User Tag List

Էջ 2 4-ից ԱռաջինԱռաջին 1234 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 16 համարից մինչև 30 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 53 հատից

Թեմա: Էվոլուցիան Մեզոզոյան դարաշրջանից մինչև մեր օրերը

  1. #16
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,474
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ավելին․ ուղիղ 200 միլոն տարի առաջ, երբ ձևավորվեց էսօրվա հումանոիդը, դրանից հետո էդ հումանոիդը ֆիզիկական ու մտավոր ոչ մի փոփոխություն չի կրել։ Այսինքն, եթե, օրինակ, էդ 200-տարի առաջվա մարդուն հիմա բերես ու դիմացդ նստեցնես ու մի բան բացատրես, որը նախնական գիտելիք չի պահանջում, կհասկանա նույն հաջողությամբ, ինչ հիմիկվա մարդը։ Կամ եթե կերակրես քո էսօրվա ուտելիքներով, չի մեռնի։ 200 միլիոն տարի ոչ մի էվոլուցիոն փոփոխություն։ Բայց այ 199 միլիոն տարի առաջվա մեր նախապապի հանդեպ մեր ներկայիս հումանոիդը, ասում են, երկու հետաքրքիր ու էական էվոլյուցիա ա ապրել․ եկեք քննարկեն, թե որոնք են
    Ասում եմ՝ երկու միլիոն տարի անընդմեջ անձրև է եկել։ Էսօրվա հումանոիդը ռոմանտիզմից զուրկ է, ու անիմաստ է էսօրվա հումանոիդին որևէ բան բացատրելը
    Բայց լավ է, որ քեզ արդեն ուղղեցին, թե չէ կպարզվեր, որ մարդիկս իսկապես դինոզավրերի հետ ապրել ենք ու դեռ ողջ ենք։ Թվերի հետ զգուշ է պետք լինել, թե չէ մեկը պարտքով 200 դոլար կուզի, էնպես կշշպռես, կարծես 200 միլիոն է ուզել։

    Էսօրվա մարդը շատ վերջերս է հայտնվել մոլորակի վրա, ու թե ոնց, գիտնականները տարակարծիք են։ Առհասարակ մոլորակի վրա առաջին անգամ կյանքի հայտնվելն ու վերջերս էլ բանական կյանքի հայտնվելը էվոլյուցիոն բանաձևերով, կամ Դարվինյան տեսությունով էդքան համոզիչ չեն բացատրվում, որովհետև գենետիկ էվոլյուցիան շատ անգամներ ավելի դանդաղ պրոցես է, քան գիտնականների ունեցած վկայություններն են։
    Նման է, որ կյանքը Երկրի վրա ավելի շուտ «ցանել են», քան թե առաջացել է քաոսից, բայց անաստվածներս դեռ շարունակում ենք համառ կերպով ̶կ̶ռ̶ո̶ւ̶տ̶ի̶տ̶ն̶ե̶ր̶ ̶մ̶ո̶գ̶ո̶ն̶ե̶լ̶ ̶ նոր գիտական հիպոթեզեներ մտածել:

    Հ․Գ․ Բա էդ ի՞նչ շոր եք առել։ Բարով մաշեք, առողջ հագնեք։
    Si vis pacem, para bellum

  2. #17
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,474
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Երևի շատերն արդեն նայել են, հետաքրքիր տեսահոլովակներ կան, որ Երկրի ողջ պատմությունը մեկ օրվա սանդղակով, կամ մեկ ժամվա սանդղակով ցույց են տալիս, մարդու դարվինյան տեսությունով առաջանալը ցույց տվողների մեջ ինձ ամենաշատը սա է դու գալիս՝

     •
    • 
     Սեղմել՝ ցույց տալու համար

    Si vis pacem, para bellum

  3. #18
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,677
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ասում եմ՝ երկու միլիոն տարի անընդմեջ անձրև է եկել։ Էսօրվա հումանոիդը ռոմանտիզմից զուրկ է, ու անիմաստ է էսօրվա հումանոիդին որևէ բան բացատրելը
    Բայց լավ է, որ քեզ արդեն ուղղեցին, թե չէ կպարզվեր, որ մարդիկս իսկապես դինոզավրերի հետ ապրել ենք ու դեռ ողջ ենք։ Թվերի հետ զգուշ է պետք լինել, թե չէ մեկը պարտքով 200 դոլար կուզի, էնպես կշշպռես, կարծես 200 միլիոն է ուզել։

    Էսօրվա մարդը շատ վերջերս է հայտնվել մոլորակի վրա, ու թե ոնց, գիտնականները տարակարծիք են։ Առհասարակ մոլորակի վրա առաջին անգամ կյանքի հայտնվելն ու վերջերս էլ բանական կյանքի հայտնվելը էվոլյուցիոն բանաձևերով, կամ Դարվինյան տեսությունով էդքան համոզիչ չեն բացատրվում, որովհետև գենետիկ էվոլյուցիան շատ անգամներ ավելի դանդաղ պրոցես է, քան գիտնականների ունեցած վկայություններն են։
    Նման է, որ կյանքը Երկրի վրա ավելի շուտ «ցանել են», քան թե առաջացել է քաոսից, բայց անաստվածներս դեռ շարունակում ենք համառ կերպով ̶կ̶ռ̶ո̶ւ̶տ̶ի̶տ̶ն̶ե̶ր̶ ̶մ̶ո̶գ̶ո̶ն̶ե̶լ̶ ̶ նոր գիտական հիպոթեզեներ մտածել:

    Հ․Գ․ Բա էդ ի՞նչ շոր եք առել։ Բարով մաշեք, առողջ հագնեք։
    էվոլյուցիայի տեսությունը վերջերս սկսել եմ չբացառել, ինչը, սակայն, չի հակասում կանքը էս մոլորակի վրա "ցանելու" գաղափարին։ Ընդհակառակը, էդ գաղափարը մի տեսակ իմաստալից ա դարձնում։ Եթե էվոլյուցիայի պրոցեսն ու նպատակը համարենք ինքնազարգացումը, ապա էն ինչ տեղի ա ունեցել և տեղի ա ունենում սկսում ա բացատրություններ ստանալ, նույնիսկ վերջնական նպատակը՝ հասնել կատարելության։ Տեղ իհարկե կարող եք հարցնել, թե՝ իսկ ինչի ա պետք հասնել կատարելության, դրա նպատա՛կը որն ա։ Նպատակների նպատակը հասկանալը դուրս ա մեր գիտակցությունից, այսինքն, էստեղ մեր հետաքրքրասիրությունը ընկնում ա փակուղի, բայց երկրային կյանքի էս բոլոր պրոցեսները՝ թե՛ ֆիզիկական և թե՛ մտավոր ու հոգեկան, սիրուն բացատրվում են, երբ ընդունում ես, որ կյանքի առաջնային բջջի մեջ դրված ա ինքնազարգացման կոդ՝ ընդ որում, էդ ինքնազարգացումը կարող է տանել հակադիր ուղղություններով՝ ինքնաոչնչացում կամ ինքնակատարելագործում։ Ավելին՝ մարդու դեպքում դրա հիմքը ազատ կամքով թելադրվող ընտրությունն ա, ըստ իս։ Եվ այստեղ մենք մտնում ենք մի նոր հետաքրքիր թեմա՝ ազատ կամքով թելադրվող ընտրության հայեցակարգը, որը, իմ կարծիքով, մարդուն մնացած կենդանի օրգանիզմներից տարբերող հատկանիշներից կամ տրված իրավունքներից մեկն ա։

  4. #19
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,474
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    ․․․ Եթե էվոլյուցիայի պրոցեսն ու նպատակը համարենք ինքնազարգացումը, ապա էն ինչ տեղի ա ունեցել և տեղի ա ունենում սկսում ա բացատրություններ ստանալ, նույնիսկ վերջնական նպատակը՝ հասնել կատարելության։ Տեղ իհարկե կարող եք հարցնել, թե՝ իսկ ինչի ա պետք հասնել կատարելության, դրա նպատա՛կը որն ա։ Նպատակների նպատակը հասկանալը դուրս ա մեր գիտակցությունից, այսինքն, էստեղ մեր հետաքրքրասիրությունը ընկնում ա փակուղի, բայց երկրային կյանքի էս բոլոր պրոցեսները՝ թե՛ ֆիզիկական և թե՛ մտավոր ու հոգեկան, սիրուն բացատրվում են, երբ ընդունում ես, որ կյանքի առաջնային բջջի մեջ դրված ա ինքնազարգացման կոդ՝ ընդ որում, էդ ինքնազարգացումը կարող է տանել հակադիր ուղղություններով՝ ինքնաոչնչացում կամ ինքնակատարելագործում։ Ավելին՝ մարդու դեպքում դրա հիմքը ազատ կամքով թելադրվող ընտրությունն ա, ըստ իս։ Եվ այստեղ մենք մտնում ենք մի նոր հետաքրքիր թեմա՝ ազատ կամքով թելադրվող ընտրության հայեցակարգը, որը, իմ կարծիքով, մարդուն մնացած կենդանի օրգանիզմներից տարբերող հատկանիշներից կամ տրված իրավունքներից մեկն ա։
    Ըստ ժամանակակից գիտության՝ նպատակ գոյություն չունի, կյանքը քաոսի մեջ այնպիսի պատահական երևույթ է, ինչպիսին է ասենք սուրճի մեջ կաթ ավելացնելիս «հետաքրքիր» նախշերի ստացվելը։ Մարդկային բոլոր ճամարտակությունները նույնքան իմաստ ունեն, որքան ասենք լեռների բարձր լինելը, կամ ծովի կապույտ գույնը։ Այս խոսքերը որ գրում եմ, նույնքան պատահականության արդյունք են, որքան որ քո հետաքրքրությունը «նպատակ» կոչված հասկացության մասին, ու ինքը՝ նպատակ հասկացությունը։ Քաոսի մեջ որոշակի ժամանակավոր «օրինաչափությունները» առաջանում են բաց համակարգի շնորհիվ, կամ պատճառով, որպես այս կամ այն փոխազդեցությունների ու պատճառահետևանքային կապերի պրոցեսների բազմություն։ Ասենք ներկայիս խառնաշփոթի մեջ մարդ կոչված օբյեկտները կարող են օրիենտացիան կորցնել ու ասենք այսպիսի իրավիճակ կարող է առաջանալ․

     •
    • 
     Սեղմել՝ ցույց տալու համար



    Այն, որ մարդուն թվում է, թե կա նպատակ, կամ իմաստ, կամ որ մարդիկս ինչ-որ բան ենք մեզնից ներկայացնում, այդ թվալն էլ է ժամանակավոր պատահականության արդյունք, «հետաքրքիր» նախշ տվյալ ակնթարթի մեջ։ Մեր գոյությունն, աշխարհընկալումն ու ձգտումները ամբողջ տիեզերքի ժամանակատարածության մեջ աննշան խառնաշփոթ են, որը կարելի է անտեսել։
    Si vis pacem, para bellum

  5. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Freeman (26.11.2024), Հայկօ (27.11.2024)

  6. #20
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,677
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ըստ ժամանակակից գիտության՝ նպատակ գոյություն չունի, կյանքը քաոսի մեջ այնպիսի պատահական երևույթ է, ինչպիսին է ասենք սուրճի մեջ կաթ ավելացնելիս «հետաքրքիր» նախշերի ստացվելը։ Մարդկային բոլոր ճամարտակությունները նույնքան իմաստ ունեն, որքան ասենք լեռների բարձր լինելը, կամ ծովի կապույտ գույնը։ Այս խոսքերը որ գրում եմ, նույնքան պատահականության արդյունք են, որքան որ քո հետաքրքրությունը «նպատակ» կոչված հասկացության մասին, ու ինքը՝ նպատակ հասկացությունը։ Քաոսի մեջ որոշակի ժամանակավոր «օրինաչափությունները» առաջանում են բաց համակարգի շնորհիվ, կամ պատճառով, որպես այս կամ այն փոխազդեցությունների ու պատճառահետևանքային կապերի պրոցեսների բազմություն։ Ասենք ներկայիս խառնաշփոթի մեջ մարդ կոչված օբյեկտները կարող են օրիենտացիան կորցնել ու ասենք այսպիսի իրավիճակ կարող է առաջանալ․

     •
    • 
     Սեղմել՝ ցույց տալու համար



    Այն, որ մարդուն թվում է, թե կա նպատակ, կամ իմաստ, կամ որ մարդիկս ինչ-որ բան ենք մեզնից ներկայացնում, այդ թվալն էլ է ժամանակավոր պատահականության արդյունք, «հետաքրքիր» նախշ տվյալ ակնթարթի մեջ։ Մեր գոյությունն, աշխարհընկալումն ու ձգտումները ամբողջ տիեզերքի ժամանակատարածության մեջ աննշան խառնաշփոթ են, որը կարելի է անտեսել։
    Ըստ ժամանակակից գիտության․․․ Կան տարբեր "ժամանկակից գիտություն"-ներ, նայած, թե ով ա էդ ժամանակակից գիտությունը հղանում ու ամենակարևորը՝ ովքեր են դրանք առաջ բրդում ու ինչ նպատակով։ Չնայած, ասում էիր՝ նպատակ ասածն էլ գոյություն չունի, հնարած կոնցեպտ ա, ու որ ամեն ինչ աննպատակ քաոս ա ու խառնաշփոթ։ Կարող ա՝ ոչ էլ քաոսն ու խառնաշփոթը գոյություն ունեն, ու ընդհանրապես ոչինչ գոյություն չունի, ինչպես նաև իմ էս տեքստը ու դու, որ կարդում ես։
    Դրա համար էի ասում՝ եկեք չցիտենք աղբյուրներ, տեսություններ, դրա համար կան էդ տեսության սայթերն ու գրքերը, ու դրանք նախահայրերը, պաշտպաններն ու ֆանատները, նաև՝ ընդդիմադիրները։ Մանավանդ որ դրանք բոլորը "ստույգ" են ու․․․ հակասական։
    Իսկ ըստ քե՞զ․․․ Ըստ քեզ ինչը ոնց ա։
    Ես, օրինակ, կարծում եմ, որ նպատակ կա, ու էդ նպատակը դրված ա ամեն ինչի հիմքում, միջուկում, ու ղեկավարող, առաջ մղող ուժն ա, էներգիան։ Ու որ կաթը որ լցնում ես սուրճի մեջ, առաջացած նաշխերից և ոչ մի բիծ պատահական չի, ուղղակի մենք չենք տեսնում դրա ֆորմուլան, գործոնները, ու վերջապես՝ նպատակը։

  7. #21
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,474
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ըստ ժամանակակից գիտության․․․ Կան տարբեր "ժամանկակից գիտություն"-ներ...
    Բարեկամ ջան, ըստ մեյնսթրիմի, այսինքն այն գիտության, որ դասավանդում են ժամանակակից ակադեմիաներում:

    Իսկ ըստ քե՞զ․․․ Ըստ քեզ ինչը ոնց ա։
    Չգիտեմ: Ես երկարաժամկետ նպատակ չեմ տեսնում ու չունեմ, իսկ կարճաժամկետ երկու նպատակ կա՝ իմ ու մնացածների տառապանքը պակասեցնել, ու հաճույքը ավելացնել:
    Բայց հաճախ տառապանքն ու հաճույքը ես խառնում եմ իրար՝ սադո-մազո յա ստացվում

    Ես, օրինակ, կարծում եմ, որ նպատակ կա, ու էդ նպատակը դրված ա ամեն ինչի հիմքում, միջուկում, ու ղեկավարող, առաջ մղող ուժն ա, էներգիան։ Ու որ կաթը որ լցնում ես սուրճի մեջ, առաջացած նաշխերից և ոչ մի բիծ պատահական չի, ուղղակի մենք չենք տեսնում դրա ֆորմուլան, գործոնները, ու վերջապես՝ նպատակը։
    Ֆորմուլան տեսնում ենք՝ ցանկացած խելքը գլխին քիմիկոս, կամ ֆիզիկոս քեզ կբացատրի, թե նախշերի բծերը ոնց են ստացվում, կամ ինչու են ձյան փաթիլները յուրօրինակ:
    Բայց կաթը ի վերջո լուծվում է սուրճի մեջ, իսկ ձյան փաթիլները հալվում անհետանում են առանց ժառանգություն, կամ կտակ թողնելու հաջորդ փաթիլներին:

    Բայց, այնուամենայնիվ մարդիկս կարողանում ենք նպատակ ստեղծել:
    Ասենք հենց հիմա ես պրոյեկտ ունեմ մինչև տարվա վերջ վերջացնելու, ու եթե դա չավարտեմ, ապա ծննդյան տոները լինելու են դժնդակ և անբարաքյաթ, չնայած դա միայն իմ ու մեր մատերիալիստ ու ագահ ընկերության ու գնորդների խնդիրն է լինելու, իսկ տիեզերքում ոչինչ նշանակալի չի փոխվելու։ Բայց դե ահա այդպիսի արհեստական, հիմար նպատակ կա այս պահին, կարճաժամկետ, ձանձրալի։ Կա որս անելու նպատակ, որը կարող է տառապալից ավարտվել որոշ խեղճ կենդանիների համար․․․ եսի՞մ։ Ինչ ոչ պատահական բծերի մասին ես խոսում։
    Si vis pacem, para bellum

  8. #22
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,677
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բարեկամ ջան, ըստ մեյնսթրիմի, այսինքն այն գիտության, որ դասավանդում են ժամանակակից ակադեմիաներում:

    Բայց կաթը ի վերջո լուծվում է սուրճի մեջ, իսկ ձյան փաթիլները հալվում անհետանում են առանց ժառանգություն, կամ կտակ թողնելու հաջորդ փաթիլներին:
    Համ ասում ես՝ մեյնսթրիմ գիտություն, համ մոռանում ես էներգիայի պահպանման օրենքը․ ոչ մի էներգիա չի անհետանում, այլ փոխակերպվում է ուրիշ էներգիայի։

    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բայց, այնուամենայնիվ մարդիկս կարողանում ենք նպատակ ստեղծել:
    Ասենք հենց հիմա ես պրոյեկտ ունեմ մինչև տարվա վերջ վերջացնելու, ու եթե դա չավարտեմ, ապա ծննդյան տոները լինելու են դժնդակ և անբարաքյաթ, չնայած դա միայն իմ ու մեր մատերիալիստ ու ագահ ընկերության ու գնորդների խնդիրն է լինելու, իսկ տիեզերքում ոչինչ նշանակալի չի փոխվելու։ Բայց դե ահա այդպիսի արհեստական, հիմար նպատակ կա այս պահին, կարճաժամկետ, ձանձրալի։ Կա որս անելու նպատակ, որը կարող է տառապալից ավարտվել որոշ խեղճ կենդանիների համար․․․ եսի՞մ։ Ինչ ոչ պատահական բծերի մասին ես խոսում։
    Ի դեպ՝ հա, նպատակներ ստեղծելը մարդկային բզիկներից ա․ ասենք՝ պրոյեկտն ավարտել մինչև նոր տարի, ու ծննդյան տոներին քեզ լավ զգաս կամ հագուստիդ պահարանի մեջ ծալված շորերը ուղիղ գծով, հավասար դարսված լինեն։ Խոսքը մարդու մոգոնած նպատակների մասին չի, այլ ավելի բարձր գիտակցության։ Անձամբ ես կարծում եմ, որ էս աշխարհում ոչինչ պատահական չի, ու ամեն ինչ աշխատում է մի ալգորիթմով, որի հետևում հենց էդ բարձր գիտակցությունն ա կանգնած։ Իսկ ցանկացած ալգորիթմ ինչ-որ խնդիր է լուծում, որն էլ հենց նպատակն է։

  9. #23
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,677
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես երկարաժամկետ նպատակ չեմ տեսնում ու չունեմ, իսկ կարճաժամկետ երկու նպատակ կա՝ իմ ու մնացածների տառապանքը պակասեցնել, ու հաճույքը ավելացնել:
    Բայց հաճախ տառապանքն ու հաճույքը ես խառնում եմ իրար՝ սադո-մազո յա ստացվում
    Նայի, կյանքում հաճույքներ սահմանելն էլ ա նպատակ, ու լավ էլ երկարաժամկետ։ Օրինակ, փարթի կոչվածը հաճու՞յք ա։ Ընդունված ա, որ հա։ Իմ համար՝ չէ։ Բայց ես ով եմ, որ մեյնսթրիմին դեմ գնամ ու նոր սահմանումներ տամ։ Շատ-շատ՝ խուսափեմ մասնակցելուց, բայց դա էլ ոչ միշտ ա հարմար՝ հազարումի պատճառներով։ Ու տենց լիքը բաների շուրջ մարդիկ իրենց կյանքը դասավորում են էնպես, որ սահմանված հաճույքներ ստանան, բայց քչերն են ճանաչում իրենք իրենց էնքան, որ ազատություն ունենան չվախենալու անտեսել սահմանումները ու գտնել genuine հաճույքներ։ Ի դեպ, ինքդ քեզ ճանաչելն էլ ա նպատակ, էն էլ ինչքան երկարաժամկետ․ երբևէ չավարտվող։ Ի դեպ, էդ մի նպատակը զուգահեռներ ունի, ըստ իս, էն բարձր գիտակցության դրած նպատակի՝ ինքնազարգացման ճանապարհի հետ։
    Վերջին խմբագրող՝ Բարեկամ: 26.11.2024, 09:10:

  10. #24
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,474
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Համ ասում ես՝ մեյնսթրիմ գիտություն, համ մոռանում ես էներգիայի պահպանման օրենքը․ ոչ մի էներգիա չի անհետանում, այլ փոխակերպվում է ուրիշ էներգիայի։
    Ինֆորմացիան կարող է ավելի կարևոր է, քան էներգիան։ Ձյան փաթիլի կառուցվածքի ինֆորմացիան ոչնչանում է փաթիլի հետ։ Եթե հասցրել ես հեռախոսովդ նկարել, ապա կարող ես ջնջել այդ ինֆորմացիան ևս։
    Մարդիկս կարող ենք մեզ ու մեր մոլորակը այնպես պայթեցնել, որ մեզնից հիշատակ մնան միայն Վոյաջերների ոսկե սկավառակները։
    Վոյաջերները ի վերջո կարող են բախվել աստերոիդի, ընկնել աստղի վրա, կամ կորչել սև խոռոչում։ Վոյաջերների սև խոռոչին տված էներգիան ոչնչով չի տարբերվելու ասենք տիեզերական փոշուց ստացված էներգիայից։
    Վոյաջերները խոշոր հաշվով հիմա տիեզերական փոշի են։

    Ի դեպ՝ հա, նպատակներ ստեղծելը մարդկային բզիկներից ա․ ասենք՝ պրոյեկտն ավարտել մինչև նոր տարի, ու ծննդյան տոներին քեզ լավ զգաս կամ հագուստիդ պահարանի մեջ ծալված շորերը ուղիղ գծով, հավասար դարսված լինեն։ Խոսքը մարդու մոգոնած նպատակների մասին չի, այլ ավելի բարձր գիտակցության։ Անձամբ ես կարծում եմ, որ էս աշխարհում ոչինչ պատահական չի, ու ամեն ինչ աշխատում է մի ալգորիթմով, որի հետևում հենց էդ բարձր գիտակցությունն ա կանգնած։ Իսկ ցանկացած ալգորիթմ ինչ-որ խնդիր է լուծում, որն էլ հենց նպատակն է։
    Պրոյեկտն ու ծննդյան տոները կարող են գրողի ծոցը գնալ, եթե քաղաքիդ վրա թևավոր հրթիռ ընկնի։
    Օրինակ ի՞նչ բարձր գիտակցություն է կանգնած Դոնեցկի վրա ընկնող հրթիռի նպատակի ալգորիթմի մեջ։

    Դու կարող ես կարծիքովդ իմաստալից դարձնել տիեզերքի բոլոր մասնիկները, ես կարող եմ իմ կարծիքով ոչնչացնել ու իմաստազրկել Հին Հռոմի բոլոր հուշակոթողներն ու տաճարները։
    Միտքն առ այն, որ մտավոր խաղերով կարելի է նպատակներ ստեղծել, փոխել, կամ վերացնել, վերացարկում (սենց բառ կա, փաստորեն) է նպատակը, վերացարկում է նաև հենց իրեն՝ մտքին։

    Դրա համար առաջարկում եմ ուղղակի համաձայնվել, որ երկու միլիոն տարի տևած անձրևների սեզոնը Երկրի վրա ահագին հուզիչ, հետաքրքիր մոմենտ է եղել։ Չխորանանք, թե ինչու
    Ու լավ է, որ որոշ երկրաբաններ նպատակ են ունեցել ու այդպիսի փաստ են հայտնաբերել։
    Երևի այդ երկրաբանների չարչարանքի նպատակը ինձ՝ Վիշապիս դրական էմոցիաներ պարգևելն է եղել։ Իրենց աշխատավարձն ու հոնորարը չհաշված։
    Si vis pacem, para bellum

  11. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Freeman (26.11.2024)

  12. #25
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,677
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Օրինակ ի՞նչ բարձր գիտակցություն է կանգնած Դոնեցկի վրա ընկնող հրթիռի նպատակի ալգորիթմի մեջ։
    Այ դրա գիտակցությունն ու նպատակը էդ բարձրինը չի, այլ հենց մարդկային ճղճիմը։ Ոչ ճղճիմ մարդկային նպատակներն էլ բզիկներն են՝ պրոյեկտներ ավարտել, ծննդյան տոնի հնդակահավը համով պատրաստել և այլն։ Բարձրային գիտակցության դերն էդտեղ միայն նրանումն ա (եթե դա դեր կարելի ա անվանել), որ տվել ա մարդուն ազատ կամքով ընտրության իրավունք, ինչի հետևանքով էլ հրթիռն ընկնում ա Դոնեցկի վրա։ Իսկ այ թե ինչի ա տվել էդ իրավունքը, դա առանձին քննարկման թեմա ա, սրան չխառնենք, թե չէ մի շիլաշփոթից կընկնենք ավելի մեծի մեջ ու կկորենք, դեռ ոնց որ կարողանում ենք լող տալ։


    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դու կարող ես կարծիքովդ իմաստալից դարձնել տիեզերքի բոլոր մասնիկները, ես կարող եմ իմ կարծիքով ոչնչացնել ու իմաստազրկել Հին Հռոմի բոլոր հուշակոթողներն ու տաճարները։
    Միտքն առ այն, որ մտավոր խաղերով կարելի է նպատակներ ստեղծել, փոխել, կամ վերացնել, վերացարկում (սենց բառ կա, փաստորեն) է նպատակը, վերացարկում է նաև հենց իրեն՝ մտքին։
    Ոչ մի խնդիր չունեմ ասածիդ հետ։ Ինձ հիշեցրեց "Վարպետն ու Մարգարիտան" վեպից էս մասը․ երբ սատանայի պարահանդեսում գլխատված Բերլիոզի կենդանի գլուխը ներկայացումն ա սատանան անդրաշխարհի հոգիներին, թե՝ այս մարդը աթեիստ է, չի հավատում անդրաշխարհին։ Ու հետո՝ դառնալով Բերլիոզին (գլխին) ասում ա՝ դու հավատում էիր (ընտրել էիր հավատալու) նրան, որ մահից անդին ոչինչ է, ոչնչություն է, ուրեմն՝ ոչնչություն էլ կդառնաս, ամեն մեկին՝ ըստ իր հավատքի։ Եվ գլուխը (Բերլիոզը) փոշիանում, անէանում ա՝ դեպի ոչնչություն։

    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դրա համար առաջարկում եմ ուղղակի համաձայնվել, որ երկու միլիոն տարի տևած անձրևների սեզոնը Երկրի վրա ահագին հուզիչ, հետաքրքիր մոմենտ է եղել։ Չխորանանք, թե ինչու
    Ու լավ է, որ որոշ երկրաբաններ նպատակ են ունեցել ու այդպիսի փաստ են հայտնաբերել։
    Երևի այդ երկրաբանների չարչարանքի նպատակը ինձ՝ Վիշապիս դրական էմոցիաներ պարգևելն է եղել։ Իրենց աշխատավարձն ու հոնորարը չհաշված։
    Փաստ Չէ մի չէ, ականատես էլ են գտել

    Բայց դրա ինչն ա քեզ դրական էմոցիա պարգևում
    Վերջին խմբագրող՝ Բարեկամ: 26.11.2024, 10:10:

  13. #26
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,677
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ինֆորմացիան կարող է ավելի կարևոր է, քան էներգիան։ Ձյան փաթիլի կառուցվածքի ինֆորմացիան ոչնչանում է փաթիլի հետ։ Եթե հասցրել ես հեռախոսովդ նկարել, ապա կարող ես ջնջել այդ ինֆորմացիան ևս։
    Մարդիկս կարող ենք մեզ ու մեր մոլորակը այնպես պայթեցնել, որ մեզնից հիշատակ մնան միայն Վոյաջերների ոսկե սկավառակները։
    Վոյաջերները ի վերջո կարող են բախվել աստերոիդի, ընկնել աստղի վրա, կամ կորչել սև խոռոչում։ Վոյաջերների սև խոռոչին տված էներգիան ոչնչով չի տարբերվելու ասենք տիեզերական փոշուց ստացված էներգիայից։
    Վոյաջերները խոշոր հաշվով հիմա տիեզերական փոշի են։
    Ի դեպ, մեր իմացած ինֆորմացիան սուբյեկտիվ միավոր ա․ այն մեր գիտակցության ձևակերպածն ա, ընդ որում՝ տվյալ պահին ձևակերպածը՝ հիմնվելով այդ պահին մեր գիտակցության մակարդակի վրա (աչքի կառուցվածք, ընկալում, տեղեկացվածություն, ազդեցություններ, գործոններ, կարծրատիպեր), կարճ ասած՝ պղպջակ, դրա համար էլ երևի մեծ կորուստ չի էդ կորուստը, չնայած դա էլ ա հարց, թե կորում ա արդյոք, թե մի տեղ, մի ձևով պահպանվում, շատ էլ որ մենք տեղյակ չենք։

  14. #27
    Պատվավոր անդամ Freeman-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.05.2010
    Գրառումներ
    4,197
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Արէա-ի խոսքերից Նայել գրառումը

    Հոգեբանությունում մի հիփոթեզ կա, երկխցային բանականություն ա կոչվում, համաձայն դրա, մարդկային բանականությունը ընդամենը 3000-5000 տարի առաջ լրիվ այլ կերպ էր աշխատում։ Ուղեղի ճանաչողական ֆունկցիաները բաժանված էին երկու մասի, որոնց ամեն մեկի համար պատասխանատու էր ուղեղի մի առանձին հատված։ Այդ հատվածներից մեկը «հրահանգողի» դերում էր, մյուսը՝ «ենթարկվողի, կատարողի»։ Եվ մարդու ներքին մտորումները ընկալվում էին որպես հստակ ձայնային ազդակներ։ Մարդն իր մտքերը ընկալում էր որպես դրսից եկող հրահանգներ, որպես աստծու, բարձրյալի ձայն։ Ու տարօրինակ զուգադիպությամբ կրոնի հիմքերը հենց այդ ժամանակաշրջանում են դրվել։ Հետագայում, ուղեղի զարգացմանը համընթաց այս երկու հատվածները սկսեցին ավելի սինխրոն աշխատել, ու աստվածները դադարեցին խոսել մարդկանց հետ։

    Հիմա, էս 3000 տարի առաջ ապրած մարդն ու այսօրվա մարդը նո՞ւյն մտավոր ունակությունները կունենան։
    Չեմ կարծում, թե էդ հիփոթեզը մոտ ա իրականությանը, հիմա էլ են նոր կրոններ առաջանում ու կրոնների առաջացումը շատ ավելի պարզ բացատրություններ էլ ունի, պետք չի ավել մեխանիզմներ մտածել ուղեղի համար։

    Մյուս կողմից էլ, եթե նույնիսկ տենց ա եղել, էդ ավելի հեշտ ա բացատրել սոցիալական բաղադրիչով, երբ մարդիկ ուղղակի մտածել են, որ տենց ձայն կա, իսկ հետո սերունդների ընթացքւոմ հասկացել, որ էդ իրենց ձայնն ա, քան պատկերացնել, որ չգիտես խի ինչ որ ձայն առաջացավ կապիկի ուղեղում հետո ձուլվեց հետ՝ մյուս մտքերին։ Էս ավելի շատ բարդացնում ա ամեն ինչ, քան պարզեցնում, իսկ տենց հիպոթեզները սովորաբար ճիշտ չեն կամ շատ մեծ ապացույցներ են պահանջում։

    Չնայած հետաքրքիր էր էդ հիպոթեզը, որովհետև ես երբ փոքր էի, չէի հասկանում, որ իմ գլխի մեջի ձայնը իմն ա ու մի քանի անգամ մերոնց հարցրել եմ, թե ով ա խոսում (հիմնականում ձայնով չեմ մտածում, դրա համար անընդհատ չէր էդ ու դժվար էր գլխի ընկնելը)։ Դրա համար կարող ա ոչ թե բոլոր մարդկանց մոտ ա տենց եղել, այլ իմ նման մի քանի դալբայոբի, ովքեր չէին կարա գրքերի մեջ կարդային, թե ոնց էին մարդիկ մտածում։ Բայց եթե գլխի միջի ձայնը կրոնի համար պարտադիր ա, շատ հեռու գնալ պետք չի, հիմա էլ մարդիկ կան, որ տարբեր հիվանդությունների պատճառով ձայներ են լսում ու դրան զուգահեռ կրոնական զգացողություններ են ունենում, իրենցից ոմանք էլ կրոններ են հիմնադրում։

    Իսկ մի քանի հազար տարին մարդու նման բարդ օրգանիզմի ու ուղեղի նման բարդ օրգանի համար ժամանակ չի, էս առումով ավելի շատ բարեկամի հետ եմ համաձայն, ու կարծում եմ, որ մի քանի տասնյակ հազար (եթե ոչ հարյուր հազար) տարի առաջ ապրած մարդկանց եթե ծնվելուց հետո տեղափոխեինք հիմա, ոչ մենք տարբերություն կզգայինք, ոչ իրենք։
    Եթե էդքան հեշտ լիներ ուղեղի զարգացումը, հիմա էլ շատ մեծ հստակ տարբերություններ կտեսնեինք տարբեր ռասաների ու տարբեր տարածքներում ապրող մարդկանց միջև, բայց ոնց որ թե տարբերություններն էնքան մեծ չեն հազարամյակներով ցիվիլիզացիա ունեցած ու գրեթե վերջերս նորմալ գիր ունեցած մարդկանց սերունդների մեջ, որ անզեն աչքով նկատենք։

    2300+ տարի առաջ մի մարդ, իմանալով որ ուրիշ քաղաքում արևը կեսօրին ստվեր չի գցում, իսկ իր քաղաքում գցում ա, մետրի ճշգրտությամբ հաշվեց երկրի տրամագիծը, իսկ հիմա լիքը մարդիկ կան, որ չեն հավատում, որ երկիրը տրամագիծ ունի ու էդ միակ հիացնող բանը չի, որ հազարամյակներ առաջ արել ենք։

    Ամեն դեպքում էվոլյուցիոն փոփոխության համար պայմաններ են պետք, որոնք էդ փոփոխության պահպանման համար նպաստավոր պայմաններ կստեղծեն, իսկ դրանից տարբերվողներին՝ կմաքրեն։
    Շատից քչից հասարակություն ունենալուց հետո մարդկության մեջ էդ պայմաններն էլ չկան, սերունդ թողնելու համար հեչ պարտադիր չի առանձնահատուկ ավելի խելացի լինել, ավելի հեշտ ա պատկերացնել, թե էդ ոնց ա խանգարում, քան օգնում։ Իհարկե խելքն առավելություն տալիս ա, բայց հասարակության մեջ էնքան կտրուկ չի էդ առավելությունը, որ մի քանի հազար տարում էական փոփոխություններ լինեին հաշվի առնելով մնացած պատահական գործոնները ու հաշվի առնելով, որ խելքը ոչ միշտ ա հետ պահում հիմար որոշումներից
    The cake is a lie.

  15. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Արէա (26.11.2024), Հայկօ (27.11.2024)

  16. #28
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.05.2010
    Գրառումներ
    2,737
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Freeman-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ մի քանի հազար տարին մարդու նման բարդ օրգանիզմի ու ուղեղի նման բարդ օրգանի համար ժամանակ չի, էս առումով ավելի շատ բարեկամի հետ եմ համաձայն, ու կարծում եմ, որ մի քանի տասնյակ հազար (եթե ոչ հարյուր հազար) տարի առաջ ապրած մարդկանց եթե ծնվելուց հետո տեղափոխեինք հիմա, ոչ մենք տարբերություն կզգայինք, ոչ իրենք։
    Հա, էդ գրելուց ճիշտն ասած ես էլ շատ չէի հավատում իմ գրածին, էս քո գրառման պես հակադարձում սպասում էի )
    Ամեն դեպքում հա, 3000 տարի առաջվա նորածնին եթե այսօրվա նորածնի հետ նույն ընտանիքում մեծացնեն, երևի թե տարբերություն չենք զգա։ Բայց 150 000 տարի առաջ ապրած Կրոմանյոնյան մարդը վստահաբար տարբերություն կունենա։

  17. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Freeman (26.11.2024)

  18. #29
    Պատվավոր անդամ Freeman-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.05.2010
    Գրառումներ
    4,197
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Կարծում եմ, չփոխվածը թվարկելը ավելի լավ միտք է։
    Հարցդ Բարեկամին ես ուղղել, բայց ես էլ հավեսի ընկա։

    Եվ ուրեմն, ինչը, իմ կարծիքով չի փոխվել 150 հազար տարվա մեջ․
    - Առաջնային զգացմունքները (վախ, զայրույթ, տխրություն, ուրախություն, զզվանք, զարմանք), որոնք մեր գոյատևման համար կարևոր դեր ունեն։
    - Փորձի փոխանակման ինչ-որ համակարգ կամ մեխանիզմ, թեկուզ՝ տրիվիալ, որը էսօր կրթություն-դաստիարակություն է կոչվում, կարծում եմ, էն ժամանակ էլ է եղել՝ սերնդից սերունդ փոխանցվող։
    - Հաղորդակցման ինչ-որ ձևեր, անվանենք՝ լեզու կամ ուրիշ բան, կարծում եմ, որ եղել է։
    - Միասին ապրելու, համագոյացման միջոցներ, գուցե նաև՝ հիերարխիաներ և որոշակի դերեր, որը էսօրվա աշխարհում «հասարակություն» և «սոցիալական կյանք» է կոչվում։
    - Շրջակա աշխարհը հասկանալու, դրան դիմակայելու, հարմարվելու և ի վերջո գոյատևելու ձգտում։
    Սրանց մեծ մասը որոշ վերապահումներով կաթնասունների մեծ մասի մոտ հնարավոր ա գտնել, քո կարծիքով կարող ե՞նք գտնել նենց բան, որն ունի ~150 հազար տարի առաջվա մարդը, բայց չունի օրինակ ժամանակակից շունը
    The cake is a lie.

  19. #30
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,059
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Freeman-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սրանց մեծ մասը որոշ վերապահումներով կաթնասունների մեծ մասի մոտ հնարավոր ա գտնել, քո կարծիքով կարող ե՞նք գտնել նենց բան, որն ունի ~150 հազար տարի առաջվա մարդը, բայց չունի օրինակ ժամանակակից շունը
    Կարծում եմ, հնարավոր է, օրինակ՝ գործիքներ սարքելն ու կիրառելը, կրակի կիրառումը. մարդու մտածողությունը շատ ավելի բազմաբնույթ է, ներառյալ՝ աբստրակտ մտածողությունը:

Էջ 2 4-ից ԱռաջինԱռաջին 1234 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •