Պլատոնական սեր

**Արամ** · 28.02.2007, 18:48

Լեգնա-ի խոսքերից

Կա արդյո՞ք այն վիրտուալ,անշոշափելի Սերը,որով մարդիկ ինչու չէ՛,տառապում են :

Իմ հետ էլ է եղել` դե են ջահել վախտերս

, ու տենց բան կա...ՀԱՍՏԱՏ

**electrical_storm** · 28.02.2007, 20:40

Չեմ սիրում դա… չեմ կարա սիրոմ մեկին,ով կողքիս չի,չեմ նայել աչքերի մեջ, չեմ զգացել նրա շնչառությունը և այլն…

**Cassiopeia** · 19.07.2007, 12:47

Երեկ ինձ բախտ վիճակվեց լսել պլատոնական սիրո խոստովանություն… Հենց այդպես. մի մարդուց, ով ինձ անձամբ է ճանաչում (ոչ վիրտուալ): Ասեմ, որ ոչ մի հաճելի բան չկար էդ խոստովանության մեջ

**Universe** · 19.07.2007, 14:25

Կա արդյո՞ք այն վիրտուալ,անշոշափելի Սերը,որով մարդիկ ինչու չէ՛,տառապում են :

Հնարավոր է, սակայն ես համարում եմ, որ այդպես շա՜տ «կեղծավոր» կլինի, այսինքն ստիպված ես ընկերուհուդ, կամ ընկերոջտ հետ որոշակի սահմանափակումների մեջ մնալ: Ինչի պատճառով էլ վաղ թե ուշ վերջ կտրվի այդ «Պլատոնական» սիրուն:

**Dar 21** · 19.07.2007, 14:34

Կա արդյո՞ք այն վիրտուալ,անշոշափելի Սերը,որով մարդիկ ինչու չէ՛,տառապում են :

Հաստատ կա, լրիվ համաձայն եմ, ի դեպ լավ ել զգացմունք է...

**Amaru** · 19.07.2007, 14:47

Дело было вечером, делать было нечего

Բայց հաա, հնարավոր ա, էն էլ ոնց

Էս տենց սիրաարվել էի.. Էխ էխ...

Բայց հետո էտ վերափոխվեց պարզապես լավ ընկերության

Լավ ա

**Dar 21** · 19.07.2007, 14:57

Իմ կարծիքով պլատոնական սերը, մեծ մասամբ միակողմանի է: Այդ սիրո ժամանակ տղան ու աղջիկը ոչ միայն սեռական կյանքով չեն ապրում, չեն համբուրում միմյանց շուրթերը, այլ նաև նույնիսկ ձեռքը բռնելու "իրավունք" չունեն: Բայց կարող են իրար ամեն օր էլ տենալ, հաճոյանալ իրար, լավ բաներ ասել, բայց մարմնական՝ ոչ մի բան: Այլ կերպ, ըստ երևույթին, երևի թե կարելի է ասել, որ պլատոնական սերը հոգեբանական սեր է:
6 տարեկանի օրինակը վատը չէր, միայն այն տարբերությամբ, որ այժմյան երեխեքը չափազանց ինֆորմացված են, ու 6 տարեկաններն էլ հիմա կարան համբուրվեն. մի՛ զարմացեք:

**Apsara** · 20.07.2007, 01:50

Cassiopeia-ի խոսքերից

Երեկ ինձ բախտ վիճակվեց լսել պլատոնական սիրո խոստովանություն… Հենց այդպես. մի մարդուց, ով ինձ անձամբ է ճանաչում (ոչ վիրտուալ): Ասեմ, որ ոչ մի հաճելի բան չկար էդ խոստովանության մեջ

Էհ ինչ արած, պլատոնական սերը ամենանվնաս սերն է, սիրում է թող սիրի մարդիք շատ հաճախ կարիք ունեն սիրելու, պլատոնական էլի, ասենք գիշերը քո մասին կմտաչի, երազներում կտեսնի, մտքում քեզ հետ կզրուցի և այլս,

**Ուլուանա** · 20.07.2007, 08:01

Cassiopeia-ի խոսքերից

Երեկ ինձ բախտ վիճակվեց լսել պլատոնական սիրո խոստովանություն… Հենց այդպես. մի մարդուց, ով ինձ անձամբ է ճանաչում (ոչ վիրտուալ): Ասեմ, որ ոչ մի հաճելի բան չկար էդ խոստովանության մեջ

Այն, որ քո դեպքում հաճելի չի եղել, պայմանավորված է միայն տվյալ մարդու և ձեր հարաբերություններով ու ոչ մի կապ չունի ընդհանրապես երևույթի՝ պլատոնական սիրո հետ, հետևաբար ոչ մի հիմք չկա դրանից եզրակացնելու, որ պլատոնական սերը տհաճ երևույթ է։

**Root** · 20.07.2007, 10:14

Apsara-ի խոսքերից

Էհ ինչ արած, պլատոնական սերը ամենանվնաս սերն է, սիրում է թող սիրի մարդիք շատ հաճախ կարիք ունեն սիրելու, պլատոնական էլի, ասենք գիշերը քո մասին կմտաչի, երազներում կտեսնի, մտքում քեզ հետ կզրուցի և այլս,

Ստոպ Ստոպ գիշերը մտածելը արդեն պլատոնական չի , մանավանդ եթե մտածողը առողջ հայ տղամարդա

**Սամվել** · 20.07.2007, 12:04

ՄԻ բան ասեմ…չգիտեմ երևի մի քիչ հետամնաց եմ բայց ես ավելի շատ գնահատում եմ պլատոնական սերը եթե իհարկե ճիշտ եմ հասկացել դրա իմաստը

…սերը իմ գնահատմամբ պետք է լինի հոգևոր ձգացում և ոչ թե մարմնական … և հավերժ է հենց այն սերը որը հիմնված է հոգեկան ապրումների և ինչու չե տանջանքների վրա…

…
ինչ կասեք՞

իմիջայլոց մի հարց էլ տամ
Պլատոնական սեր չի՞ արդյոք տարիներ շարունակ տևած անպատասխան սերը…որը մաշում է մարդու հոգին և սիրտը…