Re. Թատրոնի հոգին
Դեռ ոչ , բայց կայնքը մեր թոտրոնն է ` նվեր , ընտանիք ամուր և սիրող աչքեր,Բյուրակն-ի խոսքերից
Կյանքում լավ է թե լինեմ դերասան , թատրոնի կանչող բեմը բարձրանամ ,և անվերջ շրջեմ , խենթ գոռամ գոչեմ , խնդուն ու տխուր դիմակներ տեսնեմ , երգեր մերթ լսեմ ,մերթ ձայներ խաղաղ ,իմաստներ գտնեմ , սեր ու նպատակ , ընկերներ փնտրեմ այսպես շարունակ ...
Վերջին խմբագրող՝ Narinfinity: 16.04.2006, 03:40:
Որ խաղացած լինեիր, չէիր ասի, թե թատրոնն ընտանիք է:
Re. Թատրոնի հոգին
Ես ի ծնե դեռ ,դերասան դարձա ,
Կյանքս է իմ հաճախ դերեր թելադրել,
Սակայն ես հիմա ազատ եմ խաղաղ,
Սերն է տաք հոսում մտքերով վարար,
Քանզի իմ սրտում մարդկանց եմ սիրում,
Ապրում եմ հույսով , հավատում եմ , որ ,
Թատրոն է կյանքը , միայն կարճ այնքան,
Որ հազիվ ենք մենք մեր դերն հասկանում ,ընկալում , սիրում , նվիրվում արդար ...
Դե լավ մանցեք և ապրեք խաղաղ,
Թող "Մեծ Թատրոնը " սիրի Ձեզ երկար ...
Վերջին խմբագրող՝ Narinfinity: 18.04.2006, 02:21:
Ես չեմ ասում կյանքը թատրոն է, թե ոչ: Ես խոսում եմ իսկական թատրոնի մասին, որտեղ պետք չէ բնական լինել:
Re. Թատրոնի հոգին
Իսկական թատրոնում Բնական չլինելը դեռ չի նշանակում , որ այն ընտանիք չի կարելի համարել , ամեն մի բեմ իր դերասան - հերոսներն ունի , որոնք թեկուզ անհաշտ կամ համերաշխ , ինձ համար էլի ընտանիք են ,
Իսկական թատրոն ասելով նկատի ունեմ իսկական դերասաններ , որոնք ինչ-որ ներկայացում տալիս զգացմունքներ են տածում իրար հանդեպ , շփվում են միմյանց հետ և նմանվում "ընտանիքի" ...
Իսկ ընդհանրապես թատրոնը իսկական լինելով հանդերձ մեծ հասկացություն է և ինչու չէ , նաև մեծ ընտանիք ...
Իսկ ես քեզ նորից եմ ասում, որ թատրոնում չես խաղացել, չգիտես: Դա ընտանիք չի, ուրիշ բան է: Եթե ընտանիք լիներ, ամեն ինչ շատ լավ կլիներ: Չեմ ուզում նկարագրել մեր թատերական խմբակում տիրող մթնոլորտը: Չէ՛, ամենևին էլ վատ չէ: Պարզապես ընտանիք չէ:
Շատ լավ , դու իրավացի ես , ես սիրում եմ երբ թատրոնում "ընտանեկան "մթնոլորտ է տիրում , համերաշխություն, երբ դրա կարիքը կա ...
Re. Թատրոնի հոգին
Թատրոնը դա դիտվող ֆիլմն է , մեր սեփական դերակատարումով :
Es hamadzayn chem, chgitem, chem karogh asel, te konkret inch iravichak e eghel dzer taterakan khmbakum, sakayn tatron@ da miasnutyun e u @ntanik
Զգուշացում: Խնդրում ենք գրել հայերեն տառերով: Եթե հայերեն գրելու հետ կապված խնդիրներ կան, ապա առաջարկում ենք օգտագործել ֆորումում ներդրված տրանսլիտի ձևափոխիչը:
Վերջին խմբագրող՝ Artgeo: 22.06.2006, 18:42:
Re. Թատրոնի հոգին
Այո , իրոք որ թատրոնում միասնությունը համեմատաբար պիտի որ ավելի ամուր լինի ,քան ...
Թատրոնում ավելի արվեստագետ ես , քան կինոյում ,
իսկ այժմ Ամենասիրված Դերասանն ինձ համար հանդիսանում է Հանճարեղ Կարպ Խաչվանքյանը ...
Այո՛, թատրոնում միասնություն կա, բայց դա բնավ էլ ընտանիք չէ:
Re. Թատրոնի հոգին
Թատրոնին "Ընտանիք" ասելով , նկատի ունեմ , որ այնտեղ քեզ ավելի շատ ինչպես տունն ես զգում, քան կինոյում ... և նկատի ունեմ նաև դերասանների վերաբերմունքն ու հարգանքը , որը անհրաժեշտ է արվեստ ասված թատրոնին ...
Վերջին խմբագրող՝ Narinfinity: 27.04.2006, 00:39:
ես չգիտեմ, թե հանդիսատեսն ինչպես, բայց դերասանները հաստատ իրենք իրենց տանը չեն զգում
Re. Թատրոնի հոգին
Այո բայց լավ կլիներ , որ արվեստը գնահատվեր , այլ ոչ թե դերասանների բռնած մոդայիկ ձևերը , կեղծ , չսազական պահվածքն ու փողը ... , այդ "անպիտան" փողը :
Re. Թատրոնի հոգին
Սիրում եմ Թատրոնը այնպես,
Որ կարծես այնտեղ իմ շունչն եմ առնում ,
Թատրոնում կյանքին նայում եմ թեթև ,
Այնտեղ խաղալիս ես ունեմ թևեր ,
Որ ամեն վայրկյան հենց վերև ձգվեմ ,
Ազատ իմ հոգով ամպերին հասնեմ ,
Այգիներ տեսնեմ , անմահ բույր , համբույր ,
Արև պահերի ժպիտով տարված , ես կյանքս անցնեմ թատրոնում ապրած ...
Ու միշտ կարոտեմ դերերն հարազատ , եմ մարդկանց սիրված , վեհ սրտով , տոկուն ...
Որ թատրոն ունեն իրենց Մեծ Հոգում,
Նրանք շատ են , շատ ,
Թող լինեն ազատ , երկնային բարի էակների պես ...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ