Վանաձորի մասին չգիտեմ, բայց Գյումրին հաստատ ապագա ունի:
Ես երեք անգամ եմ եղել Գյումրիում: Ընդհանուր առմամբ այն տխուր քաղաքի տպավորություն է թողել: Հիշում եմ՝ օլիմպիադայից հետո ինձ տարել էի քաղաքը ցույց տալու, բայց արդեն երեկո էր, և կատարյալ դատարկություն էր տիրում: Բացատրեմ, թե ինչու Գյումրին ապագա ունի: Այնտեղ Հյուսիսային պողոտա չեն կառուցում, իսկ կենտրոնի հին տները քանդել թույլատրվում է միայն այն պայմանով, որ տեղում կառուցվելու են ճիշտ նույն տներից:
Մի րոպե էլի… կներե՛ք էլի, ես չեմ հասկանում էտ Հյուսիսային պողոտայի շուրջ աղմուկները… շատ էլ լավա: Կարողա՞ էն 1920 թվերի բոմժ քաղաքը պիտի մնա ընդմիշտ…
Փաստորեն, Փարիզը, Վիեննան, Պրահան 20-ականնների չէ, դեռ մի բան էլ ավելի հին բոմժ քաղաքներ են: Հետաքրքիր էրՄի րոպե էլի… կներե՛ք էլի, ես չեմ հասկանում էտ Հյուսիսային պողոտայի շուրջ աղմուկները… շատ էլ լավա: Կարողա՞ էն 1920 թվերի բոմժ քաղաքը պիտի մնա ընդմիշտ…
Իսկ եթե հիշենք վերակառուցվող քաղաքները, ապա աչքիս առաջ գալիս է Դրեզդենը, որը Երկրորդ համաշխարհայինի ժամանակ համարյա հողին էր հավասարվել, բայց մարդիկ փորձում են ինչքան հնարավոր է նույնությամբ վերակառուցել այն:
Մի՞թե քեզ դուր են գալիս քաղաքի կենտրոնում վեր խոյացող անճոռնի շենքերը: Մի՞թե դու կապրեիր նման բնակարաններում, որտեղ սանիտարական ոչ մի նորմ պահպանված չէ և որի բնակիչների առողջությանը լուրջ վտանգ է սպառնում: Մի՞թե Աբովյան փողոցի մի քանի հարկանի փոքրիկ շենքերը «բոմժ» են: Արժեր դրանք պարզապես վերանորոգել, որպեսզի դրանք շարունակեին մնալ որպես պատմական և մշակութային մեծ արժեքներ: Իսկ Գյումրիում դա արվում է:
լաաավ էլի… Վենետիկը համեմատում ենք մեր Երևանչիկի հետ…
էտ քո նշած քաղաքները հզոր պատմություն ունեն ու իրանց էտ հին շենքերը սիրուն են ու իրենցից արժեքներ են ներկայացնում, ու պետք չի դրանք համեմատել Երևանի անճոռնի ու զզվելի տնակների հետ: Փոքր տարիքից ման գալուց կենտրոնում զզվելով նայում էի ու մտածում էի,երբ են մաքրելու դրանք… իսկ էտ հյուսիսային պողոտայի մասին ստից առասպելներին շատ բանի տեղ մի դրեք(նորմեր-բան չպահպանելը և այլն)…
Միակ բանը էնա,որ հին բնակիչներին քիչ փողեր տվեցին տների համար,էտ ուրիշ հարցա: Սաղ դրանից են ատելությամբ լցվել Հյուսիսային պողոտայի հանդեպ, մեկ էլ դե էնա,որ մեր մոտ եկամուտների խիստ բևեռացման ու ստվերային,օլիգարխիկ տնտեսության պատճառով ատելությամբ են լցված հարուստների հանդեպ:Ինչպես նաև կոմունիստներից եկած հավասարության մասին ցնդաբանություններն են օդում ֆռռում… ինչպես նաև հին հայկական չուզողությունա… այնպես որ Բյուր ջա՛ն, շատ պետք չի հավատալ տենց բաների…
Գուցե այդ տնակները շատ տգեղ էին, բայց Աբովյանի փողոցի փոքր շենքերը հաստատ կարող են համեմատվել եվրոպական քաղաքների նմանատիպ շենքերի հետ: Ինչու՞ են դրանք էլ քանդում: Իսկ նորմերի մասին առասպելներ չեմ ասում, ես ինքս իմ մասնագիտական տեսանկյունից եմ տեսնում, որ ոչ մի նորմ պահպանած չէ. ո՛չ ինսոլյացիան է կարգին կազմակերպած, ո՛չ շենքերի հեռավորությունը, ո՛չ կանաչապատումը, ո՛չ կարմիր գծից հեռավորությունը: Այսքանն անզեն աչքով է երևում: Պատկերացնում եմ, թե ինչեր կհայտնաբերվեն, եթե լուրջ հետազոտություններ անեն:էտ քո նշած քաղաքները հզոր պատմություն ունեն ու իրանց էտ հին շենքերը սիրուն են ու իրենցից արժեքներ են ներկայացնում, ու պետք չի դրանք համեմատել Երևանի անճոռնի ու զզվելի տնակների հետ: Փոքր տարիքից ման գալուց կենտրոնում զզվելով նայում էի ու մտածում էի,երբ են մաքրելու դրանք… իսկ էտ հյուսիսային պողոտայի մասին ստից առասպելներին շատ բանի տեղ մի դրեք(նորմեր-բան չպահպանելը և այլն)…
Մի՞թե քիչ փող տալը քիչ է: Հասկանու՞մ ես, մարդկանց այդ տներից հանել են, վռնդել են: Մարդիկ կենտրոնում՝ հրաշալի տեղում էին ապրում, իսկ հիմա անտուն են… Այդ կոպեկների դիմաց հազիվ ծայրամասում կտեղավորվեն:Միակ բանը էնա,որ հին բնակիչներին քիչ փողեր տվեցին տների համար,էտ ուրիշ հարցա: Սաղ դրանից են ատելությամբ լցվել Հյուսիսային պողոտայի հանդեպ, մեկ էլ դե էնա,որ մեր մոտ եկամուտների խիստ բևեռացման ու ստվերային,օլիգարխիկ տնտեսության պատճառով ատելությամբ են լցված հարուստների հանդեպ:Ինչպես նաև կոմունիստներից եկած հավասարության մասին ցնդաբանություններն են օդում ֆռռում… ինչպես նաև հին հայկական չուզողությունա… այնպես որ
Իսկ էս ամեն ինչը չի արվում քաղաքի տեսքի համար, այլ պարզապես մարդիկ իրենց հարստությունը անշարժ գույքի տեսքով են ուզում կուտակել, քանի դրա տերն են…
Երբ եվրոպական երկրներում նման պողոտաներ են կառուցում, բայց բնակիչը չի ուզում առաջարկված գումարի դիմաց տնից դուրս գալ, չեն հանում: Նրա տունը, որքան էլ տգեղ լինի, մնում է կանգուն:
Ես սովորական բամբասանքներ չեմ լսում: Ասում եմ ելնելով լրագրող ծնողներիս կատարած աշխատանքներից ու սեփական մասնագիտական գիտելիքներից:Բյուր ջա՛ն, շատ պետք չի հավատալ տենց բաների…
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ