Հարավից հեռանալուց հետո բնիկ թեբացի թագավորները հենց իրենք ընկան հյուսիսը իշխող քանանացի հիքսոսների և հարավից հիքսոսների նուբյան դաշնակից քուշանների միջև: Մի քանի տարի վասալական կախման մեջ մնալուց հետո, Թեբեն բավականչափ ուժ էր հավաքում հիքսոսներին մարտահրավերը նետելու համար, որը տևեց ավելի քան 30 տարի մինչև մ.թ.ա. 1555 թվականը[37] : Փարավոններ Սեքեներա Տաո II -ը և Քամոսեն ի վերջո կարողացան հաղթահարել Եգիպտոսի հարավում գտնվող նուբիացիներին, սակայն չկարողացան հաղթել հիքսոսներին: Սակայն այդ խնդիրը լուծեց Քամոսի իրավահաջորդ Ահմոսե I-ը, ով հաջողությամբ վարեց մի շարք արշավներ, որոնք մշտապես վերացրեցին հիքսոսների ներկայությունը Եգիպտոսում: Նա հիմնեց նոր դինաստիա և Նոր Թագավորությունում հետևում էին, որ փարավոնների ուշադրության կենտրունում լինի բանակը և նրանք ձգտում էին ընդլայնել Եգիպտոսի սահմանները և փորձել ձեռք բերել Մերձավոր Արևելքի վարպետությունը[39]: