Այդ դու ուրիշ ազգի տղամարդկանց առումով լավ փորձառու ես , որ նշում ես կոնկրետ հայ տղամարդկանց
Այդ դու ուրիշ ազգի տղամարդկանց առումով լավ փորձառու ես , որ նշում ես կոնկրետ հայ տղամարդկանց
ախր ի՞նչ է նշանակում հսկողություն:
Կենդանի՞ է վանդակում պահած, վախենում են՝ չփախչի, ի՞նչ է…
երբեք չի կարելի է վանդակի մեջ դնել ՆՐԱՆ, պետք է բաց թողնել, որ գնա: Եթե եկավ, ՆԱ հավետ քոնն է, եթե չեկավ, ՆԱ քոնը չէր…
Կարոտը սով չէ, կանցնի:
..... Գիտե արդեն իմ լուռ հոգին՝
Նրա համար է աշխարհում
Վանդակը միշտ վանում թռչնին
Որ դռները փա´կ են պահում
Սիլվա Կապուտիկյան
Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...
Լավ կարծիք էր, բայց մի բան էլ կա:Koroleva-ի խոսքերից
Իսկ եթե անընդհատ գնա ու գա…Էդ դեպքում ինչ կառաջարկես
Կյանքը ծխախոտ է, մարդը՝ թունդ ծխող, իսկ այս աշխարհում ամենաքաղցր բանը թույնն է, երբ այն տրվում է մանր դոզաներով:
Եթե կա սեր ուրեմն կա փոխադարձ հարգանք և կարևորը ՎՍՏՍՀՈՒԹՅՈՒՆ, իմ կարծիքով ամենաամուր սիրո հիմքը վստահությունն է: Իսկ եթե դիմացինին կասկածում ես ու չես վստահում դու իրան չես սիրում, սիրո կողքին հսկողությունը տեղ չունի, ես համաձայն եմ էդ կարծիքին, չեմ հիշում որտեղ եմ կարդացել այս խոսքերը, բայց դուրս շատ գալիս ա «Ավելի լավ է վստահես ու խաբվես, քան չվստահելով ընկերություն անես»:
Կա՛նգ առ, վայրկյա՛ն, չքնաղ ես դու:
Կարծում եմ խանդն ու անվստահությունն իրար հետ բավական մոտիկ են: Այսինքն, եթե առկա է մեկը, ապա անպակաս է նաև մյուսը:
Եթե մարդիկ պիտի ամուսնանան ու իրենց կնոջը փակի տակ պահեն, կասկածելով ու չվստահելով, ապա ավելի լավ չէ մի անշունչ տիկնիկ իրենց տուն տանեն /կարծում եմ հիմա sex-shop-երում նմանատիպ տիկնիկներ վաճառվում են, որ միայն սեռական կարիքները հոգալուն ծառայեն/: Դա միաժամանակ կազատի կնոջը կասկածից, ինչպես նաև տղամարդուն դա կասկածելի և հսկողություն սահմանելու տեղիք չի տա…
Ինչպիսի երևակայություն...
Նախ ամուսնությունը միայն սեռական հարաբերություններով չի բավարարվում... Էտ տիկնիկը ոչ զավակ կծնի, ոչ էլ տոլմա կպատրաստի ( մեղմորեն ասած): Մարդն ինչքան էլ անվստահ ու խանդոտ լինի, ընտանիք կազմելու դեպքում հաստատ կուզի երեխաներ ունենալ և ձեռքի հետ էլ սնվել ( մինիմում)
Կարծես թե խոսակցությունը կասկածելի ուղղություն ստացավ
Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...
Միմիանց նկատմամբ փոխադարձ հարգանքն ու հավատը հենց ինքը "Վստահել"-ն է, իսկ հսկողության կարիք չկա, քանի որ հենց ինքդ քո մեջ պիտի փնտրես դիմացինիդ կողմից ինչ որ առումով ոչուշադիր լինելու պատճառը, ավելին, եթե սիրում ես, պիտի պայքարես, պիտի փորձես, հասկանալ թե ինչ է նա փնտրում քեզնից հեռու?
Չեմ խրախուսում հսկողությունը, ճնշող ու կործանող եմ համարում շատերի համար:
Իհարկե պատասխանս "Վստահություն"-ն է` հարգանք և հավատ:
Ծանոթության համար լավ ժամանակ է
գարունը` երբ շուրջդ ամեն ինչ կենդանանում է,
ամառը` երբ սկսվում է անպատասխատվության սեզոնը,
աշունը` քանի որ տարին ավարտվում է, և միայնակ մնալու հեռանկարը վախեցնում է,
և ձմեռը` երբ ջերմության և կրքի փափագ կա:
Իհարկե վստահել
Հետևիր Քո մտքերինդրանք դառնում են խոսքեր
Հետևիր Քո խոսքերին
եթե վստահություն չկա, ապա այնտեղ չի կարող կայուն սեր հաստատվել
դա էլ կանցնի.......(վերջին գրառում 2009թ)
դա էլ անցավ 2018թ
Վստահելը շատ լավ է, բայց հսկողություն ամեն դեպքում պետք է, ինչ էլ որ լինի: Հիմա շատ դժվար է որևէ մեկին վստահելը: Նույնիսկ ամենամոտ մարդը ընդունակ է դավաճանության: Այնպես որ, այս երկուս էլ միասին շատ անհրաժեշտ են:
Մի լացի նրա համար, որ դա վերջացել է, այլ ժպտա` որ դա եղել է:
եթե սիրում ես, ապա պետք է վստահել և այնպես անել որ այն չկորցնես, հակառակ դեպքում ի հայտ կգան խանդն ու հսկողությունը, որոնք այդ գեղեցիկ զգացմունքը կտանեն կործանման
իսկ կյանքը շարունակվում է...
գիտես ինչ կասեմ, եթե մեկը քեզ իսկապես համարում է աշխարհում իրեն ամենամոտիկ մարդը, և հավատարմություն կա նրա մեջ ու քեզ սիրում է ամբողջ հոգով, ապա նույնիսկ մարմնով նա քեզ չի դավաճանի, այդ դեպքում հսկել պետք չէ, պետք է սիրել և վստահել
բայց եթե թեկուզ 1% կասկած կա քո հոգում, դա քեզ կսկսի թունավորել, և հսկողությունը կբերի միայն մի բանի, որ երջանկությունը կցանկանաս զգալ միայն ուղեղով, և դրան չես հասնի, որովհետեվ ամեն պահի կցանականաս իմանալ արդյոք նա անկեղծ է? արդյոք ուրիշի հետ չի հանդիպել? արդյոք...? և այդ արդյոքները կսկսեն խեղդել, և քեզ կմնա միայն մի բան փնտրել երջանկություն այլ տեղ, որտեղ պետք չի լինի հսկել, պետք կլինի միայն սրտի ազատությունը զգալ, հոգու թռիչքը... կլինես երջանիկ, բայց արդեն դավաճանելուց կլինես դու...
իսկ կյանքը շարունակվում է...
Սիրելի մարդուն հսկել, նշանակում է չվստահել նրան… իսկ սիրո մեջ անվստահությանը տեղ պետք է չլինի, կործանիչ հետևանքներ կունենա…
Սիրելի մարդուն պետք է վստահել,դե ոչ միայն:
Իսկ հսկե՞լ…
Կարելի է, թե՞ անհրաժեշտ
Բացի այդ, ինչու՞ համար հսկել… մարդուն ինչքան սահմանափակես, այնքան շատ կցանկանա «վանդակից» դուրս գալ…
եթե համոզված ես, որ քեզ է սիրում, դու էլ իրեն, ուրեմն վստահի՛ր ու քեզ կվստահեն… մեր կյանքում ցանկացած վերաբերմունք իր պատասխանն է ստանում…
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
բոլորս էլ ուզում ենք , որ մեզ վստահեն մանավանդ երբ հարաբերությունները հիմնված են զգացմունքների վրա: Բայց եկեք միփոքր անկեղծ լինենք գոնե ինքներս մեզ հետ, անգամ վստահելով, մենք միևնույն է փոորձում ենք միշտ ունենալ որոշակի ոչ թե հսկողություն, այլ տեղեկացվածություն: և ,իմ կարծիքով, դա բնական է:
Կատարյալ վստահություն ոչ մի հարաբերություններում էլ չկա,: Մարդ անգամ ինքն իր վրա վստահ լինել չի կարող թե որոշակի պայմաններում իրեն ինչպես կդրսևորի,
բայց դե ամեն ինչ իր սահմաններում է գեղեցիկ և ընդունելի
Փորձեք մարդկային հարաբերություններում առաջնահերթ չվիրավորել դիմացինի ինքնասիրությունը, այդ դեպքում ամեն ինչ կհասկացվի և կընդունվի
Մի՛ փորձիր թաքցնել սխալդ, ընդունի՛ր այն, պատասխա՛ն տուր և շարժվի՛ր առաջ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ