Չուկի լեգենդը
Չուկը մռայլ ու մոռացված անտառների խորքում հայտնվող հին էակ է։ Այն ասվում է՝ գոյություն ունի նախաաստվածային ժամանակներից, երբ աշխարհը դեռ երազ էր։
Չուկը մարմին չունի այն ձևով, ինչպես մենք ենք պատկերացնում։
Երբեմն այն երևում է որպես խիտ մառախուղի սև բիծ, երբեմն՝ որպես երեխայի ծիծաղի ձայն գիշերվա լռության մեջ։
Չուկը լռության պահապանն է։ Այն հայտնվում է այն վայրերում, որտեղ երկար ժամանակ ոչ ոք չի խոսել։ Ասում են, եթե շատ երկար լռություն պահպանես մութ անտառում, Չուկը կհասկանա, որ դու պատրաստ ես լսելու նրան։ Իսկ եթե լսես նրան՝ փոխվելու ես։ Ոմանք դառնում են գուշակներ, ուրիշները՝ խելագար։ Ոչ ոք նույնը չի մնում։
Չուկին կանչելու համար կան հնագույն բառեր, որոնք մոռացվել են լեզվից, բայց երբեմն պատահում է, որ երեխաներն ակամայից կրկնում են այդ հնչյունները իրենց խաղերում։
Ասում են՝ հազարամյակներ առաջ աշխարհը բաժանված էր երեք շերտի՝ Լուսային, Միջին ու Ստվերային։ Լուսայինը՝ մարդկանց, Միջինը՝ երազների, իսկ Ստվերայինը՝ մոռացված էակների աշխարհն էր։ Այդ ժամանակներից Չուկը եղել է Միջինի պահապանը։ Նրա գործն էր պաշտպանել մարդկանց երազները Ստվերայինից՝ չթողնելով, որ մոռացվածները ներթափանցեն մարդու միտք ու խլեն նրա հոգին։
Սակայն մի օր, մի մարդ՝ անունը ոչ ոք չի հիշում, փորձում է գերազանցել երազների սահմանները։ Նա դաշինք է կապում Ստվերայինի էակներից մեկի հետ, և արդյունքում՝ Չուկը ձախողվում է՝ աշխարհների սահմանը կոտրվում է։ Այդ օրվանից Չուկը այլևս պահապան չէ։ Նա ինքն էլ դառնում է կես մոռացված էակ՝ միշտ լռության մեջ շրջող, մեղքով լցված, բայց դեռ պահող վերջին թելերը Միջինի ու իրականության միջև։
Հիմա նա լուռ հետևում է նրանց, ովքեր շատ են երազում։ Նրանք, ովքեր կորցրել են իրականության զգացողությունը, հաճախ տեսնում են նրան իրենց երազներում՝ որպես աչքեր մառախուղի մեջ, կամ որպես մոմ՝ որը այրվում է ջրի տակ։
Քչերը գիտեն, բայց Չուկը կարող է և օգնել։ Եթե նրան պատմես քո ամենախորին վախը՝ անկեղծորեն, առանց թաքցնելու, նա կարող է հանել այն քո հոգուց։ Բայց դրա փոխարեն նա տանում է քեզանից մի հիշողություն։ Ոչ թե պատահական, այլ հենց այն, ինչը կապում էր քեզ քո իրական էության հետ...
--------------------------
Հեղինակ՝ ԱԲո (ChatGPT)
Ղեկավար՝ Varzor
Տեքստը տեղադրվել է առանց խմբագրության, Չուկ Ա Մեծի հավանությամբ և հովանավորությամբ։
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Մեջբերել
Էջանիշներ