User Tag List

Էջ 2 6-ից ԱռաջինԱռաջին 123456 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 16 համարից մինչև 30 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 80 հատից

Թեմա: Ովքե՞ր են հայերը

  1. #16
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Նախ մի փոքր լիրիկական զեղում․ Իմ հայ լինելը այնքանով է արտահայտված, որ մայրս Հայոց լեզվի ու գրականության դասատու էր ու ես իր աշակերտներից էի, եթե չհաշվենք ստացածս դաստիարակությունը։
    Էս առթիվ ահավասիկ մորս բանաստեծություններից մեկը․

     •
    • 
     Սեղմել՝ ցույց տալու համար



    Թեմայի շուրջ։
    «Ովքե՞ր են հայերը» հարցադրման ենթատեքսը ինձ համար հասկանալի է, բայց հարցադրումն ինքը կառուցողական չի թվում, որովհետև կարծես կան հետևյալ երկու խնդրահարույց կողմերը․
    1. Էմոցիոնալ․ Հայ լինելը շաղկապվում է հայրենասիրության հետ, որից կարող են բխել բազմաթիվ կեղծ, կամ կասկածելի ու սուբյեկտիվ դատողություններ։
    2. Քաղաքական․ Հայ լինելը շաղկապվում է գաղափարների հետ, որոնց մեխը թվում է, թե ազգայնականությունն է ու դրանից բխող ուղղորդումներն ու սահմանափակումները,
    որոնք միշտ չի, որ օգտակար են հենց իրենց հայ համարող մարդկանց անվտանգության, կամ զարգացման տեսակետից։

    Հայ լինել/չլինելը ազգային–մշակութային թեմա է, ու իմ կարծիքով վայթե հեչ կապ չունի մարդուս քաղաքական ու քաղաքացիական դիրքորոշումների, արժեհամակարգի, կայացած որոշումների ու պատերազմի ժամանակ դսրևորած մարտական ոգու, կամ գործողությունների ռացիոնալ լինելու հետ։
    Ասենք մեր ազգի մեջ լիքը խելոք ու հիմար, հայերնասեր ու դավաճան, օրինապաշտ ու հանցագործ, ռացիոնալ ու անադեկվատ, ինչ ասես կան, հիմա բոլորին երկուական «հայ ես», «հայ չես» պիտակ կպցնելը ահագին պարզունակ մոտեցում է,
    որովհետև տեխնիկապես բոլորն էլ հայ են, ոմանք զտարյուն ու օրգանիկ, ոմանք խառնուրդ, շատ մեծ պրոբլեմ չի ինձ համար։

    Հիմա ընդհանրությունների ու ինքնության մասին․
    Սա ահագին խորը գնացող հարց է, մարդը կարող է սկսել իր տոհմածառից, ցեղից, մշակույթից, լեզվից ու բարբառից,
    հետո ընդհանրացնել սեփական թաղով, գյուղով, շրջանով, երկրով, տարածաշրջանով, ոխերիմ թշնամիներով ու դարավոր բարեկամներով, նեղանձնական ու գեոպոլիտիկ շահերով, մաշկի գույնով,
    քաղաքական ու սեռական կողմնորոշումներով, վերջապես մարդուս կենդանական տեսակով ու ծագումով։

    Դրա համար ավելի պարզորոշ տարանջատումներ կան, քան հայ լինել չլինելը, մասնավորապես՝ քաղաքացիությունը, արժեհամակարգը, հայացքներն ու դրանցից բխող կայացրած որոշումներն ու նպատակները։
    Ասենք, արյունակիցներիս մեջ կան մարդիկ, որոնց հետ ես շատ ընդհանուր հայացքներ չունեմ, բայց կան ոչ ազգակիցներ, որոնք ինձ հոգեհարազատ են, ու որպես ինքնության ենթախումբ՝ ես գերադասում եմ երկրորդը։

    Բայց, ամենահոգեհարազատը համանման հայացքներ ունեցող այն մարդիկ են, որ համ էլ հայ են ։Ճ

    Ընդհանուր գաղափարների ու նպատակների մասին կարելի է առանձին թեմա բացել, ու սրա շուրջ վայթե խոսել ենք ահագին՝ գոյապայքարի, անվտանգության, օրինականության, անկախ ու ազատ լինելու, ժողովրդավարություն,
    բանակ, տնտեսություն, էկոլոգիա, ֆլան–ֆստան, սրանց սաղի անունը նորմալ պետությունն է ու ավելի լայն՝ նորմալ աշխարհն է։ Դա է ընհանուր նպատակը։ Թե ինչ է «նորմալ»–ը, մեկ այլ ծավալուն թեմա է երևի։

    Էն մարդիկ ովքեր սրտացավություն ունեն էդ նպատակին հասնելու (համարելով, որ գիտակցում են, կամ թացը չորից տարբերում են), այս կամ այն ձևով համախմբվում են, գործում են, նպաստում են,
    որ նպատակները կայանան, ամեն մեկն ըստ իր իրավիճակի, տեղի, պայմանների, ունեցած իրականության ընկալման։
    Էսօրվա աշխարհում ազգային պատկանելիությունը կամաց կամաց կորցնում է կարևորությունը, ավելի շատ կարևորություն է երկրին պատկանելիությունը, այսինքն քաղաքացիությունը և այդ երկրի գերագույն արժեքները, մարդկային ազատություներն ու ֆլան ֆստանները։
    Օրինակ․ Հայաստանն ինձ համար հոգեհարազատ երկիր է, ես էդ երկրի քաղաքացին եմ, հետևաբար էդ երկրի ու երկրի մարդկանց ճակատագիրն ինձ համար կարևոր է։ Այ սենց պարզ գիտակցությունից կարելի է ածանցել մնացյալը։
    Si vis pacem, para bellum

  2. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Overdose (18.03.2022)

  3. #17
    Պատվավոր անդամ Overdose-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.03.2008
    Հասցե
    Երեւան
    Գրառումներ
    603
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Էն մարդիկ ովքեր սրտացավություն ունեն էդ նպատակին հասնելու (համարելով, որ գիտակցում են, կամ թացը չորից տարբերում են), այս կամ այն ձևով համախմբվում են, գործում են, նպաստում են,
    որ նպատակները կայանան, ամեն մեկն ըստ իր իրավիճակի, տեղի, պայմանների, ունեցած իրականության ընկալման։
    Էսօրվա աշխարհում ազգային պատկանելիությունը կամաց կամաց կորցնում է կարևորությունը, ավելի շատ կարևորություն է երկրին պատկանելիությունը, այսինքն քաղաքացիությունը և այդ երկրի գերագույն արժեքները, մարդկային ազատություներն ու ֆլան ֆստանները։
    Օրինակ․ Հայաստանն ինձ համար հոգեհարազատ երկիր է, ես էդ երկրի քաղաքացին եմ, հետևաբար էդ երկրի ու երկրի մարդկանց ճակատագիրն ինձ համար կարևոր է։ Այ սենց պարզ գիտակցությունից կարելի է ածանցել մնացյալը։
    Վիշապ ապեր, ոնց հասկանում եմ, ենք նույն մոտեցումն ունենք, ուղղակի տարբեր բառերով ենք արտահայտում։ Իմ բերած օրինակը Ղարաբաղ կամավոր գնացած հայախոս հնդիկի մասով հենց դրա արտահայտումն էր։ Կարեւոր չի դու զտարյուն հայ ես թե չէ (էդ հլը ահագին մեծ հարց ա էդ լավ բան ա, թե չէ ։Ճ), կարեւորն էն ա՝ արդյոք ցավում ես հայերի շահի համար թե չէ։

    Ժողովուրդ ջան, հիմա անցնենք մյուս՝ ոչ պակաս ցավոտ հարցին։ Մի հատ ուրիշ չափանիշ դնենք հայի "սահմանման" հիմքում՝ հողը կամ տարածքը։ Պայմանական հայը, որը նաեւ կարա ծագումով հնդիկ լինի, պիտի՞ հողը կամ որ նույնն ա՝ սահմանները համարի բարձրագույն արժեք, սրբություն եւ այլն, թե չէ։ Ինչի՞ համար եմ էս հարցը տալիս։ Նայեք, երբ Ղարաբաղի կորստից թեմայա բացվում, լիքը մարդիկ ասում են՝ տարածքը/հողը կարեւոր չի, կարեւորը զարգացումն ա, ու օրինակ են բերում Սինգապուրը, որը ըստ էության հող չունի էլ, բայց զարգացած ա։ Նույն Նիկոլը, որ հելնում ասում ա Շուշին դժգույն ու դժբախտ քաղաք էր, կամ էն սարի ծերի լճի համար հո դոշ չենք տալու, արդյո՞ք ինքը հայի լավագույն շահից ա տենց պահում իրան։ Ինձ ճիշտ հասկացեք, ես չեմ ասում, որ պիտի գլխակորույս հելնեինք թազա պատերազմ սկսեինք, որը էդ պահին կարար կործանարար լիներ, հարցը ստեղ ուրիշ ա։ Եթե մարդը տենց խոսում ա, ուրեմն ինքը ենթադրաբար նաեւ տենց մտածում ա։ Հիմա էս կոնտեքստում ձեր կարծիքն ասեք հողը/տարածքը/սահմանները ենթադրական հայի setup-ի մեջ ինչ դեր պիտի ունենա։
    ԴԵ ԶԶՎՑՐԻՔ ԷԼԻ…

  4. #18
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ազգն առանց հայրենիքի/հայրենի հողի, իմ պատկերացմամբ, վերածվում ա ընդամենը էթնիկ խմբի։ Որբացած վիճակ։ Հողը առաջնային/տարածքը/սահմանները առաջնային նշանակություն ունի հայի սեթապի մեջ, որովհետև առանց դրա հայկական ինքնությունը աղավաղվում ա՝ կրելով այլ միջավայրերի ազդեցություններ։ Ու նաև՝ անհայտ ա, թե ուր ուղղված կլիներ մեր հայացքը, եթե չլիներ հայրենիք․ որբ կմնայինք։

  5. #19
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Overdose-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    ․․․
    Ժողովուրդ ջան, հիմա անցնենք մյուս՝ ոչ պակաս ցավոտ հարցին։ Մի հատ ուրիշ չափանիշ դնենք հայի "սահմանման" հիմքում՝ հողը կամ տարածքը։ Պայմանական հայը, որը նաեւ կարա ծագումով հնդիկ լինի, պիտի՞ հողը կամ որ նույնն ա՝ սահմանները համարի բարձրագույն արժեք, սրբություն եւ այլն, թե չէ։ Ինչի՞ համար եմ էս հարցը տալիս։ Նայեք, երբ Ղարաբաղի կորստից թեմայա բացվում, լիքը մարդիկ ասում են՝ տարածքը/հողը կարեւոր չի, կարեւորը զարգացումն ա, ու օրինակ են բերում Սինգապուրը, որը ըստ էության հող չունի էլ, բայց զարգացած ա։ Նույն Նիկոլը, որ հելնում ասում ա Շուշին դժգույն ու դժբախտ քաղաք էր, կամ էն սարի ծերի լճի համար հո դոշ չենք տալու, արդյո՞ք ինքը հայի լավագույն շահից ա տենց պահում իրան։ Ինձ ճիշտ հասկացեք, ես չեմ ասում, որ պիտի գլխակորույս հելնեինք թազա պատերազմ սկսեինք, որը էդ պահին կարար կործանարար լիներ, հարցը ստեղ ուրիշ ա։ Եթե մարդը տենց խոսում ա, ուրեմն ինքը ենթադրաբար նաեւ տենց մտածում ա։ Հիմա էս կոնտեքստում ձեր կարծիքն ասեք հողը/տարածքը/սահմանները ենթադրական հայի setup-ի մեջ ինչ դեր պիտի ունենա։
    Օվերդոզ, նման է, որ դու ուզում ես նորից բացահայտել պետությունը որպես ֆունդամենտալ հասկացություն, բայց դժբախտաբար փորձում ես էմոցիոնալ երանգներ տալ դրան (համարելով բարձրագույն արժեք, կամ սրբություն)։
    Պետությունը մարդկանց գաղափարների, մշակույթների, հայացքների, շահերի, նպատակների ու էլի ինչ–որ բաների համախմբման ու ներկայացման ամենագլխավոր կառուցվածն է մոլորակի վրա էս պահին։
    Դեռևս առանց հողի ու տարածքի պետության ձև չկա, չնայած հայերիս մեջ որոշ «խելոքներ» առաջարկում են «ցանցային պետության» ձևը, որի ջատագովն էր նաև Տիգրան Սարգսյան անունով վարչապետը, էս պահին ես չեմ ուզում էդ իմ կարծիքով ապուշության վրա խորանալ։
    Արդյո՞ք պետությունը սրբություն է, կամ բարձրագույն արժեք։ Իմ կարծիքով սրանք սխալ ու բացարձակեցնող որակումներ են, մոտավորապես նույն ձև, ոնց որ մնացած բոլոր սրբություններն ու «սրբությունները», այսինքն ես անիմաստ եմ համարում էս գոյի մեջ որևէ բան աստվածացնելը։
    Պարտադիր չի որևէ բան աստվածացնել, որպեսզի արդարացվի դրա համար ասենք զենքը ձեռքին կռվելը, դու սխալ ճամփով ես գնում։
    Պետությունը քաղաքացիների համար մոտավորապես նույնն է, թե ընտանիքի համար տունը, հիմա եթե տանդ վրա հարձակվում են, ապա ստիպված ես պաշտպանվել, եթե ոչ՝ կսպանվես, կթալանվես, կստրկացվես, կամ տունդ կվառեն, կամ կյուրացնեն և այլն։
    Եթե հարևանդ քեզ օգնության է գալիս, ապա հասկանում է, որ հաջորդ հերթը կարող է իրենը լինել, ու տենց համախմբվում են մարդիկ ընդհանուր պրոբլեմներ լուծելու համար։
    Հայաստանի ժողովդրի զգալի մասը, մանավանդ՝ Սովետի սերունդը, պարզ բաներ ոնց որ չի հասկանում, այսինքն մարդկանց գիտակցության մեջ պետություն հասկացությունը դեռ նստվածք չի տվել, ու դեռ մենք սահմանադրության ու օրենքների կարևորությունը չենք կարողանում հասկանալ, դրա համար էլ կենտրոնանում ենք սարի ծերի լճի ու սահմանների քարտեզագրման վրա, առանց ամբողջական իրավիճակը կարճաժամկետ ու երկարաժամկետ պատկերացնելու։
    Ցավոք սրտի էդ սովետի սերունդների մեջ է մտնում նաև Փաշինյանը, չնայած իմ կարծիքով ինքը իր վարչախմբով այնուամենայնիվ մի քայլ առաջ է, քան նախորդ ԿԳԲշնիկները։
    Մեզ համար ամենակարևորը սթափ նայելն է իրականությանը, առանց խուճապի ու մոլորվելու։
    Իմ տեսանկյունից, Հայաստանի բոլոր ողջամիտ քաղաքացիները պիտի կյանքի կեսը նվիրեն զինվորական պատրաստությանը (վաղուցվանից էր պետք), այլապես սար առ սար ու լիճ առ լիճ նորից նվիրելու ենք հարևաններին։
    Հիմա նաև շանս կա փլվող Ռուսաստանից պոկել այն ռեսուրսները, որ Քոչարյանը «մեծահոգաբար» նվիրել էր սեփական իշխանությունը պահելու համար։
    Էսպիսի խնդիրները պիտի լուծվեն պետական քաղաքականությունով, բայց սկզբից պիտի քաղաքացիների զգալի մասի կողմից դա գիտակցվի, որպեսզի լինի այդ պետական քաղաքականությունը։
    Նորից ասեմ, եթե օրինակ ասենք Ռուսաստանի քաղաքացիների մեծ մասը ոչխարացած չլինեին, չէր լինի էսօրվա Պուտինը։
    Նույն ձևով աշխարհի ցանկացած բնակիչ այս կամ այն չափով պատասխանատվություն ու անելիքների տիրույթ ունի իր վրա ուղիղ և կողմնակի բոլոր ռազմատնտեսաքաղաքական ազդեցությունների զարգացման մեջ։
    Եթե մարդիկս ընդհանուր առմամբ գիտակցության վերելք ունենանք, ապա դրական զարգացման շանսերը մեծ կլինեն, իսկ եթե մարդիկս ժամանակի ընթացքում ավելի դեբիլանանք ու դեգրադացվենք, ապա՝ թե լոկալ ու թե համաշխարհային քաոսների ու աղետների շանսերը կշատանան։
    Si vis pacem, para bellum

  6. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Overdose (20.03.2022), Sambitbaba (19.03.2022), Աթեիստ (18.03.2022)

  7. #20
    Եսիմ
    Յոհաննես-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.02.2014
    Հասցե
    Սլոյի յատաղ
    Գրառումներ
    2,656
    Mentioned
    32 Post(s)
    Tagged
    2 Thread(s)
    Բրավո, թերևս խոսքեր չկան ։Դ
    Վաբշե ախպեր, թեման շատ լավնա մալադեց, հետն էլ շատ խորքայինա, բայց դե մեր մտքի գիգանտները երկու րոպեոմ դորդ ու բեշ արին ։ԴԴԴԴ դրանից բացի, մի քիչ ուրիշ հարցադրումներ էլ արժեր անել։
    Վաբշե էս գնումա դեպի ազգի սահմանում, ինչը իրենից լավ ջանջալ ու ոչ մի տեղ չտանող բազառա։
    Բայց եթե էս բերենք գաղափարական, արժեհամակարային դաշտ, ավելի կարևոր հարցեր կջոգենք։
    Վբաշե էս աշխարհի երեսին ովա՞ հայը, ինչ գաղափարների, արժեքների, մածակույթի կրողա, որնա՞ իրա առաքելությունը ու նպատակը, որնա՞ իրա առանձնահատկությունները։
    Այ էս արդեն լռիվ ուրիշ լևլի բազառա, բայց որի սահմանունը պետքա տա էլիտան ու մտավորականությունը։ Վաբշե ցանկացած խելքը գլխին ազգի-պետության մոտ էս ամենը կա։ Աշխարհիս երեսին ամենադեմոկրատ երկրներում կա։ Ու ամենակայֆը էնա, որ ինքը ժամանակի ընթացքում փոխվումա, հարմարացվումա ժամանակի պահանջներին։
    Բայց դե մեր էլիտան հլը նորմալ ձևավորված չի, իսկ մտավորականությունը․․․․․ վայ տենց մտավորականությունը։
    Բայց իմ արև, եթե ստեղ էս հարցերը գրես երկու րոպեում էլի կխղարեն կքցեն մի կողմ։Դ
    Օբշի իմ մոտ չկա իլուզիա որ հասարակ մարդիկ ինչ որ լուրջ քաղաքական գործընթացների վրա ազդեցություն ունեն, չի եղել ու չի էլ լինի տենց բան, հասարակ մարդիկ զուտ գործիք են ու էդ վաբշե վիրավորական բան չի էլի, դե հմի էդա, մի գաղտնիք էլ բացեմ, ստեղ սաղս հասարակ մարդկանց թվին ենք դասվում ։Դ
    Ու քանի որ մեր երկիրը առաջարկելու բան չունի, չի ունեցել, արդեն էս ազգի ու պետության գոյությանը վտանգա սպառնում, սրանք շատ փողկապակցված են սաղ իրար հետ։ Ազգ-պետությունը չի գիտակցում իր շահերը, առաջնորդվումա պաթոսներով, իսկ կյանքը ցույցա տվել, որ էդ պաթոսները դրսի ագենտուռայի ստեղծածնա, որ որ պահին ուզենան ոնց ուզեն քշեն։ Աբիդնիա բայց փաստ։
    Ես չեմ ասում, եթփ էդ սահմանումերը լինեին մինչև հմի յոթ շրջանով պահած կլինեինք, էդ մեզնից էնքան քիչ էր կախված, բայց միանշանակ ամեն ինչ վաբշե ուրիշ ձև կլիներ։
    Հմի վաբշե ակումբի մասով ։Դ
    Խոսքի ստեղ լիքը ընկերներ ունեմ, բայց դե ծուռը նստենք դուզը խոսանք, հմիկվա ամենալիբերալ-դեմոկրատ դեմքերը էն սովետի վախտով խելոք, պարտաճանաչ կոմունիստ կլինեին ու ոնց որ հիմա դոշ են տալիս արևմուտքի համար նույյն ձև էլ դոշ կտային կոմունիզմի ու ԽՍՀՄ-ի համար, իսկ եթե խոսքը գնար Հայաստանի մասով, էդ ասողներին նացոնալիզմի հոդվածով կդատեին։
    Բայց դե էս էլ առավել քան օքեյա, որովհետև հասրակ մարդիկ ենք, շատ էլ թե կես րոպեում հայի սահմանում ենք տալիս ։Դ Ու էնքանովա օքեյ, որ էդ աշխարհը կրելա ու հմի ինքնա դոմինանտը։ Իրա ձեռնքա սաղ պրոպագանդան ոնց ուզի կքշի, զուտ Հայաստանում միշտ ռուսական ազդեցությունը ու ագենտուռան շատա եղել, դրա համար կեսը դառձել են յանկի, կես էլ ռուս։ Իսկ դու բրատ, առաջարկելու բան չես ունեցել, որ հայ դառնային։ էս էնքան պարզա, որ դաժը պարզունակա ։ԴԴԴԴԴԴԴԴԴԴԴ
    Հմի զուտ հասարակ մահկանացուների պահով։ Վաբշե ասեցի, որ իրանից բեսամպտ քիչ բանա կախված, բայց հմի էդ շատ քիչ բանը ասեմ։
    1.Ապրել Հայաստանում, հլը նայի բրատ, խոսքի մեր էմիգրանտ ակումբցիներից որ մեկը Հայաստանում վատ կապրեր։ Պռոստը ստեղի խնդիրները անհամամատ ավելի շատ են։ Էլի ասեմ, չեմ մեղադրում, ընտրության հարցա։
    Զուտ ստեղ մի հատ կարևոր պահ կա, իրականում էս սաղ ակումբցիք էն էն ամենալավ երկրի կորիզն են, դու հլը պատկերացրա եթե էդ պետության մեխանիզմը աշխատեր ու էս մարդիկ դրա կրողը լինեին։ Ու մենակ ակումբցիք չէ, լիքը խելքը գլխին մարդիկ կան դրսում, բայց իրանք ցավոք սրտի ուրիշ արժեքների կրող են։ Հլը ակումբցիներից ահագին մարդ հայա, բայց յան ազգանունով լիքը մարդ էլ հայ չի, քանի որ չի հերիքել Հայաստանը իրանց, քիչա տվել գաղափար, արժեք, տո չի էլ տվել ։Դ
    Հայաստանում ապրելով էլ, ոչ թե վեհ տենց օդից ինչ որ բաներ անել, այլ զուտ աշխատել ու արժեք ստեղծել։
    2.Ինձ չի դզում, որ մենք մեծ սփյուռք ունենք, վաբշե էդ խայտառակությունա, բայց դե ապրելով դրսում մարդը կարա հայ լինի ու մնա։ Եթե եզակի ջանքեր գործադրի ու իր սեփական հավատամքը ունենա։ Էս տեսակի մարդիկ սովետի վախտով էլ էին հայ։
    Իսկ իրանց անելիքը ոչ թե «Կտրեմ-փրթեմ թուրքի մաման» գրելնա Մարսելի արվարձաներից մեկի կաֆեում նստած մոխիտո խմելուց, այլ առարկայական քայլերը որոնք ուղված կլինեն ՀՀ-ի ինչ որ ոլորտի զարգացմանը։
    Ստեղ մոռացած պահերով մի երկու բան գրեմ
    Հ․գ Էն դեմից ժամանակի պահով ասի, հմի հայը իրան կրոնի հետա ասոցացնում, իմ արև, տղեք ջան, կրոնի հետ, էլ ուրիշ ոչ ի առանձնահատկություն չկա, ներկայանալիք չկա։ Խոսքի եթե կրոնը լիներ մեր Հեթանոսությունը, պրիտոմ էնի ուսմունքա, էդի լրիվ ուրիշ բան, էդ նաև արժեհամակարգային ուրիշ մարդ կձևավորեր։
    Հ․գ Վբաշե ախպեր, ես լռիվ օքեյ կլինեի գլոբալիզացիայի հետ, է թող սաղ մարդիկ ուրախ իրանց կյանքով ապրեին(էսի չնայած ուրիշ թեմայա չծավալվեմ) ու ազգ-պետություն չլիներ խոսքի, զուտ մշակութային առանձնահատկություններ։(օբշի էդի էլ մեծ ընկերությունների իշխանություն կստեղծեր, բայց էլի չծավալվեմ)
    Զուտ, եթե աշխարհը դրան դեռ պատրաստ չի, էդ մոտեցումով ապրելը ինքնասպանությունա։

    Հ․գ էս էլ էի մոռացել գրեմ։
    վաբշե փոքր երկրների էլի գործիք են, բայց դե լիքը մանեվրելու տեղեր ունեն
    Հ․գ @Overdose ախպեր, ասում ես ե՞րբ ենք խմելու էթում ։Դ

  8. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Overdose (20.03.2022), StrangeLittleGirl (20.03.2022)

  9. #21
    Եսիմ
    Յոհաննես-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.02.2014
    Հասցե
    Սլոյի յատաղ
    Գրառումներ
    2,656
    Mentioned
    32 Post(s)
    Tagged
    2 Thread(s)
    Հա ու մի բան էլ, ակումբի ոչ մի քննարկում էլ լուրջ չի, չգիտեմ արդեն քանի տարի բայց դե, քանի որ ստեղի մարդիկ էնքան համոզված են միշտ իրանց դիրքորոշման մեջ, որ իմ արև ոչ մի ձև չես կարա բան փոխես։ Քննարկում-բանավեճերն էլ ոչ թե ճշմարտության հասնելու մեջա, այլ իրար կրելու, մեկի գրածի միջից մի հատ կետ վերցնելու ու դրա վրա խորանալու ։Դ խոսքի հինգ փաստարկից մեկը թույլա անցնեմ սրան, ձեռի հետ գոնե ասեք, հա օբշի էն մյուս չորսը մտածելու տեղ տվեց ։Դ արա լավ, նենց չի ես վերի արտի ցորեն եմ ու էս հատկանիշներից իմ մոտ էլ չկա ։Դ պռոստը եսիմ ախպեր, միշտ կարանք սովորենք էլի։ ինչ որ կառուցողական դաշտ փորձենք բերենք։ ես ռոմանտիկ տղա եմ էլի, միշտ հույս ունեմ, որ մի հատ օբշի իտոգի կարանք գանք ։Դ

  10. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    StrangeLittleGirl (20.03.2022)

  11. #22
    Բարի ճանապարհ One_Way_Ticket-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.03.2009
    Հասցե
    Ուղևորի ծոցագրպան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    3,573
    Բլոգի գրառումներ
    32
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Overdose-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ժողովուրդ ջան, հիմա անցնենք մյուս՝ ոչ պակաս ցավոտ հարցին։ Մի հատ ուրիշ չափանիշ դնենք հայի "սահմանման" հիմքում՝ հողը կամ տարածքը։ Պայմանական հայը, որը նաեւ կարա ծագումով հնդիկ լինի, պիտի՞ հողը կամ որ նույնն ա՝ սահմանները համարի բարձրագույն արժեք, սրբություն եւ այլն, թե չէ։ Ինչի՞ համար եմ էս հարցը տալիս։ Նայեք, երբ Ղարաբաղի կորստից թեմայա բացվում, լիքը մարդիկ ասում են՝ տարածքը/հողը կարեւոր չի, կարեւորը զարգացումն ա, ու օրինակ են բերում Սինգապուրը, որը ըստ էության հող չունի էլ, բայց զարգացած ա։ Նույն Նիկոլը, որ հելնում ասում ա Շուշին դժգույն ու դժբախտ քաղաք էր, կամ էն սարի ծերի լճի համար հո դոշ չենք տալու, արդյո՞ք ինքը հայի լավագույն շահից ա տենց պահում իրան։ Ինձ ճիշտ հասկացեք, ես չեմ ասում, որ պիտի գլխակորույս հելնեինք թազա պատերազմ սկսեինք, որը էդ պահին կարար կործանարար լիներ, հարցը ստեղ ուրիշ ա։ Եթե մարդը տենց խոսում ա, ուրեմն ինքը ենթադրաբար նաեւ տենց մտածում ա։ Հիմա էս կոնտեքստում ձեր կարծիքն ասեք հողը/տարածքը/սահմանները ենթադրական հայի setup-ի մեջ ինչ դեր պիտի ունենա։
    Օվերդոզ ջան, ազգություն հասկացությունն էնքան արմատացած է, որ դա կապելն ինչ-որ արժեքների հետ լիքը խնդիրների է բերելու։ Ասենք, հավաքվեցինք, որոշեցինք, որ հայը պիտի այսպիսին կամ այնպիսին լինի, ու ես էդ չափանիշներին չեմ համապատասխանում։ Հիմա որ մարդիկ հարցնեն ազգությունս, ի՞նչ ասեմ։ Ես ինձ ուրիշ ոչ մի ազգի հետ չեմ ասոցիացնում, հարցից կռուտիտ լինել չեմ ուզում, հայ լինելուց չեմ ամաչում։ Հայ եմ և վերջ։ Ազգությունը հանգիստ թողեք, դա ձևավորված հասկացություն է։ Ուրիշ կատեգորիա եք ուզում, ուրիշ անուն հորինեք։

  12. #23
    Եսիմ
    Յոհաննես-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.02.2014
    Հասցե
    Սլոյի յատաղ
    Գրառումներ
    2,656
    Mentioned
    32 Post(s)
    Tagged
    2 Thread(s)
    Մեջբերում Overdose-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Վիշապ ապեր, ոնց հասկանում եմ, ենք նույն մոտեցումն ունենք, ուղղակի տարբեր բառերով ենք արտահայտում։ Իմ բերած օրինակը Ղարաբաղ կամավոր գնացած հայախոս հնդիկի մասով հենց դրա արտահայտումն էր։ Կարեւոր չի դու զտարյուն հայ ես թե չէ (էդ հլը ահագին մեծ հարց ա էդ լավ բան ա, թե չէ ։Ճ), կարեւորն էն ա՝ արդյոք ցավում ես հայերի շահի համար թե չէ։

    Ժողովուրդ ջան, հիմա անցնենք մյուս՝ ոչ պակաս ցավոտ հարցին։ Մի հատ ուրիշ չափանիշ դնենք հայի "սահմանման" հիմքում՝ հողը կամ տարածքը։ Պայմանական հայը, որը նաեւ կարա ծագումով հնդիկ լինի, պիտի՞ հողը կամ որ նույնն ա՝ սահմանները համարի բարձրագույն արժեք, սրբություն եւ այլն, թե չէ։ Ինչի՞ համար եմ էս հարցը տալիս։ Նայեք, երբ Ղարաբաղի կորստից թեմայա բացվում, լիքը մարդիկ ասում են՝ տարածքը/հողը կարեւոր չի, կարեւորը զարգացումն ա, ու օրինակ են բերում Սինգապուրը, որը ըստ էության հող չունի էլ, բայց զարգացած ա։ Նույն Նիկոլը, որ հելնում ասում ա Շուշին դժգույն ու դժբախտ քաղաք էր, կամ էն սարի ծերի լճի համար հո դոշ չենք տալու, արդյո՞ք ինքը հայի լավագույն շահից ա տենց պահում իրան։ Ինձ ճիշտ հասկացեք, ես չեմ ասում, որ պիտի գլխակորույս հելնեինք թազա պատերազմ սկսեինք, որը էդ պահին կարար կործանարար լիներ, հարցը ստեղ ուրիշ ա։ Եթե մարդը տենց խոսում ա, ուրեմն ինքը ենթադրաբար նաեւ տենց մտածում ա։ Հիմա էս կոնտեքստում ձեր կարծիքն ասեք հողը/տարածքը/սահմանները ենթադրական հայի setup-ի մեջ ինչ դեր պիտի ունենա։
    Երբ որ էդ էլիտա-մտավորականությունը կսահմանեն հային, կձևավորեն պետության ու ազգային շահերը ինքնըստինքյան կձևավորվի նաև քարտեզը։
    Եթե զուտ էմոցիաները մի կողմ դնենք ու ռեալ նայեք, տարքծը էդ ռեսուրսա ու կախված զարգացմանդ մակարդակից դու կարաս ընդլայնվես։ Հիմի հատկապես արևմուքտի կողմից էդ ընդլայնումը հիմնականում չի ենթադրում պատերազմով տարածք գրավելը, բայց աշխարհը փոխվումա։
    Բայց դե սիմվոլիզմի ու էմոցիոնալ պահերն էլ կան ու իրականում դրա մասին խոսելը հլը անիրատեսականա, բայց հա եթե մի օր էնքան լինենք, որ կարենանք իմեննօ պատերազմով տարածքներ գրավենք ուրեմն ջան ախպեր ջան։
    Զուտ ամենակարևորը ժամանակի ֆակտրի ճիշտ ընկալումնա, ջոգենք աշխարհը որ կողմա գնում ու ինչա լինում։
    Չնայած մեր մեջ ասած ինչ որ դրական սպասելիք վաբշե չունեմ։
    Վերջին խմբագրող՝ Յոհաննես: 19.03.2022, 01:11:

  13. #24
    Պատվավոր անդամ Overdose-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.03.2008
    Հասցե
    Երեւան
    Գրառումներ
    603
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Օվերդոզ, նման է, որ դու ուզում ես նորից բացահայտել պետությունը որպես ֆունդամենտալ հասկացություն, բայց դժբախտաբար փորձում ես էմոցիոնալ երանգներ տալ դրան (համարելով բարձրագույն արժեք, կամ սրբություն)։
    Պետությունը մարդկանց գաղափարների, մշակույթների, հայացքների, շահերի, նպատակների ու էլի ինչ–որ բաների համախմբման ու ներկայացման ամենագլխավոր կառուցվածն է մոլորակի վրա էս պահին։
    Դեռևս առանց հողի ու տարածքի պետության ձև չկա, չնայած հայերիս մեջ որոշ «խելոքներ» առաջարկում են «ցանցային պետության» ձևը, որի ջատագովն էր նաև Տիգրան Սարգսյան անունով վարչապետը, էս պահին ես չեմ ուզում էդ իմ կարծիքով ապուշության վրա խորանալ։
    Արդյո՞ք պետությունը սրբություն է, կամ բարձրագույն արժեք։ Իմ կարծիքով սրանք սխալ ու բացարձակեցնող որակումներ են, մոտավորապես նույն ձև, ոնց որ մնացած բոլոր սրբություններն ու «սրբությունները», այսինքն ես անիմաստ եմ համարում էս գոյի մեջ որևէ բան աստվածացնելը։
    Պարտադիր չի որևէ բան աստվածացնել, որպեսզի արդարացվի դրա համար ասենք զենքը ձեռքին կռվելը, դու սխալ ճամփով ես գնում։
    Պետությունը քաղաքացիների համար մոտավորապես նույնն է, թե ընտանիքի համար տունը, հիմա եթե տանդ վրա հարձակվում են, ապա ստիպված ես պաշտպանվել, եթե ոչ՝ կսպանվես, կթալանվես, կստրկացվես, կամ տունդ կվառեն, կամ կյուրացնեն և այլն։
    Եթե հարևանդ քեզ օգնության է գալիս, ապա հասկանում է, որ հաջորդ հերթը կարող է իրենը լինել, ու տենց համախմբվում են մարդիկ ընդհանուր պրոբլեմներ լուծելու համար։
    Հայաստանի ժողովդրի զգալի մասը, մանավանդ՝ Սովետի սերունդը, պարզ բաներ ոնց որ չի հասկանում, այսինքն մարդկանց գիտակցության մեջ պետություն հասկացությունը դեռ նստվածք չի տվել, ու դեռ մենք սահմանադրության ու օրենքների կարևորությունը չենք կարողանում հասկանալ, դրա համար էլ կենտրոնանում ենք սարի ծերի լճի ու սահմանների քարտեզագրման վրա, առանց ամբողջական իրավիճակը կարճաժամկետ ու երկարաժամկետ պատկերացնելու։
    Ցավոք սրտի էդ սովետի սերունդների մեջ է մտնում նաև Փաշինյանը, չնայած իմ կարծիքով ինքը իր վարչախմբով այնուամենայնիվ մի քայլ առաջ է, քան նախորդ ԿԳԲշնիկները։
    Մեզ համար ամենակարևորը սթափ նայելն է իրականությանը, առանց խուճապի ու մոլորվելու։
    Իմ տեսանկյունից, Հայաստանի բոլոր ողջամիտ քաղաքացիները պիտի կյանքի կեսը նվիրեն զինվորական պատրաստությանը (վաղուցվանից էր պետք), այլապես սար առ սար ու լիճ առ լիճ նորից նվիրելու ենք հարևաններին։
    Հիմա նաև շանս կա փլվող Ռուսաստանից պոկել այն ռեսուրսները, որ Քոչարյանը «մեծահոգաբար» նվիրել էր սեփական իշխանությունը պահելու համար։
    Էսպիսի խնդիրները պիտի լուծվեն պետական քաղաքականությունով, բայց սկզբից պիտի քաղաքացիների զգալի մասի կողմից դա գիտակցվի, որպեսզի լինի այդ պետական քաղաքականությունը։
    Նորից ասեմ, եթե օրինակ ասենք Ռուսաստանի քաղաքացիների մեծ մասը ոչխարացած չլինեին, չէր լինի էսօրվա Պուտինը։
    Նույն ձևով աշխարհի ցանկացած բնակիչ այս կամ այն չափով պատասխանատվություն ու անելիքների տիրույթ ունի իր վրա ուղիղ և կողմնակի բոլոր ռազմատնտեսաքաղաքական ազդեցությունների զարգացման մեջ։
    Եթե մարդիկս ընդհանուր առմամբ գիտակցության վերելք ունենանք, ապա դրական զարգացման շանսերը մեծ կլինեն, իսկ եթե մարդիկս ժամանակի ընթացքում ավելի դեբիլանանք ու դեգրադացվենք, ապա՝ թե լոկալ ու թե համաշխարհային քաոսների ու աղետների շանսերը կշատանան։
    Վիշապ ապեր, ճիշտն ասած մի քիչ խճճվեցի քո գրածը կարդալով, բայց եթե հասկացածս ի մի բերեմ՝ կստացվի հետեւյալը (ուղղի, եթե սխալ եմ ասում)՝

    - տարածքը պետություն հասկացության անբաժանելի մասն ա, առանց տարածքի բնականաբար չկա նաեւ պետություն
    - բայց չարժի տարածքը, այդ թվում նաեւէ կոնկրետ որոշակի տարածքը սարքել կույր պաշտամունքի առարկա, պետության շահերից ու զարգացման կոնկրետ պայմաններից ելնելով՝ էդ տարածքը կարող է մեծանալ, փոքրանալ, դա նորմալ է

    Եթե քեզ ճիշտ եմ հասկացել, կարա՞մ մի հատ ծայրահեղացված օրինակ բերեմ՝ կարելի է օրինակի համար ՀՀ-ում գտնել որեւէ անպետք տարածք, օրինակ՝ Հոկտեմբերյանի կողմերի չոլերը, կամ ասենք Վրաստանի սահմանակից տարածքներից մի քիչ ծախել 3-րդ պետության՝ էդ փողերով ՀՀ մնացած հատվածում թույն որակի ճամփեք սարքել,, կամ էլ ասենք Սամսունգի գործարանի մասնաճյուղ բացել Երեւանում։

    Ես քո փաստարկները հասկանում եմ, բայց ես այլ կարծիքի եմ։ Կան բաներ, որոնք բացարձակ արժեք են, տաբու են, սակարկելի չեն, գին չունեն։ Ո՞նց ա ընտանիքը, պատիվը, ծնողը եւ այլն։ Էլի ծայրահեղացված օրինակ՝ բերեմ՝ նորմալ ամուսնու մտքով չի անցնի չէ՞՝ կնոջը մի 2 ամսով բորդել ուղարկել, ու ստացված փողով թույն բիզնես դնել ու նույն կնոջը տանել Մալդիվներ։ Նույնն էլ հողն ա, ու ընդ որում՝ կոնկրետ հողը։ Մեր ունեցած 30-40հզ․ կմ քառակուսին նույնը չի, ինչ ասենք Մադագասկարում նույն չափի տարածքը։ Կա ինչ որ մի ոչ նյութական, իմ համար դաժե անբացատրելի բան, որ ինձ կապում ա հենց կոնկրետ էս 30-40 հազ․ քկմ-ի հետ, ու դրա համար՝ ամեն մի քար ու թուփ ու սարի ծերի լիճ, որ մեր ոչ բարով ղեկավարը աջուձախ շռայլում ա առանց ափսոսալու, իմ համար ֆիզիկական ցավին հավասար բան ա առաջացնում, ու ցավի հետ նաեւ հարցեր ա առաջացնում, թե խի՞ նույն երեւույթը ինձ նեղում ա, իսկ իմ հետ նույն հողի վրա աճած մնացած մարդկանց՝ չէ։ Միգուցե իրանք են նորմալ, ու ես եմ ուռոդը, միգուցեեւ հակառակն է, էս թեման նաեւ դրա համար բացեցի
    ԴԵ ԶԶՎՑՐԻՔ ԷԼԻ…

  14. #25
    Պատվավոր անդամ Overdose-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.03.2008
    Հասցե
    Երեւան
    Գրառումներ
    603
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Յոհաննես-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հմի զուտ հասարակ մահկանացուների պահով։ Վաբշե ասեցի, որ իրանից բեսամպտ քիչ բանա կախված, բայց հմի էդ շատ քիչ բանը ասեմ։
    1.Ապրել Հայաստանում, հլը նայի բրատ, խոսքի մեր էմիգրանտ ակումբցիներից որ մեկը Հայաստանում վատ կապրեր։ Պռոստը ստեղի խնդիրները անհամամատ ավելի շատ են։ Էլի ասեմ, չեմ մեղադրում, ընտրության հարցա։
    Զուտ ստեղ մի հատ կարևոր պահ կա, իրականում էս սաղ ակումբցիք էն էն ամենալավ երկրի կորիզն են, դու հլը պատկերացրա եթե էդ պետության մեխանիզմը աշխատեր ու էս մարդիկ դրա կրողը լինեին։ Ու մենակ ակումբցիք չէ, լիքը խելքը գլխին մարդիկ կան դրսում, բայց իրանք ցավոք սրտի ուրիշ արժեքների կրող են։ Հլը ակումբցիներից ահագին մարդ հայա, բայց յան ազգանունով լիքը մարդ էլ հայ չի, քանի որ չի հերիքել Հայաստանը իրանց, քիչա տվել գաղափար, արժեք, տո չի էլ տվել ։Դ
    Հայաստանում ապրելով էլ, ոչ թե վեհ տենց օդից ինչ որ բաներ անել, այլ զուտ աշխատել ու արժեք ստեղծել։
    2.Ինձ չի դզում, որ մենք մեծ սփյուռք ունենք, վաբշե էդ խայտառակությունա, բայց դե ապրելով դրսում մարդը կարա հայ լինի ու մնա։ Եթե եզակի ջանքեր գործադրի ու իր սեփական հավատամքը ունենա։ Էս տեսակի մարդիկ սովետի վախտով էլ էին հայ։
    Իսկ իրանց անելիքը ոչ թե «Կտրեմ-փրթեմ թուրքի մաման» գրելնա Մարսելի արվարձաներից մեկի կաֆեում նստած մոխիտո խմելուց, այլ առարկայական քայլերը որոնք ուղված կլինեն ՀՀ-ի ինչ որ ոլորտի զարգացմանը։
    Ստեղ մոռացած պահերով մի երկու բան գրեմ
    Հ․գ Էն դեմից ժամանակի պահով ասի, հմի հայը իրան կրոնի հետա ասոցացնում, իմ արև, տղեք ջան, կրոնի հետ, էլ ուրիշ ոչ ի առանձնահատկություն չկա, ներկայանալիք չկա։ Խոսքի եթե կրոնը լիներ մեր Հեթանոսությունը, պրիտոմ էնի ուսմունքա, էդի լրիվ ուրիշ բան, էդ նաև արժեհամակարգային ուրիշ մարդ կձևավորեր։
    Հ․գ Վբաշե ախպեր, ես լռիվ օքեյ կլինեի գլոբալիզացիայի հետ, է թող սաղ մարդիկ ուրախ իրանց կյանքով ապրեին(էսի չնայած ուրիշ թեմայա չծավալվեմ) ու ազգ-պետություն չլիներ խոսքի, զուտ մշակութային առանձնահատկություններ։(օբշի էդի էլ մեծ ընկերությունների իշխանություն կստեղծեր, բայց էլի չծավալվեմ)
    Յոհան ախպեր, դու ճիշտ ես ասում, ազգի կեսը ռուս ա, կեսն էլ յանկի։ Բա ես ո՞վ եմ, ես ոչ ռուս եմ, ոչ էլ յանկի։ Հենց էդ եմ ուզում ջոկեմ։ Ես ինքս իմ երկրում ոնց որ օտար լինեմ, խի՞ ա տենց։ Էդ եմ ուզում հասկանամ։

    Իմ կարծիքով, հիմա Հայաստանում մի քանի հայախոս, բայց լիարժեքորեն ու ինքնությամբ առանձին ազգեր են ապրում, մեկը մյուսի հետ՝ ոչ ասելիք ուի, ոչ էլ խոսալիք։ Բայց ցավն էլ էն ա, որ էդ բոլոր ազգերը նույն խեղճուկրակ 30-40 հազ․ քկմն են կիսում։ Հզորանալու բանալին հենց էդտեղ ա, էդ մի քանի ազգը պիտի դառնա մի ազգ։ Բայց հարցերի հարցն էլ էն ա, թե ո՞ր գաղափարի շուրջ։ Ասենք ինձ ու շվեդին ի՞նչ գաղափար կարա միավորի։ Պարզա, որ ոչ մի։ Հիմա նույն ձեւ ինձ ու իմ կողմը ապրող ու հայերեն խոսող գլոբալիստին ի՞նչն ա միավորելու։ Էս պահին համենայն դեպս ոչինչը չի միավորում։
    ԴԵ ԶԶՎՑՐԻՔ ԷԼԻ…

  15. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    StrangeLittleGirl (20.03.2022)

  16. #26
    Պատվավոր անդամ Overdose-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.03.2008
    Հասցե
    Երեւան
    Գրառումներ
    603
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում One_Way_Ticket-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Օվերդոզ ջան, ազգություն հասկացությունն էնքան արմատացած է, որ դա կապելն ինչ-որ արժեքների հետ լիքը խնդիրների է բերելու։ Ասենք, հավաքվեցինք, որոշեցինք, որ հայը պիտի այսպիսին կամ այնպիսին լինի, ու ես էդ չափանիշներին չեմ համապատասխանում։ Հիմա որ մարդիկ հարցնեն ազգությունս, ի՞նչ ասեմ։ Ես ինձ ուրիշ ոչ մի ազգի հետ չեմ ասոցիացնում, հարցից կռուտիտ լինել չեմ ուզում, հայ լինելուց չեմ ամաչում։ Հայ եմ և վերջ։ Ազգությունը հանգիստ թողեք, դա ձևավորված հասկացություն է։ Ուրիշ կատեգորիա եք ուզում, ուրիշ անուն հորինեք։
    Դու էլի ծագմանն ես հարցը բերում Թիքեթ ջան։ Դա անխախտելի բան ա՝ փաստ ա, որ ծնվել ես Հայաստանում, ծնողներդ ազգությամբ հայ են, հետեւաբար դու ծագումով հայ ես։ Դա պատմություն ա, փաստ ա, դա փոխել հնարավոր չի։

    Ես հարցը տանում եմ դեպի գաղափարական մաս։ Խոսքի Արա Աբրահամյանը, մարդը ծագումով հայ ա, բայց էությամբ ու գաղափարապես՝ մաքուր ռուս։ Ու հակառակ օրինակը՝ ասենք գեներալ Քրիստափոր Իվանյանը։ Մարդը ծագումով Ռուսաստանից էր, ռուսական սոֆտ էր մեջը նստացրած, բայց էությամբ հայ էր, լիքը հայերից ավելի հայ։
    ԴԵ ԶԶՎՑՐԻՔ ԷԼԻ…

  17. #27
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Overdose-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ժողովուրդ ջան, հիմա անցնենք մյուս՝ ոչ պակաս ցավոտ հարցին։ Մի հատ ուրիշ չափանիշ դնենք հայի "սահմանման" հիմքում՝ հողը կամ տարածքը։ Պայմանական հայը, որը նաեւ կարա ծագումով հնդիկ լինի, պիտի՞ հողը կամ որ նույնն ա՝ սահմանները համարի բարձրագույն արժեք, սրբություն եւ այլն, թե չէ։ Ինչի՞ համար եմ էս հարցը տալիս։ Նայեք, երբ Ղարաբաղի կորստից թեմայա բացվում, լիքը մարդիկ ասում են՝ տարածքը/հողը կարեւոր չի, կարեւորը զարգացումն ա, ու օրինակ են բերում Սինգապուրը, որը ըստ էության հող չունի էլ, բայց զարգացած ա։ Նույն Նիկոլը, որ հելնում ասում ա Շուշին դժգույն ու դժբախտ քաղաք էր, կամ էն սարի ծերի լճի համար հո դոշ չենք տալու, արդյո՞ք ինքը հայի լավագույն շահից ա տենց պահում իրան։ Ինձ ճիշտ հասկացեք, ես չեմ ասում, որ պիտի գլխակորույս հելնեինք թազա պատերազմ սկսեինք, որը էդ պահին կարար կործանարար լիներ, հարցը ստեղ ուրիշ ա։ Եթե մարդը տենց խոսում ա, ուրեմն ինքը ենթադրաբար նաեւ տենց մտածում ա։ Հիմա էս կոնտեքստում ձեր կարծիքն ասեք հողը/տարածքը/սահմանները ենթադրական հայի setup-ի մեջ ինչ դեր պիտի ունենա։
    Մյուսների գրածները դեռ չեմ կարդացել, բայց անդրադառնամ իսկապես կարևոր հողի հարցին։ Ինչքան էլ տարօրինակ թվա, հողի կամ տարածքի հարցն ինձ համար կարևոր չի։ Ավելի ճիշտ, կարևոր ա, բայց լրիվ ուրիշ պատճառով ու ուրիշ ձևակերպմամբ՝ որպես հետևանք հայ ինքնությանը սպառնացող վտանգին։ Այսինքն, ես կարծում եմ, որ պետք ա Արցախի համար վիզ դնել։ Եթե ռեսուրսները ներեն, նաև ավելի մեծ տարածքների, բայց ոչ թե որովհետև դա մեր պատմական հայրենիքն ա, այլ մի պարզ պատճառով. հայ ինքնությանը վտանգ չի սպառնում մենակ էն դեպքում, երբ էդ ինքնությունը պաշտպանող տարածք կա, որտեղ թուրքական ագրեսիան մուտք չունի։ Ավելին ասեմ՝ թուրքական ագրեսիային դիմադրող էդ տարածքն ինչքան մեծ լինի, էնքան ավելի ապահով։ Նայեք, Արցախը մինչև 2020 թիվը լավ պահում էր մեր անվտանգությունը։ Հիմա, երբ մի մասը չկա, Սյունիքը երկու կողմից շրջապափակված ա, ժամերի հարց ա լինելու Սյունիք պոկելը։ Իսկ դրանից հետո արդեն ինչ մնա Հայաստանին, շատ ավելի արագ թուրք-ադրբեջանական տանդեմը կուլ կտա։

    Բայց նաև տարածք ասելով ես հասկանում եմ ոչ միայն հայ ինքնության պահպանման տարածք, այլ նաև բոլոր էն ինքնությունների, որոնք թուրքական ագրեսիան փորձել ու փորձում ա ջնջել երկրի երեսից. եզդիներ, հույներ, ասորիներ, քրդեր, զազաներ և այլն։ Կարծում եմ՝ եթե Հայաստանը որպես կոնցեպտ էդ ճամփան բռներ, դռները բացեր Թուրքիայից հալածված բոլոր էթնիկ խմբերի համար ու հռչակեր իրեն որպես տարածաշրջանում հալածյալների պետություն, գուցե ավելի ամուր լինեինք։ Էս դեպքում, իհարկե, գործ կունենանք մի պետության հետ, որն էնքան էլ ազգային չի, բայց հիմնված ա գաղափարախոսության վրա։

  18. #28
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Յոհաննես-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հա ու մի բան էլ, ակումբի ոչ մի քննարկում էլ լուրջ չի, չգիտեմ արդեն քանի տարի բայց դե, քանի որ ստեղի մարդիկ էնքան համոզված են միշտ իրանց դիրքորոշման մեջ, որ իմ արև ոչ մի ձև չես կարա բան փոխես։ Քննարկում-բանավեճերն էլ ոչ թե ճշմարտության հասնելու մեջա, այլ իրար կրելու, մեկի գրածի միջից մի հատ կետ վերցնելու ու դրա վրա խորանալու ։Դ խոսքի հինգ փաստարկից մեկը թույլա անցնեմ սրան, ձեռի հետ գոնե ասեք, հա օբշի էն մյուս չորսը մտածելու տեղ տվեց ։Դ արա լավ, նենց չի ես վերի արտի ցորեն եմ ու էս հատկանիշներից իմ մոտ էլ չկա ։Դ պռոստը եսիմ ախպեր, միշտ կարանք սովորենք էլի։ ինչ որ կառուցողական դաշտ փորձենք բերենք։ ես ռոմանտիկ տղա եմ էլի, միշտ հույս ունեմ, որ մի հատ օբշի իտոգի կարանք գանք ։Դ
    Վաբշե հա, պետք ա խոսել, քննարկել, ու լիքը անել դա, բայց իրական կյանքում։ Ես մեկ էլ վերջին երկու տարում էն հասկացա, որ մարդը մարդու դեմքին նենց չի թռնում իրական կյանքում, ոնց որ վիրտուալում, ու իրար լսելու ու իրարից սովորելու հավանականությունը ավելի մեծ ա։

  19. #29
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Overdose-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Վիշապ ապեր, ճիշտն ասած մի քիչ խճճվեցի քո գրածը կարդալով, բայց եթե հասկացածս ի մի բերեմ՝ կստացվի հետեւյալը (ուղղի, եթե սխալ եմ ասում)՝

    - տարածքը պետություն հասկացության անբաժանելի մասն ա, առանց տարածքի բնականաբար չկա նաեւ պետություն
    - բայց չարժի տարածքը, այդ թվում նաեւէ կոնկրետ որոշակի տարածքը սարքել կույր պաշտամունքի առարկա, պետության շահերից ու զարգացման կոնկրետ պայմաններից ելնելով՝ էդ տարածքը կարող է մեծանալ, փոքրանալ, դա նորմալ է

    Եթե քեզ ճիշտ եմ հասկացել, կարա՞մ մի հատ ծայրահեղացված օրինակ բերեմ՝ կարելի է օրինակի համար ՀՀ-ում գտնել որեւէ անպետք տարածք, օրինակ՝ Հոկտեմբերյանի կողմերի չոլերը, կամ ասենք Վրաստանի սահմանակից տարածքներից մի քիչ ծախել 3-րդ պետության՝ էդ փողերով ՀՀ մնացած հատվածում թույն որակի ճամփեք սարքել,, կամ էլ ասենք Սամսունգի գործարանի մասնաճյուղ բացել Երեւանում։

    Ես քո փաստարկները հասկանում եմ, բայց ես այլ կարծիքի եմ։ Կան բաներ, որոնք բացարձակ արժեք են, տաբու են, սակարկելի չեն, գին չունեն։ Ո՞նց ա ընտանիքը, պատիվը, ծնողը եւ այլն։ Էլի ծայրահեղացված օրինակ՝ բերեմ՝ նորմալ ամուսնու մտքով չի անցնի չէ՞՝ կնոջը մի 2 ամսով բորդել ուղարկել, ու ստացված փողով թույն բիզնես դնել ու նույն կնոջը տանել Մալդիվներ։ Նույնն էլ հողն ա, ու ընդ որում՝ կոնկրետ հողը։ Մեր ունեցած 30-40հզ․ կմ քառակուսին նույնը չի, ինչ ասենք Մադագասկարում նույն չափի տարածքը։ Կա ինչ որ մի ոչ նյութական, իմ համար դաժե անբացատրելի բան, որ ինձ կապում ա հենց կոնկրետ էս 30-40 հազ․ քկմ-ի հետ, ու դրա համար՝ ամեն մի քար ու թուփ ու սարի ծերի լիճ, որ մեր ոչ բարով ղեկավարը աջուձախ շռայլում ա առանց ափսոսալու, իմ համար ֆիզիկական ցավին հավասար բան ա առաջացնում, ու ցավի հետ նաեւ հարցեր ա առաջացնում, թե խի՞ նույն երեւույթը ինձ նեղում ա, իսկ իմ հետ նույն հողի վրա աճած մնացած մարդկանց՝ չէ։ Միգուցե իրանք են նորմալ, ու ես եմ ուռոդը, միգուցեեւ հակառակն է, էս թեման նաեւ դրա համար բացեցի
    Ապեր, ինձ թվում էր, թե պարզ եմ բացատրել` պետությունը համեմատելով տան հետ, բայց ոնց որ էդքան էլ չէ։ Ուրեմն, եթե մի քիչ պատմություն ուսումնասիրես, ապա կտեսնես, որ տարածք ծախելու դեպքեր կան, ասենք` Ալյասկայի վաճառքը, Լուիզիանայի վաճառքը, նաև կայսրությունների, կամ բռնատերերի կողմից թույլ ժողովուրդների հողերը իրար մեջ բաժանելը, առուծախի առարկա սարքելը` Ղարաբաղ, Նախիջևան, Կարս, շատ հեռու չգնանք, այսինքն ոչ մի բան էլ բացարձակ արժեք չի, ու բացարձակ բան վայթե դժվար է գտնել էս աշխարհում, ժամանակն էլ բացարձակ չափողականություն չի, օբյեկտիվ իրականությունն էլ է ահագին կասկածելի, որ գոյություն ունի։ Դրա համար սրբությունների հետ համեմատելը, տաբու ու էլի չգիտեմ ինչ «պանյածյաների» մեջ խորանալու տեղը պիտի նայես պարզ մարդկային շահերի ու անվտանգությունների տեսակետից։ Եթե դու հող ունես, որտեղ ապրում ես, որը քեզ կերակրում է, սարեր–ձորերը կայֆ են տալիս, ու շատ մանրևրելու տեղ չունես, ապա էդ հողդ պիտի պաշտպանես ամեն տեսակի ոտնձգություններից, պարտադիր ա՞ դա կուռք ու սրբություն համարելը։ «Սրբությունը» քարոզչությունների ու ուղեղալվացումների մեջ է հաճախ օգտագործվում, ասենք Ղրիմը համարել ռուսների սրբությունը, որ հիմա ասենք ռուսների մեծ մասը կյանքում չի էլ տեսնի, բայց հանուն դրա Պուտինը հավերժ իշխանություն կունենա, իսկ թոշակառուները դրա խաթեր խանութում իրարից շաքարավազ կխլեն ու իրար կծեծեն։ «Սրբությունների» ու «տաբուների» մեջ խճճվելու փոխարեն, կարելի է խոսել պարզ մարդկային շահերից ու նպատակներից։
    Կնոջ հետ համեմատելը իհարկե հետաքրքիր էր՝ կինը փաստորեն հողի նման սեփականություն է, իսկ հողը՝ կնոջ նման սրբություն ։Ճ
    «ֆիզիկական ցավին» հավասար ափսոսանքի վերաբերյալ. Սա արժեհամակարգի խնդիր է, օրինակ մարդ կա, որի համար իր ավտոմեքենան գերագույն արժեքներից է, ասենք որ ավտոյի վրա խազ հայտնաբերի, կարող ա ինֆարկտ ստանա, ցավեր ապրի, բայց ասենք կինը հիվանդանա, էդքան դարդ չանի։ Մարդ էլ կա, շատ հանգիստ տունուտեղը ծախում չվում է հերթով տարբեր երկրներ, վարձով է ապրում, կամ պալատկայում, ու շատ չի դժգոհում, կարևորը կուշտ է և ապահով (ուշադրություն ենք դարձնում, որ էլի կախված է տվյալ երկրի իրավիճակից) ։ Շատ քչերն են, որ ըստ իրենց արժեհամակարգի շատ մանևրելու հնարավորություն ունեն ու մեծամասնության համար կայուն պետությունը իր սեփական տարածքով ու անկախության բարձր աստիճանով, այո՝ բարձրագույն արժեք է, չնայած սա ոնց որ բոլորը չի որ գիտակցում են։
    Ընհանուր առմամբ` հողը որպես սեփականություն շատ կարևոր արժեք է, բայց մարդը էլ ավելի բարձր արժեք է, իսկ մարդուս ազատությունը ամենաբարձր արժեքն է, ստացվում է, որ էդ արժեքների հիերախիայում հողը ոնց որ առաջինը չի, բայց դե վերջիններից էլ չի։
    Վերջին խմբագրող՝ Վիշապ: 20.03.2022, 22:29:
    Si vis pacem, para bellum

  20. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (21.03.2022), Freeman (20.03.2022)

  21. #30
    Բարի ճանապարհ One_Way_Ticket-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.03.2009
    Հասցե
    Ուղևորի ծոցագրպան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    3,573
    Բլոգի գրառումներ
    32
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Overdose-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դու էլի ծագմանն ես հարցը բերում Թիքեթ ջան։ Դա անխախտելի բան ա՝ փաստ ա, որ ծնվել ես Հայաստանում, ծնողներդ ազգությամբ հայ են, հետեւաբար դու ծագումով հայ ես։ Դա պատմություն ա, փաստ ա, դա փոխել հնարավոր չի։

    Ես հարցը տանում եմ դեպի գաղափարական մաս։ Խոսքի Արա Աբրահամյանը, մարդը ծագումով հայ ա, բայց էությամբ ու գաղափարապես՝ մաքուր ռուս։ Ու հակառակ օրինակը՝ ասենք գեներալ Քրիստափոր Իվանյանը։ Մարդը ծագումով Ռուսաստանից էր, ռուսական սոֆտ էր մեջը նստացրած, բայց էությամբ հայ էր, լիքը հայերից ավելի հայ։
    Հա, ծագման հարցն եմ բերում, որովհետև առաջին հերթին դրանով է որոշվում ազգությունը։ Ինչ-որ գաղափարի շուրջ միավորված մարդկանց խմբի համար այլ անվանումներ գոյություն ունեն։ Արա Աբրահամյանն, ինչքան ինձ հայտնի է, իրեն ռուս չի համարում, ըստ այդմ ռուս լինել չի կարող։ Էլ չասած, որ ռուսներն էլ իրեն դժվար թե ռուս են համարում։ Պուտինի ու Նավալնու մոտ "գաղափարապես ռուսի" կերպարները դժվար թե նույնը լինեն։

    Ինձ համար սա նույնն է, ոնց որ քննարկենք, թե ովքեր են մարդիկ։ Ասենք, մարդը մարդուն կսպանի՞։ Իսկ մասսայականորե՞ն։ Հիտլերը մա՞րդ էր, որ էդքան մարդ սպանեց։ Հա, մարդ էր։ Կապիկ չէր, այլմոլորակային չէր։ Գաղափարապես ինձնից ու քեզնից կիլոմետրերով հեռու, բայց մարդ էր։

  22. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Freeman (21.03.2022)

Էջ 2 6-ից ԱռաջինԱռաջին 123456 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •