Դե գրել եմ, իրականում դու էս թեման շեղել (վատ իմաստով չեմ ասում), հետո իմ պատասխանները տանում պրոյեկտում ես սկզբնական թեմային, շիլաշփոթ ա դառնում։ Ես պնդում եմ, որ ինչա թե մարդիկ հարցնում են, երբ ես ամուսնանաում, տուն առնում, տղա ունենում, աղջիկ ունենում, կամ էլ փողոցում ասում են, գլխարկ դի էդ երեխու գլխին կսառի, սրանից ոչ մի կերպ չի բխում, որ մեր հասարակությունում անձնական սահմանները չեն հարգում։ Էդ over-generalization ա:
Որ դարերով մարդիկ զոհվել են, էդ չի նշանակում, որ դա ճիշտ ա։ Ցավոք ոչ մի նորմալ բան չգիտեմ էս թեմայի շուրջ, որ ավել բան ասեմԻսկ կոոպերատիվության մասին… (կներես, պետք ա ստրկությանը հղվեմ, որտև էս պահին այլ “նեյտրալ” թեմա չի անցնում մտքովս)։ Եթե մի խումբ մարդիկ ստրուկ են ու մյուս խումբ մարդիկ ստրկատեր, ապա ստրուկը “համագործակցելով” երբեք հավասարար իրավունք չի ստանա, որտև էդ հարաբերության մեջ կոնտրակտը էն ա, որ ստրուկները ծառայում են, տերերը իշխում են։ Համագորցակցությունը ստրուկի կողմից նշանակում ա հնազանդ լինել, բայց ստրուկը հնազանդությամբ չի կարա ուժեղանա։ Եթե սնունդ չունես ուտելու, մկան չես կարա լցնես (էս ճիշտ ա հնարավորությունների, փողի ու իշխանության այլ կոմպոնենտների համար)։ Դու կարաս ասես - բա պետք ա հնազանդ լինի ստրուկը, որտև անհնազանդը ստրուկը նաև ծեծ ա ուտում։ Բայց կարա պատահի, որ ստրուկի նպատակը ոչ թե ծեծ չուտելը լինի, այլ ազատ լինելը։ Հնազանդությունը ստրուկ-ստրկատեր հարաբերության կոնտրակտը չի քանդում։ Դրա համար էլ էդ կոնտրակտները քանդելու համար դարերով մարդիկ են զոհվել
Ասածս էն ա, որ լավ կլիներ, որ կոոպերատիվությամբ հնարավոր լիներ ստատուս քվո փոխել, բայց ցավոք երբ անհավասարությունը շատ ա, կոոպերատիվությամբ հնարավոր չի էդ հաղթահարել![]()
Էջանիշներ