է՞, թե՞ ա (գրու՞մ է, թե՞ գրում ա)

[Chuk]

Թումանյանն էլ բարբառով էր գրում, բայց բարբառը գրական լեզու չի դառնա:

Իսկ ես չասեցի, որ «ա»-ն անպայման կմտնի գրական լեզվի մեջ, ես ասացի, որ կարող է և մտնի, ինչպես որ ժարգոնային ու բարբառային, ինչպես նաև օտար լեզվի շատ բառեր մտել են ժամանակի ընթացքում:

Հ.Գ. Ի դեպ Սևակն օրիգինալում «ա»-ով չի գրել, «է»-երը ես «ա»-երի փոխեցի և նվաստիս կարծիքով սարսափելի բան չեղավ, թեև անսովոր ա:

[Yeghoyan]

Իսկ ես չասեցի, որ «ա»-ն անպայման կմտնի գրական լեզվի մեջ, ես ասացի, որ կարող է և մտնի, ինչպես որ ժարգոնային ու բարբառային, ինչպես նաև օտար լեզվի շատ բառեր մտել են ժամանակ ընթացքում:

Քո ասելուն ոչ չք չի էլ նայելու, մենք ասում ենք որ դա սխալ է, թեկուզ մտնի էլ, միևնույն է սխալ է
չնայած չի էլ մտնի, ձուկը ջրում բազար ենք անում

[Շինարար]

Իսկ իմ կարծիքով ինքը գրել ա, որ ում ոնց հարմար է, էնպես էլ պետք ա խոսի, ու իր կարծիքով երկուսն էլ պետք է գրական համարվեն, որովհետև էդպես ճիշտ ա, իսկ լեզուն ազատություն է սիրում:

Ավելի լավ ես ինքս էլ չէի կարող պաշտպանել իմ ասածը, իսկ Սևակին ա-ով պատկերացնում եմ ու հաստատ է-ի օգտագործումը չի Սևակի պոեզիայի գլխավոր արժանիքը, իսկ Շեքսպիրին եթե կարելի է հայերեն պատկերացնել ուրեմն ա-ի հետ պետք է խնդիր չլինի, ինքս է-ով եմ գրում, որովհետև աշխատում եմ գրական գրել, եթե ա-ն համարվեր գրական, ես թերևս խտրություն չէի դնի:

[Rammstein]

Եթե էդպիսի ձևափոխությունները չեն լինում, ապա լեզուն մեռնում է, ինչը մենք անշուշտ չենք ուզում, որ լինի հայերենի հետ:

Ես կասեի ճիշտ հակառակը` եթե այդպիսի ձեւափոխություններ են լինում, էդ դեպքում է լեզուն մեռնում։ Օրինակ` ներկայիս հայերենի ու գրաբարի միջեւ ահռելի տարբերություն կա։ Արդյո՞ք մենք կարող ենք համարել, որ մենք խոսում ենք գրաբարով, ուղղակի զարգացած։ Ես կարծում եմ` ոչ, հիմիկվա լեզուն լրիվ այլ է, եւ եթե աչքաթող անենք գրաբարը, ապա այն կդառնա մեռած լեզու։ Ինչի հետեւանք՞ով, իհարկե ձեւափոխությունների։

Եթե այսօր էլ աչքաթող անենք մեր լեզուն, ու թողնենք, որ ձեւափոխվելով «զարգանա», ապա ներկայիս ամենաթունդ ժարգոնային լեզուն, կդառնա հայոց գրական լեզուն…
…կամ էլ ղարաբաղի բարբառը կդառնա գրական լեզու ()

[Երկնային]

Լեզուն (առհասարակ ցանկացած լեզու) փոփոխման ենթակա երևույթ ա, ու ինչքան շատ ա օգտագործվում որևէ տարր, էնքան մեծ ա հավանականությունը, որ ժամանակի ընթացքում այն կդառնա գրական համարվող: Տվյալ դեպքում «ա» օժանդակ բայը ունի բոլոր բավարար պայմանները հետագայում գրական համարվելու, գուցե «է»-ին համարժեք: Իսկ ժամանակի ընթացքում «է»-ն կարող ա լրիվ հնացած ու ոչ գործածելի ձև համարվի:

Հ.Գ. ես «է»-ին դեմ ոչինչ չունեմ

[Լեո]

Լեզուն (առհասարակ ցանկացած լեզու) փոփոխման ենթակա երևույթ ա, ու ինչքան շատ ա օգտագործվում որևէ տարր, էնքան մեծ ա հավանականությունը, որ ժամանակի ընթացքում այն կդառնա գրական համարվող: Տվյալ դեպքում «ա» օժանդակ բայը ունի բոլոր բավարար պայմանները հետագայում գրական համարվելու, գուցե «է»-ին համարժեք: Իսկ ժամանակի ընթացքում «է»-ն կարող ա լրիվ հնացած ու ոչ գործածելի ձև համարվի:

Հ.Գ. ես «է»-ին դեմ ոչինչ չունեմ

Ինձ հետաքրքիր է՝ որո՞նք են այդ բավարար պայմանները Այն, որ «ա»-ն այսօր առօրյա խոսակցական լեզվում խիստ գործածական է, դա հաստատ դեռ հիմք չէ:

Լեզուն միշտ նորոգվում է, բայց ոչ երբեք աղճատումների ու աղավաղումների միջոցով: Զանգվածների լեզուն չի կարող գրական լեզու դառնալ:

[Երկնային]

Ինձ հետաքրքիր է՝ որո՞նք են այդ պայմանները Այն, որ «ա»-ն այսօր առօրյա խոսակցական լեզվում խիստ գործածական է, դա հաստատ դեռ հիմք չէ:

Լեզուն միշտ նորոգվում է, բայց ոչ երբեք աղճատումների ու աղավաղումների միջոցով: Զանգվածների լեզուն չի կարող գրական լեզու դառնալ:

Հավատա, որ դա մենակ հերիք ա

[Լեո]

Հավատա, որ դա մենակ հերիք ա

Զարմացնում ես:

Առօրյա խոսակցականում այսօր կան հարյուրավոր աղավաղումներ, որոնք նույնպես «ա»-ից ոչ պակաս են գործածվում: Մի՞թե այդ բոլոր սխալները մի օր գրական կդառնան

Կա՞ աշխարհում գեթ մի լեզու, որ չունենա այդ «անջատվել» բայը: Թե կա, ես փոխում եմ ազգությունս (Սևակ):

Եթե վերոնշյալս տեղի ունենա, ես առանց Սևակի դրած պայմանի էլ կփոխեմ ազգությունս:

[Շինարար]

Զանգվածների լեզուն չի կարող գրական լեզու դառնալ:

Իսկ ու՞մ լեզուն պետք է գրական լեզու դառնա՝ անհատների՞, էլիտայի՞, իշխանությունների՞…
Արաբ լեզվաբանները, երբ ցանկանում են ինչ-որ վիճելի հարց պարզել, գնում են ամենախուլ, հետամնաց վայրերում ապրող բեդվիններին հարցնում, թե ինչպես կասեին այս ինչ բանը: Որևէ լեզվաբանական կռվան ապացուցելու համար օգտագործվող ամենածանրակշիռ հղումը նրանց մոտ հետևյալն է՝ այսպես են խոսում արաբները:

[Լեո]

Իսկ ու՞մ լեզուն պետք է գրական լեզու դառնա

Նրանց լեզուն, ովքեր գիտեն, որ հայրենիքն ու լեզուն նույնական են:

[Շինարար]

Նրանց լեզուն, ովքեր գիտեն, որ հայրենիքն ու լեզուն նույնական են:

Ենթադրում եմ, դա միայն ընտրյալները գիտեն, իսկ զանգվածները ոչինչ չե՞ն հասկանում:

[Երկնային]

Զարմացնում ես:

Առօրյա խոսակցականում այսօր կան հարյուրավոր աղավաղումներ, որոնք նույնպես «ա»-ից ոչ պակաս են գործածվում: Մի՞թե այդ բոլոր սխալները մի օր գրական կդառնան

Կա՞ աշխարհում գեթ մի լեզու, որ չունենա այդ «անջատվել» բայը: Թե կա, ես փոխում եմ ազգությունս (Սևակ):

Եթե վերոնշյալս տեղի ունենա, ես առանց Սևակի դրած պայմանի էլ կփոխեմ ազգությունս:

Ինչքան էլ ժարգոնային և այլն, էսօր դրանցից ոչ մեկը «ա» օժանդակ բայի պես գործածելի չի, Վլադ:

Աշխարհում ոչ մի լեզու չկա, որն անփոփոխ ա մնացել կամ մնալու:

[Երկնային]

Հետո լեզուն անփոփոխ թողնել նշանակում ա ոչ մի նոր բառի ներթափացում չթույլատրել ու խոսել սահմանափակ բառապաշարով ու շատ-շատ երևույթների անվանում չունենալու, այն է՝ աղքատ լեզու ունենալ:

[Լեո]

Ենթադրում եմ, դա միայն ընտրյալները գիտեն, իսկ զանգվածները ոչինչ չե՞ն հասկանում:

Սա հա՞րց էր: Եթե հարց էր, պատասխանեմ: Ո՛չ, զանգվածները չգիտեն (կամ չեն հասկանում): Իսկ նրանք, ովքեր գիտեն, ընտրյալներ չեն, պարզապես հասկանում են, որ լեզուն ազգային ինքնության դրսևորման ամենակարևոր ձևն ու միջոցն է: Մայրենի լեզվի նկատմամբ ոտնձգությունը, ըստ իս, քո ով լինելու մասին անտարբեր լինելու հետևանք է:

[Արամ]

Քո ասելուն ոչ չք չի էլ նայելու, մենք ասում ենք որ դա սխալ է, թեկուզ մտնի էլ, միևնույն է սխալ է
չնայած չի էլ մտնի, ձուկը ջրում բազար ենք անում

Քո ասելուն ոչ չք չի էլ նայելու

Այ օրինակ իրա կարծիքը ստեղ ու իրա ասածը հիմնավորված են ու ճիշտ են, իսկ քո գրառումների կեսից շատը ասում ես դու սխալ ես կարծիքդ սխալ Ա:
ետ դուք ովքեր եք, ու ինչ գիտես որ ՁԵՐ ասածը մեկ ուրիշի մտածածից բարձր Ա՞