Երբ կարդում եմ թատրոնի հսկաների, թատրոնի իսկապես նվիրյալների կենսագրությունները, նրանց մտորումները թատրոնի մասին, հասկանում եմ, որ նրանց համար թատրոնն իրոք ընտանիք է եղել, կյանքի իմաստ, ապրելակերպ, և ոչ թե պարզապես գումար վաստակելու միջոց… Կարծում եմ, որ եթե մենք դժվարությամբ ենք ընդունում դա, ապա միայն այն պատճառով, որ մենք այդքան լավը լինել չենք կարող:
Ne inducas in tentationem...
Մենք կյանքում խաղում ենք մեր անփոխարինելի, կարելի է ասել կարճատև և ամենաօրիգինալ դերակատարումը, ցուցադրելով մեր էությունն ու արվեստը, եթե կարելի է դա արվեստ կոչել... հաճախ կյանքում ես ինքս ինձ հարցնում եմ, արդյոք? լավ եմ կատարում իմ դերն այս կյանք կոչվող ներկայացման մեջ` ըստ նշանակության և իմաստավորված, թե այնպես ինչպես որ ստացվել է...Riddle-ի խոսքերից
Մեր միսիան այս կյանքում կատարելու համար մենք փորձում ենք այն տեսնել ձգտելով կատարելության այդ նույն մեր արվեստում` թատրոնում /կյանքում/, և դա ավելի լավ է ստացվում, երբ մենք ինքներս մեզ նայում , պատկերացնում ենք կողքից, կարծես մենք դիտում ենք մեր դերակատարումը և որոշում թե արդյունքը որքանով է գոհացնում...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ