Իդեալը հումք է ընդամենը…
ընդամենը…
Իդեալը հումք է ընդամենը…
ընդամենը…
Իմ կարծիքով իդեալական ոչինչ չկա աշխարհում, որոշ վերապահումենրովը արդեն իդեալ չի, իդեալը աբստարկտ հասկացություն է և ես համոզված եմ, որ բոլորդ էլ դա գիտակցում էք, սակայն համամիտ եմ այն մտքին, որսակայն ես ինքս ինձ համար ունեմ մի սկզբունք.ցանկացած մարդ էլ հոգու խորքում, գուցե իրենից էլ թաքուն ու աննկատ ունենում է ինչ-որ կերպար
Այն ինչ ընդհանրապես չկա, չեմ մտածում դրա մասին
Օգնիր ինձ Մարիամ…:
Պ. Սևակ
Այո, յուաքանչյուր մարդ իր համար իր իդեալը ունի ստեղծած,բայց պետք է ամեն ինչին ռեալ աչքերով նայել,տարիների ընթացքում մեր ստեղծած իդեալի ինչ որ բան փոխվում է,իսկ մենք դեռ փնտրման մեջ ենք լինում և պետք է գիտակցենք,որ ում մենք ենք փնտրում մեր երազների աշխարհում այդպիսին չկա,կա այս ռեալ աշխարհում մարդիք իրենց թերություններով և բնավորություններով և նրանց որոշ տոկոսներն են մեր իդեալին համապատասխանում, և պետք է համակերպենք դրան, և այդ որոշ տոկոսների համապատասխանության դեպքում չպետք է հավատանք ,չպետք է վստահենք,այլ համակերպենք և միաժամանակ պայքարել սխալների դեմ:
Իդեալներ չի լինում այս աշխարհում,լինում են սխալներով և մահկանացու մարդիկ...
Իսկ մեկի օրնակով չպետք է հուսահատվես,ուղակի մի քիչ ռեալություն մտցրու կյանքիդ և երազների աշխարհի <իդեալի> մեջ ու ամեն ինչ լավ կլինի
Իդեալ ունենալու երկու ձև կա մեկը, որ ստեղծվում է ենթագիտակցության մեջ համապատասխան մեր ճաշակի նախասիրությունների ,այն առավելությունների որ մեզ համար ամենակարևորն են, և մյուսը- մարդը որը ունի շատ մեծ հեղինակություն ձեզ մոտ/ավտարիտետ/ և ձեր հիացմունքն է առաջացնում...բայց մի ենթակետ էլ կա որը շատ է ինձ ջղայնացնում, երբ այդ մարդը ոչ թե հայրն է կամ մայրը, որն իր ճիշտ ապրելակերպով արժանացել է իդեալ դառնալու պատվին այլ ընդամենը մի հեռուսաաստղ է ,որի համար խենթանում է տվյալ անձը հիմարանալու աստիճան... և փորձում է գտնել նրա նմանին/ արտաքնապես հիմնականում/ …շատ ցավալի փաստ է ,որին շատ բացասական եմ վերաբերվում չէի ցանկանա իմ սիրած աղջիկը նման իդեալ ունենար ու ինձ փնտրեր որպես նրա նմանին...
Պետք է հասցնել մինչև մայրամուտ...
մենք չենք հավատում իդեալների, ու ամեն օր ամբոխում փորձում ենք գտնել մեր իդեալին....
իդեալներ չկան, իմ համար իդեալ ստեղծելը նա է, որ երբ սիրում ես, նա իր բոլոր թերություններով ու վատ սովորություններով քեզ համար դառնում է իդեալ, դու նրան ընդունում ես էնպիսին, ինչպիսին որ կա...
նրա մեջ շատ բաներ, որ ուրիշներին կարող էին նյարդայնացնել, քեզ նույնիսկ դուր են գալիս
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
անհնար է, որ մարդ իդեալ չստեղծի... չէ՞ որ յուրաքանչյուրիս համար ամեն ինչ ունի որոշակի ձևակերպում, իդեալն էլ «լավագույն մարդու ձևակերպումն է» (քանի որ խոսքը թեմայում գնում է մարդու մասին), սեփական հասկացողությունը... ու ցանկացած սահմանում փոքր-ինչ կամ բավականին ձևափոխվում է, երբ ձեռքի տակ արդեն հայտնվում է կոնկրետ նյութը… Էդպես էլ իդեալները, կոնկրետ մարդուն հանդիպելիս, ձևափոխվում են: Բայց հաճախ մենք չենք ուզում ընդունել այդ ձևափոխություններն ու ջանք ենք թափում ապացուցել մեր ստեղծած սահմանումների ճշմարտացիությունը` դրանց հարմարեցնելով մարդուն, ու երբ չի ստացվում, ասում ենք, թե` իդեալս փշրվեց...
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
Ես ունեմ ֆուտբոլիստի իդեալ ` Զիդան :
Դերասանի` Բրեդ Փիթ :
Բայց մարդու իդեալ չունեմ , քանի որ մի բան չի համընկնի
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ