Երբ բանը օդի մեջ խոսելուն ա վերաբերվում, ապա այո, միանշանակ, մի բան էլ հորդորում եմ, որ մարդիկ տենց բաներ չանեն։ Պրակտիկայում՝ չէ, էդքան էլ չէ։ivy-ի խոսքերից
Մեր հին օֆիսում սովորություն կա, երբ մեկը գործը փոխում ա, մի հատ գրքում նկար-բարեմաղթանք ենք/են հավաքում, ճանապարհելուց փոխանցում են էդ կոլեգային։ Հիմա շատ հին ադմիններից մեկը գործը փոխում ա, ու նենց մարդ ա, որ ում ոնց կարողացել օգնել ա, բայց հիմա եկել եմ ստեղ գրեմ, որ պատասխանատվությունից խուսափում եմ, ու չեմ պատրաստվում գնամ իրա գրքում երկու տող գրեմ։ Ու ասեմ ավելին՝ մտածում եմ լիքը մարդ կա, կգրեն էլի…
Վերջերս էլ պարբերաբար փողոցում անհասկանալի իրավիճակներում կիսագիտակից թմրամոլների եմ պատահում, որ իրանց կորցրած փողոցով օրորվում են, ու հեսա հեսա ընկնելու են հեծանիվի/մեքենայի/մետրոյի տակ։ Ու էդ պահերին մտածում եմ՝ սրա հետ ի՞նչ անեմ, ու՞մ զանգեմ, հետը խոսա՞մ/չխոսա՞մ ու տենց տարուբերում եմ մինչև էնքան հեռանան, որ եթե ընկնեն մի բանի տակ էլ, ապա էդ արյունլվիկ վիճակներից մի քիչ հեռու լինեմ։
Իսկ էն հազվագյուտ անգամներում, երբ պատասխանատվություն եմ վերցնում, մի լավ ուռում եմ ներսումս ու կարծում եմ, որ ես հիասքանչ մարդ եմ, մինչև թողի։
Մեջբերել
Էջանիշներ