User Tag List

Էջ 2 5-ից ԱռաջինԱռաջին 12345 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 16 համարից մինչև 30 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 72 հատից

Թեմա: ձև տամ իբր գրելու եմ

  1. #16
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    "Մարդու մի պռոշը բոզ ա" մի քֆուրչի բարեկամի ցիտեց մերս` հիշելով, որ դարեր առաջ հիվանդանոցում երբ հերս պետք ա մեռներ, կռավաթ քշելուց հրճվում էին։

  2. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Գաղթական (18.01.2021), Նաիրուհի (19.01.2021), Նիկեա (09.02.2021)

  3. #17
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Արի ընկերություն քաքենք մեր հարաբերության վրա։ Հեշտ ա։

  4. #18
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    էն, որ մի քանի տարի առաջ ավելի հեշտ էր զգալ էմոցիաներ, որոնց համար բառեր կան, ու հիմա ավելի հեշտ ա զգալ էմոցիաներ, որոնց համար գիֆեր կամ սծիկեռներ կամ էմոջիներ կան, ու կարելի ա առանց բառերի էլ զգալ

  5. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    John (01.02.2021), Աթեիստ (01.02.2021), Նիկեա (09.02.2021)

  6. #19
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    կուզեի իմանալ՝ ակումբում արդեն գրածներս ու գալիք գրելիքները կյանքս վարի տալու ինչ պոտենցիալ ունեն: Ու էդ վախ-խուտուտից եմ հասկանում, որ ենթագիտակցությանս մեջ ապագաս հայոց հետ դեռ կապված ա: Իսկ առհասարակ հետաքրքիր մտքի փորձ ա, թե ինչքան ոչ ուղղակիորեն իդենտիֆիկացնող ինֆորմացիա ա պետք մարդու իդենտիֆիկացնելու համար: Փոքր աշխարհի մասին

  7. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (07.02.2021), Աթեիստ (07.02.2021), Նաիրուհի (08.02.2021), Նիկեա (09.02.2021), Ուլուանա (07.02.2021)

  8. #20
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Լավ օրերին պատահում ա, որ ապրող սնոբ եմ դառնում անկենդան աշխարհի նկատմամբ։ Էս աշխարհում, որտեղ կան չափեր որոնցում զանգված չկա, ու կան չափեր որոնցում աստղերը ծանրությունից փլվում են իրանք իրանց վրա, մենք լռված ենք էն չափերում որտեղ կան կառուցվածքներ։ Մեր չափերում կան կառուցվածքներ, որ կարան սարքեն իրանց պես ուրիշ կառուցվածքներ, ու ժպտացնում ա, որ մենք դրանցից ենք ֊ կենդանի։ Մերոնցից կան, որ աճում են, երկար արմատներ են տալիս, կան որ հազարներով տերև են տալիս, կան որ փաթաթվում են, կան որ մակաբույծ են, կան, որ տեղից տեղ են գնում, կան որ գիշատիչ են, կան որ էնքան փոքր են, որ ջրի մեջ չեն կարում նորմալ լողան, որտև ջուրը մածուցիկ ա։ ՈՒ մենք բոլորս․ էն ամբողջի նկատմամբ որ չի ապրում․․․ հիանում եմ մեզանով։ Չապրողը էնքան շատ ա, իսկ մենք լրիվ ուրիշ որակի ենք, էս անհավանական հատկություններով չափերում, որտեղ լույսը էներգիա ա տանում֊բերում, պատահական տատանումները չեն քանդում, ծանրությունները ամեն ինչից նույն ապուրը չեն սարքում ու էս տարածության մեջ մենք մի ինչ֊որ ժամանակ կարում ենք պահպանենք մեր կառուցվածքը ու տենց մի բան սարքենք նորից, համարյա զրոյից։ Մենք ֆանտաստիկ մասնիկներ ենք, որ կարում ենք ուրիշ մասնիկներ օգտագործենք, իրանց ներառենք կառուցվածքում կամ դուրս հանենք կառուցվածքից կարգավորված ու ոչ պատահական։

    Ու մեր միջից էն ինչ ես եմ, իմ տեսակը կարում ա սարքի բաներ, որ չեն եղել։

    Կոֆեն պտտում եմ բաժակի մեջ։ Բաժակը իմ ձեռքում ա, կոֆեն՝ բաժակի մեջ ու բաժակ չկար, ոչ էլ կոֆեն, ոչ էլ բառեր։ Իսկ հիմա մի ինչ֊որ ձեռք բաժակ ա պտտում ու կոֆեն մեջից չի թափվում, այլ եզրերին զուգահեռ կանոնավոր շարժվում ա, որտև ես տենց ուզեցի(ե՞ս) ու զվարճացա դրանից։ Ու էն սաղ մնացածը, որ կյանք(life) են, բայց չգիտեն ու հնարավորություն չունեն իմանալու, որ կյանք լինելը կարա նշանակի նաև լինել մի բան, որը կարա ստեղծի ուրիշ բաներ ու բառեր։ Հը՞։ Սպասի։ Էս հետո ձևափոխվում ա մարդ լինելու սնոբության։ Երբեմն երջանկացնում ա։

  9. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (17.02.2021), CactuSoul (18.02.2021), Sambitbaba (17.02.2021), Արէա (17.02.2021), Գաղթական (17.02.2021), Ուլուանա (17.02.2021)

  10. #21
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ֊ Չմո չմո չմո չմո․․․․
    ֊ Հը՞․․․
    ֊ Չմո չմո չմո․․․
    ֊ Բայց ինչի՞․․․
    ֊ Վայ խաղալիքներ
    ֊ Ու՞ր ա
    ֊ Հենա նայի, շուշո՜ւտ, գնա՜, խաղալիքները․․․
    ֊ Ախր ի՞նչ խաղալիք
    ֊ Նայի ավտոները․․․ Նայի ինչ լավն են․․․
    ֊ Ձեռ ե՞ս առնում։
    ֊ Բա էս մեկը
    ֊ Ո՞րը
    ֊ Նայի մոտոները
    ֊ ․․․՞
    ֊ Հլը էս դեղինը․․․
    ֊ Հլը գինը նայի։
    ֊ Նայի ինչ սիրուն ա։ Էդքան աշխատում ես քո համար չես կարու՞մ ծախսես։
    ֊ Ախր մոտո՞։
    ֊ Ղըմմմ ղըմմմ ղըմմմ։
    ֊ (ո՞նց մինչև հիմա գլուխս չես կերել)


    https://imgur.com/cK3GLYl

  11. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (27.08.2021), Sambitbaba (21.02.2021), Աթեիստ (21.02.2021)

  12. #22
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Քայլում էի, արևոտ տեղ էի ման գալիս ու պատահաբար հայտվեցի գերեզմանոցում։ Տհաճությամբ մի քիչ պտտվեցի էլի պատահաբար հայտնի կոմպոզիտորի գերեզմանի հասա, ու վրան նամակ գտա մի հատ ճտից։ Էդ ճուտը կոմպոզիտորի ծնունդն էր շնորհավորում ու լավագույնն էր մաղթում ծննդյան հետ կապված

  13. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (27.08.2021), Freeman (01.03.2021), Sambitbaba (28.02.2021), Varzor (02.03.2021), Աթեիստ (28.02.2021), Ուլուանա (02.03.2021)

  14. #23
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ինչքա՞ն մենակ ա մարդը իրականում։ Էս հարց ա հենց, ոչ թե հուզաճկուն խոհ։ Իմ մենակությունը նորմալ ա՞, թե խեղման մաս ա։
    Ծնողի գործը երեխուն մեծացնելուց նաև նրա մասին ա, որ պատրաստի՞ երեխուն, որ երեխեն աշխարհում մենակ ա իրա էմոցիաների ու ներքին կռիվների հետ։ Թե՞ երբ ծնողը իրա գործը լավ ա անում, երեխեն չի բախվում դրանց հետ։ Թե ծնողի գործն ա, որ երեխուն էդ կռիվների հետ առերեսման գործիքներ տա, որ երեխեն քիչ թե շատ պատրաստ լինի դրանք հաղթահարելուն։ Թե՞ մարդը այ էդքան մենակ ա, որ ոտաբոբիլ ընկնում ա աշխարհ ու պետք ա գնա ջոկի։ Էս սաղ իմաստ ունի՞ ծնող լինելուց դուրս կոնտեքստում, թե զուտ ուզում եմ էլի մի բոչկա մեղք բարդեմ խեղճ մորս գլխին։

  15. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (08.03.2021), CactuSoul (27.08.2021), ivy (27.03.2021), Sambitbaba (06.03.2021), Արէա (05.03.2021), Նաիրուհի (05.03.2021), Ուլուանա (06.03.2021)

  16. #24
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Էս քանի օրը լռվել եմ նրա վրա, որ Իմանբեկը Գրեմմի վերցրեց։ 19-20 տարեկան լակոտը Ղազախստանի իրանց գյուղում երգ ա լսել, էդ երգի վրա բզբզացել ա մի քիչ, տժժալիք ա սարքել ու հիմա ես աշխարհի լրիվ ուրիշ ծերում տժժում եմ իրա ռեմիքսած երգի տակ ու մտածում, թե այ ինչի՞ Հայաստանից չի դուրս եկել տենց մի հատ 3րոպեանոց, ոչ ռազմահայրենասիրական, ոչ ապու պապու արյամբ ծծված, ոչ հայու գենին արժանի, ոչ վրեժով լի, ոչ Կոմիտասի ազգին վայել, այլ տենց ցածր արվեստոտ, բայց թեթև սրտով տժժոցի, որ մի 10000կմ-ի վրա էլ ինչ-որ խմած լակոտ մարմինը կուզի շարժել դրա տակ, ու կասի էս ո՞վ ա էս Գագոն կամ Լիլոն։

  17. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (19.05.2021), ivy (17.03.2021), John (21.03.2021), Աթեիստ (17.03.2021), Արէա (17.03.2021)

  18. #25
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Եկանք իմ տուն միասին, որտև որոշել էինք խոտ ծխել։ Դրանից առաջ որոշել էինք փսիխոդելիկ թրիփ անել, բայց էդ մնաց հետո։ Առաջին անգամ էր իմ տանը լինելու։ Քայլելուց առաջ ասեց, որ հետաքրքիր ա մարդկանց տունը տեսնելը։ Ի՞նչն ա հետաքրքիր - հարցրի։ Հետաքրքիր ա գրքեր կան թե չէ, տունը լիքն ա իրերով, թե մինիմալիստական ա, պատերին ինչ-որ բաներ կպցրած են թե չէ… էլի բաներ ուներ ասելու, բայց տագնապեցի։ Արի գնանք է։ Գնացինք։ Տանս գրքեր կան, պատերին պոստերներ։ Ինչ-որ պահի ասեց ապշած ա ինչքան քիչ բան ունեմ։ Տունս դատարկ ա։ Բայց լցված ա մտքերով, մեկ մեկ էնքան, որ տեղ չկա շարժվելու։
    Գիտեմ, ինքը շատ իրեր ունի, բայց իրա տանը շարժվել լինում ա հաստատ։
    Ձգվում եմ իրա պարզությանը։ Մտքի։ Ներսում օդ կա շնչելու։ Զարմանում եմ, որ մարդիկ աշխարհում կարան գոյատևեն նաև տենց պարզ մտքով ու ինտելեկտի մասին չի խոսքը, այլ ավելի շուտ հույզերի, բայց նաև ասելը որ էդ հույզերի պարզություն ա, էլի ազնիվ չի։ Ազնիվ ա, եթե ասեմ որ խցանված չի։ Հույզերով ու մտքերով։ Էդ խցանման մեջ ամեն նոր հույզը - ինչ ուզում ա լինի - ավելանում ա արդեն եղածի պոչից ու ծանրացնում ա։ Լրիվ աղիքների խցանման նման։ Եթե խցանված ես, ինչ-որ պահի էլ ուտել չես ուզում, սիրտդ խառնում ա, մինչև էդ բոլոր կերածներդ զզվելի են թվում ու էդ սաղ դուրս հանելուց մի բան կարող ա պատռվի։ Ու տենց, կան մարդիկ, որ խցանված չեն, ու չես իմանում որ տենց էլ ա կարելի, մինչև չես տեսնում։ Իրա մոտ հույզը առաջացավ - դուրս եկավ, միտքը առաջացավ - դուրս եկավ ու վերջ, ներսում լիքը տեղ կա նոր մտքեր ու հույզեր սարքելու։
    Էդ ներսի թեթևությանը ձգվեցի։
    Տենց… բանը… առողջ ա։
    Ծխեցինք։ Հանգիստ էր պատուհանի մոտ։ Հարևանների լույսերին էինք նայում ու ամպերի հետևում մեկումեջ թաքնվող լուսնին։ Մոտ էինք իրար մարմնով։ Կարա՞մ գրկեմ - հարցրի։ Ահա։ Գրկեցի։ Չգիտեմ ինչի հետ ես հանգիստ - ասեցի։ Հանգիստ եմ - ասեց։
    Գնաց տուն ու գրեց թե ինչը սիրեց, թե ինչ ա ուզում։ Ու վերջ իրա մոտ։
    Ինձ շաբաթներ են պետք մի օրը մարսելու համար, գուցե ավելի։

  19. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (19.05.2021), CactuSoul (27.08.2021), ivy (17.05.2021), Արէա (17.05.2021), Բարեկամ (18.05.2021), Նաիրուհի (17.05.2021), Ուլուանա (18.05.2021)

  20. #26
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Երջանկության մեջ իմ իմացած սիրո կարիքը չկա: Երբ ամեն ինչ լավ ա ինչ-որ մեկի հետ, կարիք չունես իրան '’սիրելու'’: Կարելի ա ուղղակի միասին լինել, ապրել էդ պահերը առանց մոտալուտ վերջի, առանց գցել-բռնելու, թե ինչ ա քո ապրածի անունը: Սերը մեյդան ա գալիս, երբ չկա էդ ուղղակի միասին լինելը: Սերը խտացում ա, որ ուղեղդ ծնում ա, որ պաշտպանի էն ինչ ունեք: Չկա՝ վտանգ, չկա՝ սեր: Ուզում եմ կարիք չունենամ ոչ մեկի սիրելու:

  21. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (27.08.2021), kitty (19.08.2021), Աթեիստ (23.05.2021), Արէա (22.05.2021)

  22. #27
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    2 տարի առաջ երեկ չէ առաջին օրվանից

    նամակ նրան, ում սիրում եմ

    Ես չգիտեմ քեզ ինչ առաջարկեմ։ Այսինքն վախենում եմ քեզ առաջարկել։ Ես քո կարիքները լսում եմ, երբ իրանց ձևակերպում ես, ու թող համարձակվեմ ասել, որ քո կարիքները գիտեմ։ Ու գիտեմ, որ էն ինչ ունեմ քեզ առաջարկելու, մեզ ավելի շուտ կբաժանի։ Բայց ես եզրի վրա եմ, ես վախենալու բան չունեմ, կորցնելու բան չունեմ, ու առաջարկում եմ քեզ, լսի։ Ես չգիտեմ մենք երբևէ միասին կկարենանք լինել թե չէ։ Չգիտեմ, եթե մենք միասին լինենք, մարդիկ մեզ կթողնեն ապրել, թե մեզ էնքան կատեն, որ մեզ կսատկացնեն ֆիզիկապես ու կամ բարոյապես։
    Մենք հիմա, հենց հիմա միասին չենք կարա լինենք, կամ կարանք լինենք, եթե ես իմ հուսալի կյանքի հնարավորությունը, անձնական բլա֊բլա֊բլա֊ները մի կողմ դնեմ։ Ու էդ էլ ա հնարավոր, բայց արի չքննարկենք էդ էս պահին։
    Մենք էս պահին միասին չենք կարա լինենք։ Մենք հլը երկաաաաար ժամանակ միասին չենք կարա լինենք ու շաաաատ չհերիքող ժամեր կարանք գրկենք իրար։ Ամեն անգամ իրար նորմալ չտեսած բաժանվելու ենք էլի, հազիվ սկսած ենք լինելու նորմալ շնչել, երբ էլի ճզմվելու ենք իրար կարիքից։ Մեր մարմինները իրարից զոռով ենք պոկելու, ինչ զահրումար ասես չենք զգալու գիշերները մենակ պառկած։ Ուզելու ենք մեռնենք, որտև մեր համար երջանկություն չկա, բայց համ էլ ուզում եմ հավատամ, որ չենք մեռնելու։
    Ուզում եմ չմեռնենք ու երբ անցնեն էս տարիները, միասին լինենք։ Լսի, մենք կարող ա երբեք միասին չլինենք, բայց ես կառչում եմ էդ պուճուր շանսից, ոչ որտև հիմար եմ կամ միամիտ։ Ես ուզում եմ երջանիկ լինեմ ու չեմ վախենում ձախողվելուց, երջանիկ չլինելուց չեմ վախենում, բայց նաև իմ կամքով չեմ հանձնվելու։ Ես վախ չունեմ ընկնելուց, բայց չեմ շտապում ներքև թռնել։ Ու լսի, ես չեմ սպառվում, իմ ներվերը պողպատից են։ Քո ներվերը պողպատից չեն, դու համարյա հանձնվել ես։
    Բայց լսի ֊ չէ, գրողի ծոցը։ Արի փորձենք։ Մնա կախված։ Մնա հետս։ Կարող ա անցնենք սրա միջով։ Արի եթե ջարդուխուրդ ենք լինելու, ապա մենակ որտև մեզ շպրտել են կամուրջից, ու միասին։ Ասում եմ հավատա ինձ, ես մնում եմ։ Մնա հետս։
    Ու լսի, երբ մենք վերջը միասին լինենք, հոգնելու ենք իրարից ախր։ Զզվելու ենք իրարից։ Քո ամեն բառը ներվերս սղոցելու ա, ու իմն էլ քոնը։ Չես ուզելու ինձ տեսնես, գլխիդ ես տալու, ափսոսալու ես բոլոր օրերը, որ անցկացրել ես միասին լինելուն սպասելով։ Միասին լինելու անիմաստությունից ցնդելու ես, միասին լինելու անիմաստությունից ցնդելու եմ։ Քո մարմինը սովորական ա դառնալու ինձ, իմ մարմինը սովորական ա դառնալու քեզ, ու չենք ձգվելու էլ իրար։ Իրիկունը ուզելու ես մի տեղ փախնես, իմ մոտ չգաս։
    Լսի, ես ուզում եմ հենց քեզնից զզվեմ ու քեզնից հոգնեմ։ Ուզում եմ քո՛ ամեն բառը իմանամ, ուզում եմ հենց դու՛ էնքան սովորական լինես, որ չզարմացնես։ Ու հենց դու՛ ես էն, ում էդքան զզվելուց հետո, կուզեմ չկորցնեմ ու ինչքան էլ զզվելուց լինեմ, տուն գամ քո մոտ։ Ես ուզում եմ քո՛ հետ անցնեմ դրա միջով։ Սրանից պակաս սերը չի դիմանա ախր։

  23. Գրառմանը 9 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (23.05.2021), CactuSoul (27.08.2021), ivy (22.05.2021), John (23.05.2021), kitty (19.08.2021), Աթեիստ (23.05.2021), Արէա (22.05.2021), Գաղթական (24.05.2021), Ուլուանա (24.05.2021)

  24. #28
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հասկացա, որ հեծանիվից, ու առհասարակ տրանսպորտային միջոցից իմ հաճույք ստանալը մոդելավորվել ա գազելի շոֆերներից։ Հիշեցի, որ շատ տարիներ առաջ ուղղակի գժվում էի նայելու համար, թե ոնց են մեքենա քշում, ու ամենահասանելին գազելի շոֆերներն էին։ Վարորդներ կային, որ լրիվ ձուլված էին իրանց տեխնիկային, էդ քանդված ավտոյի ամեն հըռն ու դըռը զգում էին։ Հիշում եմ վարորդներին, որ սեմուշկա էին չրթում քշելուց ու թքում դուրս։ Ու թքած սաղ աշխարհի վրա։ Կոպեկ վերցնելը, զդաչի տալը, սկոռուստ փոխելը, սկոռուստի ցնցվող գլխիկը բռնելը (որ էդ ցնցվելուց չպոկվի թռնի), սեմուշկեն բերանը դնելը, արանքում հաջողացնել-չրթելը, կոպեկը, սեմուշկեն թքելը, սկոռուստը… էս պրոցեսի օրգանիկության համար գժվում էի։ Էդ անթրաշ, անտաշ, փնթի (ոչ միշտ իհարկե) մարդիկ կյանքից հաճույք ստանալ գիտեին իրանց տեխնիկայի միջոցով, ու հիմա կյանքի ամենապարզ հաճույքներից ա մեկ-մեկ հեծանիվիս վրա ինձ մարշուտնու շոֆեր զգալը։ Մերսի ձեզ ձյաձկեք։

  25. Գրառմանը 12 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (19.06.2021), CactuSoul (27.08.2021), ivy (16.06.2021), John (16.06.2021), kitty (19.08.2021), Sambitbaba (18.06.2021), Աթեիստ (16.06.2021), Արէա (16.06.2021), Բարեկամ (16.06.2021), Գաղթական (16.06.2021), Նաիրուհի (26.06.2021), Նիկեա (31.08.2021)

  26. #29
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ինչ֊որ պահի սենց ստացվեց ֊ հանդիպեցինք կանգառում, գնացինք տուն, նստեցինք սեղանի մոտ։ Ասեց ո՞րն ա սիրածդ կենդանին։ Եսիմ որն էր։ Ասեցի քոնը՞, ասեց ալպական։ 3 նախադասություն փոխանակեցինք ալպակայի մասին, գերմանական ռեպի տակ սեքս արեցինք, գնաց տուն։ Հեշտ էր ու էժան, ոնց որ մակդոնալդսը։ Գնում ես, քո մի երկու մանեթանոց բուրգերը վերցնում, ուտում, գնում ես տուն։ Մեկ մեկ նրբահամ խորտիկի հավես չկա։

    Երկու տարուց լավ ընկերներ դառանք։

  27. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (27.08.2021), Նաիրուհի (19.08.2021), Նիկեա (31.08.2021)

  28. #30
    Մշտական անդամ
    մարդ եղած վախտ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.07.2017
    Գրառումներ
    460
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մի երջանիկ պահի սեղանիս դաշնամուր էի նվագում, երբ մեկ էլ սկսեցի մատներս սեղանից բարձացնել մյուս ձեռքի մատներով բռնած, ու հիշեցի, որ դաշանամուրիս դասատուն էր երբեմն տենց բարձացնում մատներս երբ նոր բան էի սովորում, կամ նոր էի սովորում։ Ձեռքը ինձից էր ստացվում, նվագը՝ իրանից։ Հաճելի էր երբ փոքր ձեռքդ տալիս էիր մեծին, ու մեծը քո ձեռքով ինչ֊որ սիրուն հնչյուններ էր ստանում։ Հետո ինչ֊որ պահի մի բան լավ չէի անում, մի բան էդ պուճուր դոդգլուխս չէր մտնում, ու սկսում էր մատներս ուժեղ սեղմել ստեղներին, հետո ավելի ուժեղ, երբեմն մատս հակառակ էր ծալվում, երբեմն ուղղակի խփում էր մատս ստեղնին, բայց, ոչինչ, նորմալ էր, իմ սխալն էր, ինքը մեծն էր։ Հիմա երբ մտածում եմ դրա մասին, մտածում եմ չէ, չեմ ուզում մեկը տենց մատներս ցավացնի, ոչինչ որ արդեն մեծ դոդգլուխս բան չի մտնում, ոչինչ որ թամբալ եմ։ Համաձայն չեմ, որ ինձ ցավացնելով մի բան սովորացնեն։ Ու տենց մտածում եմ մարդիկ մեծանալուց հետո էլ չեն համաձայնվում, որ իրանց ինչ֊որ բան սովորացնեն, որտև սովորացվելը նշանակում ա պետք ա մատներիդ տան, ասեն՝ դոդ ես, քթի տակ մրթմրթան, ու դու դրան արժանի ես։ Տենց երևի հասարակության հաջողվածության ինչ֊որ նշան ա էն, թե մեծահասակները ինչքանով են համաձայն, որ ինչ֊որ մեկը իրանց ինչ֊որ բան սովորացնի։

  29. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (04.09.2021), Աթեիստ (04.09.2021), Բարեկամ (06.09.2021), Ուլուանա (08.09.2021)

Էջ 2 5-ից ԱռաջինԱռաջին 12345 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •