Անձնական սահմաններ

[Աթեիստ]

Եթե նկատեցիր, գրածիս երկրորդ մասը մոտիկների սահմանները չնկատելուն էր վերաբերվում, ոչ թե փողոցի տատիներին (ի դեպ ամեն երկրորդն ա սենց, ոչ թե տասից մեկը) ։)) հա, իհարկե, փողոցի տատին անցնում ա, բայց երբ մտերիմների հետ ա ու շարունակական, նույնիսկ պարտադրողական, սպասումները չարդարացնելու նման ա արտահայտվում, արդեն ուրիշ երանգ ա ստանում։ Չեմ տեսել մեկին հաճելի լինի, երբ ընտանիքի անդամները գնում գալիս հարցնում են բա չես ամուսնանում ։Ճ

Սենց դեպքերի համար մի հատ լավ խոսք եմ հիշում։
Սուտ չի համարվում սուտ, եթե տրվել ա ի պատասխան էն հարցին, որը չպտի տրվեր։

Բարեկամդ հարցնում ա «ե՞րբ ես ամուսնանում», պատասխանում ես օրինակ՝ «հենց որ սիրածս բերդից հելնի»։ Ու էս ոճի մեջ ։)