Թատրոնը հարազատ միջավայրում, ջերմասիրտ հանդիսատեսի հետ ապրելն է, թե
Կատարյալ կյանք կերտելու ձգտման , պատկերման , նվիրման մի սուրբ զգացում , կամք , հույս , Ուժ և Հաղթանակ?
Թատրոնի հոգին
Թատրոնը հարազատ միջավայրում, ջերմասիրտ հանդիսատեսի հետ ապրելն է, թե
Կատարյալ կյանք կերտելու ձգտման , պատկերման , նվիրման մի սուրբ զգացում , կամք , հույս , Ուժ և Հաղթանակ?
Ինձ համար թատրոնը հաճելի զբաղմունք է, ինչ-որ տեղ նաև հանգիստ: Հա, ասեմ, որ ես թատրոնում խաղալը նկատի ունեի, ոչ թե ներկայացում դիտելը:
Մի բան էլ Սագանից մեջբերեմ՝
Կինոն փող է գրպանում, թատրոնը՝ արյուն երակների մեջ:
Անտիգոնե (14.02.2011)
Թատրոնն ու կինոն միշտ շատ սիրել եմ, հիմա էլ արդեն ուզած-չուզած շփումս այդ երկու արվեստների հետ մեծանում է...շուտով մեկնումեկը մասնաքիտություն կդառնա
Եթե հաշվի չառնենք թատրոնում տիրող մթնոլորտը՝
Ապա կարելի ասել շատ լավ թատրոն ունենք
...
Եթե հաշվի չառնենք, որ մեր թատրոնների դերասանների մեծ մասը լավ չեն խաղում, ապա կարելի է ասել, որ հրաշալի թատրոն ունենք
Եկեք հաշվի առնենք, որ մեր թատրոններում երբեմն շատ ինքնատիպ ներկայացումներ են հանդիպում (օրինակ՝ "Կանգ առ, երկրագունդ"ը Դրամատիկականում, "Այրվող մոմեր"ե Համազգայինում...)
Re. Թատրոնի հոգին
[QUOTE=Մրրիկ]Մի բան էլ Սագանից մեջբերեմ՝
Կինոն փող է գրպանում, թատրոնը՝ արյուն երակների մեջ/ՔՈւՈՏԵ]
Համաձայն չեմ, իմ կարծիքով դա կախված է արվեստագետից! Եթե նա իսկապես ԱՐՎԵՍՏԱԳԵՏ է, չեմ կարծում, որ իր մասնագիտությունը կծառայեցնի գրպանի պարունակուփյունն ապահովելու համար...
Հըմ, չեմ սիրում այդ արտահայտությունը: Եթե մարդն արվեստագետ է, վերջիվերջո դա նրա մասնագիտությունն է: Եթե պողը նրան չհետաքրքրի, ինչպե՞ս պետք է ապրի:
Մասնագիտությունը գրպանի պարունակությունն ապահովելու համար ա:Արևաճաճանչապայծառափայլ-ի խոսքերից
Եթե նա իսկապես ԱՐՎԵՍՏԱԳԵՏ է, չեմ կարծում, որ իր մասնագիտությունը կծառայեցնի գրպանի պարունակուփյունն ապահովելու համար...
Էդ դեպքում ինչու՞ թատրոնում աշխատելը փող չի!!!
2 Բյուրակն> Համաձայն եմ, որ ոչ ոք սոված փորով բեմ չի բարձրանա, բայց եթե մարդը արվեստագետ է, ինքը բավական զարգացած պետք է լինի ու կկարողանա իր օրվա հացը ուրիշ գործով էլ վաստակել...համ էլ ինչքան կինոյի կամ թատրոնի մարդը սիրով ու հավեսով աշխատի, այնքան փողն էլ շատ կլինի
Մի բան էլ...արդեն օֆֆտոպում ենխ
Թատրոնում աշխտելը իհարկե փող ա, բայց էդ միտքը ես ընկալում ուրիշ ձև, որ կինոյում աշխատողի գործը շատ ավելի հեշտ ա քան թատրոնում աշխատողինը, կինոյում դերդ հարյուր անգամ կարող ես սխալ կատարել նորից ուղղել, իսկ թատրոնում իրավունք չունես սխալվելու, սենց մի բան էլի: Ու հետո ասեմ, որ ես ինքս ավելի շատ սիրում եմ կինո, երևի նրա համար որ կարգին թատրոն չեմ տեսել:
2 Բյուրակն> Համաձայն եմ, որ ոչ ոք սոված փորով բեմ չի բարձրանա, բայց եթե մարդը արվեստագետ է, ինքը բավական զարգացած պետք է լինի ու կկարողանա իր օրվա հացը ուրիշ գործով էլ վաստակել...համ էլ ինչքան կինոյի կամ թատրոնի մարդը սիրով ու հավեսով աշխատի, այնքան փողն էլ շատ կլինի
Մի բան էլ...արդեն օֆֆտոպում ենխ
Թույլ տուր նաև պատասխան եմ քո գրածի երկրորդ մասին: Ենթադրենք սենց մի բան՝ ասենք ինչ-վոր բժիշկ նաև գրում ա, եթե նրա մոտ գրելը չստացվի նա կարող ա իր մասնագիտությամբ զբաղվի, դե իսկ ետե ստացվում ա շատ ավելի լավ իրա համար, բայց ետե մարդյու մասնագիտությունը արվեստն է ու դա էլ նրա գործն է նա հավանաբար այնքան գիտելիքներ չի ունենա, որ ասենք բժշկությամբ զբաղվի կամ բիզնեսով կամ չգիտեմ այլ ինչով, որ իրեն փողով լավ ապահովի:
Մեկ էլ, որ ոֆֆտոպից դուրս գանք մի միտք էլ գրեմ՝
Եթե երկուսը խոսում են, իսկ երրորդը լսում է նրանց խոսակցությունը, ապա դա արդեն թատրոն է(Գուստավ Հոլոուբեք)
Հո՛վ, վերջին միտքը լավն էր:
Արևաճաճանչապայծառափայլ> Եթե ուզում ես իմանալ իմ կարծիքը ինձ ուղղված քո վերջին գրառման մասին, ապա կարդա վերևի գրառումը:
Re. Թատրոնի հոգին
Ինձ համար թատրոնն ընտանիք է , որտեղ մենակ չես մնա , և բոլորն այնտեղ հարազատ են դեռ ,
իսկ կինոն , մոտ է երևի թիմային գործին , բիզնեսին , փողին :
Հետո ,թատրոնում քեզ են նայում հազարավոր աչքեր ` Հայկական , ջինջ ու գերող , հուզված , սիրող :
Իսկ կինոն , որ թեկուզ փողով շատ կլինի , մեկ է տեսախցիկի առաջ հաճելի չի էլի / մանավանդ թաքնված / ...
Վերջին խմբագրող՝ Narinfinity: 15.04.2006, 02:05:
Հետաքրքիր է՝ դու երբևէ թատրոնում խաղացե՞լ ես:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ