Ես ճիշտն ասած չեմ հասկանում ծեծը որպես կանխարգելիչ միջոց օգտագործելը, էդ ինչքան ուժեղ պետք ա ծեծես էդ երեխային, որ ինքը էդ ծեծի վախից էդ չարությունը չանի, իսկ մի հատ տուտուզին խփելը կարծում եմ երեխայի համար հեչ էլ մի մեծ բան չի, որ դրա վախից չանի իր չարությունը։ Ես կարծում եմ, հիմնականում, երբ ծնողը ծեծում է, ավելի շատ պարզապես նյարդերն են տեղի տալիս, ինքը իրեն հանգստացնելու համար է խփում, ոչ թե երեխային վախեցնելու։ Ես օրինակ եղբորս վրա շատ եմ հարձակվել, նույնիսկ մի անգամ էնպես էի ճանկռել, խեղճ էրեխեն ոնց որ վագրի հետ մենամարտի բռնված լիներ։ Բայց էդ ընդամենը եղել ա իմ նյարդային պոռթկումը։ Հետո էնքան էր մեղքս գալիս, որ նայում էի հրեշտակային դեմքին ու երեսի ու ձեռքերի վերքերին, քոռանամ եսԱմեն դեպքում, ծեծելով դաստիարակելը 100% սխալ տարբերակ է։
Մեջբերել
Էջանիշներ