Я очен размшлял об этом. Исторю обсуждать лехко , но как мы поступили ? в то время мы самы не знаем . но сегодня вся АРМЯНСКАЯ нация гордица что мы ХРИТЯНИ . Значит вибр был правилним . АММЕН
ԱՅՈ
ՈՉ
ՀԱՐՑԸ ԱՆՏԵՂԻՆ Է
Я очен размшлял об этом. Исторю обсуждать лехко , но как мы поступили ? в то время мы самы не знаем . но сегодня вся АРМЯНСКАЯ нация гордица что мы ХРИТЯНИ . Значит вибр был правилним . АММЕН
Հմ... Մարդու՞ որդին:Անպատճառ ճիշտ էր, որովհետև մենք ունենք մի Տեր, Մարդու Որդին, որը մեզ փրկում է, պաշտպանում ու հոգու հանգստություն պարգևում...
Держи меня за руку долго, пожалуйста,
Крепко держи меня, я не пожалуюсь...
Ինչքան էլ գոռանք, մեզ լսող չի լինի
Հիսուսը իրոք մարդու որդի է, ինչպես վկայում է մի հին հրյական գիրք, մինչեւ նոր կտակարանի կազմավորվելը, այդ գրքում ասվում է հետեւյալը, Հիսուսը եղել է մի հռոմյացու ապորինի զավակ, հրյա աղջնակից, Մարյամից. Քանզի որ Հրյաստանը գտնվում էր Հռոմի տիրապետության տակ, Մարյամի նշանածը չհամարձակվեց աղմկել եւ խոնարհ ամուսնացավ Մարյամի հետ, վախենալով խնդիրներ ունենալուց.
Իսկ հիմա անրադարնանք նոր կտակարանի հակասություններին, որոնք քրիստոնյաները չեն հասկանում. Իրականում հին կտակարանի հակասությունները ավելի շատ են, դրա համար հրյաները գրեցին նորը, հնի հակասությունները լրացնելու համար, բայց ապարդյուն, որովհետեւ հին կտակարանը, Արիական Ավեստա գրքի գաղափարական գողոնն է, ինչը փորցեցին հարմարեցնել հրյականության եւ հրյաների հետապնդած գաղափարներին, ինչը ժամանակի ընդացքում չեխքվածք տվեց, ինչը վկայում է հրյաների քրիստոնյա չլինելու փաստը եւ հուդայականության ի հայտ գալը.
Ներկա քրիստոնիաները իրոք շատ բան այդ գրքից չեն հասկանում, բայց գիրքը հերքել չեն էլ համարձակվում, վերագրելով իրենց չհասկանալը գրքի բարցր գաղափարականության մեջ. Ըստ ինձ, մինչ այժմ, որպես քրիստոնիաներ, լավագույն գրքի ըմբռնումը կարելի է համարել Կատեխիզիսը, որը փորցեց բացատրել շատ բաներ, հեռու մնալով հավաստի համուզմունքից. Փորձել են գիրքը այլ հանճարներ էլ բացատրել, Կալվին, Լյութեր եւ այլոք, որոնք մի խնդիր ունեին, վախենում են իրենց կույր համուզմունքների առջեւ տեսնել իրական անկատարությունը, անգամ պրիմիտիվ մարդկային բանականության համար. Եվ ինչքան գաղափարական ներուժ պահանջվեց մատնել, հրյական աշխարհակալության համար գրված գիրքը բացատրել, համամարդկային արժեքի տեսանկյունից, ինչը չէր էլ՛ կարելի ինչպես այդպիսին բացատրել, քանզի դա՛ այն չէր, ինչը ներշնչել էին, եթե այն գրեին համամարդկային արժեքների համար, ապա նա կմիավորեր ազգերին եւ ոչ թե՛ ավելի կմասնատեր, թողնելով իր հետեւից բազում եկեղեցիներ.
Հիսուսը աստծու որդի չէր, հրյաները աստծու ընտրայալները չէին էլ եղել, հակառակ դեպքում առաջին քրիստոնյաները նրանք կլինեին ոչ՛ թե քրիստոնեության առաջին մերժողները.
Վերջին խմբագրող՝ Vishapakah: 02.06.2007, 04:33:
կներեք ինձ, ոչ մեկին չեմ ուզում վիրավորած լինեմ, բայգ անիմաստ տեմա էք բացել
Բարեվ ձէզ, ես նոր եմ
Կներեք ժող ջան , որ չեմ կարդացել ձեր ամբողջ գրածը , ինքս գրեմ իմ կարծիքը ...
Քրիստոնեության ընդունումը 4-րդ դարում շատ սխալ էր ...
Ինչու ...
Որովհետև ժողովուրդը պատրաստ չէր դրան ... Քրիստոսի գաղափարները խորթ էին մեր ազգին ու դրանց ընդունումը Հայաստանը չդարձրեց քրիստոնեական ... Քրիստոնեությունը մի քանի դար չէր ընդունվում հասարակության կողմից և նրանք թաքուն իրենց հեթանոսական աստվածներին էին հավատում ...
Ինչու...
Որովհետև ժողովուրդը պատրաստ չէր դրան... Քրիստոնեությունը ուղղակի պարտադրվեց հասարակությանը ... Իհարկե սա էլ իր նպատակներն ուներ ... Եթե քրիստոնեությունը չընդունվեր ով իմանա մենք այսօր հայ կլինեինք, թէ պարսիկ ...
Սակայն ինքս կարծում եմ , որ հայերն իրենց ազգային նկարագիրը կպահպանեին նույնիսկ մնալով հեթանոս ... Հենց հեթանոսության վտանգն այն էր, որ շատ էր նման Զրադաշտականությանը և հայերս կարող է ձուլվեինք պարսիկների հետ ...
Բայց դե արդեն ուշ է... Ինչ արել են մտածելով են արել ... Ուրեմն պետական շահերից էր... Երևի... Կամ էլ Գրիգորը այնքան ուժ ուներ, որ կարողացավ ստիպել Տրդատին ընդունել այդ կրոնը , հավատալ դրան ու պարտադրել հասարակությանը ...
Թե իրականում ինչն էր պատճառը` չենք իմանա...
Չեմ ուզում հակառակը պնդել,ուղղակի մի հարց, եթե ժողովուրդը պատրաստ չէր,իսկ զրադաշտությունն էլ ,ինչպես ասեցիր,շատ նման էր հեթանոսությանը,ապա էլ հանուն ինչի էտ նույն ժողովուրդը, ընդհամենը հարյուր հիսուն մեհ տարի հետո, իր արյան գնով մնաց հավատարիմ ՔրիստոնեությանըՔրիստոնեության ընդունումը 4-րդ դարում շատ սխալ էր ...
Ինչու ...
Որովհետև ժողովուրդը պատրաստ չէր դրան ... Քրիստոսի գաղափարները խորթ էին մեր ազգին ու դրանց ընդունումը Հայաստանը չդարձրեց քրիստոնեական ... Քրիստոնեությունը մի քանի դար չէր ընդունվում հասարակության կողմից և նրանք թաքուն իրենց հեթանոսական աստվածներին էին հավատում ...
Ինչու...
Որովհետև ժողովուրդը պատրաստ չէր դրան... Քրիստոնեությունը ուղղակի պարտադրվեց հասարակությանը ... Իհարկե սա էլ իր նպատակներն ուներ ... Եթե քրիստոնեությունը չընդունվեր ով իմանա մենք այսօր հայ կլինեինք, թէ պարսիկ ...
«Հեռո՛ւ ստութիւնից եւ լի նրանով,ինչ ընդդէմ է ստութեան»
Մովսես Խորենացի
Այս սիթն այնքան էլ չի վերաբերվում այս թեմային, բայց ասեմ շատ հետաքրքիրա: Սա մի քանի օր առաջ են ցույց տվել, ուղղակի ցանկացա, որ դուք էլ կարդայիք, կներեք չեմ կարող թարգմանել հայերեն, եթե հնարավոր է դուք թարգմանեք: Պատմում է Հիսուսի գերեզմանի մասին, իսկակա՛ն գերեզմանի մասին !!!!!!!!!
Էլ չեմ շարունակում, կարդացե՛ք
http://lachaine.tf1.fr/lachaine/maga...au-jesus-.html
Կարոտը մարդկային ապրումներից ամենից անպտուղն է...
Այո ... 150 տարի անց այն արդեն ձևավորվել էր ժողովրդի մեծ մասի մոտ (այսինքն` գաղափարները) , բայց չէ որ կային նաև ոչ ավելի քիչ մարդիկ, քան Վահանի բանակում, ովքեր անցան Վասակի բանակի շարքերը և սկսեցին պայքարել նույն Վարդանի դեմ ... Գողթան գավառում (Նախիջևան) երկար դարեր հեթանոսական կրոնը պահել էր իր արմատները ... և դա է պատճառև, որ հայ հեթանոսական որոշակի ավանդույթներ հասել են մեզ ... Ինչ կասեք .. Ինչու է , որ այսօր նշում ենք Վարդավառը, մատաղ ենք անում և այլն ... Այս ամենը պահպանվել է հեթանոսական կրոնից ...
Իսկ պայքարում էին պարսիկների դեմ, որովհետև պարսիկներն իդեա-ֆիքս ունեին, որ հայերը միշտ իրենց դեմ են լինելու ու որոշեցին ասսիմիլացնեն հայերիս ... Մեր ժողովուրդն էլ հո դեբիլ չէր ... Դուրս եկավ պարսիկների դեմ ...
Թեկուզ պարսից պատմության մեջ ոչ Ավարայրի ճակատամարտ կա, ոչ էլ Մուշկան Նյուսալավուրտ ...
Հարցը նրանում է, որ պարտադրանքի տակ քրիստոնեական կրոնը պետական անձանց մոտ ` նամանավանդ Մամիկոնյան և նման այլ վեհ ու հզոր տոհմերը, լիովին նվիրվել էին քրիստոնեությանը ... ՊԱՐՏԱԴՐԱՆՔԻ ՏԱԿ... Եթե ոչ , ապա ինչու, երբ Մուշեղ Մամիկոնյանին սպանեցին, նրան քաղաքի ամենաբարձր վայրում դրոցին, որ արալեզները կենդանացնեն ...
Ժողովուրդը մնում էր հեթանոսության ազդեցության տակ ... Որոշները անգիտակից , որոշներն էլ ` գիտակցված ...
226-227թթ. Պարսկաստանում տապալվեց Արշակունիների դինաստիան, և գահ բարձրացան ռազմատենչ Սասանյանները: Արշակունիներից շատերը ապաստան գտան Հայաստանի Արշակունիների մոտ: Իսկ քանի որ Սասանյանները ցանկանում էին ոչնչացնել բոլոր Արշակունիներին, վերականգնել Աքեմենյան տերությունը, սրանով էլ ավելի սրվեցին հայ-պարսկական հարաբերությունները: Հայերը, գիտակցելով, որ միայնակ չեն կարող պայքարել պարսիկների դեմ, ուստի հայցքներն ուղղեցին դեպի արևմուտք`Հռոմ: Եվ որպեսզի անջատվեն պարսիկներից, պաշտոնապես ընդունեցին քրիստոնեությունը: Դրանով հայերը ակնկալում էին Հռոմի օգնությունը:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Բայց զրադաշտական չէր, իսկ քրիստոնեություն ընդունելով` հայերը անջատվում էին պարսիկներից: Բացի այդ, հռոմեական տվյալներով Հայաստանում քրիստոնեությունը ընդունվել է 314 կամ 315թթ.: Քրիստոնեության ընդունման մասին պատմում է 5 դարի հայ պատմիչ Ագաթանգեղոսը, իսկ այս թվերը նշված են 4 դարի հռոմեացի պատմիչների աշխատություններում: Մի խոսքով` վիճելի է
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Չեմ կարծում, որ այդքան ինֆորմացիա ունես, որ այդ երկուսին կարողանաս խորհուրդ տալ
Դա պատահական չէ: Դա արված է նրա համար, որ դուք, քրիստոնյաներդ, փորձելով բիբլիայի զառանցանքների մեջից ճշմարտություններ քաղել, չկարողանաք դուրս պրծնել նրանց ճիրաններից, իսկ թե ով են նրանք, հազիվ թե հասկանաք:
Astgh, մեր պատմությունը մի այլ կարգի խայտառակած է, ջնջված, նորը գրած, մեր ամբողջ պատմամշակութային հարստությունները վերացվել է, իսկ թե ինչու՞ ... եթե ուզում եք բիբլիա կարդացեք, մարդ եք, կարող է այնտեղ մի բան գրած լինի, ամեն դեպքում դիցագուղություն է տեղի ուցել, մեր դիցաբանությունից էլ տարրեր ունի ...
Ես հենց նրա համար եմ ասում,որ քրիստոնեությունը սխալ ձևով ա մատուցվել ժողովրդին, ու մինչև հիմա էլ սխալ շարունակում են: Ասել են` <<ձեր բոլոր հարցերի պատասխանները կգտնեք Աստվածաշնչում>>: Այդ ժամանակ, որ աշխարհում մեծ առաջընթացներ են եղել բոլոր բնագավառներում, Հայաստանում հայերը միայն աստվածաշունչ էին կարդում: Չեմ ընդունում, որ հասարակ ժողովրդին խաբում են, հնում էլ դեռ եկեղեցին հզոր ֆեոդալ էր: Բայց միթե քրիստոնեությունը չէր, որ չէր հետապնդելու նյութականը, կարևորը հոգևորն էր: Քրիստոսը չէր, որ ասել էր, որ իրենից հետո եկող բոլոր մարգարեները կեղծ են: Չգիտեմ, ես միայն հավատում եմ, որ Քրիստոս անունով ի մարգարե է եղել, որին և որի գաղափարներին էլ ես հավատում եմ:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Գտնում ե, որ 1700 տարի անց նման հարց դնելը պարզամես «անբարոյականություն» է… Չակերտները դնում եմ հանկարծ չվիրավորելու համար:
Ընդունում եմ որ քրիստոնեության մուտքը ուղեկցվել է անհամար երևույթներով, որոնցից շատերի հետ չի կարելի հաշտվել:Բայց այսօր արդեն մենք ունենք մեր կրոնը, այն ուղեկցել էմեզ դարեր շարունակ,և չեմ կարծում,որ տրված հարցը այդքան ակտուալություն ունի, ինչպես մեկնաբանվեց: Հարցը կլիներ ակտուալ, եթե դրա պատասխանով պայմանավորված լիներ ինչ որ լուծում պահանջող խնդիր Այսօր հայ ժողովրդի առաջ նման ակտուալ հարց գոյություն չունի: Մենք չենք կարող փոխել պատմության անիվի ընթացքը, կամ հետ շրջել այն, և նման «ակտուալ» հարցերով պետք չէ շփոթության մեջ գցել երիտասարդներին, իսկ ավելի ճիշտ՝ հայերին: Մենք չէ, որ պետք է որոշենք քրիստոնեության ընդունման ճիշտ կամ սխալ լինելը: Եվ մեր գնահատականից չէ, որ ինչ որ բան պետք է փոխվի, կապ ինչ որ բան փոխելու անհրաժեշտություն կա: Հայ ժողովուրդը արդեն կատարել է իր ընտրությունը, և պետք չէ նման անիմանս հարցերով ջուր լցնել թշնամու և մյուս բոլոր աղանդավորների ջրաղացը, որոնց սուրբ նպատակն է պառակտում մտցնել հայ ժողովրդի մեջ, և նման պրովակացիոն ու անիմաստ հարցերով քայքայել մեր միասնությունը::
Վերջին խմբագրող՝ Philosopher: 27.09.2007, 20:45: Պատճառ: Կրկնվող գրառման խմբագրում
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ