Հարգելի Նաիրուհի, մտածե՞լ էք թե ինչպես կարող է 1,3 գրամ մեկ սմ խորանարդում խտություն ունեցող աստղը կազմված լինել ջրածնից ու հելիումից, երբ որ ջրածնի խտությունը հեղուկ վիճակում 20 անգամ փոքր է արեգակի միջին խտությունից: Գիտե՞ք Էմանուլ Կանտը ինչպես է բացատրել, իր ժամանակին, արեգակնային էներգիայի աղբյուրը: Ասեմ, քիմիական ռեակցիաներով: Հիմա գիտությունը ինչպե՞ս է բացատրում արեգակի էներգիայի աղբյուրը, միջուկային ռեակցիայով: Բայց դա իրականում այդպես չէ: Արեգակը դեռևս Արիստոտելի ժամանակներում եղել են փիլիսոփաններ, որոնք ասել են, որ արեգակը կազմված է այն նույն նյութերից ինչ նյութերից որ կազմված են երկիրն ու լուսինը, ուղակի արեգակը շիկացած մարմին է, իսկ երկիրն ու լուսինը սառը: Արեգակը իրականում կազմված է այն նույն նյութից, ինչից որ կազմված է երկիրն ու մնացած մոլորակները, իսկ էներգիայի աղբյուրը բոլորովին էլ միջուկային ռեակցիանների հաշվին չէ, այլ բոլորովին այլ պրոցես է, որը ապահովում է թե ջերմային ու լույսի ճառագայթում, թե անհրաժեշտ քանակի էներգիա բոլոր տեսակի քմիական էլեմենտների սինթեզի համար: Ինչ վերաբերվում է բարդ հաշվարկներին, գրաֆիկներին ու մոդելավորմանը, ասեմ, որ ես այստեղ չեմ ներկայացնում դիսերտացիա և չեմ հավակնում ինչ որ կոչումների: Ես այստեղ ներկայացրել եմ մի տեսակետ որի եզրանագմանը ես եկել եմ բազմաթիվ փաստերի համադրումով: Իմ ներկայացրած տեսակետը պարզ է, որ հակասության մեջ է մտնելու տիեզերքի ու արեգակնային համակարգի մասին ժամանակակից գիտության կողմից ընդունված պատկերացումներին: Իսկ հարգելի օպոնենտիս կխնդրեի չիմանալով և չճանաչելով մարդուն, խուսափել ոչ կոռեկտ արտահայտություններից, թե ինչի մասին պատկերացում ունի կամ չունի հեղինակը:
Էջանիշներ