Հայտնի մարդկանց կյանքից

[Մանոն]

Եկեք այս բաժնում գրենք հետաքրքիր դեպքեր Մեծ մարդկանց կյանքից: Ու քանի որ օրերս լրացավ Եղիշե Չարենցի 110անյակը՝ սկսում եմ հենց նրանից:

***

Հրատարակչության բաժնի վարիչ Ե. Չարենցի աշխատասենյակ է մտնում մի գրող, թղթապանակը ձեռքին և կատակել ցանկանալով ասում է.
–Մի՛ վախեցեք, մեջը ձեռագրեր չկան:
–Բա ինչու՞ ես պտտեցնում այդ դատարկ թղթապանակը, –հարցնում է Չարենցը…
–Պտտեցնում եմ, որովհետև մեջը լիքը հանճարեղ մտքեր կան, –շարունակում է կատակել գրողը:
–Հանճարեղ մտքերը հանճարեղ գլուխներում են լինում, ոչ թե դատարկ թղթապանակներում, –պատասխանում է բանաստեղծը:

***

Մի սկսնակ կոմպոզիտոր, դիմելով հանճարեղ Արամ Խաչատրյանին, խնդրում է գնահատել իր ստեղծագործությունը:
Արամ Իլյիչն ուշադիր զննում է պարտիտուրան, օրորում գլուխը, շոյում մազերը և բարեհամբույր տոնով հարցնում է.
– Իսկ որտեղի՞ց եք գնել նոտայի այսպիսի լավ թուղթ:

[Srtik]

Երեք ընկերներ ծանոթանում են Շիրազի հետ, ասելով, որ երեքի անունն էլ Ռազմիկ է: Մանավանդ, շատ է հպարտանում գյումրեցի ճանաչված Ռազմիկ Դարբինյանը:
Շիրազը զարմանում է.
-Ի՞նչըղ կեղնի՝ բոլորդ ռազմիկներ եք, իսկ Մասիսը գերի է...



Շիրազին հարցրին. «Ինչու՞ գրողների միության ժողովներին վերջերս չեք մասնակցում»:
-Եթէ Նարեկացին չի մասնակցում, ե՞ս ընչի պիտի մասնակցեմ,- զարմացած պատասխանեց նա:


Համո Սահյանը զանգահարում է Սերո Խանզադյանին: Լսափողը վերցնում է Սերոյի որդին.
-Սերոն տա՞նն է,,,
-Չէ՛,- կտրուկ պատասխանում է որդին: Հետևում է Համոյի ստուգող հարցը.
-Ո՞վ ասաց...
-Ինքը,- լինում է պատասխանը:

[Srtik]

Մեծ ու տարօրինակ Վիլիամ Սարոյանը Սևանի ափին գտնում է մի ծանր, լճի ալիքներից լավ հղկված քար և խնդրում է, որ քարը տեղավորեն մեքենայի մեջ:
-Ամերիկա, Ֆրեզնո պիտի տանիմ,- ասում է գրողը:
-Այդ հսկայական քարն ինչպե՞ս եք տանելու...
-Ինքնաթիռով պիտի տանիմ...
-Ինչու՞ համար...
-Ով որ Հայաստանի դեմ վատ խոսի, անոր գլխուն պիտի զարկեմ քարը,- պատասխանում է Սարոյանը:

Շիրազը գնում է հրատարակչություն Սիփան որդու հետ: Երեխային նստեցնում է ծնկներին, գուրգուրում է նրան, ստեպ-ստեպ հոտ քաշելով գլխից.
-Ինչու՞ ես երեխայի գլխից հոտ քաշում, Շիրազ...
-Հանճարի հոտ կառնիմ,- պատասխանում է բանաստեղծը:

[Koroleva]

Narinik ջան
Շատ լավ թեմա է, ես ուղղակի չգիտեի, որ նման թեմա չկա, թե չէ անպայման կբացեի:
Ես շատ եմ սիրում նման պատմություններ, հուսով եմ, կարելի է գրել նաև արտասահմանյան հայտնի մարդկանց մասին, քանի որ վերնագիրը դա չի արգելու…
***
Մի անգամ կանաչ փողկապով Հովհ. Շիրազը զգուշորեն մտնում է խմբագրի սենյակ: Խմբագիրը փորձում է կատակել և ասում է.
-Կանաչ փողկապով ես շրջում, չե՞ս վախենում էշերից:
-Հենց դրա համար էլ վախվխելով եմ կուգամ,- պատասխանում է Շիրազը:

***
Մհեր Մկրտչյանին հարցնում են՝ երբևէ հարբած կաս:
-Մի անգամ. «Մեր օրերի երգը» ֆիլմում սև թուղթը ուտելուց…

***
Նիլս Բորը դռան վերևում պայտ է կպցնում:
-Մի՞թե դու հավատում ես, որ այն կօգնի:
-Ոչ, դա նախապաշարմունք է: Բայց ասում են, որ այն հաջողություն է բերում նույնիսկ նրանց, ովքեր չեն հավատում:

***
Թումանյանի կինը բողոքում է, որ ամուսինը ընդհանրապես տանը չի լինում:
-Դե գոնե 10 գիշեր տանը եղել եմ… (նրանք 10 երեխա ունեին)

***
Մարկ Տվենի մոտ մի երիտասարդ բանաստեղծ է գալիս, սկսում է կարդալ իր գրվածքները: Տվենը արդեն ձանձրանում է անտաղանդ գրվածքներից: Վերջում երիտասարդը ասում է.
-Ես հասկանում եմ, որ ամեն մարդ պետք է իր կյանքում գտնի մեծ, մաքուր բան…
-Այդ դեպքում, երիտասարդ, գնացեք կենդաբանական այգի և լողացրեք փղին,- մռայլ պատասխանում է Տվենը:

* * *

դե լավ, այսքանը սկզբի համար բավական է

[ihusik]

[COLOR="Indigo"]Narinik ջան
Շատ լավ թեմա է, ես ուղղակի չգիտեի, որ նման թեմա չկա, թե չէ անպայման կբացեի:

Շատ հավանեցի Narinik-ի այս թեմայում գրածները, բայց հանուն ճշմարտության պետք է նշեմ, որ թեման բացել է Manon-ը ում իմ շնորհակալությունն եմ հայտնում որ կարողացա դեռ հենց նոր բացված, բայց այսքան հետաքրքիր պատմությունների հետ ծանոթանալ:

Մեծն Ավետիք Իսահակյանը ջրով լի բաժակը վեր բարձրացնելով կենաց է ասում, դա տեսնելով մարդկանցից մեկն ասում է,- Վարպետ սպասի հիմա խմիչք կբերենք, ջրով կարելի՞ է կենաց ասել,- որին Վարպետը պատասխանում է,- Այս զուլալ ջրին մարդկային պիղծ ձեռքը չի դիպչել, ես խմում եմ կենացս այս ջրով...:

Հ.Գ. Հիշելով եմ գրել այս դեպքի մասին, ուստի հնարավոր է ոչ բառացի լինի այստեղ կատարած Վարպետի խոսքի մեջբերումը, բայց իմասն այդպիսին էր:

[Koroleva]

Ընդհանրապես Ավետիք Իսահակյանի կյանքում բավականին հետաքրքիր դեպքեր շատ են եղել…

Մի անգամ Ավետիք Իսահակյանը քայլում է դաշտերով և լսում է, որ մի գյուղացի աշխատելով երգում է իր «Մաճկալ ես, բեզարած ես» երգը:
Մոտենում է և հարցնում, թե նա գիտի արդյոք, որ դա իր երգն է:
Մարդը նայում է Իսահակյանի կոստյումին, ոտից գլուխ չափում և ասում.
-Այ մարդ, գնա քո գործին, սա մեր ժողովրդի երգն է…

***
Իսահակյանը նշում էր իր ծննդյան օրը: ՊԱԿ-ի աշխատակիցը հեռվում կանգնած հսկում է, թե ով է գալիս Վարպետի տուն: Հանկարծահաս անձրևը բոլոր հյուրերին տուն է տանում: Հանկարծ դուռը բացվում է, դուրս է գալիս Իսահակյանը, մոտենում է անձրևի տակ կանգնած ՊԱԿ-ի աշխատակցին և մեկնում է լավաշի մեջ փաթաթած քյաբաբ.
-Կեր, մանչս, սոված կլինես:

[Լեո]

Գնացքը սլանում էր Գերմանիայի կանաչազարդ հարթավայրերով: Ուղևորների թվում էր նաև կարկառուն գիտնական Էյնշտեյնը: Նա որոշեց գնալ ճաշելու: Երբ մտավ վագոն-ռեստորան, ակամայից կանգ առավ. մոռացել էր ակնոցը իր խցիկում: Եվ քանի որ առանց ակնոցի չէր կարողանում կարդալ, նա ճաշացուցակը մեկնեց մատուցողին և խնդրեց կարդալ: Մատուցողը շփոթահար ասաց.
-Պարո'ն, ցավոք չեմ կարող կարդալ. ես էլ Ձեզ նման անգրագետ եմ:

[Լեո]

Ֆրանսիացի դերասանուհի Մարսին կանչեցին դատարան` իր թանկարժեք իրերի գողության առիթով վկայություն տալու համար:
-Քանի տարեկան եք,-հարցրեց դատավորը:
-Քառասուն,-պատասխանեց դերասանուհին:
-Անհնա~ր է,- ապշած իր կողքինին դիմեց դատարանի դահլիճում գտնվող վկաներից մեկը,- ուղիղ քառասուն տարի առաջ ես ներկա էի նրա առաջին դեբյուտին:
-Ոչ մի զարմանալի բան չկա,- հանգիստ բացատրեց կողքի նստածը,- Մարսը այնքան տաղանդավոր է, որ դերասանուհի է ծնվել:

[Լեո]

Մի անգամ հայտնի գորղ Մարկ Տվենը իր բարեկամներից մեկից մի մեծ ծանրոց է ստանում: Բացելով ծանրոցը` Տվենը այնտեղ հայտնաբերում է մի մեծ քար և մի երկտող. "Սիրելի' Մարկ, ինձ մոտ ամեն ինչ կարգին է: Իսկ դու ինչպես ես?":
Տվենը քարը ծանրոցով ետ է ուղարկում բարեկամին և հետն էլ մի երկտող. "Սիրելի' Բարեկամ, այս քարը ընկավ սրտիցս, երբ իմացա, որ քեզ մոտ ամեն ինչ կարգին է":

Ավելացվել է 53 վայրկյան անց
Մի անգամ Մարկ Տվենի մոտ է գալիս մի կին և նրանից խնդրում մի բան, որը Տվենի ուժերից վեր է լինում: Տվենը փորձում է կնոջը բացատրել, որ ինքը ի զորու չէ օգնել նրան, բայց կինը շարունակում է համառորեն իրենը պնդել: Կինը այնքան է զզվեցնում Տվենին, որ նա հեգնանքով ասում է.
-Տիկին, Ձեզ հետ շատ հաճելի է զրուցել:
-Իսկ Ձեզ հետ` ոչ,- չհասկանալով հեգնանքը` ասում է կինը:
-Ես Ձեզ խորհուրդ չէի տա այդպես կտրուկ արտահայտվել: Հետևե'ք իմ օրինակին, Դուք նույնպես ստե'ք...

[Մանոն]

Իսահակ Նյուտոնը լռակյաց մարդ էր. նրան խորթ էին շատախոսությունը, բամբասանքը, անբարտավանությունը:
Գիտական արժեքավոր հայտնագործությունների համար Նյուտոնին շնորհել էին լորդի տիտղոս, և նա 26 տարի ձանձրանում էր լորդերի պալատի խորհրդակցություններում, որևէ ելույթ չէր ունենում և լորդերը երբևիցե չէին լսել նրա ճառը:
Մի օր, ի զարմանս բոլորի, Նյուտոնը ձեռք բարձրացրեց:
–Պարոննե՛ր,–ասաց Նյուտոնը հանդիսավորությամբ,–ներողություն եմ հայցում, բայց, խնդրում եմ, պատուհանը փակեցե՛ք: Փչում է, իսկ ես վախենում եմ մրսելուց:
Եվ նա լորդերի ապշած հայացքների ներքո արժանապատվությամբ նստեց իր տեղը:

[Դեկադա]

Կոստան Զարյանը ֆրանսերեն գրած իր բանաստեղխությունները տանում է բելգիացի բանաստեղծ Էմիլ Վերհարին: Կարդալուց հետո վերջինս զգում է, որ հայ գրողի օգտագործած ֆրանսերենը խիստ չոր է, ինչ-որ տեղ՝բառարանային:
-Ո՞ր լեզվով ես աղոթում,- հարցնում :
-Հայերեն:
-Դե հայերեն էլ գրիր: Բանաստեղծությունն աղոթք է:


Հովհանես Շիրազը իրեն հասցեագրված նամակներին բարեխղճորեն պատասխանում էր:Երբ գրելու ոչինչ չէր ունենում, մի մանուշակ կամ ձնծաղիկ էր դնում ծրարի մեջ և ուղարկում:


Համո Սահյանին խնդրում են, որ կարդա իր գրած առաջին բանաստեղծությունը:Հրաժարվում է.
-Ընտանեկան ալբոմում հաճախ մերկ երեխաների լուսանկարների ենք հանդիպում: Դրանք հրապարակավ չեն ցուցադրում, տան համար են:

[cold skin]

Եկե՛ք այստեղ խոսենք մեծ մարդկանց փոքր տարօրինակություններից:
Օրինակ`

Հայտնի ֆիզիկոս Վալտեր Ներնստը սիրում էր ձկներ բազմացնել: Երբ նրան հարցնում էին` ինչու հենց ձկներ և ոչ թե հավեր, ձիեր, նա պատասխանում էր, որ ձկները սառնարյուն արարծներ են, իսկ տաքարյուն կենդանիներ նա չի բազմացնի, քանի որ չի ցանկանում ողջ աշխարհը տաքացնել սեփական միջոցներով:

Կամ`

Շիլլերը ` իր դրամաները գրում էր ոտքերը չափազանց սառը ջրի մեջ դրած:

[Rhayader]

Մեծն հայ արձակագիր Դորիանը մ փոքրիկ տարօրինակություն ուներ՝ նման թեմա տեսնելիս նրա ձեռքերը քոր էին գալիս ու ցանկություն էր առաջանում այստեղ ինքնակենսագրություն գրել...

[Քամի]

Նման թեմա վաղուց կա ակումբում

http://www.akumb.am/showthread.php?t=6846

[Ուլուանա]

Նման թեմա վաղուց կա ակումբում

http://www.akumb.am/showthread.php?t=6846

Շնորհակալություն հղման համար։
Մոդերատորական։ Նորաբաց թեմայի գրառումները տեղափոխվել են արդեն գոյություն ունեցող թեմա։