User Tag List

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 23 հատից

Թեմա: Ո՞նց եք դիմանում

  1. #1
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Ո՞նց եք դիմանում

    ***
    Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 25.11.2020, 00:46:

  2. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (25.11.2020), StrangeLittleGirl (25.11.2020), Բարեկամ (25.11.2020), Ներսես_AM (25.11.2020)

  3. #2
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Շին ջան, ինչ կլինի, դու մի ջնջիր գրածներդ:
    Մի քիչ հասցրեցի կարդալ... Գրկում եմ:

  4. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Աթեիստ (25.11.2020)

  5. #3
    Պապա x3 Աթեիստ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2007
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    45
    Գրառումներ
    8,706
    Mentioned
    49 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Եթե հստակեցնես, թե կոնկրետ ինչին, ավելի հեշտ կլնի պատասխանելը։

    Իմ կողմից մի քանի կետով պատասխանեմ
    Զոհերի մեծ թվին հանգիստ, որտև կարծես ոչ մի հարազատ չեմ կորցրել։
    Տարածքների կորստին ավելի հանգիստ, որտև երբեք չեմ եղել, որևէ կապվածություն չի եղել։
    Պարտվելուն էլի հանգիստ, որտև օրինաչափ էր։ Ինչքան էլ ընթացքում իրար դուխ էինք տալիս, բայց արդյունքը սպասելի էր։
    Իմ շրջապատում լիքը մարդ ծանր ա տանում, բայց ես փորձում եմ բացատրել, որ դրանից մենակ իրա առողջությունն ա տուժում։

    Միակ բանը ինչին ծանր եմ նայում, երկրի տնտեսության վիճակն ու քաղաքական անորոշ ապագան, որն իրա հերթին սպառնում ա տնտեսությանը։
    Բայց դե եթե չդիմանանք, ի՞նչ պտի անենք ։)
    artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.

  6. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (25.11.2020), Freeman (25.11.2020), ivy (25.11.2020), Sambitbaba (25.11.2020), Srtik (25.11.2020), _Հրաչ_ (26.11.2020), մարդ եղած վախտ (25.11.2020)

  7. #4
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.05.2010
    Գրառումներ
    2,711
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հույսով, որ 30 տարուց ավել տևող մղձավանջն ավարտվեց։
    Մի քանի տարի դեռ դժվար է լինելու քայքայված տնտեսության պատճառով, բայց դա հաղթահարելն ավելի հեշտ կլինի, ու շուտով սկսելու է տարեցտարի շատ ավելի լավ լինել, քան մինչև հիմա էր։
    Գլխավոր խնդիրը՝ չթողնել իշխանության գալ ռադիկալ, ռևանշիստական ուժերի, փակել էս մի էջը, ու սկսել բարիդրացիական հարաբերություններ զարգացնել Թուրքիայի ու Ադրբեջանի հետ։

  8. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (25.11.2020), Freeman (26.11.2020), ivy (25.11.2020), Աթեիստ (25.11.2020)

  9. #5
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Շինարար-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    ***
    Չեմ դիմանում...

  10. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Varzor (27.11.2020), Նիկեա (08.12.2020)

  11. #6
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Արէա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հույսով, որ 30 տարուց ավել տևող մղձավանջն ավարտվեց։
    Մի քանի տարի դեռ դժվար է լինելու քայքայված տնտեսության պատճառով, բայց դա հաղթահարելն ավելի հեշտ կլինի, ու շուտով սկսելու է տարեցտարի շատ ավելի լավ լինել, քան մինչև հիմա էր։
    Գլխավոր խնդիրը՝ չթողնել իշխանության գալ ռադիկալ, ռևանշիստական ուժերի, փակել էս մի էջը, ու սկսել բարիդրացիական հարաբերություններ զարգացնել Թուրքիայի ու Ադրբեջանի հետ։
    Ինձ թվում է, որ Թուրքիայի ու Ադրբեջանի դեպքում անհնար է բարիդրացիական հարաբերությունների զարգացումը: Վիսոցկին երգում էր. Ինչքան էլ գայլին կերակրես, մեկ է, նա անտառի կողմն է նայում:
    Այս երկուսի մտքին մի բան կա միայն. քեզ հոշոտել: Իսկ դու էլ չես կարող ամբողջ կյանքդ նստել և ուրախանալ նրանով, որ նրանք տունդ խլել են:

    Մարդու բնույթն է սա:

    Մի ուրիշ հանգամանք էլ կա: Ըստ իս, այդ խնդիրը շուտով ընդհանրապես չի լինելու:
    Ինձ չի լքում զգացումը, որ տեղի է ունենում մի կատարյալ խաղացված շախմատային գամբիտ ու որ շուտով ամեն ինչ տեսանելի է դառնալու լրիվ այլ լույսի տակ:
    Համարյա համոզված եմ, որ շուտով Ադրբեջանը չի լինելու: Սրանում ես համամիտ եմ լիքը ադրբեջանցի պրոգնոզ անողների հետ, բայց ինքս այս մասին ասել եմ արդեն մի ամիս առաջ, իմ "Մուհամմեդն ու հայերը" թողարկման մեջ: Արցախը կհասնի Ռուսաստանի սահմանին ու մինչև Քուռ, Քռից այն կողմ կլինեն չորս-հինգ ավտոնոմ մարզեր (մեկը՝ Արդբեջանական կամ կովկասյան թաթարների), բոլորը Ռուսաստանի կազմի մեջ: Հետո Նախիջևանը կմիանա Հայաստանին: Հետո, հնարավոր է, նաև Արարատն ու Վանը:

    Եվ սակայն, եթե անգամ էս ամբողջ ծիածանագույնը իրականություն դառնա, մեկ է, մեր գլխավոր խնդիրները չեն լուծվելու:
    Չեն լուծվելու այնքան ժամանակ, քանի դեռ մենք չենք բարձրացրել մեր ինքնագնահատականը: Քանի դեռ մենք մեզ չենք սիրել: Իսկ մենք մեզ չենք սիրում: Ավելին. մենք մեզ արտում ենք: Մեզանից ամաչում ենք:
    Նախ, մեզ պետք է բարձրացնել մեր ինքնագնահատականը որպես մարդու: Մենք էս մասին խոսել ենք արդեն ժամանակին, ահագին կռիվ ենք տվել "Ով է մարդն իրականում" թեմայում: Գնացեք-նայեք: Ժամանակը ցույց է տալիս, որ ես այնուհանդերձ ճիշտ էի ու ճիշտ եմ հիմա. պետք է բարձրացնել մեր միջի մարդու ինքնագնահատականը:

    Պետք է բարձրացնել մեր միջի հայի ինքնագնահատականը:
    Ճոռոմ հպարտությունն այստեղ բացարձակապես կապ չունի: Այստեղ խոսքն ավելի շուտ պատասխանատվության մասին է:
    Էս առիթով ես նույնիսկ դեվիզի պես մի բան ունեմ սարքած. "Հայ լինելը՝ հպարտություն չի, հայ լինելը՝ պատասխանատվություն է": Հիմա ժամանակ չկա, հետո, հնարավոր է, ավելի շատ խոսեմ այս մասին: Բայց յուրաքանչյուրն էլ, մի քիչ լուրջ հարցին նայելու դեպքում ինքն էլ իր եզրակացությունները կանի:

    Ու լավ կլիներ նաև վերարժեքավորել որոշ կարևոր հասկացություններ.
    Պատասխանատվություն;
    Պարտավորություն;
    Ճշմարտություն;
    Ազնվություն;
    Հավատարմություն;
    Սեր;
    Հավատ;
    Կրթություն և այլն:
    Նայել այս ամենին շատ ավելի խորն ու լրջորեն և փորձել պարզել, թե ի՞նչ կարևոր բաներ կան այս հասկացությունների մեջ, որոնք մինչը օրս հաշվի չէինք առել:

    Եվ մեր ամենամեծ խնդիրներից մեկը. վերաներմուծել մեր կյանք հոգևորը: Ոչ թե կրոնը: ՀՈԳԵՎՈՐԸ: Հիշել և ընդունել, որ հոգևորը կրոնի հետ ոչ մի կապ չունի: Վերաիմաստավորել հոգևորի գաղափարը և վերադարձնել մեր առօրեականություն: Հազարամյակների փորձը ցույց տվեց, որ առանց հոգևորի մենք ոչնչի չենք հասնում:
    Ընդ որում սա առավելապես կարևոր է հենց մեր՝ հայերիս համար, որովհետև հենց մենք ենք հոգևորի կրողն այս մոլորակի վրա: Եվ երբ վերևում ասացի, որ հայ լինելը պատասխանարվություն է, սրան էլ էր վերաբերվում:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  12. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Աթեիստ (25.11.2020), Բարեկամ (26.11.2020)

  13. #7
    Եսիմ
    Յոհաննես-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.02.2014
    Հասցե
    Սլոյի յատաղ
    Գրառումներ
    2,656
    Mentioned
    32 Post(s)
    Tagged
    2 Thread(s)
    Նոր տառապանքի ու ցավի թեմա էր պետք մեր ազգին, դե ո՞նց կլիներ մի քանի վախտա առիթ չունեինք։ Իհարկե էս չի վերաբերվում որդեկորույս ծնողներին, որոնց վիշտը պատկերացնելը ահնար գործա, բայց ստեղ գալ ու թնգռտալը էս պահին էնքան տհաճա։
    Մենք պարտվել ենք ու էս կարա ահագին ծանր ազդեցություն ունենա մեր երկրի վրա ու կունենա, եթե շարունակենք էս ոճով ցավ ման գանք, որ շարունակենք մեր տառապանքը։
    Ինչի՞ն չեք դիմանում, շա՞տ ծանրա,թե՞ ձեր մեղքի բաժինն եք զգում։ Բանակից թռնելու համար երկրից գնացե՞լ եք, թե՞ սաղ ընթացքում ասել եք․ օհ, փուֆ ա Հայաստանը, ապրելու տեղ չի։
    ՎիՃակը շատ ծանր է, բայց կարելիա պատվով դուրս գալ էս ամենից, եթե իհարկե զուտ գլուխներս կախ գործ անենք, տառապանքի ժամանակ կգտնենք դեռ։
    Ես ու վստահ եմ իմ պես հազարովր մարդիկ չգիտեն ի՞նչ անել ու ինչի՞ց սկսել, բայց ինչպես պատերազմի վախտ կան մեզնից շատ ավելի լավ տղեք, որոնք էդ ճամփեն ցույց կտան ու վստահ եմ հաջողություններ կունենանք։
    Ես ինքս չեմ կամավորագրվել ու պատերազմ գնալս թողել եմ զինկոմին, իմ որոշման համար ինձ մեղավոր եմ զգում ու շարունակելու եմ զգալ, բայց էդ ոչ մի տեղ չտանող ճամփա է, հիմա լուրջ մարտահրավերների առաջ են կանգնած։
    Իսկ դուք կարաք հավաքեք ձեզ ու սկսեք երկրի համար մի բան անել, եթե չգիտեք ի՞նչ անել ,ամոթ բան չկա, գտեք ձեր շրջապատում էն մարդկանց ովքեր գիտեն ու գլուխները կախ ինչ որ բան անում են ու օգնենք իրանից։

  14. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (25.11.2020), Freeman (26.11.2020), John (29.11.2020), Sambitbaba (25.11.2020), Varzor (27.11.2020), Դեղին մուկիկ (25.11.2020), Նաիրուհի (26.11.2020), Նիկեա (08.12.2020)

  15. #8
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Յոհաննես-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Նոր տառապանքի ու ցավի թեմա էր պետք մեր ազգին, դե ո՞նց կլիներ մի քանի վախտա առիթ չունեինք։ Իհարկե էս չի վերաբերվում որդեկորույս ծնողներին, որոնց վիշտը պատկերացնելը ահնար գործա, բայց ստեղ գալ ու թնգռտալը էս պահին էնքան տհաճա։
    Մենք պարտվել ենք ու էս կարա ահագին ծանր ազդեցություն ունենա մեր երկրի վրա ու կունենա, եթե շարունակենք էս ոճով ցավ ման գանք, որ շարունակենք մեր տառապանքը։
    Ինչի՞ն չեք դիմանում, շա՞տ ծանրա,թե՞ ձեր մեղքի բաժինն եք զգում։ Բանակից թռնելու համար երկրից գնացե՞լ եք, թե՞ սաղ ընթացքում ասել եք․ օհ, փուֆ ա Հայաստանը, ապրելու տեղ չի։
    ՎիՃակը շատ ծանր է, բայց կարելիա պատվով դուրս գալ էս ամենից, եթե իհարկե զուտ գլուխներս կախ գործ անենք, տառապանքի ժամանակ կգտնենք դեռ։
    Ես ու վստահ եմ իմ պես հազարովր մարդիկ չգիտեն ի՞նչ անել ու ինչի՞ց սկսել, բայց ինչպես պատերազմի վախտ կան մեզնից շատ ավելի լավ տղեք, որոնք էդ ճամփեն ցույց կտան ու վստահ եմ հաջողություններ կունենանք։
    Ես ինքս չեմ կամավորագրվել ու պատերազմ գնալս թողել եմ զինկոմին, իմ որոշման համար ինձ մեղավոր եմ զգում ու շարունակելու եմ զգալ, բայց էդ ոչ մի տեղ չտանող ճամփա է, հիմա լուրջ մարտահրավերների առաջ են կանգնած։
    Իսկ դուք կարաք հավաքեք ձեզ ու սկսեք երկրի համար մի բան անել, եթե չգիտեք ի՞նչ անել ,ամոթ բան չկա, գտեք ձեր շրջապատում էն մարդկանց ովքեր գիտեն ու գլուխները կախ ինչ որ բան անում են ու օգնենք իրանից։
    Թարսի պես անում ենք, լիքը անում ենք, ցանկացած ազատ րոպե հատկացնում ենք Հայաստանին մի բանով ավել օգնելուն։ Բայց ինչքան էլ անես, երբ պետությանդ ներսում ինտելեկտուալ կոչվող մարդկանց մի ստվար զանգված արդեն իրան ահագին լավ ա զգում, որ պատերազմը վերջացավ, հեսա սահմանները կբացվեն, երբ պետությանդ ղեկին նստած են մարդիկ, որոնք լավագույն դեպքում ինկոմպետենտ են, իսկ վատագույն դեպքում ուրիշի շահերն են ներկայացնում, դու որպես անձ ինչքան ուզում ես, փող ուղարկի Հայաստան, ինչքան ուզում ես, հոգեբուժական օգնություն տրամադրի զինվորներին, ինչքան ուզում ես մեջտեղից ճղվի ու դրսից կամ ներսից կարողացածդ ու չկարողացածդ արա, մեկ ա, արդյունք չի լինելու, որտև համակարգային արդեն նենց ա դրվածքը, որ արդյունք չլինի։

    Ու հա, սա լուրջ տառապանքի ու ցավի թեմա ա նաև նրանց համար, ովքեր տուն ու հարազատ չեն կորցրել, որտև սա ընդամենը ամեն ինչի սկիզբն ա, շարունակության դեմը պետք ա առնել, բայց ինչ-որ հեռանկար չի էրևում, գերագույն գլխավոր սրիկան օրումեջ պաշտոնյա ա փոխում՝ առանց հասկանալու, որ գլխավոր խնդիրն ինքն ա։

    Ու մեկ էլ ի վերջո հասկացեք, որ ազգը տրավմա ա տանում, բավական սուր ու ահավոր տրավմա։ Եթե դուք էդ տրավմայից չեք տանում, շնորհավոր, ուրեմն դուք ոչ մի բան չեք կորցրել էստեղ, բայց թողեք թող ովքեր որ կորցրել են, իրանց տրավմայի միջով անցնեն։
    Վերջին խմբագրող՝ StrangeLittleGirl: 25.11.2020, 17:32:

  16. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Դեղին մուկիկ (25.11.2020)

  17. #9
    Եսիմ
    Յոհաննես-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.02.2014
    Հասցե
    Սլոյի յատաղ
    Գրառումներ
    2,656
    Mentioned
    32 Post(s)
    Tagged
    2 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Թարսի պես անում ենք, լիքը անում ենք, ցանկացած ազատ րոպե հատկացնում ենք Հայաստանին մի բանով ավել օգնելուն։
    Իմ արև էս ընթացքում պատերազմից էկած ընկերներիս ու ծանոթներիս եմ տեսել, ոչ մեկ սենց բան չէր ասում, բայց մեր Բյուրը, ով որ դրսում չի դիմանում, սենց վստահ ասումա։
    Էս մառազմա Բյուր ջան, մառազմ։
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բայց ինչքան էլ անես, երբ պետությանդ ներսում ինտելեկտուալ կոչվող մարդկանց մի ստվար զանգված արդեն իրան ահագին լավ ա զգում, որ պատերազմը վերջացավ,
    Մարդիկ ուրախանում են, քանի որ նոր զոհեր, գերիներ, անհայտ կորածներ էս պահին չեն լինի, քանի որ հաջորդը կարար ինքը լիներ, կամ իրա տղեն, բայց դու կարաս չդիմանաս։

    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    հեսա սահմանները կբացվեն, երբ պետությանդ ղեկին նստած են մարդիկ, որոնք լավագույն դեպքում ինկոմպետենտ են, իսկ վատագույն դեպքում ուրիշի շահերն են ներկայացնում, դու որպես անձ ինչքան ուզում ես, փող ուղարկի Հայաստան, ինչքան ուզում ես, հոգեբուժական օգնություն տրամադրի զինվորներին, ինչքան ուզում ես մեջտեղից ճղվի ու դրսից կամ ներսից կարողացածդ ու չկարողացածդ արա, մեկ ա, արդյունք չի լինելու, որտև համակարգային արդեն նենց ա դրվածքը, որ արդյունք չլինի։
    Հեղափոխության էյֆորիայի ժամանակ ստեղ ես էի սթափության կոչեր անում ու վտանգներից խոսում, իսկ դու ուրախացել էիր, որ մամուլը ազատ կլինի, փոքրամասնությունների իրավունքները պաշտպանված կլինեն։ Լավ ախպեր, էս ի՞նչ եք անում, համենայնդեպս կակ մինիմում դաժը տգետ մարդը ջոգումա, որ էս իշխանությունները ինչքան էլ սխալ թույլ տված լինեին, մեկա իրանցից շատ բան կախված չէին, գործընթացների հասունացումը տանում էր սրան ու էդ կանխել ոնց որ իրանք չէին կարա։ Պատճառները հազարավոր են, հիմա զահլա չկա դրանց մասին խոսել։

    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ու հա, սա լուրջ տառապանքի ու ցավի թեմա ա նաև նրանց համար, ովքեր տուն ու հարազատ չեն կորցրել, որտև սա ընդամենը ամեն ինչի սկիզբն ա, շարունակության դեմը պետք ա առնել, բայց ինչ-որ հեռանկար չի էրևում, գերագույն գլխավոր սրիկան օրումեջ պաշտոնյա ա փոխում՝ առանց հասկանալու, որ գլխավոր խնդիրն ինքն ա։
    Այ հենց էդա էլի, որ խնդիրը մի մարդու մեջ ենք տեսնում, չնայած ստեղ շուտվանից ասել եմ, խնդիրը ոչ Ռոբի, ոչ Սերժի, որ էլ Նիկոլի մեջ չէր, բայց Բյուր ջան, տենց ավելի հեշտա, պատասխանատվություն չունենք, ֆսյո ինքնա մեղավոր հանենք ռադ անենք, հետո հաջորդ մեղավորը գա։
    Իսկ ինչ մնում է ապագային, եթե ադրբեջանը կարողանա բալանսավորված քաղաքականությունը պահել, ապա հինգ տարի հետո էնքան սուվերեն ու հզոր պետություն կդառնա, որ պիզդեյս

  18. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (25.11.2020), Freeman (26.11.2020), John (29.11.2020), Varzor (27.11.2020), Արամ (03.12.2020), Արէա (25.11.2020), Բարեկամ (26.11.2020), մարդ եղած վախտ (25.11.2020)

  19. #10
    Պատվավոր անդամ boooooooom-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2009
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    1,814
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ծախսերը հասցրել ենք մինիմումին, հազիվ աշխատվող գումարն էլ ծերը ծերին զոռով հերիքացնում ենք սնվելուն, կոմունալին ու բանկի հետվճարներին։ Տանը ցուրտ ա, բայց ջեռուցումը դեռ չենք միացնում, մի սենյակ հոսանքով տաքացրել ենք ու հիմնականում էդտեղ ենք լինում, որ գոնե նոյեմբեր ամսվա վրա գազի վճար չգա։
    Բայց ես չեմ ընկճվում, պատրաստ եմ կրկնակի եռանդով աշխատել, ստեղծել նորը ավելի լավը (հենց էս պահին էլ աշխատավայրում եմ)։
    Կարճ
    Կոնկրետ

  20. Գրառմանը 12 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Cassiopeia (25.11.2020), Freeman (26.11.2020), ivy (25.11.2020), Sambitbaba (25.11.2020), Varzor (27.11.2020), Արէա (25.11.2020), Արշակ (30.11.2020), Բարեկամ (26.11.2020), Գաղթական (25.11.2020), մարդ եղած վախտ (25.11.2020), Յոհաննես (25.11.2020), Ներսես_AM (26.11.2020)

  21. #11
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Յոհաննես-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իմ արև էս ընթացքում պատերազմից էկած ընկերներիս ու ծանոթներիս եմ տեսել, ոչ մեկ սենց բան չէր ասում, բայց մեր Բյուրը, ով որ դրսում չի դիմանում, սենց վստահ ասումա։
    Էս մառազմա Բյուր ջան, մառազմ։
    Հերիք դրսում լինելս դրոշակ սարքեք։ Իմ հարազատ ախպերն էլ ա պատերազմից էկել, իմ ընկերներից շատերն անտուն են մնացել (հա, պատկերացնու՞մ ես, ես նույնիսկ ղարաբաղցի ընկերներ ունեմ), պլյուս ես ստեղ նստած հենց ՀՀ-ից ու ՀՀ-ի վերաբերյալ ուրիշ տեղերից էկող ինֆոն եմ տոննաներով սպառում։ Պատերազմի ժամանակ էլ որ ասում էի՝ վիճակը ոռի ա, Շուշին վերցրել են, գնում են Ստեփանակերտ և այլն, ինձ ասում էին՝ դու դրսում նստած ինչ գիտես։ Դե փաստորեն դրսում նստած ավելի շատ բան գիտեի, քան ձեր քթի տակ էր կատարվում, ինչ ասեմ։

    Մարդիկ ուրախանում են, քանի որ նոր զոհեր, գերիներ, անհայտ կորածներ էս պահին չեն լինի, քանի որ հաջորդը կարար ինքը լիներ, կամ իրա տղեն, բայց դու կարաս չդիմանաս։
    Իսկ արդեն էղածնե՞րը, որոնցով պատշաճ չեն զբաղվում։ Մարդիկ վա՞տ են հասկանում, որ էս ամենը պարարտ հող ա նախապատրաստել էլ ավելի շատ զոհերի, գերիների ու անհայտ կորածների։ Ի՞նչ աստիճանի միամիտ պիտի լինի մարդ։

    Հեղափոխության էյֆորիայի ժամանակ ստեղ ես էի սթափության կոչեր անում ու վտանգներից խոսում, իսկ դու ուրախացել էիր, որ մամուլը ազատ կլինի, փոքրամասնությունների իրավունքները պաշտպանված կլինեն։ Լավ ախպեր, էս ի՞նչ եք անում, համենայնդեպս կակ մինիմում դաժը տգետ մարդը ջոգումա, որ էս իշխանությունները ինչքան էլ սխալ թույլ տված լինեին, մեկա իրանցից շատ բան կախված չէին, գործընթացների հասունացումը տանում էր սրան ու էդ կանխել ոնց որ իրանք չէին կարա։ Պատճառները հազարավոր են, հիմա զահլա չկա դրանց մասին խոսել։
    Ճիշտ էիր անում։ Հեղափոխությանն աջակցելն իմ կերած ամենամեծ քաքն ա էղել, ես դա չեմ վախենում ասել։ Էրնեկ ես էլ սթափ մնայի։

    Այ հենց էդա էլի, որ խնդիրը մի մարդու մեջ ենք տեսնում, չնայած ստեղ շուտվանից ասել եմ, խնդիրը ոչ Ռոբի, ոչ Սերժի, որ էլ Նիկոլի մեջ չէր, բայց Բյուր ջան, տենց ավելի հեշտա, պատասխանատվություն չունենք, ֆսյո ինքնա մեղավոր հանենք ռադ անենք, հետո հաջորդ մեղավորը գա։
    Իսկ ինչ մնում է ապագային, եթե ադրբեջանը կարողանա բալանսավորված քաղաքականությունը պահել, ապա հինգ տարի հետո էնքան սուվերեն ու հզոր պետություն կդառնա, որ պիզդեյս
    Մի մեղավոր չի, կոնկրետ մի մարդու ղեկավարություն ա, իրա ամբողջ քաղաքական թիմն առանց իրա ոչինչ ա, դրա համար էլ սենց ատամներով պահում են։ Ու հա, խոշորագույն խնդիրն էն ա, որ քաղաքական միտք չկա Հայաստանում, մեկից դժգոհ ենք, մյուսով ենք փոխարինում, բայց հենց դրա արդյունքում էլ հասանք էս օրին, դրա համար պետք ա օր առաջ ազատվել սրանցից, տեղը բերել քաղաքական միտք։ Ու որ ասում են ո՞վ, այ հենց էդ ա, էս դեպքում ով չի, միտքն ա շրջանառվում, թե կոնկրետ ինչ օրակարգով, ինչ իշխանություն կարա գա, իսկ օրակարգն ու քաղաքական միտքը եթե կան, դրա միջի մարդիկ լինեն դաշնակ, թե հնչակ, զուտ քաղաքական գաղափարի համար են աշխատելու, ոչ թե իրանց ոռն աթոռին պինդ կպած պահելու։
    Ինչ վերաբերում ա Ադրբեջանին, իրանք սկի հինգ տարի չեն էլ սպասելու, նոր պատերազմը սարի հետևում չի, մեր վերջն էլ կամ Թուրքիայի, կամ Ռուսաստանի ռեգիոն դառնալն ա, որտև էլ ուրիշ ձև չի լինելու

  22. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Դեղին մուկիկ (25.11.2020)

  23. #12
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Պատերազմի ժամանակ շատ ծանր հոգեվիճակում էի, հենց մենակ մահերի պատճառով․ մարդու կյանքից ավելի կարևոր ոչինչ չկա։ Ինչի՞ պիտի մարդիկ զոհվեն, հանուն ինչի՞։ Ինչի՞ հնարավոր չի վերջ դնել էս կոնֆլիկտին։ Ոչ մի հող չարժի արյունահեղության։ Շատ վատ էի, գիշերները չէի կարողանում քնել, համ էլ էդ ընթացքում մամաս էր հիվանդանոցում կորոնայով։ Անտանելի էր։ Հա մտածում էի՝ գնամ Հայաստան, ոնց գնամ, բա Սոնյային ինչ անեմ։ Ծնողներիս համար շատ անհանգիստ էի։

    Բայց դե կոնկրետ իմ կամ Պողոսի էմոցիաները էս դեպքում էդքան էլ կարևոր չեն, երբ հարյուրավոր մարդիկ իրենց կյանքն են կորցնում, մյուսներն էլ էդ կորուստի պատճառով սարսափելի վիճակում են։

    Ամեն դեպքում ասեմ, որ ինձ ամենաշատը խոսելն էր օգնում՝ Հայաստանում գտնվող հարազատներիս ու ընկերներիս հետ։ Մեկ էլ քրոջս հետ։ Էս երկրում չունեմ էդպիսի մարդիկ, որոնց հետ կարող եմ էս թեմայով խոսել ու լիովին հասկացված լինել, դրա համար բոլոր խոսակցություններս դրսի հետ էր։

    Պիտի խոստովանեմ, որ պատերազմի ավարտից կամ հրադադարից հետո (անվանեք ոնց կուզեք) էլ էդ վիճակում չեմ․ մենակ սկզբի օրերն էր ծանր, երբ տեսնում էիր հայաստանաբնակների (ներառյալ՝ արցախցիների) վիճակը։
    Ճիշտ է, մարդկանց վիճակում գուցե շատ բան չի փոխվել, բայց հիմա ավելի թեթև եմ շնչում։ Ինչքան էլ գուցե նաիվ ընկալվի շատերի կողմից, ինձ համար էն ամենամեծ սարսափը հետևում է մնացել։

  24. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (25.11.2020), Freeman (26.11.2020), Sambitbaba (25.11.2020), Աթեիստ (25.11.2020), Արէա (25.11.2020), մարդ եղած վախտ (25.11.2020)

  25. #13
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Յոհաննես-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ դուք կարաք հավաքեք ձեզ ու սկսեք երկրի համար մի բան անել, եթե չգիտեք ի՞նչ անել ,ամոթ բան չկա, գտեք ձեր շրջապատում էն մարդկանց ովքեր գիտեն ու գլուխները կախ ինչ որ բան անում են ու օգնենք իրանից։
    Բացի ֆինանսական օգնություն հասցնելուց՝ թե հիմնադրամին, թե առանձին անհատներին, օգնող խմբերին, ուրիշ բանով չգիտեմ, թե կոնկրետ ես ինչով կարող եմ օգնել։ Դեմոների ու նման ակցիաների չեմ մասնակցում, զանգվածներից հեռու եմ միշտ, էստեղի հայկական համայնքի հետ էլ որևէ կապ չունեմ։

    Առաջինը հիմնադրամին եմ փոխանցում արել, բայց հետո մտածեցի, որ հիմնադրամի մի մասը հավանաբար զենք-զինամթերքի վրա է ծախսվելու, ու դադարեցի հիմանդրամին աջակցելը։ Կարծում եմ, ավելի ճիշտ է ուղղակի օգնող խմբերի ու անհատներին փոխանցել, որ հաստատ գիտես՝ էդ գումարով մի լավ գործ է արվելու, կամ ընկերներիդ օգնես, որոնք Հայաստանում ֆինանսապես ծանր վիճակում են։

  26. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Cassiopeia (25.11.2020), Freeman (26.11.2020), Sambitbaba (25.11.2020)

  27. #14
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Խոհական թեման նորից բերիք-սարքիք քաղաքականություն: Որ ի՞նչ:
    Էլ նոր թեմա բացելը ո՞րն էր: Քիչ քաղաքական թեմա կա՞ր էս շան տղի ակումբում...
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  28. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ուլուանա (26.11.2020)

  29. #15
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Դուք այլ կերպ ի վիճակի՞ եք մտածել...
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  30. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Varzor (27.11.2020)

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •