Ոնց հասկացա, միտքս լրիվ հակառակ լույսի տակ է հասկացվել։Overdose-ի խոսքերից
Չեմ սիրում հետո ինքս ինձ բացատրել, բայց փորձեմ.
Առակս ասում էր, որ երբ երեխա ես, մինչև 12 տարեկան, ու պատերազմից խոսում են միայն արցունքներն աչքերին, պատերազմի հետ ասոցացվում է հարազատիդ գերեզմանին գնալը ու լացող մամա տեսնելը, երբ հիշում են սովը, ցուրտը, ու ոնց են քեզ ու քրոջդ մեծացրել, քո տակավին մանկական ուղեղը չի կարողանում էդ ամենը ասոցացնել նաև հաղթանակ բառի հետ, որովհետև ոչ թե չէինք հաղթել, այլ հաղթելը ես կատարյալ երջանիկ ապրումների հետ էի ասոցացնում, քանի չգիտեի ինչ է հակամարտությունը, ինչ է պատմական արդարությունը, ինչ է նշանակում մի դարի մեջ ունենալ Մայիսյան հերոսամարտ ու Ղարաբաղի ազատագրում։
Այսքանից հետո, մի անգամ էլ կարդացեք գրածս, արդեն այս լույսի տակ, և մի քիչ ուշադիր
Մեջբերել
Էջանիշներ