկը էթա

Ներիր ինձ քեզ հակառակվելու համար, բայց երեխան ավելի է ագրեսիվ դառնում, փորձիր ուսումնասիրել երեխայի հոգեբանությունը, և կտեսնես, որ ծեծում են միայն անասունին, բայց ոչ մարդկային արարածին:

[Ծով]

Ներիր ինձ քեզ հակառակվելու համար, բայց երեխան ավելի է ագրեսիվ դառնում, փորձիր ուսումնասիրել երեխայի հոգեբանությունը, և կտեսնես, որ ծեծում են միայն անասունին, բայց ոչ մարդկային արարածին:

Անժելինա', լրիվ համաձայն եմ քեզ հետ...ու շատ ուրախ եմ, որ դու մեկ-մեկ հակառակվում ես նույնիսկ, որովհետև դա քեզ մոտ ավելի լավ է ստացվում, իսկ գրառումը լինում է բավանդակալից...

[Էդուարդ_man]

Ներիր ինձ քեզ հակառակվելու համար, բայց երեխան ավելի է ագրեսիվ դառնում, փորձիր ուսումնասիրել երեխայի հոգեբանությունը, և կտեսնես, որ ծեծում են միայն անասունին, բայց ոչ մարդկային արարածին:

Չէ միայն անասունին չեն ծեծում
Լավ է երեխան փոքր ժամանակ լացի քո ծեծից քան հետո ամբողջ կյանքում լացես և դու և ինքը:
Շատ բաներ կան, որ խոսքով չի հասկացվում և դրա համար պարտադիր չի անասուն լինել այլ դեռ չհասկացող երեխա որը դեռ խոսքով չի հասկանում
Պետք է սիրել երեխային և խրատել անհրաժեշտության դեպքում, և անպայման այնպես չէ ինչպես անասունին, այլ ինչպես զավակին որին ցանկանում ես հեռու պահել ամեն բացասական բաներից...

[Script]

Չէ միայն անասունին չեն ծեծում
Շատ բաներ կան, որ խոսքով չի հասկացվում

Եթե խոսքով չի հասկացվում կարել է պատժել, բայց ոչ մի դեպքում չի կարելի ծեծել երեխաներին, ես չեմ պատկերացնում ոնց կարելիա ամպաշտպան երեխային ցավ պատճառել