Սովորաբար ծեծը նախնտրած ծնողները՛ նրա համար չեն ծեծում իրենց երեխաներին որ նրանք դրան արժանի են.
Հեղինակն ի նկատի ուներ ծեծը դաստիրակության միջոց առհասարակ բայց քանի թեման զարգացավ փոքրիկների ուղղությամբ՛ մի քանի դիտարկումներ բերեմ.
Ծեծված երեխաները չափահաս դառնալով ավելի ագրեսիվ են եւ դյուրագռգիռ.
Քիչ չեն դեպքերը երբ ծեծված երեխան մեծանալով՛ ծեծի է (Ճիշտ էլ արել է) ենթարկել իր պայմանականորեն ասված՛ ծնողներին.
Ամերիկացիները չեմ կարող ասել բայց եվրոպացի երեխաները իրոք պարկեշտ վարք ունեն. Կարողեք չհավատլ բայց եվրոպացիներն էլ իրենց փոքրիկներին չափավոր դնգստում են.
Դատական դեպքերը եկեք չշտապենք քնադատել, որովհետեւ սոբորաբար երեխան նման քայլի դիմում է՛ այլ ընտրանք չունենալով.
Հ. Գ.
Բերածս օրինակներին իրավունք ունեք հակառակվելու. Բացառություններ կարող են լինել.
Մեջբերել
/ ծեծեք ձեր երեխաներին, էնքան ուրեմն ավելի ավելի անմակարդակ ու անզոր եք :
Armeno-ի խոսքերից
ծեծել երեխային ուրիշների կամ անծանոթների ներկայությամբ. նման ծնողների արարքը ոչ մի արդարացում չունի իմ կարծիքով
, անգամ երեխայի շատ վատ պահվածքը կամ գործած մեծ սխալը:
: Բա էլ ի՞նչ պտի սովորեն էս երեխեքը նման մորից:
Էջանիշներ