Հեթանոս Հրեշտակ-ի խոսքերից
Համենայն դեպս բոլորս էլ, կարծում եմ, ընդունում ենք, որ լավ շախմատիստը խաղալու ժամանակ երբեք չպետք է մտածի, թե իր խաղացած նախորդ խաղը արդյո՞ք ամենալավ խաղն էր, թե՞ ոչ ... Իր խաղի անալիզը նա պետք է անի խաղից հետո, ազատ ժամանակ:
Հիմա մեր ժամանակն է անալիզ անելու, եվ վերջապես պատմությունից դասեր քաղելու:
Ի՞նչ տվեց մեզ քրիստոնեությունը: Պատասխան՝ոչինչ:
Ի՞նչ կորուստներ ունեցանք քրիստոնեության պատճառով: Պատասխան՝ պետականության կորուստ, մշակութային եղեռն (պատմություն չունենք, հուշարձաններ չունենք, գիր-գրականության մասին խոսելն էլ ավելորդ է), մարդկային կորուստներ, եվ դեռ երկար կարելի է շարունակել ցուցակս:
Փաստն այն է, որ այժմ իրեն քրիստոնյա համարող Հայ մարդկանց 90 տոկոսը ոչ Բիբլիան է կարդացել, ոչ գիտի, ոչ հետեվում է քրիստոնեական պատվիրաններին ( դե տերտերների մասին խոսելն ավելորդ է, նրանք անձեռնմխելի են մեղքերի համար), եվ ընդհանրապես Հիսուսին ճանաչում է որպես մի երկար մազերով պատանի, ով իր կյանքը զոհեց հանուն մարդկության:
Vive L'Armenie, մեզ կրոնը չէ, որ միասնական է դարձնում. մեզ մեր ծագումն է միասնական դարձնում:
Հ.Գ.
Քրիստոնեությունը հրեաների կատակներից ամենահաջողվածն է:
Հ.Հ.Գ.
Հրեաներն իրենց համար գրեցին մեծ կտակարանը, իրենց աստծոն՝ Եհովային, ով իր ընտրյալ ժողովրդին կառավարում էր ՕՐԵՆՔՈՎ, հետո այդ նույն հրեաները գրեցին նոր կտակարանը, նոր աստծով՝ Հիսուս Քրիստոսով ( Հիսուսը Իեշուայի կրճատ ձեվն ՝, ինչը հին-եբրայերեն/արամերենից թարգմանած նշանակում «Յահվեն է փրկիչը», իսկ Քրիստոս՝ մեսսիահ, помазанник), ով փաստորեն պետք է հնազանդվեր Արարչի՝ Եհովայի կամքին, իսկ նրա հետեվորդները՝ պետք է սիրեին ամենին ամեն ինչ ներող սիրով
Էջանիշներ