Ինձ թվում է, էս պահին ռուսները խրվել են sunk cost fallacy-ի մեջ ու չեն կարողանում դուրս գալ։ Լիքը մարդ սկզբից կողմ է եղել "спецоперация"-ին, անհամաձայններին չմառիտ արել որպես վախկոտ, անհայրենասեր ու արևմուտքի առաջ կապիտուլյանտ։ Հետո, երբ առաջխաղացումը կանգ առավ, մոբիլիզացիա սկսվեց, շատերի մոտ կոգնիտիվ դիսսոնանս է առաջացել։ Մի կողմից հասկանում են, որ քաքն են ընկել, մյուս կողմից չեն ուզում հաշտվել, որ "sunk cost"-ը իզուր տեղն էր։ Ժամանակ է պահանջվում, որ մարդն իր նախկին հայացքներին անաչառ նայի ու ընդունի, որ սխալ էր։ Իսկ մինչ այդ սենց Ազովի ծովի մասին ելույթները որոշ չափով օգնում են փափկել կոգնիտիվ դիսսոնանսը։
Էջանիշներ