* * *
Սիրո իսկական ակնթարթները մնում են չարտահայտված:
Երբ դուք իրոք զգում եք սեր, այդ զգացումն ինքը ձեր շուրջ որոշակի փայլք է ստեղծում, որն ասում է ամենն, ինչ դուք չեք կարող ասել, այն, ինչ երբեք ասված լինել չի կարող:
* * *
Յուրաքանչյուր սիրային կապ` վտանգ է, որովհետև մարդ կորցնում է իրեն: Կողքից դա շատ լավ տեսք ունի: Սիրահարներն իրենց մտքում այնքան շատ բան են մտածում, ինչ պատրաստվում են ասել, երբ հանդիպեն իրենց սիրելիների, իրենց սիրեկանների հետ: Բայց երբ հանդիպում են, նրանք հանկարծակի համրանում են: Ուղղակի մոտիկությունը փոփոխություններ է ստեղծում` շաղակրատող միտքն այլևս շատախոս չէ, և ծնվում է վախը: Երբ սերն իսկական է, անխուսափելիորեն ծնվում է վախ:
* * *
Եթե ձեր սերը սովորական, կենսաբանական, բնազդային սեր չէ, եթե այն ձեր էգոյի մասը չէ, եթե դա բռնության գործողություն չէ այն բանի համար, որպեսզի իշխեք ինչ-որ մեկին; եթե ձեր սերն ուղղակի մաքուր ուրախություն է, - գիտակցվածությունը ստվերի պես հետևելու է այդ մաքուր սիրոն: Դուք կարիք չունեք անհանգստանալ գիտակցվածության մասին:
Կա միայն երկու ճանապարհ. կամ դուք դառնում եք գիտսկցող, այդ ժամանակ սերը հետևում է ձեզ ստվերի նման; կամ դուք այնքան սիրող եք դառնում, որ գիտակցվածությունը գալիս է ակամայորեն: Դա մի դրամի երկու կողմերն են: Հարկ չկա անհանգստանալ մյուս կողմի մասին; ուղղակի բռնեք մի կողմը, դա մյուս կողմի առկայությունը չի բացառում: Մյուս կողմն անպայման կգա:
Մեջբերել
Էջանիշներ