Ու՞ր է գնում մարդկությունը

[Վիշապ]

Այն՝ ինչ պահանջվում էր ապացուցել։

Մարդիկ հաստատ հիմա ավելի սատարող են, ես կասեի՝ աբսուրդի աստիճանի սատարող, ու էդ սատարումների մեջ լիքը կողմնակալություն ու տխմարություն կա (օրինակ ասենք սերիական հանցագործների նկատմամբ Նահանգներում շատ մարդիկ ավելի բարյացկամ են, քան՝ ոստիկանների)։ Խայտառակ մասշտաբների է հասել կլյաուզնիկությունը, զոհի կարգվիճակի չարաշահումը, բառերի իմաստների աղավաղումը…
Զուտ իմ կյանքի փորձից ելնելով, ապրելու սկզբունքը վայթե մնացել է նույնը՝ «եղունգ ունես, գլուխդ քորի»։

․․․
Է, թող Ֆլոյդին էլ քնացնեին, եթե վրեն չէին կարում: Թող մի բանով տային գլխին, թող ինչ ասես անեին, բայց սպանելը ո՞րն էր: ․․․

Չկա սենց պրոտոկոլ, ու քո սաղ ասածը փրփուրներից կախվել է, ինքնախաբեություն, ամեն ինչ՝ բացի օբյեկտիվ իրականությունը տեսնելու փորձից։

Լսիր, Վիշապ ջան, կարող ա՞ դու ինքդ փոլիս ես: Ես ինչ-որ ոչ մի կերպ չեմ կարողանում հասկանալ քո էսպես դոշդ դեմ տալը, ազնիվ խոսք...

Մի հատ բան կա, ռացիոնալիզմ ա կոչվում։