Ես «Հատված» վերնագրով այս բաժինը բացում եմ, նպատակ ունենալով տեղադրել այնպիսի ստեղծագործություններ, որոնք մի փոքրիկ մաս են, մի հատված մարդու ամ-
բողջական կյանք, բայց այս հատվածում այնքան խտացված գույներ կան, որ կարելի է համարել այդ ամբողջական կյանքի պատկերը: Ու եթե դուք ինքներդ էլ ունեք նման տիպի ստեղծագործություններ, տեղադրեք, խնդրեմ: Հաճելի է ծանոթանալ կյանքից վերցրած Ձեր գանային գամմային:
Ես կփորջեմ գրել մի այդպիսի գործ, գուցե, կարդալով , ավելի լավ պատկերացնեք այն, ինչ ցանկանում էի ասել:
Չկայացած խաղ
Մաքուր ու հարմարվետ սենյակում նստած Կարենը դասերն էր սովորում: Մեկ անգամ էլ նայեց պատուհանից ու գոհ վերադարջավ: Դեռ խաղում են տղաները: Իրեն էլ շատ մնացել, մի քնի րոպե ու դուրս կթռչի, կմիանա նրանց ու …
Ֆուտբոլ խաղալու միտքն էլ հերիք է, որ իրեն լավ զգա: Ոչ մի ցուցադրած խաղ բաց չի թողնում, խաղացողնեին անգիր գիտի, գիտի, թե քանի գոլ են խփել, որ խաղին: Կարող էր
ժամերով խոսել դրանից, բայց… Բայց տանը իրեն հետ նման թեմայով խոսացող չկար, անգամ չէին պատկերացնում, թե ինչ հետաքրքրություն, ինչ իմաստ կար:
Տան միակ երեխան էր, ծնողների հույն ու ապավենը:Հպարտանում էին իրենով առանց թաքցնելու: Իսկապես ինքը դրան արժանի էր: Ժառանգել էր ծնողների բոլոր դրական գծերը, խելացի, ընդունակ, խելոք: Դե դա ոչ միայն ծնողներն էին ասում:
Էջանիշներ