User Tag List

Էջ 4 4-ից ԱռաջինԱռաջին 1234
Ցույց են տրվում 46 համարից մինչև 56 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 56 հատից

Թեմա: Հուզական այրում (burnout)

  1. #46
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դե չէ, արդեն ասացի, որ պոստ-հուզականայրման փուլ ա (ըստ իս)․․․ Այսինքն, էս պահին կակռազ այրման մեջ չես, բայց նոր աշխատանք ա ի հայտ եկել, ու արդեն տագնապում ես, թե հերթական անգամ գլխիդ ինչ ա գալու (հասկացիր՝ ինչ ես բերելու), ու սկսվում ա պրոկրաստինացիան՝ մեղքի զգացումով։


    Հ․Գ․ Ամեն մեկս կարծես մեր ոչխարներից ենք պատմում, մինչև գանք ընդհանրություններին
    Օքեյ, եթե նոր գործ ես սկսել ու աշխատում ես քեզ չհոգնեցնել, որովհետև բըրնաութի փորձ ունես, ապա այստեղ մեղքի զգացումն ավելորդ է։
    Նման է, որ հիմք չկա մեղքի զգացում ունենալուդ համար, քանի որ չափավորությունդ հիմնավորում ունի։
    Այլ հարց է, որ քեզ թվում է, որ չափից շատ ես գլուխ պահում, այսինքն՝ թերևս կարող ես մի քիչ ավելին անել, բայց վստահ չես, կամուկաց ես։
    Կամ պրոկրաստինացիայի ուրիշ պատճառներ կան, ասենք՝ աշխատանքդ ամենահետաքրքիր աշխատանքներից չի, ինչ-որ տեղ քեզ քո ափսեում չես զգում և այլն։
    Հնարավոր է, որ ոչ թե մեղքի զգացում է, այլ ափսոսանք, անբավարարվածություն, անլիարժեքության զգացում, կամ դժգոհ ես սեփական ինչ-ինչ ունակություններից։
    Հաճախ նաև տարիքի հետ մարդս ուժասպառ է լինում ու էլ առաջվա էներգիան ու խանդավառությունը չկա, կամ արտադրողականությունը էն չի, ինչ մարդս կուզենար, որ լիներ, ջահելների հետ մրցակցային խնդիրներ կան, և այլն։
    Բոլոր դեպքերում մեղքի զգացումը ոչ մի դրական էֆեկտ չի տալիս բացի լրացուցիչ էներգիա խլելուց։
    Եվ կարևոր է, որ մարդս հաշտ ու խաղաղ լինի իրավիճակի հետ ու իրատեսորեն գնահատի սեփական ուժերը, հնարավորություններն ու սպասելիքները։
    Կարճ՝ լինի հավասարակշռության մեջ։

    Եվ մեղքի զգացումից բացի կա դրա քույր հիվանդագին զգացումը, որը պակաս պաթոլոգիական խնդիրներ չի առաջացնում․

    Ափսոսանքի զգացում

    Ափսոսանքը մարդուս կյանքի ընթացքում հաճախակի հանդիպող անմեղ էմոցիաներից է ու լուրջ առողջական սպառնալիք չի ներկայացում, քանի դեռ չի վերածվել պաթոլոգիայի։
    Ասենք՝ «վա՜յ, ձու մոռացա առնել», «էս զաբոռը պիտի մինչև անձրևների սկսվելը ներկեինք», «էն յուբկեն, որ հավանել էի, էսօր գնացի առնելու, պրծել էր», և այլն:
    Պաթոլոգիական ափսոսանքն այն է, որը խորը նստած է մարդուս հոգում ու երբեք չի ջնջվում, որովհետև մարդը չի կարողանում հաշտվել դրա հետ, եվ այդ ափսոսանքը հաճախակի վերադառնում է մարդու հոգուց դեպի ուղեղի բուֆեռ, ու լրացնում ուղեղի բուֆեռի հիշողության մեծ մասը:
    Եվ այդ ափսոսանքի առարկաներն մի փոքր ավելի լուրջ են, քան ասենք խորովածի վրա ռեհան չավելացնելու համար փոշմանելը։
    Օրինակ՝ ոչ երազած մասնագիտությամբ աշխատելը՝ մարդս երազում էր դառնալ պրոֆեսիոնալ երգիչ (որովհետև աննման ձայն ու տաղանդ ունի), բայց ինչ-ինչ հանգամանքների բերումով դարձել է հայոց լեզվի ու գրականության ուսուցիչ։
    Կամ ասենք՝ ոչ ուզած մարդու հետ ամուսնանալը (էս լուրջ ա), ոչ ուզած երկրում ապրելը, և այլն, մի խոսքով ցանկացած իրավիճակ, որ պացիենտի խորին համոզմամբ կարելի էր այլ կերպ զարգացնել, բայց պահը բաց է թողնվել ու արդյունքում առաջացել է կայուն ու հարատև ափ-սո-սա՜նք։
    Հիմա կհարցնեք՝ ի՞նչ կապ ունի հուզական այրման հետ։ Սա էն մեղքի զգացման համար էլ էիք հարցրել, պատասխանը նույնն է։
    Si vis pacem, para bellum

  2. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Բարեկամ (17.09.2020), Հայկօ (17.09.2020)

  3. #47
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իսկ երբևէ մտածե՞լ եք, թե եթե մարդս սոցիոֆոբիա ու պաթոլոգիական մեղքի ու ամոթի զգացում ունի, բա ո՞նց է ասենք բժշկին կարողանալու մարդավարի բացատրել իր պրոբլեմները… եթե ասենք սխալմամբ հոգեբույժի փոխարեն դիմել է մի ինչ-որ անքթիծակ թերապևտի (թեկուզ բարձր ռեվյուներով)։
    Մի քանի տարի առաջ իմ կյանքում ունեցած ամենախայտառակ հուզական այրման մեջ գնացի բժշկի, ու մի կերպ կարողացա դժգոհել, որ չեմ կարողանում քնել, մտքովս էլ չէր անցնում, որ ես բըրնաութ եմ՝ բոլոր հնարավոր ու անհնար ախտանիշներով։
    Իսկ Նահանգներում բժշկական համակարգը ապուշագույններից է` ոտի վրա չես կարող ընտրել, թե ում մոտ ես գնում, պիտի նախապես ընտրես առաջնային խնամքի բժիշկ (primary care), ու որն էլ քեզ «զննելուց» ու «խորհրդատվությունից» հետո (չակերտավոր, որովհետև հաճախ ձևական խեղկատակություն է ամենը) կարող է հղել համապատասխան մասնագետի մոտ։ Դե, եթե բախտներդ բերի;
    Հիմա պատկերացրեք, մարդս ունի հոգեկան խնդիրներ, իսկ թերապևտս դեգեներատ է, չնայած պատկառելի տարիքին ու փորձին ու բավականին քաղաքավարի ու հաճելի մարդ երևալուն։ Դե նահանգներում անխտիր բոլոր հաստատություններում մարդիկ երևում են որպես քաղաքակիրթ ու ժպտերես, բիզնեսն է այդպես թելադրում։ Ու քաղաքակրթության պատյանի տակ բարդ է միանգամից ասել՝ ձեր մասին իրապես հոգ տանող քոքված պրոֆեսիոնալ է, թե՞ ապուշի մեկը։
    Ուրեմն սա որոշեց, որ ինձ պետք է ուղարկի քնի հետազոտության (չէ՞ որ ես քնելու մասին եմ բողոքում), և գնացի (կարելի է անզեն աչքով նկատել դեպրեսիան)․

     •
    • 
     Սեղմել՝ ցույց տալու համար



    Հետազոտությունը «ցույց տվեց» որ ես ունեմ քնի ժամանակ շնչարգելության պրոբլեմներ:

    Եվ ի՞նչ: Տուն վերադարձա շնչառական ապարատով, որը մի քանի օր օգագործելուց հետո շպտեցի մի կողմ, մնալով շվարած ու ապակողմնորոշված ու ավելի խորացված դեպրեսիայով (ահագին ժամանակ տևեց մինչև կուրորեն վարժություններով ու ռեժիմով մի փոքր խելքի եկա)։
    Ասածս ինչ է. Երբեք, երբեք ու երբեք մի սպասեք, որ զուտ ձեր մարմինը հասցնելով բժշկի սենյակ՝ կարժանանաք ճիշտ ախտորոշման ու ձեզ կտրվեն համարժեք լուծումներ… Շատ ժամանակ նույնիկս բանականաչափ պատրաստված գնալն էլ չի օգնի:
    Si vis pacem, para bellum

  4. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Բարեկամ (18.09.2020)

  5. #48
    Պատվավոր անդամ Ներսես_AM-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.06.2006
    Գրառումներ
    4,303
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Երեք ամսով արձակուրդ եմ վերցրել։

  6. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Arjo (10.01.2021), Հայկօ (06.01.2021)

  7. #49
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ներսես_AM-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Երեք ամսով արձակուրդ եմ վերցրել։
    Իսկ դրանից հետո հետ գնալը, երեք ամիս կուտակված մեյլերի ու հաղորդագրությունների հետ առնչվելը չի՞ վախեցնում:
    Կարողանո՞ւմ ես մտովին լրիվ կտրվել աշխատանքից:

    Հանգստացնող արձակուրդ քեզ:

  8. #50
    Պատվավոր անդամ Ներսես_AM-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.06.2006
    Գրառումներ
    4,303
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ դրանից հետո հետ գնալը, երեք ամիս կուտակված մեյլերի ու հաղորդագրությունների հետ առնչվելը չի՞ վախեցնում:
    Կարողանո՞ւմ ես մտովին լրիվ կտրվել աշխատանքից:

    Հանգստացնող արձակուրդ քեզ:
    Ընդհակառակը, որ գիտեմ երեք ամիս ա, հեչ վեջս չի, ինչ ուզում ա լինի։ Մեկ ա հետ գնալուց էնքան բան ա փոխված լինելու։ Սաղ Մարք էս Ռիդ կանեմ կգնա։

  9. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (05.01.2021)

  10. #51
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Աշխատանքից կտրվել ընդհանրապես չեմ կարողանում․ արդեն սկսել եմ արձակուրդներին էլ աշխատել։ Մեյլերին ու զանգերին եմ պատասխանում, օնլայն հանդիպումներին մասնակցում։ Պրոյեկտի ֆինանսական մենեջմենթի գծով փոխարինող չունեմ, ու ցանկացած հարցի դեպքում միանգամից արձագանքում եմ։ Որ մեյլերս ու հեռախոսս անջատեմ, կարող է ավելի վատ լինեմ էն մտքից, թե ինչեր են կատարվում, որ չգիտեմ, բայց դե սենց էլ ճիշտ չի։ Աշխատանքի հարցով միշտ հասանելի եմ՝ արձակուրդ ունենամ, հիվանդ լինեմ, թե մեռած։
    Չգիտեմ՝ դեռ ինչքան կձգեմ սենց, բայց բաց թողնել, թուլանալ, անջատվել չեմ կարողանում։

  11. #52
    Պատվավոր անդամ Ներսես_AM-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.06.2006
    Գրառումներ
    4,303
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Աշխատանքից կտրվել ընդհանրապես չեմ կարողանում․ արդեն սկսել եմ արձակուրդներին էլ աշխատել։ Մեյլերին ու զանգերին եմ պատասխանում, օնլայն հանդիպումներին մասնակցում։ Պրոյեկտի ֆինանսական մենեջմենթի գծով փոխարինող չունեմ, ու ցանկացած հարցի դեպքում միանգամից արձագանքում եմ։ Որ մեյլերս ու հեռախոսս անջատեմ, կարող է ավելի վատ լինեմ էն մտքից, թե ինչեր են կատարվում, որ չգիտեմ, բայց դե սենց էլ ճիշտ չի։ Աշխատանքի հարցով միշտ հասանելի եմ՝ արձակուրդ ունենամ, հիվանդ լինեմ, թե մեռած։
    Չգիտեմ՝ դեռ ինչքան կձգեմ սենց, բայց բաց թողնել, թուլանալ, անջատվել չեմ կարողանում։
    Ես էլ եմ տենց արել տարիներով։ Արձակուրդներին չէի կարողանում անջատվել։ Էս տարի վերջնական ցխվեցի մանավանդ լոքդաուններից ու հատկապես պատերազմից հետո։ Արդեն նենց վիճակ էր, որ էդ ժամանակ էլ ոչ մի բան չէր հետաքրքրում թե գործի տեղը ինչ ա կատարվում։ Նենց որ ինձնից խորհուրդ մի արա տենց։ Գործն անվերջ ա, իսկ քո ռեսուրսներն անվերջ չեն ձգվելու։ Երբ նոր նոր էի սկսում աշխատել, վրես ազդում էին գերմանացիները որ ժամը վեցը գալիս էր խոսակցությունը քրթ կտրում էին ասում ես գնացի տուն։ Էդ ժամանակ Երևանում ժամը 9 էր լինում։ Բայց հիմա ջոկում եմ որ ճիշտն էդ ա։

  12. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (05.01.2021)

  13. #53
    Բարի ճանապարհ One_Way_Ticket-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.03.2009
    Հասցե
    Ուղևորի ծոցագրպան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    3,573
    Բլոգի գրառումներ
    32
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ներսես_AM-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես էլ եմ տենց արել տարիներով։ Արձակուրդներին չէի կարողանում անջատվել։ Էս տարի վերջնական ցխվեցի մանավանդ լոքդաուններից ու հատկապես պատերազմից հետո։ Արդեն նենց վիճակ էր, որ էդ ժամանակ էլ ոչ մի բան չէր հետաքրքրում թե գործի տեղը ինչ ա կատարվում։ Նենց որ ինձնից խորհուրդ մի արա տենց։ Գործն անվերջ ա, իսկ քո ռեսուրսներն անվերջ չեն ձգվելու։ Երբ նոր նոր էի սկսում աշխատել, վրես ազդում էին գերմանացիները որ ժամը վեցը գալիս էր խոսակցությունը քրթ կտրում էին ասում ես գնացի տուն։ Էդ ժամանակ Երևանում ժամը 9 էր լինում։ Բայց հիմա ջոկում եմ որ ճիշտն էդ ա։
    Երևի աշխատանքի բնույթից ու ինտենսիվությունից է կախված։ Ես էլ եմ միշտ հասանելի, ցերեկ թե գիշեր, իմ օրն ընդհանրապես չի բաժանվում աշխատանքայինի ու ոչ աշխատանքայինի։ Բայց burnout-ից կիլոմետրերով հեռու եմ, որովհետև դեպքերի ճնշող մեծամասնությունում եթե չեմ հասցնում, ուրեմն ասում եմ, որ չեմ հասցնում, ու deadline-ը փոխում ենք։ Տասը տարուց ավելի է նույն կազմակերպությունում եմ աշխատում, ու փոխադարձ վստահություն կա։ Շեֆս գիտի, որ գլուխ չեմ պահում, ուրեմն ընթացքում չկանխատեսված դժվարություններ են առաջացել։ Ես էլ գիտեմ, որ հավայի տեղը ինձ չեն ասի "վռազ պետք է"։ Եթե ասում են, ուրեմն իրոք պետք է, մի երկու շաբաթ էլ կարելի է սովորականից ավելի ինտենսիվ աշխատել։

  14. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (06.01.2021)

  15. #54
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Շվեդիա տեղ..
    1 շաբաթով..
    Առանց ինտերնետ ու հեռախոս..
    ՈՒտելիքը՝ վայթե, բայց ալիքների տեսարանը հաստատ ձրի..
    Պայմանով, որ 60 հատ կինոպրեմիերա նայես..

    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  16. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Աթեիստ (06.01.2021)

  17. #55
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իմ աշխատանքի բնույթը նենց ա, որ գիշեր-ցերեկ հասանելիություն ա պահանջում, դե որտև դանիացի ուսանողները սթրեսվում են ահավոր, ու տենց էլ անում եմ։ Բայց հենց հասնում ա արձակուրդը, մեյլ-բան ամեն ինչ անջատում եմ, քաշվում մի կողմ։ Իհարկե լինում են դեպքեր, երբ անձնական մեյլով են ինձ գտնում։ Լինում են դեպքեր, որ լավ չեն հասկանում, երբ ասում եմ՝ էս ինչ օրից էս ինչն անհասանելի եմ, էլի սպամում են ինձ։ Բայց դե ուղղակի չեմ ստուգում մեյլս ու վերջ։ Ինձ համար արձակուրդը սրբություն ա, ու ոչ մի պարագայում չպիտի վերածվի աշխատանքի։

  18. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (06.01.2021)

  19. #56
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Թեման կիսատ է թողնվել ստոր պատերազմի պատճառով, շուտով երևի կավելացնեմ որոշ «բաղադրատոմսեր»։ Լավ կլիներ զուգահեռ թեմա բացվեր՝ «ինչպես շարունակել պատերազմից հետո, անբուժելի վերքերով», կամ նման մի բան, երևի պետք կգար։
    Si vis pacem, para bellum

Էջ 4 4-ից ԱռաջինԱռաջին 1234

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •