Կուզեի լինել արցունքի կաթիլ՝
Տխրության պահին աչքդ թրջեի…
Կուզեի լինել ես ձյունի փաթիլ՝
Տաքուկ ափիդ մեջ սիրուց հալվեի…
Ու նորից հետո արցունք դառնայի՝
Թախիծը հոգուս ցողեի դեմքիդ
Ու, գլորվելով շուրթիդ վրայով,
Մեղմ, զգուշությամբ փարվեի կրծքիդ…

Կուզեի լինել արցունքի կաթիլ…