Սելավի, ազնիվ խոսք կարմրեցի, ասում ես ներկայացնեմ իմ վերջին եզրակացությունը՞: Դա շատ անհնարա ինձ համար, հավատա: Իրոք կուզենայի, բավարարել հետաքրքրությունդ, բայց ես դեռ ճանապարհորդում եմ եդ իմաստության աշխարհում, ու չգիտեմ էլ ճանապարհի կեսն եմ անցել, թե դեռ սկզբում էլ չեմ գտնվում: Ո՞նց պատմեմ վերջնական ճանապարհորդությանս մասին, դեռ կանգ չեմ առել: Ու մինչև կյանքիս վերջ էլ երևի կանգառ չունենամ: Ինչքան կարդում, կամ իմանում եմ, հասկանում եմ, որ իրականում ոչինչ էլ չգիտեմ: Մենք կարող ենք քննարկել շատ բաներ, բայց եզրակացություն մի խնդրի, լա՞վ: Ես ամեն ինչ չգիտեմ, որ վերջնական խոսեմ, կարող եմ ասել միայն այս պահի համար: Կոնկրետ Դաոն, անպայման քո ներսով պետք է անցնի, որ դու զգաս: Ես կարող եմ պատմել իմ զգացածի մասին, բայց դա իմ սուբեկտիվ ընկալումը կլինի դաոի: Դու պետք է ինքդ ուսումնասիրես, ու եթե ուզենաս կխոսենք: Ես մեծ հաճույքով: Ես ոչինչ չգիտեմ վերջնական, իմ բոլոր ցանկությունները հնարավոր է բավարարել, բացի հետաքրքրասիրությունից: Դայա ինձ ստիպում ապրել: Ես հասարակ աղջիկ եմ, ոչ մի բան չգիտեմ: Կամ էլ եթե գիտեմ, վաղը ավելի շատ կամ նոր բան կիմանամ, ու եսօրվա իմացածց կփոխվի, լրիվ ուրիշ կդառնա: Ու եսօրվա ասածս վերջնական ու ճիշտ չի լինի: Ուղղակի հաստատ կասեմ, դաոն գիտությունա մարդու, բնության ներդաշնակության ու երջանկության մասին: Շատ շնորհակալ եմ քեզ, բարձր գնահատականի համար
Էջանիշներ