Տնեցիք, մաման, մասնավորապես, սիրում էր, որ ամեն ինչ իդեալական մաքուր, կոկիկ լինի, որ իրերը միշտ իրենց տեղում լինեն, որ տարածքում ավելորդություններ չլինեն։ Մեծանալուց ես սեփական տարածք չունեի, ու իմ <եսությունը> արտահայտվում էր էդ մաքուր տարածքում թափթփելով, իմ իրերը էս ու էն կողմ շաղ տալով, ինչը, իհարկե, կոնֆլիկտի բուն էր բներում ապրող բոլորիս համար։ Էդ տարիներից հետս հասուն տարիք էի բերել թափթփվածության հետ կապվածություն - տարածքը իմն ա, եթե ես էդտեղ կարող եմ թափթփել։ Վերջին տարիներին տանը մաքրություն անելուց սովորաբար կամ մինչև վերջ չէի մաքրում, դասավորում, կամ դասավորելու վերջում ինչ-որ իրեր տեղաշարժում, զուգահեռ գծերը խախտում էի, սեղանին ինչ-որ բաներ էի շպրտում, որ հանկարծ <շատ կոկիկ> չլինի։
Վերջին անգամ մաքրություն անելուց առաջին անգամն էր, որ քաոս ավելացնելու կարիք չունեցա։ Մի քիչ քաոտիկ էր, այնուամենայնիվ, բայց վերջապես զգացի, որ մաքուր, հավաքած, իմ դուրն էլ ա գալիս։
Էջանիշներ