Չնայած ակումբում տիրող ակտիվությանը, կարծես էս թեմային ընդհանրապես անդրադարձ չկա։ Ուզում եմ հասկանալ՝ ինչու՞։ Ակումբ մտնում ենք իրականությանն առերեսվելուց խուսափելու՞ համար, որ մոռանա՞նք, որ 120 000 հայրենակիցներ սովի ու ցեղասպանության են մատնված։ Մտնում ենք, որ չմոռանանք, բայց ցրվե՞նք։ Տեղյակ չե՞նք ընդհանրապես դրանից, թե՞ տեղյակ ենք, բայց չի հետաքրքրում։
Թեման հատուկ բացում եմ հոգեբանություն և փիլիսոփայություն բաժնում, որովհետև ինձ առավել հետաքրքրում ա մարդկային հոգեբանությունն էս իրավիճակում։ Քաղաքական քննարկումներն արվել-պրծել են։ Իսկ ինչ անել ու ոնց օգնելն էլ լիքը ուրիշ հարթակներում քննարկվում ու իրականացվում ա։
Մեջբերել
Էջանիշներ