Ես ունիվերսալ սկզբունքայնությանը դեմ եմ։ Ամեն կոնկրետ իրավիճակում պիտի նայես՝ քո գործողություններն ինչ ռեալ արդյունք կարող են տալ, ընդ որում արդյունքը պարտադիր չէ, որ լինի անարդարությունն ուղղելը։ Ինքդ քեզնից գոհ մնալը, ուրիշների կողմից հարգանքի արժանանալը նույնպես արդյունք է։ Հարցը նրանում է, արդյոք այն արժանի փոխհատուցում է կրած վնասի համար։
Ասենք, բերված օրինակում, երբ մի խումբ մարդ մեկին նեղում է, լիքը վարիացիաներ կան։ Արդյոք դու այդ մեկին ճանաչում ես, քանի հոգի են նեղողները, շանս կա՞, որ եթե դու խառնվես, կողքից էլի մարդ կխառնվի, և այլն։ Կախված իրավիճակից, իմ գործողությունները տարբեր կլինեն։
Մեջբերել
Էջանիշներ