Էվոլուցիան Մեզոզոյան դարաշրջանից մինչև մեր օրերը

[Freeman]

Էդ էվոլյուցիայի հետ կապ չունի, ինքը հենց հասարակության զարգացումն ա, որը գնալով ավելի արագ ա լինում։ էդ անհամեմատ ավելի արագ պրոցես ա, քան տեսակի էվոլյուցիան, բայց դրա էվոլյուցիոն հիմքերը վաղուց են դրվել։

Երբ հոմոչգիտեմինչը քարե բան էր սարքում, ինքը շատ քիչ ուրիշ հոմոչգիտեմինչերի հետ կարար հաղորդակցվեր, ողջ մնալու խնդիր ուներ, ամեն երկար անձրևը լուրջ խնդիր էր իր համար, որը պետք էր լուծել։

Բայց գնալով հեշտացան հաջորդ քայլերը, էդ թվում հազարամյակ տևած անիվի կառուցման շնորհիվ, մարդիկ ստեղծեցին մեծ հասարակություններ, դաշտեր, սննդի ու անվտանգության վրա ծախսվող ժամանակն էնքան կրճատեցին, որ արդեն կարող էինք հատուկ մարդկանց տրամադրել, որ գնան հայտնագործություններ անեն ու աշխարհի մյուս ծայրում ստեղծված գործքներն էլ կարող ենք օգտագործել, իրենք ավելի լավ գործիքներ ստեղծեցին ու եկանք էսօրվան։

Բայց որպես տեսակ մենք համարյա չենք փոխվել, եթե հիմա մեր նորածիններին բռնենք տեղափոխենք ուրիշ մոլորակ, որտեղ կլինեն նույն պայմաններն, ինչ էստեղ էին հազարարավոր տարիներ առաջ, իրենք ավելի արագ գենետիկա չեն ստեղծի, այլ էլի բազմաթիվ սերունդների ընթացքում կստեծղեն անիվ, իսկ հետո գնալով ավելի արագ պրոգրես կունենան, մինչև իրար ատոմային ռումբով վերացնելը

Հ․ գ․ Որ ասում եմ էվոլյուցիայի համար քիչ ա էս ընթացքը ու չենք փոխվել, իզուր չեմ անընդհատ նշում, որ նկատի ունեմ ուղեղի նման բարդ օրգանի էվոլյուցիան, որովհետև ավելի պարզ համակարգերն ավելի արագ են փոխվում, օրինակ մաշկի գույնը, աչքերի ձևը մի քանի հազար տարի ուրիշ պայմաններում ապրելու ընթացքում փոխվում ա, բայց դրանք ավելի պարզ օրգաններ են ու իրենց թեթև փոփոխությունը չի բերի էնքան ծանր հետևանքների, ինչպես կլինի օրինակ ուղեղի դեպքում։

Ասենք մարդիկ երբ գնացել են հյուսիսում ապրելու, մաշկի մեջից սկսել են կորցնել մելանինը, ինչը բերել ա մաշկի ավելի բաց գույնի, որ վիտամին Դ-ի մեծ կորուստ չունենանք, որովհետև հյուսիսում ավելի քիչ ա արևը, իսկ մուգ մաշկը էդ քիչն էլ ա կլանում։
Բայց ուղեղի մեջ որևէ նյութի մի թեթև ավել/պակասն էլ ա բերում անհամեմատ տարբեր հետևանքների (համոզվելու համար տանը կարող եք փորձ անել, մի քանի միլիգրամ լսդ ընդունելով ։Դ)

Իսկ մյուս մեծ տարբերությունը, որը կարծում եմ ամենամեծ խնդիրը կլինի մի քանի հազար տարի առաջվա մարդուն մեր ժամանակ բերելը՝ իմուն համակարգն ա, երբ մենք սերունդներով հարմարվել ենք ներկայիս բակտերիաներին ու վիրուսներին, բայց էդ հազար տարի առաջվա չուվակի մոտ մի հատ փռշտանք, կարող ա գրիպի նենց բարդացումներ առաջանան, որ մենք մենակ սպիդի դեպքում ենք տեսնում։