հարավցի, 30
Բարի դեմք ուներ, մազերը ահագին թափած էին, սազում էր դեմքին, մարմնի կառուցվածքը ձգող էր։ Վերջերս պարբերաբար մտածում եմ, որ մարդու եմ փնտրում, ով նուրբ ա, բայց կարա և կոշտ լինի, ով կարա էդ անցումները կառավարի, ում կոշտը ագրեսիվ չի։ Իրան տեսա ու մտածեցի, որ ուզում եմ։
Ինչ-որ բովանդակալից բան գրեց, ճաշակով հումոր արեց առաջին նամակում։ Հարցրի` կուզի՞ հանդիպենք։ Ասեց որ զարմացած ա, ես առաջին աղջիկն եմ, ով իրան միանգամից հանդիպման ա կանչում։ Համարը տվեց, ուրիշ պլատֆորմով կապվեցինք, պայմանավորվեցինք, ասեց` շատ չի գրի։
Հետո ասեց, որ մի քիչ խառնված ա, որ առանց շփվելու հանդիպելու ենք։ Ասեցի` կարանք մի քիչ խոսենք եթե լարվում ա, մի քիչ խոսեցինք։ Ասեց լավ էր, որ խոսեցինք։ Հավանեցի, որ անհանգստությունը կիսեց։
Հանդիպեցինք, ես գրկեցի, ինքը չիմացավ ինչ անի։ Ասեց ո՞նց ա օրդ անցել, մի երկու բառով պատմեցի ոնց ա անցել, ասեցի բա քո՞նը, ասեց ախր մենք ոչ մի բան չգիտենք իրար մասին։ : )
(Ծաաաանր, շատ ծանր հարավային ակցենտ ուներ ու էդքան էլ ազատ չէր արտահայտվում։ Հազիվ էի հասկանում ինչ ա ասում։ Նախորդ երկու հարաբերություններում էլ սիրելիներս արտակարգ սիրուն էին խոսում ու հարուստ բառապաշար ունեին։ Երկրորդ ընկերուհուս հետ ամեն առօրյա չատ արվեստի գործ էր, էսթետիկ հաճույք էի ստանում ամենապարզ կոնտակտներից։ Էս տղու դեպքում էդ էսթետիկան չէր լինելու, էդ մեծ թերություն թվաց։ )
Սկսեց պատմել, ավտոմատացման ինժեներ ա մեծ ընկերությունում։ Մեծ-մեծ քայլերով տղամարդավարի քայլում, ձանձրալի բաներ էր ասում։ Մտածեցի կոշտ ա առանց նուրբի։ Մտածեցի հաջորդ անգամ հանդիպելուց առաջ կհարցնեմ ինչ գործի են, տեխնիկական մեկի չեմ հանդիպի։ Ամաչեցի էդ մտքից, լիքը նուրբ ու կոշտ տեխնիկական աշխատողներ կլինեն աշխարհում։
Անհոգ, ուրախ, եվրոպական խոսակցությամբ սկսեցինք։ Հետո էլի ասեց թե ինչքան զարմացած էր, որ իրան միանգամից հրավիրեցի դեյթի, ու որ էդ բացատրել էի նրանով, որ սերիական մարդասպանի տպավորություն չէր թողել։ Լարված էր, իմ երկար բարակ տեքստը ասեցի չատի անիմաստության մասին։ Ասեց - փաստորեն դու time management ու risk assessment-ից լավ ես, ես՝ չէ։ Ես էլ չէ։
Իսպանիայում մի քանի տարի առաջ 31 օրում 540կմ քայլել էր ինչ-որ հայտնի արահետով: Սիրում եմ տենց պատմություններ։ Ծավալվեցինք ահագին։
Առաջարկեց ինչ-որ բար գնալ։ Ես դեռ չեմ խմում։ Ինքը գարեջուր վերցրեց, ես` տոնիկ։ Բարը դատարկ էր ու մեր կողքի սեղանին մի խումբ ջահելներ էին նստած։
Խոսեցինք մեր երկրներից, քաղաքի կաֆեներից, երաժշտությունից, ֆեստիվալներից (իրա հոբբիներից էր), համերգներից, շաբաթ-կիրակիներից, տներից։ Հետո էլի թե բա` ինձ հրավիրեցիր դեյթի։ Դժվար էր անցնում էդ կետի վրայով։
Մարմնով սպառնալից չէր, հեշտ էր լարվում, էլ կոշտ չէր թվում։ Թվաց` իրան պարբերաբար պետք ա ասեմ, որ ամեն ինչ կարգին ա, լարվելու կարիք չկա։
Հետո հարցրեց - ո՞նց ես քեզ զգում, ասեցի լավ, ժպտացինք իրար, մոտեցավ, որ պաչի, լրիվ կինոյի նման։ Մատներս տարա իրա բերանին, չկպա, հետ քաշվեց, էդ պահին մտածեցի` տեսնես ինչ սկրիպտներ ա կարդացել, կամ երեւի դեյթինգի մասին վիդեոներ ա նայել, ըտեղ ասել են առաջին հանդիպմանը փորձեք պաչել : ), ջերմացա, որ երևի փնտրել ա տեսնի լավ դեյթ ոնց են լինում։
Շատ խոցվեց էդ մերժումից։ Ակնհայտ տխրեց, փոքր երեխու պես, ասեցի - you're cute: Ասեց - նորմալ ա, ես ուզեցի պաչել, դու` չէ, բան չկա։ Ասեցի - հա, չուզեցի պաչել, բայց հաճելի ես ինձ։ Կարող ա արժեր խմեի սենց դեպքերում, որ շատ չխորանայի։ Ասեց - չէ, ու՞ր ես խմում, ու ինչ-որ քուլ մեկից պատմեց, որ կես տարի էս քաղաքում էր, իրանց հետ տժժում էր ամբողջ ընթացքում, բայց մի գրամ չխմեց։
Էդ ընթացքում երբ հետ քաշված էր, ձեռքս երբեմն դնում էի բազկին ու մի պահ ձեռքին նայեցի։ Տեսածս ամենասիրուն տղամարդու ձեռքն էր։ Ասել էր` կիթառ ա նվագում ու էդ ձեռքերը կիթառի վրա պատկերացնելուց սիրտս գցեց։ Ձեռքը բռնեցի, ասեցի` սիրուն են ձեռքերդ, ասեց հա, շատ են ասում որ փափուկ են, ու իրոք` փափուկ էին։ Ինքը տենց նեղացած, քյութ, փափուկ, սիրուն ձեռքերով, ուզեցի հայտվել ուրիշ տեղ իրա հետ։
Ասեցի` կարամ պատկերացնեմ քեզ ավելի մոտ լինելը (getting intimate)։ Ասեց հը՞, հա՞, հմմմմ։ Ասեցի ո՞նց ա քեզ: Ասեց ինձ շատ լավ ա, ուրիշներին` չգիտեմ։ Ասեցի կարծում ես կարիք կա՞ ուրիշներից ճշտելու: Ասեց օրինակ ումի՞ց։ Կողքերս շատ մարդ չկար, բարմենն էր ու կողքի սեղանը։ Ասեցի օրինակ` կողքի սեղանից։ Նայեց, ասեց շատվոր են։ Ասեցի հիմա ի՞նչ, չճշտե՞նք: Մի քիչ մտածեց, ասեց ես չեմ կարա, լարվում եմ, ուզում ե՞ս դու ճշտի, ես ստեղից բալետ կանեմ, բայց չեմ կարա գամ։ Ասեցի չէ, ինձ պետք չի իրականում, դու էիր մտածում` ուրիշներին ոնց կլինի։ Ասեց բայց կգնայիր կհարցնեի՞ր։ Ասեցի է հա։ Ասեց բայց ի՞նչ կհարցնեիր։ Ասեցի - կասեի ժողովուրդ ջան, պատկերացում եմ էս տղուն ավելի մոտ լինելը, նորմալ ա՞, հո խնդիր չի ձեզ համար։ Հաստատ կզվարճանային։ Ասեց մի քանի օր առաջ մեկը բարում իրանց մոտեցավ, ինչ-որ անկապ հարց տվեց, հաստատ ավելի ուրախ կլիներ, որ էդ մեկը գար ասեր, թե ում հետ ա ուզում մոտ լինի։ Մի քիչ խնդացինք։ Հետո ասեց, ախր կգնայիր կհարցնեիր է։ Հետո թե` դու ինձ կանչում ես հանդիպման, ուզում եմ պաչեմ` մերժում ես, հետո էլ ասում ես կարայինք մոտ լինեինք։
Մտածեցի հերիք չէր լռվել էր հանդիպման կանչելու վրա, հիմա էլ լռվեց պաչելու կտորի վրա։ Ավելի աչալուրջ օրերին կասեի պետք ա՞ ինձ։
Բա վերջը գնա՞նք մի տեղ։ Խառնվեց իրար։ Հավեսն էր, զգայուն: Տունս լավ թափած էր։ Ինձ ավելի հարմար կլիներ իրա թափած տուն գնայինք, ինքը խայտառակ լիներ։ Ժամին նայեցի, իրա հասցեն ճշտեցի, նայեցի իրա տուն գնալը ինչքան կտևեր, հետո իմ տուն հասնելը ինչքան կտևեր, հավես չկար էդքան գնալ-գալու, իմ տուն գնացինք։ Սաղ ճամփին էլի թե… ոնց ինձ կանչեցիր հանդիպման, ոնց չթողեցիր պաչեմ : ) ասեցի - ինչի՞ պետք ա պաչեի է, նոր ենք իրար տեսել, զգացմունք չունեմ քո նկատմամբ… բայց իմ տուն էինք գնում։ :shrug
Հետո պահի տակ հիշեցի, որ մենստրուացիայիս վերջին օրերն ա, ասեցի ի միջի այլոց մենստրուացիայիս վերջին օրերն ա։ Ասեց հա, դե լավ, բա ինչի՞ ես ինձ ասում… ի՞նչ պիտի անենք քո տանը որ։ Ասեցի - դե չգիտեմ ինչ կանենք, կարող ա՞ մեդիտացիա անենք (էդ էլ ա ինտիմ, դուրս եկավ էդ միտքը).... ուղղակի կարող ա պատահի, որ զգանք այլ բաներ էլ ենք ուզում անել, իսկ դու կարող ա զզվող ես, ինչ իմանամ։ Ասեց չէ, արխային, մի քիչ ծանոթ եմ կանանց մարմինների… անատոմիայի՞ն։
Տանը թեյ սարքեցի մեզ։ Նստեցինք իրար կողք։ Ասեց - ախր չգիտեմ ինչ անեմ հիմա, ուզեցի պաչեմ, մերժեցիր։
Ասեցի - կներես, երևի պաչող տիպի չեմ։ Ասեց - բա ի՞նչ տիպի ես։ Դե չպաչող տիպի։ Ասեց - հա, բայց ի՞նչ ես անում եթե մեկին հավանում ես։ Լավ հարց էր։ Մտածեցի։ Ուզում եմ կպնեմ էդ մարդուն, հանվացնեմ։ Ասեց - հանվե՞ս: Չէ, էդ մարդու շորերը հանեմ եթե կարելի ա։ Ասեց բա կարա՞մ շորերդ հանեմ։ Դավայ։ Մի քիչ հանեց։ Մի քիչ նայեց։ Բա կարա՞մ ես էլ քո շորերը հանեմ։ Ասեց հա: Մի քիչ էլ ես հանեցի։ Ասեց սիրուն ա մարմինդ։ Իրա մարմինն էլ էր սիրուն։
Սկսեցինք իրար մարմնին կպնել, մատներով անցնել իրար մաշկի վրայով։ Հրաշք էր։ Փափուկ մաշկ ուներ։ 2 քմ երջանկություն։ Երաժշտություն դրեցի։ Technicolour beat-ը պատահեց։ Լույսերը պակասացրի, մի քանի մոմ վառեցի։ Մեղմություն լցվեց սենյակս։ Պաչեցի իրան։ Պառկեցինք, վայելում էինք իրար մաշկը։ Չգիտեմ ինչից էինք խոսում, բայց ինչ-որ բանից խոսում էինք, երեւի երաժշտությունից, հանգիստ էր։ Հետո ասեց էնքան լավ ա զգում իրան ու չգիտի ինչի ա ինձ ասում։ Սիրեցի, որ ասեց։ Ասեց մի քիչ վախենում ա սեքս անելուց։ Ինչի՞։ Ասեց` մտածում ա կարող ա լավ չստացվի ու չուզեմ էլ իրան հանդիպել։ Զգայուն էր արտահայտում իրա անհանգստությունը։ Ասեցի պարտադիր չի անենք, բայց կարա հանգիստ լինի, որտև նախ վստահ եմ որ հաճելի կլինի, ու ամեն դեպքում եթե ինչ-որ պահի հետո չհանդիպենք էլ հաստատ սեքսի պատճառով չի լինի։ Հարցրի իրա կյանքում ոնց ա հիմա հարաբերությունների իմաստով։ Ասեց վերջերս երկու աղջկա ա հանդիպել, իրա հետ հարաբերություն էին ուզում, բայց ինքը վստահ չէր, դրամատիկ էր եղել մի քիչ, անցավ։ Լավ էր, կլարվեի եթե ձանձրալի եղած լիներ իրա մոտ, կանհանգստանայի թե` միանգամից չկապվի։ Բա իմ մո՞տ: Մի երկու բառով ասեցի։ Ասեց հավատս չի գալիս, էսօր առաջին օրն ա հանդիպել ենք, բայց արդեն բաներից ենք խոսում, որ մարդիկ ամիսներով դեյթերից հետո են խոսում, բայց դու բացում ես կարեւոր թեմաներ, հարցնում ես, խոսում ես, չես լարում, չես հարցաքննում։ Թվում էր`ինքն իրա հետ ա խոսում։ Հաճելի էր, որ բարձրաձայն էր խոսում։
Համ էլ թե բա` բարում չթողեցիր պաչեմ… (լավ դե հասկացանք վայ : ) )
Մի տեսակ ակտիվության հավես չկար։ Ինքն էլ թե` համ ուզում եմ անենք, համ էլ նենց լավ ա սենց։ Ինձ էլ էր հավես տենց, ասեցի` տենց զգացում ունեմ մեկ-մեկ ոնց որ սեքսի մեջ բռնություն լինի։ Ասեց եթե նույնիսկ դու վերևից ե՞ս: Հա, բռնությունը ոնց որ ներթափանցման պրոցեսի մաս լինի, բայց չգիտեմ ոնց եմ զգում դրա նկատմամբ։ Մի քիչ սիրուն, բռնության պես մի բան արեցինք։ Ոնց որ մենակ լինեինք մենք երկուսս, մարդա մեր համար վայելում էինք մեր մարմինների տարուբերումը։ Կարող ա մենակ ես էի մենակ, կարող ա ինքը միասին էր։
Հետո էլի պառկած էինք հանգիստ, ոնց որ ընդմիջման դուրս եկած լինեինք։ Օդից ասեց - համ էլ թերապիայի եմ գնում արդեն մոտ մի տարի ա։ Պահի տակ անհանգիստ նայեց թե ինչ ռեակցիա կտամ դրան, հո չեմ մտածի` հոգեկան խնդիրներ ունի։ Ասեց էնքան գոհ էր, էնքան էր փոխվել իրա կյանքը, բոլորին խորհուրդ էր տալիս, էդ ոնց որ հոգեկան առողջության պարբերաբար չեքափ լիներ իրա համար։ Էլի նայեց անհանգիստ։ Մտավ աչքս։ Հիմա գնում էր ամիսը մեկ։ Ասեց սկզբի մի քանի ամիսը ամեն շաբաթ ա գնացել։ Ասեցի` ես էլ եմ գնում։ Արդեն հինգերորդ տարին ա։ Չորս տարուց ավել ամեն շաբաթ գնացել եմ։ Մեծացած աչքերով նայեց, իբր` ինչ ֆաքափ պետք ա լինես, որ 4 տարի ամեն շաբաթ գնաս թերապիայի։ Ինչ-որ բացատրություն էր ուզում լսել։ Շատ չխորոցա։
Ասեցի, որ առաջին ընկերուհիս էր էս հոգեբանիս խորհուրդ տվել տարիներ առաջ։ Ասեց հաաաա, ընկերուհիդ, զարմացավ մի քիչ։ Ասեցի երկու ընկերուհի եմ ունեցել իրականում։ Ասեց առաջին բաց բի-ն ես իմ հանդիպած։ Ասեց` ես մի ընկերուհի եմ ունեցել, փաստորեն դու ինձնից շատ ընկերուհի ես ունեցել… չեմ ուզում նույնիսկ հարցնեմ քանի ընկեր ես ունեցել։ Լուրջ հարաբերություններում ընկեր չեմ ունեցել։ Մի քիչ թեթևացավ բայց համ էլ խառնվեց… փաստորեն աղջիկներին ավելի շատ ես սիրում։ Էլի էդ խոսակցությունից ունեցա… հետո ասեց - իրականում ես համաձայն եմ էն տեսությանը, որ մաքուր հոմո կամ մաքուր հետերոներ չկան։ Ու մի երկու բառով ասեց, որ մեկ մեկ իրան տղերք պատահում են, ում մասին մտածում ա, որ շատ լավն են, բայց դժվար ինչ-որ բան ուզեր անել իրանց հետ։ : )
Ասեց - կներես, վաղը գործի եմ, էսօր կգնամ, բայց եթե ուզես էլի հանդիպենք, կուզեմ գիշերը իրար հետ անցկացնենք։ Լարվեցի էն մտքից, որ կարող ա ուզեր մնալ։ Ասեցի - իրականում իմ երկու ընկերուհիներից ու մի պատահարից զատ, գիշերը այլ մարդու հետ երբեք չեմ անցկացնել։ Լրիվ նոր կլիներ ինձ համար։ Էնքան քուլ չեմ ինչքան թվում ա:
Թվաց էդ երեկոյի ընթացքում անընդհատ ես էի իրա մասին հոգ տարել, էդ պահին ինքը իմ մասին հոգ տարավ երբ լարված էի գիշերը միասին անցկացնելու մտքից։ Ժպտաց, չապշեց, հանգստացրեց։
5.5 ժամ անցկացրինք։ Սիրուն էր։
Նաև Իսրայելը հարվածել էր Իրանին։
Մեջբերել
մարդ եղած վախտ-ի խոսքերից
Էջանիշներ