Կոելիո և Բորխես

[Շինարար]

Գիտեմ, որ շատերի համար իմ հանկարծակի բռնկված բորխեսասիրությունը կասկածելի կթվա, իբր ուզում եմ ցույց տալ, թե տես-տես, Բորխես եմ կարդում, Բորխես ես էլ եմ հասկանում, ես էլ լինեի, կարող ա՝ այդպես մտածեի, բայց բորխեսյան ոճով ասած, ինձ համար այդ ամենը միևնույն է, ես Բորխես եմ կարդում, ու թերևս չեմ հասկանում, չեմ էլ փորձում հասկանալ, հասկացել եմ, որ պետք չի հասկանալ
Իսկ սա Բորխեսի լավագույն, ավելի ճիշտ բորխեսագույն կամ ամենաբորխես ստեղծագործությունն է իմ Բորխես կարդացող ու Բորխես չհասկացող կարծիքով

ARGUMENTUM ORNITLOGICUM (Ապացույցը զարդարում է ճշմարտությունը(լատ.))

Փակում եմ աչքերս և թռչունների մի երամ եմ տեսնում: Տեսիլքը տևում է ընդամենը մի քանի վայրկյան, գուցե և ավելի քիչ, չգիտեմ, թե քանի՞ թռչուն եմ տեսել: Նրանց քանակը որոշակի՞ է, թե անորոշ: Խնդիրը Աստծո գոյության հարցն է: Եթե Աստված գոյություն ունի, ուրեմն տեսածս թռչունների քանակը որոշակի է, որովհետև Աստված գիտի, թե ես քանի թռչուն եմ տեսել: Եթե Աստված գոյություն չունի, ուրեմն տեսածս թռչունների քանակն անորոշ է, որովհետև ոչ ոք չէր կարող հաշվել թռչունները: Այդ պարագային, (ասենք) ես տասից պակաս և մեկից ավել թռչուններ եմ տեսել, բայց չեմ տեսել ինը, ութ, յոթ, վեց, հինգ, չորս, երեք կամ երկու թռչուն: Տեսածս թռչունների քանակը տասի և մեկի միջև գտնվող մի թիվ է, որ ոչ ինն է, ոչ ութը, ոչ յոթը, ոչ վեցը, ոչ հինգը, և այլն: Ամբողջական այս թիվն անըմբռնելի է, ուստի, Աստված գոյություն ունի: