Կուզեի լինել արցունքի կաթիլ՝
Տխրության պահին աչքդ թրջեի…
Կուզեի լինել ես ձյունի փաթիլ՝
Տաքուկ ափիդ մեջ սիրուց հալվեի…
Ու նորից հետո արցունք դառնայի՝
Թախիծը հոգուս ցողեի դեմքիդ
Ու, գլորվելով շուրթիդ վրայով,
Մեղմ, զգուշությամբ փարվեի կրծքիդ…
Կուզեի լինել արցունքի կաթիլ…
"ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
Վերջում էլի Նա Է լինելու…
Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…
Գեղեցիկ է գրված, արցունքի կաթիլի պես անկեղծ ու ինքնաբուխ:
Հաճելի է, երբ կարդում ես իրար կցմցված բարդույթից անաղարդ ստեղծագործություն:
Ես ավելին եմ եղել քան դու կարծում էիր...
Ո՜նց կուզեի, որ դու էլ ավելին լինեիր, քան կայիր....
Շնորհակալությունlili-4-ի խոսքերից
"ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
Վերջում էլի Նա Է լինելու…
Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…
Ինչքա՜ն երազներ և հույսեր անթիվ
Այսօր այրվել են՝ դառնալով ածուխ…
Սիրուս բուխարին էլ չի կայծկլթում…
Կրակս հանգավ…
Մնաց միայն ծուխ…
Լցվում է աչքերս ու արցունք բերում
Առանց այն էլ թաց սրտիս աչքերից…
Հպվում մրմուռով հոգուս լարերին
Ու արյուն քամում հոգուս հևքերից…
Կտրելով շունչս ինձ սպառնում է մահ,
Ծխնելույզի մեջ հառաչում լացով…
Մրրիկի վազքով շուրջս պտտվում
Ու սուրում երկինք Աստծո հետքերով…
Էությունս ողջ դողում է տենդից,
Թռիչքը հոգուս զսպում եմ հազիվ…
Կուզեմ համբարձվել, թողնելով այստեղ
Մտքեր,
Երազներ,
Եվ հույսեր անթիվ…
Վերջին խմբագրող՝ Highordy: 02.04.2007, 21:17:
"ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
Վերջում էլի Նա Է լինելու…
Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…
Շատ տպավորիչ է Highordy, չգիտեի, որ ստեղծագործում եք: Նախորդ գրվածքն էլ սիրուն է, կեցցե՜ք...
Ես հիացած եմ: Ապրես
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 03.04.2007, 13:30:
Մի լացի նրա համար, որ դա վերջացել է, այլ ժպտա` որ դա եղել է:
Ծուխը մի քիչ շատ էր... աչքերս մռմռացին...բայց էս անգամ, փաստորեն, ծխախոտից չէր։
Ո՜նց է երևում, որ ծխի նկատմամբ, մեղմ ասած, այնքան էլ անտարբեր չես։
Բայց լավ էր, ինձ դուր եկավ։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Re. Արցունքի կաթիլ
Շատ հավանեցի, շատ գեղեցիկ է գրված ու զգացվում է տողերի մեջ սիրտն ու հոգին...Շարունակի նույն կերպ ու դեռ էլ ավելի լավ ու նոր ստեղծագործություններով մեզ հիացնես
Չեմ կարողանում մեկ անգամ ևս չմեջբերել "Արցունքի կաթիլ" բանաստեղծությունդ.
Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք...Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է...
Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
Իրոք. անչափ լավ ես ստեղծագործում
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
շատ հիանալիօ էր գրված...մինչև հոգուս խորքը տպավորվեց
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
Բոլորիցդ անչափ շնորհակալ եմ: Հաճելի է իհարկե, երբ ակումբի աղջիկները գովեստի խոսքեր են շռայլում քո հասցեին… անչափ շոյվում է ինքնասիրությունդ
Էրեխեք, մի բան ասեմ.
Էս թեման ես չեմ բացել, ես ուղղակի գրառում կատարեցի «- ին» թեմայում, հետո տեսա, որ թեման վերանվանվել է բանաստեղծությանս առաջին տողերով՝ «Արցունքի Կաթիլ»… Թե ոնց ստացվեց - չգիտեմ… Բայց արի ու տես, որ դրանով պարտավորված եմ շարունակել թեման: Միայն մի մեծ բայց՝ գրվածքներս հիմա Հայաստանում չեն (քույրս հետը տարել է Բուլղարիա)… ու ես հիմա շատ ծանր կացության մեջ եմ, քանի որ անգիր համարյա չեմ հիշում…
Բայց խոստանում եմ, եթե ձեզ իսկապես հետաքրքիր է, հնարավորության դեպքում նորերը գրառեմ:
OK?
"ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
Վերջում էլի Նա Է լինելու…
Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…
իսկապես շատ հետաքրքիր է Highordy ջան, ու անհամբեր սպասում եմ նոր ստեղծագործությունների:
Ես էլիսկապես շատ հետաքրքիր է Highordy ջան, ու անհամբեր սպասում եմ նոր ստեղծագործությունների:
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ