Արթուր Մեսչյան
Հիմա հասկացա
[1]
Em………….D………………………….Em
Հիմա հասկացա, կարևորը կանգառն է,
Em………..D…………………………..G
Ճանապարհ միայն կետերի միացում,
F…………………………………………Em
Շնչում է դեմքիդ քրտնած կայարանը,
Bm………………………………………Em
Քեզ կուլ է տալիս և դուրս, շպրտում:
[1] ակորդներով
Սեղմված են իրար մաշված ճամպրուկները,
Յուղոտ բաժակները սեղանին դողում,
Իրարից զզված, ուղղևորները,
Ինչ-որ անիմաստ ստեր են փչում:
[3]
G…………….D………………………….Em
Ճանապարհ քո ընթացող խաբկանքն է,
G……………D…………………Em
Առջևում միայն անհայտություն,
Am………………………………………..Em
Երբ քո փողոցից մարդիկ վերանում են,
C…………………Bm……………………Em
Դու փնտրիր նրանց, ուրիշ քաղաքում:
[4]
F……………………………………Em
Անցյալդ ճզմած քո լաթերիդ մեջ, կախում ես մեխից,
Bm………………………………….Em
Ուր պիտի փաղչես, ինքդ քեզանից:
[1] ակորդներով
Քո ճամպրուկն էլ խենթ ջութակի պատյանն է,
Քեզ ճանապարհին ոչ ոք չի սպասում,
Որոնում ես այն կապույտ քաղաքը,
Որտեղ երազները չեն գողանում:
[3] ակորդներով
Դու հիմա հասկացար կարևորը կանգառն է,
Ճանապարհը միայն կետերի միացում,
Անշարժությունից զզված ընթանում ես,
Քաղաքից քաղաք ուր քեզ չեն սպասում:
[4] ակորդներով
Պառկած ես անշարժ փայտե մահիճին, դողալով ցրտից,
Ուր պիտի փաղչես, ինքդ քեզանից:
[1] ակորդներով
Դու հիմա հասկացար,
Կարևորը կանգառն է,
Ճանապարհ երկու անհայտի միացում,
Շնչում է դեմքիդ, քրտնած կայարանը,
Քեզ դուրս է նետում, ետ չի ընդունում:
[3] ակորդներով
Երգն էլ մի տեսակ կետերի միացում է,
Խոսքերը գցած իրարու գնացքներ,
Բեմն էլ անձրևոտ դատարկ կայարանն է,
Ու ջութակը քո հարբած ուղևոր:
[4] ակորդներով
Անցյալդ ճմռած քո լաթերիդ մեջ, կախում ես մեխից,
Ուր պիտի փաղչես, ինքդ քեզանից:
Անցյալդ ճմռած քո լաթերիդ մեջ, կախում ես մեխից,
Ուր պիտի փաղչես, ինքդ քեզանից:
[3]-ի Am-ի վրա մի քիչ կասկածում եմ:
Մեջբերել
Էջանիշներ