Մեր համատեղ պատմվածքը. քննարկումներ

[Ուլուանա]

Գալ, իմ կարծիքով եռյակը նրանով է հետաքրքիր, որ անկանխատեսելի է ամեն մեկի շարունակությունը, իսկ պատմությունը, հա, պիտի լինի միասնական մարմին, բայց դրա համար հեչ պարտադիր չի գուշակել առաջին հեղինակի միքտը ու փորձել էդպես էլ շարունակել: Հակառակ դեպքում թող հենց հեղինակն էլ գրի վերջացնի, էլ ինչ իմաստ կա երեքով գրելու:

Համաձայն եմ. հակառակ դեպքում հիմնական իմաստը ստացվում ա՝ գուշակեք հեղինակի միտքը։
Սենց թե նենց ամեն մարդ իր ոճով ու տրամաբանությամբ ա գրում՝ էլի հիմնված սկզբնական գաղափարի վրա, իսկ վերնագիրն ահագին կաշկանդում ա շարունակողի միտքը, իմ կարծիքով։

[StrangeLittleGirl]

ես ռիպի հետ համամիտ եմ, էն մյուս դեպքը փակ աչքերովն ա, էստեղ ամենակայֆը հենց էդ ազատությունն ա, որ եթե երևակայությունդ հերիքի, սկիզբը լրիվ անկանխատեսելի ձևով կշարունակես ու կավարտես, իսկ վերնագիրն արդեն պարտադրում ա

թե տղա ես, վերնագրով մի պարտադրվի ինչքան սկիզբն ա պարտադրող, էնքան էլ վերնագիրը: կարա՞ս, վերնագրին հավատարիմ մնա, բայց անկանխատեսելի սարքի:

[impression]

Բյուր ջան, քո ասածն արդեն ռուսկայա ռուլետկա ա դառնում

[Գալաթեա]

Գալ, իմ կարծիքով եռյակը նրանով է հետաքրքիր, որ անկանխատեսելի է ամեն մեկի շարունակությունը, իսկ պատմությունը, հա, պիտի լինի միասնական մարմին, բայց դրա համար հեչ պարտադիր չի գուշակել առաջին հեղինակի միքտը ու փորձել էդպես էլ շարունակել: Հակառակ դեպքում թող հենց հեղինակն էլ գրի վերջացնի, էլ ինչ իմաստ կա երեքով գրելու:

Բայց քո ասածի դեպքում եռյակ պատմվածքի գաղափարը կորում ա: Եթե երկրորդ հեղինակը պետք ա կարդա առաջինի գրածն ու անկանխատելի շարունակություն առաջարկի, էլ ո՞ւմ ա պետք առաջինի գրածը: Թող գնա՝ իր համար պատմվածք գրի: Ես անձամբ շարունակելուց միշտ աշխատել եմ, անգամ իմ ոճից հրաժարվելու գնով, առաջին հեղինակի պատմվածքը գրել: Մտածել եմ, որ կոնկրետ էս պրոեկտում ճիշտը դա ա:

[ivy]

Լավ, ժողովուրդ, ասեցինք, հասկացանք, ամեն մարդ թող մնա իր կարծիքին, մի նենց մեծ քննարկման նյութ էլ չի...
Կփորձեմ հետևել վերնագրին, բայց դե ես երբեք էլ տղա լինել չեմ ուզել, որ էս անգամ էլ չստացվի, ինձ կներեք:

[Գալաթեա]

Կոնկրետ իմ պատմվածքի դեպքում ես վերնագրել եմ "Երազի Տունը", որովհետև ուրիշ բանի մասին չեմ էլ խոսել սկզբում...
Ես բառիս բուն իմատով պարտադրել եմ շարունակողներին էդ տան թեման շարունակել: Եթե իրենք կարողանան այլ թեմա հորինել արանքում, շարունակել այլ կերպ, ես կասեմ՝ հալալ ա

Ու երևի հաջորդ անգամ էլ չեմ վերնագրի

[Ուլուանա]

Լավ, ժողովուրդ, ասեցինք, հասկացանք, ամեն մարդ թող մնա իր կարծիքին, մի նենց մեծ քննարկման նյութ էլ չի...
Կփորձեմ հետևել վերնագրին, բայց դե ես երբեք էլ տղա լինել չեմ ուզել, որ էս անգամ էլ չստացվի, ինձ կներեք:

Բայց տղա լինելը տվյալ դեպքում վերնագրով չէր «պարտադրված» ։ Համ էլ նույն հաջողությամբ տղան էլ դժվար թե ուզենար աղջիկ լինել։ Իսկ պատմվածքի կեսից սեռը փոխելն ամեն դեպքում նորմալ չէր լինի։

[ivy]

Բայց տղա լինելը տվյալ դեպքում վերնագրով չէր «պարտադրված» ։ Համ էլ նույն հաջողությամբ տղան էլ դժվար թե ուզենար աղջիկ լինել։ Իսկ պատմվածքի կեսից սեռը փոխելն ամեն դեպքում նորմալ չէր լինի։

Ես արդեն լրիվ խճճվեցի՝ ով պիտի երբ ինչ դառնար

[Ուլուանա]

Ես արդեն լրիվ խճճվեցի՝ ով պիտի երբ ինչ դառնար

Դե, Smokie–ի նախաբանում տղա էր ես–ը։ Բա հո աղջիկ չէ՞ր լինելու. իրեն էլ հո ոչ ոք չէր պարտադրել ։

[Rhayader]

թե տղա ես, վերնագրով մի պարտադրվի ինչքան սկիզբն ա պարտադրող, էնքան էլ վերնագիրը: կարա՞ս, վերնագրին հավատարիմ մնա, բայց անկանխատեսելի սարքի:

Բյուր, դրածդ վերնագրի տատ մոր գանգը: Նստել եմ ու բլոկ ընկել: Քոնն էլ փոխադրությունների ձեռնարկի, էն էլ սովետական, վերնագիր ա:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, դրածդ վերնագրի տատ մոր գանգը: Նստել եմ ու բլոկ ընկել: Քոնն էլ փոխադրությունների ձեռնարկի, էն էլ սովետական, վերնագիր ա:

Ռայ

[Rhayader]

Ռայ

Թեթև տար, բայց իրոք, ասենք, «ածական ածականը» վերնագրերը մե քիչմ պրիմիտիվ ու բարոյախրատական են, էլի: Ինձ համար իդեալական են Գեյմանի («Դառը հատիկներ», «Արթնացա. մեզանից մեկը լացում էր»), Լուի («Պատը», «Գնդակը»), Սելինջերի («Լավ օր է բանանաձկան համար») վերնագրերը: Քոնը ոնց որ Չեխով լիներ: Կամ ավելի շուտ՝ Կռիլով:

[StrangeLittleGirl]

Թեթև տար, բայց իրոք, ասենք, «ածական ածականը» վերնագրերը մե քիչմ պրիմիտիվ ու բարոյախրատական են, էլի: Ինձ համար իդեալական են Գեյմանի («Դառը հատիկներ», «Արթնացա. մեզանից մեկը լացում էր»), Լուի («Պատը», «Գնդակը»), Սելինջերի («Լավ օր է բանանաձկան համար») վերնագրերը: Քոնը ոնց որ Չեխով լիներ: Կամ ավելի շուտ՝ Կռիլով:

Ռայ, բայց ես երկիմաստություն էի դրել վերնագրի մեջ Առաջին ռեակցիայից հասկանում ես, որ խոսքը հանճարի ու ինքնասիրահարվածի մասին ա, բայց հետո նաև պիտի որ տեղ հասնի, որ իրա ինքնասիրահարվածությունը հանճարեղության ա հասնում: թե չէ ինչ մի Կռիլով

[ivy]

Բյուր, շա՞տ ես զայրացել, որ հանճարեղը առանձնացել ա ինքնասիրահարվածից. Ռայն արդեն առանձնացրել էր, ես էլ էդպես շարունակեցի: Չնայած չառանձնանալու դեպքում՝ չգիտեմ ոնց պիտի շարունակվեր. քո գրած սկզբի մեջ ոչ մի բան չկար ինքն իրեն հանճարեղորեն սիրահարված մարդու մասին, բայց կար «բազմատաղանդ թոռ», ու «հանճարեղը» ակամայից «տաղանդավորի» հոմանիշ էր հասկացվում...

[Smokie]

Այվի ջան մի բան հարցնեմ
Իսկ եթե օրինակ, ես առաջին դեմքով բնութագրում եմ իմ հերոսին ու ներկայացնում, որպես սանգվինիկ, դրանով չե՞մ ստիպում հաջորդին առաջնորդվել էդ ուղղությամբ: Բայց դե չես էլ կարող չմեկնաբանել, չներկայացնել հերոսին
Վերնագրի պահով ասեմ, որ դրել եմ ուղղակի սիրունության համար Ուշադրություն չդարձրի, որ պարտադիր չի՝ մտածեցի ինչպես ցանկացած պատմվածք, թող վերնագիր ունենա: