Շատ կարևոր ա, որ թեիստը պարզունակ Լեռան քարոզից բացի շատ չխորանա աստվածաշնչի մեջ, ու ասենք սա որպես կողմացույց չսկսի օգտագործել.
Ղեւտական 21։17 - Արատ ունեցող որեւէ մարդ, լինի նա կաղ կամ կոյր, կարճ քթով կամ ականջատ, ձեռքը կամ ոտքը կոտրած, կուզ կամ շիլ, աչքը վնասուած, քոս, քաղցկեղ կամ մէկ ամորձիք ունեցող, մի խօսքով՝ մարմնական արատ ունեցող որեւէ մարդ թող չմօտենայ քո Աստծուն զոհ մատուցելու, որովհետեւ նա մարմնական արատ ունի։ Աստծուն զոհ մատուցելու համար նա չպէտք է մօտենայ զոհասեղանին, որովհետեւ Աստծու ընծաները սրբութիւն սրբոց են։
Էջանիշներ