Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Բարեկամ ջան, նկարագրածդ վայթե էկզիստենցիալ ՕԿԽ-ի պես բան է, որտեղ հոգեբանական հարցերն ու առողջական խնդիրները խառնվում են իրար: Հիմա եթե անունը դնենք էքզիստենցիալ մենակություն, դրանից էությունը չի փոխվի՝ հստակ պատասխաններ չունեցող կպչուն գոյաբանական հարցեր ու դրանից բխող վախ ու տագնապներ, սա պաթոլոգիա է, ու բողկի պես առողջ մարդու մոտ պիտի նման խնդիր չլինի, որովհետև առողջ մարդը հստակ գիտի, թե որն է իր կյանքի իմաստը, այն է՝ վայելել կյանքն ու գլուխը չծանրաբեռնել համատիեզերական իմաստաբանական հարցերով, կարճ ասած առողջ մարդը բաց տիեզերք դուրս չի գալիս ու ինքն իրեն չի նայում մետագալակտիկայի մասշտաբներում: Մի խոսքով, գլուխդ ինչ ցավացնեմ, ԿԵ-ՏՈ:
Դե թեմայի հարցն էլ հենց դրա մասին էր․ եթե իսկապես բողկի պես առողջ մարդու համար պիտի որ նման խնդիր չլինի, ուրեմն պատրանք ա էդ էքզիստենցիալ մենակությունը (դու փաստորեն պատասխանեցիր հարցիս), բայց մարդ էլ կա կարող ա ասի՝ էդ "բողկի պես առողջ" կոչվող մարդը պարզապես երջանիկ անտեղյակության մեջ ա։