User Tag List

Էջ 5 6-ից ԱռաջինԱռաջին 123456 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 61 համարից մինչև 75 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 80 հատից

Թեմա: Ովքե՞ր են հայերը

  1. #61
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում boooooooom-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես պատկերացնում եմ, թե ինչ մանթո կընկնի էս մարդը, որ հասնի "ծառայել" բառին, որովհետև մեր մոտ հասարակ բանվորն ա աշխատում, մնացածը՝ ծառայում են պետությանը, այսինքն работают (չնայած ռուսերենում կա նաև служить բառը, բայց ծառա բառի հետ մենք ծառայելն ենք կապել)։ Ավելի ուշ խմբագրում եմ, որ սխալ ա գնացել մտքերս, որովհետև խառնել եմ ծառա ու ստրուկ բառերը, "ստրուկ" ֊ով մենք բառ չունենք։ Բայց ոչինչ, թող մտքերս սենց խառը մնան

    Իսկ վերադառնալով թեմային, մտածում եմ, որ Սամը շատ ճիշտ նկատեց, որ եկել հասել ենք մի կետի, որ կամ պիտի միավորվենք իրար ու շարունակենք ընդհանուր մի աշտարակ կառուցել (այլ խասքերով ասած ավելի զարգանալ, առաջ գնալ, դեպի բաց տիեզերք), կամ պիտի շարունակենք իրար միս ուտել, տարբեր վիրուսների ու քաղաքական խաղերի զոհ գնալ։ Բայց նաև համաձայն եմ Վիշապի հետ, որ էս պահին մեր հարևաններից ոմանք դեռ պատրաստ չեն շիտակ խաղին, ու մեզ կուլ կտան հենց մի թեթև "ժպտանք"։ Մի ձև պիտի սպասենք, մինչև ամբողջ աշպարհը հասունանա(չգիտեմ երբ) ու գիտակցի որ խնդիրները բոլորինս են ու իրար հետ պիտի լուծենք։

    Բայց մյուս կողմից էլ՝ կյանքը հենց էդ խնդիրներով ա հետաքրքիր։ Ու հետաքրքիր կլիներ եթե ամեն մեկը մնար իր տեղում, խոսեր իր լեզվով, ղեկավարվեր իր ղեկավարով, ապրեր իր մշակույթով, բայց ընդհանուր "նույն աշտարակը կառուցեինք"։ Չգիտեմ ինչքանով ա դա հնարավոր, ոնց պիտի դա արվի, անգամ ինչից ա պետք սկսել։
    Բում ջան, ծառան ամոթալի բան չի եղել՝ ի սկզբանե, ինչպես նաև ծառայելը։ Դա նորմալ, արժանապատիվ աշխատանք է, ինչպես ցանկացած այլ աշխատանք․ ծառայում ես ինչ-որ մեկին, կամ ինչ-որ կազմակերպությանը, կամ հայրենիքիդ։
    Այ էդ բառին ամոթալի ու նվաստ իմաստ տվողները եղել են նրանք հենց, ովքեր աշխարհը մտովի բաժանում են տերերի ու ծառաների, առանց գիտակցելու, որ իրենց կարծեցյալ տերերն էլ մի ուրիշի են, ի վերջո, ծառա։
    Վերջին խմբագրող՝ Բարեկամ: 11.04.2022, 10:09:

  2. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (11.04.2022), Sambitbaba (11.04.2022)

  3. #62
    Պատվավոր անդամ boooooooom-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2009
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    1,814
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բում ջան, ծառան ամոթալի բան չի եղել՝ ի սկզբանե, ինչպես նաև ծառայելը։ Դա նորմալ, արժանապատիվ աշխատանք է, ինչպես ցանկացած այլ աշխատանք․ ծառայում ես ինչ-որ մեկին, կամ ինչ-որ կազմակերպությանը, կամ հայրենիքիդ։
    Այ էդ բառին ամոթալի ու նվաստ իմաստ տվողները եղել են նրանք հենց, ովքեր աշխարհը մտովի բաժանում են տերերի ու ծառաների, առանց գիտակցելու, որ իրենց կարծեցյալ տերերն էլ մի ուրիշի են, ի վերջո, ծառա։
    Հա, երևի որ միշտ աշխատանք ու ծառայությունը առանձին եմ տեսել, մոտս դրանք տարբեր բաներ ա տպավորվել, այնինչ ծառայությունը նույնպես աշխատանք ա։ Խառն էր մտքերս գրելու պահին))
    Կարճ
    Կոնկրետ

  4. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Sambitbaba (11.04.2022)

  5. #63
    . Ծլնգ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2016
    Գրառումներ
    3,041
    Mentioned
    51 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ այն պնդմանդ, թե լեզուն ընդամենը տեխնիկական միջոց է և աշխարհընկալման ձևավորման հետ կապ չունի, նախատեսում է ավելի խորաթափանց քննարկում, բայց էս պահին բավարարվեմ մի գրառման մեջբերմամբ, որը քիչ առաջ հանդիպեցի ֆեյսբուքում պատահաբար (դա էլ պատճառն էր, ճիշտն ասած, որ մտա ակումբ պատասխանելու), հեղինակը ոմն Բորիս Ֆոկին է։


    Я медленно изучаю армянский язык, потому что некоторые его аспекты дают такой мощный эффект, что я могу зависнуть на несколько дней в озарении. Одно из таких озарений случилось, когда я ближе познакомился со словом Աշխատել (Ашхатель) - работать. Пытаясь к 7 апреля выучить стихотворение Шираза про маму, во фразе Մորս սրտի հետ աշխարհն եմ չափել՝ я обратил внимание на слово աշխարհն (ашхарх) - мир. Я спросил у друзей, а это слово как-то связано со словом ашхатель (рабоатать). И как выяснилось - они однокоренные. Это было интересно. Но позже выяснилось то, что разорвало все мои шаблоны. Слово “ашхарх” (мир) по сути своей означает Создание, Творение. То есть мир - это то, что создано. А “ашхатель”(работать) - напрямую означает не что иное как “созидать”. В русском языке слово “работать” однокоренное со словом “рабство”; слово труд ассоциируется со словом “трудно”. А Созидать для нас - это какие-то высокие материи, дело избранных. А в армянском же любая работа - это Созидание. Здесь нельзя просто печь хлеб - здесь можно только Созидать; здесь не получится просто учить детей - только Созидать; здесь нельзя просто идти на работу - ты непременно пойдешь в место СОЗИДАНИЯ. И ты не просто созидаешь (ашхатель), а автоматически делаешь свой результат частью мира, привносишь что-то важное в мир (ашхарх). Это просто невероятные акценты! Так легко и просто самые возвышенные для человечества понятия у армянского народа заземляются на каждодневный труд!

    Это большое счастье жить в месте, где что бы ты не делал, получается - СОЗИДАНИЕ. Где любое дело попадает в плодородную почву и дает ростки важных для людей и МИРА результатов.

    Это уникальная земля заземления, соединения высоких материй и конкретных дел. И природа - как и во всем этот древний народ связан с этой землей и его ментальность пропитана смыслами, которые рождаются на этой земле, - на это намекает. Здесь витать в облаках и ориентироваться в тумане - одно и то же. Самый главный вызов современности решается легко, играючи и с помощью мечты здесь… На одном из наших завтраков дорогой Ара Атаян говорил, что русским полезно изучать армянский, а армянам - русский. Потому что русский язык - очень воздушный, в армянский заземленный. Изучая оба этих языка приводишь к гармонии свое мышление. 100% это так. Աշխատելուենք
    վախ հորս արև․․․ էս Բորիս Ֆոկինը չգիտեմ թե հայերեն սովորելուց ինչ մտահորիզոններ ա լայնացնելու, բայց իր հայ ընկերների հետ շփվելուց լավ էլ վեհ դատարկաբանություններից ճոռոմ-ճոռոմ տուֆտել ա սովորում, ասել է թե՝ հայացման ճիշտ ուղու վրա է․․․

    «Աշխարհ» և «աշխատ»-ը տարբեր արմատներ են (ու երկուսն էլ տարբեր են «աշխար» արմատից, թե չէ հետաքրքիր կլիներ լսել այս Բորիսի մտքերը ապաշխարելու արարչականության մասին), որոնք ունեն տարբեր ծագումնաբանություն, և ոչ մեկն էլ «արարել» իմաստ չունի։ «Աշխարհը» առաջացել է հին իրանական «խշահրա» արմատից, որն ուներ «տիրել» իմաստը (շահ բառն էլ է սրանից ծագել), իսկ «աշխատը» ծագում է հին իրանական «ախշատ» արմատից՝ հոգնել, չարչարվել։ Ու եթե սկսենք խոր իմաստներ դնել, աշխարհը հայերիս համար տիրելու ապրանք է (տերություն), իսկ աշխատանքը՝ չարչարանք․․․ դե մոտավորապես ոնցոր ռուսների համար։ Տարբերությունն էլ էն ա, որ մենք մեր ամեն ինչը յուրահատուկ պատվանդանի վրա դնել ենք սիրում․ թե բա չենք ճգնում, այլ արարում ենք, ապե՜։

  6. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (11.04.2022), Freeman (11.04.2022), Վիշապ (11.04.2022)

  7. #64
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ծլնգ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    վախ հորս արև․․․ էս Բորիս Ֆոկինը չգիտեմ թե հայերեն սովորելուց ինչ մտահորիզոններ ա լայնացնելու, բայց իր հայ ընկերների հետ շփվելուց լավ էլ վեհ դատարկաբանություններից ճոռոմ-ճոռոմ տուֆտել ա սովորում, ասել է թե՝ հայացման ճիշտ ուղու վրա է․․․

    «Աշխարհ» և «աշխատ»-ը տարբեր արմատներ են (ու երկուսն էլ տարբեր են «աշխար» արմատից, թե չէ հետաքրքիր կլիներ լսել այս Բորիսի մտքերը ապաշխարելու արարչականության մասին), որոնք ունեն տարբեր ծագումնաբանություն, և ոչ մեկն էլ «արարել» իմաստ չունի։ «Աշխարհը» առաջացել է հին իրանական «խշահրա» արմատից, որն ուներ «տիրել» իմաստը (շահ բառն էլ է սրանից ծագել), իսկ «աշխատը» ծագում է հին իրանական «ախշատ» արմատից՝ հոգնել, չարչարվել։ Ու եթե սկսենք խոր իմաստներ դնել, աշխարհը հայերիս համար տիրելու ապրանք է (տերություն), իսկ աշխատանքը՝ չարչարանք․․․ դե մոտավորապես ոնցոր ռուսների համար։ Տարբերությունն էլ էն ա, որ մենք մեր ամեն ինչը յուրահատուկ պատվանդանի վրա դնել ենք սիրում․ թե բա չենք ճգնում, այլ արարում ենք, ապե՜։
    Ծլնգ, իսկ անգլերեն work և world բառերի արմատների համընկնելն էլ է՞ զուգադիպություն։

  8. #65
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ծլնգ, իսկ անգլերեն work և world բառերի արմատների համընկնելն էլ է՞ զուգադիպություն։
    Ես էլ ուզում էի ասել՝ էդ ռուսը աչքիս անգլերենին, կամ գերմաներենին դեռ ծանոթ չի, թե չէ լրիվ կխփնվեր անգլոսաքսերի վրա ։Ճ
    Էդ բառախաղերն ու լեզվախաղերը պարապ վախտի խաղալիք են, հիմնական խնդիրներից շեղվելու պատրվակ ու տարբեր ազգերին հաճոյանալու միջոց։
    Թարսի պես էլ ռուսերեն «мир»–ը համ աշխարհ է նշանակում, համ՝ խաղաղություն, ճակատագրի ինչպիսի ծաղր․․․
    Գործնականում ցանկացած խնդիր կարելի է ցանկացած լեզվով ձևակերպել առանց մեծ ճիգերի, հետևաբար ներկա աշխարհում լեզվամտածողությունը ընդամենը համուհոտ է, քաղաքական տեսակետից աննշան մի բան։
    Si vis pacem, para bellum

  9. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    boooooooom (11.04.2022)

  10. #66
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Շնորհակալ եմ, որ նկատեցիր ասածս, Բում ջան։

    Ուզում եմ անմիջապես անդրադառնալ գրառմանդ հենց առաջին նախադասությանը, քանզի շատ կարևոր բան ես գրել։

    Մեջբերում boooooooom-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես պատկերացնում եմ, թե ինչ մանթո կընկնի էս մարդը, որ հասնի "ծառայել" բառին, որովհետև մեր մոտ հասարակ բանվորն ա աշխատում, մնացածը՝ ծառայում են պետությանը, այսինքն работают (չնայած ռուսերենում կա նաև служить բառը, բայց ծառա բառի հետ մենք ծառայելն ենք կապել)։
    Ես կարծում եմ, որ Ֆոկինը բոլորովին էլ մանթո չի ընկնի, որտև ծառայել բառը չի դիտարկի այնպես, ինչպես դու ես դիտարկում։ Դե, նույնիսկ դու ինքդ էլ, տես, որ անմիջապես գլխի ընկար, որ ինչ-որ բան այն չի,
    Ավելի ուշ խմբագրում եմ, որ սխալ ա գնացել մտքերս, որովհետև խառնել եմ ծառա ու ստրուկ բառերը, "ստրուկ" ֊ով մենք բառ չունենք։ Բայց ոչինչ, թող մտքերս սենց խառը մնան
    քանզի անշուշտ, հաջորդ քայլդ լինելու էր այն միտքը, որ ծառայություն՝ չի նշանակում ստրկություն։

    Բա ուրիշ ի՞նչ պետք է անի մարդ, եթե ոչ ծառայի իր պետությանը… Կթի՞, գողանա՞, ի՞նչ անի։ Մի՞թե այդ պետությունը բաղկացած չէ մարդկանցից, որոնց ծառայության շնորհիվ է ինքը պետություն։ Եվ որքան լավ են այդ մարդիկ ծառայում պետությանը, այնքան լավ է այդ պետությունը բավարարում նրանց պահանջները, այնքան ավելի բարեկեցիկ և ապահով կյանք է այդ մարդկանց տալիս։ Պետությունը չի, որ մտածում է. մտածում են մարդիկ։
    Երբ մենք համարում ենք, որ պետությունը պետք է մեզ ծառայի, դրա հետևանքը լինում է այն, որ աղբը թափում ենք դուրս, չենք վճարում մեր հարկերը, հասարակական զուգարաննեերը դարձնում ենք անասնաֆերմայի աղբանոց, գողանում ենք մեր աշխատավայրում, իրարից ու լիքը նման այլ բաներ։ Ու վերջում էլ պահանջում ենք, որ պետությունը այդ ամենն ուղղի։ Սա բերում է նրան, որ պետության ղեկավարն աղտոտում ու գողանում է բոլորից շատ, որտև նույնպես համարում է, որ ոչ թե ինքը պետք է ծառայի պետությանը, այլ պետութունն ուղղակի իր սեփական կթու կովն է։

    Երբ Ֆոկինը գրում է այս տողերը. "Это большое счастье жить в месте, где что бы ты не делал, получается - СОЗИДАНИЕ. Где любое дело попадает в плодородную почву и дает ростки важных для людей и МИРА результатов", - "Մեծ երջանկություն է ապրել մի տեղում" բառերը հանգիստ կարելի է հասկանալ որպես "Մեծ երջանկություն է ծառայել մի պետության"։ Համոզված եմ, որ նա հենց այս նկատի ունի և կոնկրետ ինքը հենց այդպես էլ վարվելու է։

    Ես շատ ուրախ կլինեի, որպեսզի Ֆոկինի նմանները գային Հայաստան։ Որովհետև մենք չենք նկատում մեր սրբություննեը, մենք չենք նկատում այն կարևոր բաները, ինչը մեզ է պատկանում։
    Երբ ռուս հոգևորականը սկսում է խոսել մեր լեզվի անբացատրելի առանձնահատկությունների մասին, մենք սկսում ենք հպարտանալ, իսկ իրականում պետք է ամոթից գետինը մտնեինք, որ այդ մասին խոսում է ինչ-որ ռուս տերտեր, այլ ոչ թե մենք…

    Թող հնարավորինս շատ ֆոկիններ գան Հայաստան։ Թող գան, ու միգուցե հենց նրանք կկարողանան մաքրել մեր աչքերին նստած շղարշը և մենք նույնպես կսկսենք մեր գանձերը տեսնել… Կդադարենք ամաչել նրանից, ինչ ունե՞նք։

    Վիշապը ճիշտ է, մեր հարևանները պատրաստ չեն։ Բայց նրանք երբեք պատրաստ չեն էլ լինելու, նրանց այդ պետք չէ։ Նրանց մի բան է պետք. մեզ կուլ տալ, իսկ կժպտանք մենք թե կլանք, դա մեծ հաշվով նրանց չի հետաքրքրում։

    Մի ձև պիտի սպասենք, մինչև ամբողջ աշպարհը հասունանա(չգիտեմ երբ) ու գիտակցի որ խնդիրները բոլորինս են ու իրար հետ պիտի լուծենք։
    Սպասել պետք չէ։ Ամեն ազգ իր առաքելությունն ունի և սպասելու կարիք չկա։ Ուղղակի պետք է որոշել, թե ով ինչ է անում։ Թե չէ բոլորը քաղաքագետ են դառել, պարպում են իրենց էներգիան դատարկախոսությունների մեջ ու կարծում են, թե իրենց գործն արեցին։ Իսկ իրականությունը Սևակի խոսքերի մեջ է. երազախաբ լինելուց զավակ չի ծվում…

    Բայց մյուս կողմից էլ՝ կյանքը հենց էդ խնդիրներով ա հետաքրքիր։ Ու հետաքրքիր կլիներ եթե ամեն մեկը մնար իր տեղում, խոսեր իր լեզվով, ղեկավարվեր իր ղեկավարով, ապրեր իր մշակույթով, բայց ընդհանուր "նույն աշտարակը կառուցեինք"։ Չգիտեմ ինչքանով ա դա հնարավոր, ոնց պիտի դա արվի, անգամ ինչից ա պետք սկսել։
    Իմ թոռները, եթե ես նրանց մի օր ունենամ, կարող են հայերեն չիմանալ։ Վիշապի զավակները կարող են հայերենը մոռանալ։ Էս ամենը նորմալ է։ Մենք պետք է հասկանանք, որ հայի առաքելությունն է դա, ամբողջ աշխարհում սփռված լինելը։ Բայց մենք բոլորս պետք է շատ լավ գիտենանք, որ այդ Հայաստան կոչեցյալը ոչ միայն հայի հայրենիքն է, այլև այս մոլորակի չակրան, գեներատորը։ Եվ Հայաստան կգան ֆոկիններ, կգան Վիշապի թոռները և նորից կսովորեն հայերեն, և այդ շրջանառությունը կլինի անվերջ, անկախ նրանից, թե մեզանից որ մեկն է այս պահին խոսում հայերեն կամ չի խոսում։ Բայց այդ լեզուն միշտ եղել է այս մոլորակի վրա և միշտ կլինի, որովհետև սուտ չէր ասում Բայրոնը, երբ գրում էր. "Ես սովորեցի հայերեն, որպեսզի իմանամ, թե ինչ լեզվով են խոսում աստվածները… որովհետև հայոց լեզուն՝ աստվածների լեզուն է։"

    Ֆոկինը շշմել է ընդամենը մեկ բառի իմաստը բացահայտելով։ Պատկերացնու՞մ եք, թե դու ինքներդ ինչպես կշշմեիք, եթե այդ բառեը ինքներդ բացահայտեիք։
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  11. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (12.04.2022), Բարեկամ (12.04.2022)

  12. #67
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես էլ ուզում էի ասել՝ էդ ռուսը աչքիս անգլերենին, կամ գերմաներենին դեռ ծանոթ չի, թե չէ լրիվ կխփնվեր անգլոսաքսերի վրա ։Ճ
    Էդ բառախաղերն ու լեզվախաղերը պարապ վախտի խաղալիք են, հիմնական խնդիրներից շեղվելու պատրվակ ու տարբեր ազգերին հաճոյանալու միջոց։
    Թարսի պես էլ ռուսերեն «мир»–ը համ աշխարհ է նշանակում, համ՝ խաղաղություն, ճակատագրի ինչպիսի ծաղր․․․
    Գործնականում ցանկացած խնդիր կարելի է ցանկացած լեզվով ձևակերպել առանց մեծ ճիգերի, հետևաբար ներկա աշխարհում լեզվամտածողությունը ընդամենը համուհոտ է, քաղաքական տեսակետից աննշան մի բան։



    Էս մե՞զ են ուզում հաճոյանալ ռուսը
    Դեռ ամեն ինչ էդքան վատ չի ուրեմն, Վիշապ ջան

  13. #68
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Շուտով մենք միասին կհայտնագործենք Հայոց լեզուն, բառերի իմաստները և կիմանանք, թե ինչ են հասարակարգերը ։Ճ
    Ծառայելը լայն հասկացություն է՝ ստրկատիրական հասարակարգում ստրուկները ծառայում են տիրոջը, և շատ չեն տարբերվում ձիերից, դեմոկրատական հասարակարգերում իշխանությունները իբր–թե ծառայում են ժողովդրին․ կապիտալիստական հասարակարգում բիզնեսը ենթադրում է բազմաթիվ ծառայություններ, որոնք պետության կապ ունեն թերևս մենակ հարկերի տեսքով և այլն։
    Թեմայի շուրջ․ Հայերն այն մարդիկ են, որ հայերի ու հայերենի հետ կապ ունեցող հաճոյախոսություններից մոռանում են, թե ովքեր են հայերը։
    Si vis pacem, para bellum

  14. #69
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Էս մե՞զ են ուզում հաճոյանալ ռուսը
    Դեռ ամեն ինչ էդքան վատ չի ուրեմն, Վիշապ ջան
    Ով ասես կարող է ում ասես հաճոյանալ ինչ ասես պատճառներով, չգիտեմ, թե ոնց կարելի է դրանից եզրակացնել, որ «ամեն ինչ էդքան վատ չի»։
    Կամ ոնց ես վստահաբար մտածում, որ հաճոյանալը շողոքորթել չի, անկեղծ հիացմունք է, կամ ինչ կապ ունի հատկապես ռուսի հաճոյանալը,
    կարելի է կարծել՝ ռուսներն եթե հաճոյանում են, ապա երկիրդ ծաղկում է դրանից, կամ ռուսական գազի գինը էժանանում է Հայաստանի համար։
    Կամ քո երկիր ժամանած ռուսը, որ առաձնապես շատ այլընտրանք չունի, լեն օրից է զմայլված Հայաստանով ու հայերով։
    Si vis pacem, para bellum

  15. #70
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Շուտով մենք միասին կհայտնագործենք Հայոց լեզուն, բառերի իմաստները և կիմանանք, թե ինչ են հասարակարգերը ։Ճ
    Ծառայելը լայն հասկացություն է՝ ստրկատիրական հասարակարգում ստրուկները ծառայում են տիրոջը, և շատ չեն տարբերվում ձիերից, դեմոկրատական հասարակարգերում իշխանությունները իբր–թե ծառայում են ժողովդրին․ կապիտալիստական հասարակարգում բիզնեսը ենթադրում է բազմաթիվ ծառայություններ, որոնք պետության կապ ունեն թերևս մենակ հարկերի տեսքով և այլն։
    Թեմայի շուրջ․ Հայերն այն մարդիկ են, որ հայերի ու հայերենի հետ կապ ունեցող հաճոյախոսություններից մոռանում են, թե ովքեր են հայերը։
    Հասկանում եմ, քեզ հավելի հաճելի է արձագանքել Ծլնգի քոփի-փեյսթ արած սովդեպական բուլշիթին։

    Բայց երբ որ դուք, սիրելիներս, էսպես աղայավարի նվիրում եք ձեր լեզուն սրան-նրան, ինչո՞վ եք տարբերվում նրանցից, ովքեր ձեր պես հաճոյաբար ուրիշներին են նվիրում մեր հողերը։ Գոնե մենակ Ակումբում շաբաթներ, եթե ոչ ամիսներ եք անց կացրել, քլնգելով ու քրֆելով հողատուներին։ Գոնե մի պահ կանգ առեք հայելու առաջ ու նայեք ձեր աչքերի մեջ ու հարցրեք ինչո՞վ է լեզվատուն տարբերվում հողատուից…
    Էնքան եք տարվել ձեր հաճոյախոսադեմ լինելու հպարտությամբ, որ ամենաափաշկյարա բաներից երեսներդ շուռ եք տալիս։

    Խելքի եկեք, որտև մեր ապագան ձեր ձեռքերում է, ոչ թե ինչ-որ չգիտես ում…


    Եթե հպարտություններդ էլ ձեզ ների, նայեք, խնդրում եմ, այս տեսահոլովակը։ Սա էլ հո ես չեմ սարքել։ Այս ամենի վրա մարդիկ իրոք կյանքեր են դնում։
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  16. #71
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ով ասես կարող է ում ասես հաճոյանալ ինչ ասես պատճառներով, չգիտեմ, թե ոնց կարելի է դրանից եզրակացնել, որ «ամեն ինչ էդքան վատ չի»։
    Կամ ոնց ես վստահաբար մտածում, որ հաճոյանալը շողոքորթել չի, անկեղծ հիացմունք է, կամ ինչ կապ ունի հատկապես ռուսի հաճոյանալը,
    կարելի է կարծել՝ ռուսներն եթե հաճոյանում են, ապա երկիրդ ծաղկում է դրանից, կամ ռուսական գազի գինը էժանանում է Հայաստանի համար։
    Կամ քո երկիր ժամանած ռուսը, որ առաձնապես շատ այլընտրանք չունի, լեն օրից է զմայլված Հայաստանով ու հայերով։
    Վիշապ ջան, էս ինչ մի լուրջ խորացար, կատակ էր

  17. #72
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Կամ քո երկիր ժամանած ռուսը, որ առաձնապես շատ այլընտրանք չունի, լեն օրից է զմայլված Հայաստանով ու հայերով։
    Ի դեպ, էդ ռուսի գրառումը անցած տարվա էր, ուղղակի մեկը հիմա էր տարածել, տեսա։

  18. #73
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Շուտով մենք միասին կհայտնագործենք Հայոց լեզուն, բառերի իմաստները և կիմանանք, թե ինչ են հասարակարգերը ։Ճ
    Ծառայելը լայն հասկացություն է՝ ստրկատիրական հասարակարգում ստրուկները ծառայում են տիրոջը, և շատ չեն տարբերվում ձիերից, դեմոկրատական հասարակարգերում իշխանությունները իբր–թե ծառայում են ժողովդրին․ կապիտալիստական հասարակարգում բիզնեսը ենթադրում է բազմաթիվ ծառայություններ, որոնք պետության կապ ունեն թերևս մենակ հարկերի տեսքով և այլն։
    Թեմայի շուրջ․ Հայերն այն մարդիկ են, որ հայերի ու հայերենի հետ կապ ունեցող հաճոյախոսություններից մոռանում են, թե ովքեր են հայերը։
    Ցանկացած աշխատանք ծառայություն ա, ինչի մասին ա խոսքը։ Մասաժիստը որ քեզ մասաժ ա անում՝ չի՞ ծառայում քեզ, ուսուցիչը, որ դաս ա տալիս՝ չի՞ ծառայում աշակերտներին։
    Ծառայելը ինչ-որ գործողության կամ աշխատանքի տեսքով ինչ-որ օգուտ տալն ա ինչ-որ մեկին, որն անվանում ենք ծառայություն մատուցել։ Մինչդեռ ստրկանալը, ի տարբերություն ծառայության, կամքին հակառակ և/կամ չվարձատրվող աշխատանք կատարելն ա ինչ-որ մեկի համար։
    Եթե մարդ չի ծառայում, ուրեմն անօգուտ ա ապրում իր կյանքը, ոչ մեկի օգուտ չի տալիս/մատուցում։

    Իսկ թե ինչու ա ծառա բառը նվաստ իմաստ ձեռք բերել, դա ուրիշ թեմա ա, ու էս թեմայի շրջանակներում հարմար չի ծավալվելը։

  19. #74
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հասկանում եմ, քեզ հավելի հաճելի է արձագանքել Ծլնգի քոփի-փեյսթ արած սովդեպական բուլշիթին։

    Բայց երբ որ դուք, սիրելիներս, էսպես աղայավարի նվիրում եք ձեր լեզուն սրան-նրան, ինչո՞վ եք տարբերվում նրանցից, ովքեր ձեր պես հաճոյաբար ուրիշներին են նվիրում մեր հողերը։ Գոնե մենակ Ակումբում շաբաթներ, եթե ոչ ամիսներ եք անց կացրել, քլնգելով ու քրֆելով հողատուներին։ Գոնե մի պահ կանգ առեք հայելու առաջ ու նայեք ձեր աչքերի մեջ ու հարցրեք ինչո՞վ է լեզվատուն տարբերվում հողատուից…
    Էնքան եք տարվել ձեր հաճոյախոսադեմ լինելու հպարտությամբ, որ ամենաափաշկյարա բաներից երեսներդ շուռ եք տալիս։

    Խելքի եկեք, որտև մեր ապագան ձեր ձեռքերում է, ոչ թե ինչ-որ չգիտես ում…


    Եթե հպարտություններդ էլ ձեզ ների, նայեք, խնդրում եմ, այս տեսահոլովակը։ Սա էլ հո ես չեմ սարքել։ Այս ամենի վրա մարդիկ իրոք կյանքեր են դնում։
    ․․․
    Սամ ջան, ինձ քո բուլշիթին էլ է հաճելի արձագանքել ։Ճ
    «Մենք» աղայավարի հայոց լեզուն սրան–նրան չենք նվիրում, մի քիչ դժվար է լեզուն նվիրելը պատկերացնելը, ոնց որ ասես՝ ձայնը նվիրել։
    Նորից պիտի վերադառնամ Օվերդոզի հարցադրմանն ու իր ինքնության ճգնաժամի զգացողությանը, որը իմ կարծիքով լրիվ քաղաքական ու գաղափարական խնդիր է, իսկ ոմանք փորձում են վերածել ձևական–մշակութային խնդրի, կենտրոնանալով մասնավորապես հայերենի վրա։
    Քո բերած վիդեոյի մեջ Հակոբջանյանը հոյակապ ձևակերպումներ ունի՝ «մեկը մյուսից բորշչ եփելու համար ինչ–որ բիբար չի կարող ուզել», «արմունկի զգացողություն, որ քայլում ես՝ զգում ես, որ կողքիցդ համախոհներ են քայլում», այ էս է պատասխանը՝ յուրային լինելու համար պետք են միասնություն, օժանդակելու ցանկություն ու համախոհություն, ու սա հայ լինել չլինել չի, սա առաջին հերթին ընտանիքի անդամ, ընկեր, մարդ, համախոհ, գաղափարակից լինել է։ Ազգությամբ հայ լինելը, կամ հայերեն խոսել/իմանալը և բառիս պետության իմաստով Հայաստանին պատկանելիության զգացումը կարող են իրար հետ կապ չունենալ, սա է ասածս։
    Վերջին խմբագրող՝ Վիշապ: 12.04.2022, 08:43:
    Si vis pacem, para bellum

  20. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Sambitbaba (12.04.2022)

  21. #75
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սամ ջան, ինձ քո բուլշիթին էլ է հաճելի արձագանքել ։Ճ
    «Մենք» աղայավարի հայոց լեզուն սրան–նրան չենք նվիրում, մի քիչ դժվար է լեզուն նվիրելը պատկերացնելը, ոնց որ ասես՝ ձայնը նվիրել։
    Նորից պիտի վերադառնամ Օվերդոզի հարցադրմանն ու իր ինքնության ճգնաժամի զգացողությանը, որը իմ կարծիքով լրիվ քաղաքական ու գաղափարական խնդիր է, իսկ ոմանք փորձում են վերածել ձևական–մշակութային խնդրի, կենտրոնանալով մասնավորապես հայերենի վրա։
    Քո բերած վիդեոյի մեջ Հակոբջանյանը հոյակապ ձևակերպումներ ունի՝ «մեկը մյուսից բորշչ եփելու համար ինչ–որ բիբար չի կարող ուզել», «արմունկի զգացողություն, որ քայլում ես՝ զգում ես, որ կողքիցդ համախոհներ են քայլում», այ էս է պատասխանը՝ յուրային լինելու համար պետք են միասնություն, օժանդակելու ցանկություն ու համախոհություն, ու սա հայ լինել չլինել չի, սա առաջին հերթին ընտանիքի անդամ, ընկեր, մարդ, համախոհ, գաղափարակից լինել է։ Ազգությամբ հայ լինելը, կամ հայերեն խոսել/իմանալը և բառիս պետության իմաստով Հայաստանին պատկանելիության զգացումը կարող են իրար հետ կապ չունենալ, սա է ասածս։
    Նվիրում ենք, Վիշապ ջան, նվիրում ենք։ Եթե նույնիսկ Աճարյանն է նվիրում, մենք ինչու՞ չնվիրենք։

    Համաձայն եմ քեզ հետ ու վերևում ես էլ հենց այդ մասին էի ասում, երբ խոսում էի իմ ու քո թոռների մասին. կարևոր չէ, խոսում ենք ես ու դու հայերեն թե ոչ, կարևոր է, որ համախոհ լինենք։ Բայց հայոց լեզուն ու Հայաստանը պետք է լինեն ու մնան, դա շատ ավելի կարևոր է, և ոչ միայն հայերի համար։ Ցավալին այն է, որ մենք դա չենք ուզում ընդունել, համարելով գոռոզամտություն։ Օք, այսօր, ասենք թե մենք դա վստահորեն չենք կարող ասել (չնայած կան շատերն արդեն, որ ասում են, և դրանց մեջ էլ շատ են ոչ-հայերը), բայց եթե մենք համարենք դա գոռոզամտություն ու չբացահայտենք, ուրիշ ո՞վ պետք է այդ անի. չինացի՞ն, թե կիրգիզը։ Չէ՞ որ հենց մենք ենք, որ տիրապետում ենք այդ լեզվին։

    Նախալեզվի մեջ են թաքնված մարդկության պատմության, կյանքի նպատակների հարցերի ու պատասխանների կոդերը, հենց էնպես չի, որ ամբողջ մարդկությունը փնտրում է հայր-ազգին, հայր-լեզվին…

    Եթե դու ընտանիքի հայր ես և թող նույնիսկ հպարտանում ես դրանով, արդյո՞ք քո հպարտությունը կարելի է գոռոզամտություն համարել։ Բայց այդ հպարտության հետ մեկտեղ քեզ համար մեկ չէ, ճի՞շտ է, քո զավակները ոճրագործ ու ավազա՞կ կմեծանան, թե՞ խելացի և բանիմաց, հասարակությանն անհրաժեշտ մարդիկ։ Որովհետև, եթե դու նորմալ հայր ես, քեզ համար ուղղակի գոյություն չունեն արդեն գոռոզամտություն կամ հպարտություն հասկացությունները։ Քեզ համար մի բան գոյություն ունի միայն. ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՎՈւԹՅՈւՆ։ Իսկ ի՞նչ, եթե այս մոլորակի հոր ամբողջ պատասխանատվությունն իմ ու քո ուսերի վրա է, անկախ նրանից, ցանկանում ենք մենք այդ թե ոչ…

    Օվերդոզի առաջադրած թեման հիանալի թեմա է։ Մի քանի անգամ կարդացել եմ։ Մի քանի անգամ նստել եմ գրելու։ Բայց ի վերջո հրաժարվել եմ գրել, որովհետև համոզված եմ 100 կիլո, որ առանց երեք կետ որպես աքսիոմա ընդունելու այս խնդրի մասին իզուր է խոսելը, իսկ դրանք այն կետերն են, որոնք դուք չեք ընդունելու ի սկզբանե.
    1. Տեսնել Հայաստանին ամբողջ մոլորակի հետ միասնության մեջ և ոչ մի դեպքում որպես առանձին մոլորակ։
    2. Նայել ամենին միայն ամբողջականորեն, այսինքն հաշվի առնելով ոչ միայն արտաքին, քաղաքական, տեսանելի իրականությունը, այլ նայել այդ ամենին հոգևոր՝ ոչ թե կրոնական, այլ ոգեղեն, էզոթերիկ իրականության միջից։
    3. Այսօրվա իրականությունը նույնպես դիտարկել ոչ միայն իր չոր տեսանելիության մեջ, այլ նույնպես գումարել դրան ամենը, ինչ տեղի է ունենում նաև ան-տեսանելիության տարածքներում, որոնք շատ ավելի մեծ են, քան տեսանելին։

    Հավատա, Վիշապ ջան, շատ ցավալի է ինձ համար, որ չենք կարող խոսել այս ամենի մասին։ Որովհետև էնքան լավ էր գրել Օվերդոզը, էնքան ազնվություն կար մեջը, էնքան տեսանելի էր նրա ամբողջ ցավը, որ ինձ նույնպեց ստիպես մասնակիցը դառնալ այդ ամենի ու նայել ամենին իր աչքերով։ Քանի որ… հա, մենք բոլորս էլ ունենք մեր ցավը, մեր դառնությունները մեր երկրի վերաբերյալ, մեր պարտության վերաբերյալ։ Բայց ինչպե՞ս ես կարող եմ իմ զգացմունքները համեմատել մի մարդու զգացմունքների հետ, ով ֆիզիկապես ականատեսն ու մասնակիցն է եղել այդ ամենի… Ես կարող եմ միայն լուռ խոնորհվել քո առջև, Օվերդոզ ջան, ու գրկել քո ծնկերը։

    Ինչ վերաբերվում է քեզ, Վիշապ ջան, միշտ մեծ հաճույքով եմ կարդում գրառումներդ, որտև դու մտքերդ հիանալի ես շարադրում։ Ճիշտ է, տարբեր բաներից ենք խոսում, բայց մեկ է, շատ կարևոր է, որ մարդ կարող է հիմնավորապես արդարացնել իր ասածը։ Շատ տխուր է, որ ապրում ենք, կարելի է ասել, կողք-կողքի, բայց երբեք իրար հետ մի բաժակ սուրճ չենք խմել։ Երևի իրոք արժեր դա անել. կարծում եմ, այդ ժամանակ կհամաձայնվեիր, որ դժվար թե ասածներս բուլշիթ են։)
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  22. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    boooooooom (12.04.2022)

Էջ 5 6-ից ԱռաջինԱռաջին 123456 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •