Ապեր Հայաստանի պայմաններում Բրյս Լի լինելը էտքան էլ ձեռնտու չի, ավելի լավ ա քանակ ապահովես քան որակ:Նկարագրությունդ մորթ էր ,խոսք չունեմ:
Ամբարի մոտ էլ մենակ պիտի չգնայիր,բախտդ բերել ա մի հոգով են շատացել:
Ավելացվել է 58 վայրկյան անց
դու չէ էլի հերոսը
Վերջին խմբագրող՝ Array: 21.03.2007, 17:43: Պատճառ: Գրառման ավելացում
«Հեռո՛ւ ստութիւնից եւ լի նրանով,ինչ ընդդէմ է ստութեան»
Մովսես Խորենացի
Հովսեփ ջան, սպանեց։Պարզվում է՝ նկարագրելու հիանալի շնորհք ունես
, չգիտեի։
Բայց դու որ ուզես, ձեռի հետ գրող էլ կարող ես դառնալ, գիտե՞ս։
Հատկապես էս նախադասությունը կարդալիս մեռել էի.
...ձախ ձեռքով ուժեղ հարվածեցի վալոդի գլխի աջ կիսադաշտին...
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Nare-M (04.08.2010)
Հիանալի նկարագրեցիր «լավ տղեքի» կերպարը:
Չես ասի ինչու՞ է թեմայի վերնագիրը John or No John
Կյանքի ու մահու հարց էր քննարկվում էդ պատմվածքում… հույս ունեի, որ կնկատեիք առանց ասելուքաղաքացի-ի խոսքերից
Հիանալի նկարագրեցիր «լավ տղեքի» կերպարը:
Չես ասի ինչու՞ է թեմայի վերնագիրը John or No John
շա՜տ մերսի կարծիքների համար
Առաջին անգամ պատմվածքս կարդացի սկզբից մինչև վերջ՝ առանց ընդհատումների… տառասխալները շատ էին, բայց դրանում էնքան էլ մեղք չունեմ՝ տեքստը լատիներեն տառերով էր գրված՝ տրանսլիտով հայերեն դարձրեցի, հետո էլ մոտ է ժամ սխալներն էի ուղղում, բայց վերջ ի վերջո ահագին սխալներ էին մնացել, որի համա հայցում եմ Ձեր ներողամտությունը… Փաստորեն իմ գրածները հավանում եք… այսուհետև գրածներս ավելի հաճախ Ակումբում կդնեմ, իսկ մինչև հիմա գրելուց 2-3 օր հետո ամենաուշը վերացնում էի որպես հիմարություն… Եթե իսկապես հավանում եք՝ այսուհետև ամենալավերը Ակումբում կդնեմ…
Ջոնը Բրյուս Լի չէր, այլ պարզապես լավ ֆիզիկական տվյալներ ունեցող տղա: Իսկ ինչ վերաբերում է քանակ vs որակ ասեմ, որ գերադասում եմ լինել մենակ, քան թե 100 հոգի գլխաքանակի հետ, ովքեր վտանգի հոտն առնելուն պես կփախնեն… Իսկ Ջոնը Սարի–Թաղում ընկերներ չուներ՝ ու՞մ հետ գնար «ամբարի յան», իսկ եթե էդ պահին չգնար «ամբարի յան»՝ այդ քայլը որպես վախկոտություն կորակվեր, իսկ Ջոնը վախկոտ չէր…Ապեր Հայաստանի պայմաններում Բրյուս Լի լինելը էտքան էլ ձեռնտու չի, ավելի լավ ա քանակ ապահովես քան որակ:Նկարագրությունդ մորթ էր ,խոսք չունեմ:
Ամբարի մոտ էլ մենակ պիտի չգնայիր,բախտդ բերել ա մի հոգով են շատացել:
դու չէ էլի հերոսը
էդ մասին հայոց լեզվիս ուսուցռուհուն է պետք տեղեկացնել, որ շարադրություններիս համար 3 կամ 4- չդնի…Բայց դու որ ուզես, ձեռի հետ գրող էլ կարող ես դառնալ, գիտե՞ս։
Իսկ ես խմբագրելիս ուզում էի էդ մասը ջնջելՀատկապես էս նախադասությունը կարդալիս մեռել էի....ձախ ձեռքով ուժեղ հարվածեցի վալոդի գլխի աջ կիսադաշտին...
ուշադիր չես կարդացել՝Չես ասի ինչու՞ է թեմայի վերնագիրը John or No John
եթե վերնագիրը դնեի «Սարի-Թաղի լավ տղեքը»՝ հավանաբար ավելի քիչ հետաքրքրություն կառաջանար դեպի պատմվածքս …Վերնագիրը որպես գովազդ եմ այդպես դրել
Դշ, դ-դշ, բմփ, աաա, դ-դփ, պիիիիիիիու, բաբամբ, վաաախ, ույ, վայ մամա. երևի հետևյալ ձայներն են ուղեկցել այդ ընթացքում
Լավն էր, Հովսեփ ջան: Իրոք, նկարագրությունը շատ լավն էր, կարդալու ժամանակ աչքերիս ամեն ինչ պարզ երևում էր:
Ինչ վերաբերվում ա սյուժեին, ապա ասեմ, որ լավն էր, դուրս եկավ, լավ դաստիարակել ա էդ «լավ տղեքին»: Կարծես թե իրանց ուզածն էլ հենց էդ էր
Ապլես:
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
Հերոսդ ինչքան էլ ուզում է թե՛ հոգեպես թե՛ ֆիզիկապես կատարյալ անձնավորություն լինի, նրա բռնած դիրքը պարտվողական է, նույնիսկ եթե ամեն օր ՌԵժԻՄՈՎ շարք կանգնեցնի էդ լավ տղերքին ու ծեծի: Ինչու՞.
Վորովհետև բոլորը չեն կարօղ վատը կամ լավը լինել, բոլորը լինում են ինչպես բոլորը, իսկ այդ տարիքում բոլորի հետ շփվելը, թեկուզ ինչ որ դիրքեր զիջելով, շատ կարևոր է, հետո ուշ կլինի: Չե որ ասում են ամենամեծ շքեղությունը դա մարդկանց հետ շփվելն է: Իսկ եթե նրանք այնքան ցածր մակարդակի մարդիք են, որ չի կարում հետները շփվել դա ուղղակի հերսոդ տրամադրություն է, մեր մեծերը իրենց ստեղծագործությունների ամենալավ նյութերը քաղել են հենց նման շրջաններում: Էնպես, որ Հովսեփ ջան, հերոսդ պետք է լեզու գտնի էդ տղերքի հետ ու իր ուժերի համաձայն դաստիարակի նրանց, որ շատ ավելի դժվար է քան ծեծելը:
Իսկ մենակ կռիվ են անում մի անգամ, երբ տղամարդը պետք է ցույց տա թե ո՞վ է:
Կռվել առանց վախենալու, մինչև վերջ, ուզում է վոռց կատվի ծեծ ուտի, կարևորը դա չէ, նման կռվից հետո հասկացողը կհարգի իսկ դուդը կվախենա նրան նեղացնել: Հերոսդ էդ հատվածը արդեն անցել է, հիմա պետք է լեզու գտնի հետները, ուզի թե չուզի նրանց մեջ է ապրում, եթե վատն են թող ինքը լավը լինի, որ տեսնեն ո՛րն է լավը:
Իսկ կռիվ անելը ճիշտ բան չե, կներես, պատմելը նույնպես:
Ասեմ, որ պատմվացքիդ մեջ օգտագործել էս նյութի շատ չնչին մասը, ուղղակի կոնկրետ շարադրել էս կատարվածը, իսկ կարելի էր ստեղծել լիարժեք գրական ստեղծագործություն, գոնե բնութագրելով ու ներկայցնելով էդ լավ տղերքի պատկերները, նրանց գորշ աշխարհը, կարծում էմ, որ դա նրանց էլ պետք կգար:
ԵՎ դա արդեն չեր լինի կռիվ պատմել այլ կլիներ գրականություն, ԳՐԻՐ:
Օրինակ, Իսահակյանի «Փորոլոգիան» կարդացե՞լ էս, պատմվացքի մեջ խոսքը մի շատակեր ապուշի մասին է, բայց ի՞նչ փիլիսոփայություն կա, ի՞նչ խորը ու գեղեցիկ պատմվածք է...
էէէ Ակսել ջան մի պահ դուրս չեկավ ասածտ, ինչա նշանակում շփվի թե չե ուշ կլինի…հո տենց չի այ ախպեր…եթե քեզ հաճելի չի ինչոր մեկի հետ շփվել ուրենմ պիտի չշփվես և վերջ……ես համարյա համոզված եմ որ շփվելու տհաճությունը փոխադարձա լինում , այնպես որ պետք չի փորձել շփվել նրանց հետ ում դու կամ ով քեզ հաճելի չի
իմ համար ճիշտը տենցա իսկ հակառակ պահվածքը իմ մոտ միշտ ծիծաղա առաջացնում
Համ էլ հո պարտադիր չի շփվես բոլոր նրանց հետ ով ինչինչ պատճառներով ամեն օր քեզ տեսնումա կամ դու ես տեսնում նրան
Loading your personal settings....
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ