Ծեծը՝ դաստիարակության միջոց

[Jarre]

ինչքնա կարելիա նույն բառը կրկնել` ՄԻ ԱՐԱ

Դրա համար էլ ավելի կարևորը ոչ թե «ՄԻ ԱՐԱ»-ն է, այլ ինչո՞ւ մի արա-ն.... պետք է բացատրել ու հասկացնել։ Թե չէ եթե փոքր ժամանակվանից ծեծելով հասկացնես, մեծանա.......

[Քամի]

թեմայի հարցման առաջին տարբերակը ի՞նչ ա նշանակում

Է --- 21 ---16.41%
Չէ --- 107 ---83.59%

[Երկնային]

համենայդեպս ես դրան կատակով չեմ վերաբերվում.... ատում եմ այն դասատուներին, որ ծեծում են երեխաներին: Բայց մեր դասարանում մի տղա կար, որ ահավոր անտանելի չար էր: խանգարում էր դասերն ու չէր թողնում բան անեինք.... անկապ-անհամ կատակներ էր անում, մենք էլ /հատկպես ես, որովհետև դասատուի դեմի սեղանին էի նստում/ նենց էի անում, որ դրան դասատուն ծեծեր... շատ խնդալու էր... պատկերացնում եք, 10-րդ դասարանում ծեծում էր դասատուն դրան...համ խփում էր, համ գոռոում` <<Ճիվաղ, ճղճիմ, ճուտ>>:

նենց էլ մի գոհ-գոհ պատմում ես… կներես իհարկե, ես երևի անհումոր եմ, որ ոչ մի խնդալու բան չգտա գրածիդ մեջ

Ժողովուրդ ջան... քեռուս էրեխեն 6 տարեկանա: Անունն էլ Էրիկ: սեփական տան 2-րդ հարկի բալկոնից էդ էրէխեն ընկնում ա, ու հասկանալով: իրան բացատրում են, որ տա չի կարելի: մաման իջնում, ես էլ գնում եմ դեպի բալկոն... էսի նայում ա աչքերիս մեջ ու դեպի ցած... բա դրա չծեծես? հասկանում եք? ինքը էդ բարձրությունից չի վախենում, բայց իրա մամաից վախենում ա... կամ էլ էդ նույն ԷՐԻԿԸ վերցնում ա հոր պապիրոզներն ու տնից փախչում: ու դա 3 տարեկանում.... բա մաման չխփի էդ լկստծին? հեշտ եք ասում, է: հենց նույն Էրիկի գլուխը մնացել ա ավտոի բագաժնիկի ու մեծ դարպասի արանում, ու ինքը հասկացել ա, որ եթե դուռը բացի` գլխինա ընկնելու: բացելա, ու ջարդված դարպասը թրմփ` գլխին: Բա մերը չխփեր դրան? էլ չի անում, հասկանում եք? վախենում ա////

Հա, վախենում ա, բայց չի հասկանում, թե ախր ինչի՞ պետք ա չանի: Չեն ասում՝ մի արա, այլ բացատրում են, էե ինչու պետք ա սենց չանել, կամ սենց անել: Չի հասկանումը ո՞րն ա, շատ երկու տարեկաններ կարող ա ինձնից ու քեզնից էլ շատ են հասկանում: Իսկ ծնողի նկատմամբ հարգանք ու սեր անհնար ա ստեղծել վախի միջոցով…

ԻՆձ էլ են ծեծել, և ուրախ եմ, որ ծեծել են... Հլը մեկը թող փորձի 2 օր մենակ մնալ մի էրեխու հետ, ու կտեսնի` ինչ ահավոր ա... ես էլ եմ էրեխեքին ծեծում, որովհետև շատ անհասկացող են, բա միհատ չխփես, որ բան հասկանան.... ինչքնա կարելիա նույն բառը կրկնել` ՄԻ ԱՐԱ: նայում են աչքերիդ մեջ, ու իրենց էշը քշում: Իհարկե իմ կարծիքով պետք է ծեծել միայն 4-ից բարձր տարիքով երեխաներին, որովհետև մեկա դրանից ցածր ծեծես էլ, բան չեն հասկանա, համ էլ մեխկ են... չկարծեք, թե սադիստ եմ.... ուղակի լավ են արել, որ ինձ ծեծել են: ես իրանց ջղայնացրել եմ, իրանք ինձ խփել են /ծնողներիս նկատի ունեմ/: Էդքան ջղայնությունը որ մամաս պապաիս վրա թափեր, հաստատ լավ չէր լինի: Մի անգամ ա պապաս ինձ խփել, էն էլ համ շատ փոքր էի, համ էլ իսկապես տեղին էր... իսկ մամաս...մինչև հիմա ասումա տեղինա ու

Երկու օր չէ, երկու ամիս շարունակ մնացել եմ մենակ չորս երեխայի հետ, միայն գիշերներն էր, որ մենակ չէի իրենց հետ, ու ոչ մի ահավոր բան չեմ տեսնում դրա մեջ: Ասեմ թոր ահավոր չար երեխաներ են չորսն էլ, բայց ոչ մի անգամ մտքովս չի անցել ծեծել: Հիմա էլ պրակտիկայի եմ, դպրոցում դաս եմ տալիս, քսանհինգ երեխա են, որ էլի լինում ա, որ շատ չար են լինում, հա ի՞նչ անասուն, դեբիլ գոռաս, մի հատ էլ ծեծե՞ս: Ես չեմ հաբատում, որ քեզ դուր ա եկել, որ քեզ ծեծել են փոքր ժամանակ, կամ էլ հիմա դուր կգար:

Մեջդ մի տեսակ դաժանություն կա… ենթադրում եմ, որ փոքր ժամանա ծեծված լինելուդ հետևանքն ա…