Մեջբերում Լուսաբեր-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Ընդհանուր ընդունված նորմերով կարելիա հաշվել չափի մեջը օրինակ թաթիկին խպել, երբ ձեռքը տանում է դեպի միացրած կիպիԾիլնիկով ջուրը օրինակս մի քիչ չի համապատսխանում ժամանակակից աշխարհին, բայց ես դա հիշեցի, որովհետև եղբայրս հիմա կենդանի չեր լինի, եթե հորաքրոջս տղան 5 մետր չթռչեր ու չհասցներ ձեռին,որ չանի, հազար անգամ ասելուց ու բացատրելուց հետո .... օրինակներ շատ կան, որոնց նայելով զգում ես, որ լրիվ բացակայության դեպքում չի լինի ապրել:
Իհարկե, եթե տեսնում ես, որ երեխան ձեռքը տանում է դեպի հոսանքը, ապա պետք է դա ամեն գնով կանխարգելել, ուզում ա դա լինի խփելով, ուզում ա լինի ոտին կրակելով, բայց մի՞թե կարծում ես, որ դրանով երեխան կհասկանա, որ այնտեղ հոսանք է, ու չի կարելի, մի՞թե դա դաստիարակություն է: Ես կարծում եմ` ոչ, դա ընդամենը դժբախտ պատահարի կանխարգելում է, որը գուցե եւ երեխայի վրա ոչ մի ազդեցություն չի ունենա: