Կարծում եմ Հայաստանում է՜ն գլխից անհրաժեշտություն կար սահմանադությամբ ամրագրելու ՀՀ մեղսունակ ու դատվածություն չունեցող չափահաս քաղաքացիների զենք ու զինամթերք գնելու, պահելու ու կրելու իրավունքը հաշվի առնելով ՀՀ աշխարհաքաղաքական դժբախտ դասավորումները, հոգեբանական առանձնահատկություններն ու ժառանգած արատները։
Հիմա էլ ուշ է, բայց դեռ շատ ուշ չի։
Ի՞նչ խնդիրներ է սա լուծում․
1. Ներքին ու արտաքին հանցագործներից ու թշնամիներից քաղաքացու ինքնուրույն պաշտպանվելու իրավունքը, մանավանդ որ արդեն վաղուց համոզվել ենք, որ մեր պետությունը միշտ չի որ էֆեկտիվորեն կարողանում է քաղաքացիների իրավունքները պաշտպանել զանազան հիմար ու խելոք պատճառներով
2. Քաղաքացիները կսկսեն զգուշանալ առիթ–անառիթ իրար հասցեի արվող քֆուրքաֆարից ու ամբաղ–զամբաղ խոսակցություններից ու կսկեն իրար հարգել, կզգաստանան, փալասությանը վերջ կտրվի
3. Քաղաքացիները կսկսեն մտածել, որովհետև անմիտ գործողությունների համար կհատուցեն կյանքով, ղալմաղալներն ու ցնդաբանությունները կփոխարինվեն խոհուն, կշռադատված խոսակցություններով, որոնք մարդկանց ավելի հեշտ կմոտեցնեն տրամաբանությանը ու ճշմարտությանն ու ընդհանուր գաղափարներին
4. Յուրաքանչյուրը հնարավորություն կունենա սեփական պատասխանատվությունը պրակտիկայում զգալու, ասենք ատրճանակը ճիշտ ու պատասխանատու բռնելուն ու կրակելուն վարժվելը կբարձրացնի անհատի պատասխանատվության զգացումը այլ հարցերում ևս
5. Ժողովուրդը արագ կմոբիլիզացվի ու կդիմադրի լոկալ հարձակումներին առանց իրար մեղադրելու
6. Համընդհանուր ինֆորմացվածությունը զենքի ու զինամթերքի վերաբերյալ իրականության զգացում կարթնացնի մարդկանց մեջ, մարդիկ ավելի հեշտ կըմբռնեն իրենց դերը ընդհանուրի մեջ, կոլեկտիվ ու անհատական անվտանգության դերը, պետության դերը, սահմանադրության դերը, որ այս իրավունքը իրենց տալիս է, կարող է սկսեն սիրել ու հարգել զենքն ու սահմանադրությունը
Կարծիքներ։
Էջանիշներ