User Tag List

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 17 հատից

Թեմա: Յոհան Վոլֆգանգ ֆոն Գյոթե

  1. #1
    . Ծլնգ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2016
    Գրառումներ
    3,041
    Mentioned
    51 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)

    Յոհան Վոլֆգանգ ֆոն Գյոթե

    Լաստ-արքա

    Ո՞վ է գնում գիշերվա այս քամուն։
    Հայրն է՝ հեծյալ, տանում երեխուն։
    Որդուն, բռնած ամուր իր ձեռքով,
    Տաք է պահում գրկում ապահով։

    ― Որդի՛ս, դեմքդ ի՞նչ ահ է պատում։
    ― Հայրի՛կ, Լաստ-արքային չե՞ս տեսնում,
    Լաստենու արքային՝ թիկնոց ու թագով։
    ― Որդի՛ս, մշուշ է անցնում անտառով։

    «Մանչ իմ քաղցրիկ, արի՛ հետս գնանք,
    Սիրուն խաղեր իրար հետ խաղանք,
    Բազմերանգ ծաղիկներ են այնտեղ ամենուստ,
    Մայրս էլ կտա քեզ ոսկուց մի հագուստ։»

    ― Հայրի՛կ, հայրի՛կ, մի՞թե չես լսում,
    Թե Լաստ-արքան ի՜նչ է խոստանում։
    ― Հանգի՜ստ, հանգի՜ստ կա՛ց, իմ դու որդյա՛կ,
    Քամին է սուլում տերևների տակ։

    «Չքնաղ դու տղա, կուզե՞ս հետս գալ,
    Դստրերս ուզածդ կարող են հոգալ։
    Դստրերս շուրջպար կտան ամեն գիշեր,
    Օրոր, երգ ու պարն էլ կլինեն քնաբեր։»

    ― Հայրի՛կ, հայրի՛կ, մի՞թե չես տեսնում
    Լաստ-արքայի դստրերին այն մթում։
    ― Որդի՛ իմ, որդի՛, տեսնում եմ հստակ․
    Ուռենիներն են գորշ առկայծում անկրակ։

    «Սիրում եմ քեզ, դյութվել եմ քեզնով,
    Թե չկամենաս՝ կտանեմ ուժո՜վ։»
    ― Հայրի՛կ, հայրի՛կ, դիպչո՜ւմ է ինձ նա։
    Լաստենու արքան ինձ վնա՜ս կտա։

    Հայրը, ցնցված, սլանում է ուժգին՝
    Պինդ սեղմելով որդուն իր կրծքին,
    Բակ է հասնում տագնապած ու տանջված,
    Գրկի նրա մանուկն էլ՝ մահացած։




    Բնօրինակը․
     •
    • 
     Սեղմել՝ ցույց տալու համար



    Այս բանաստեղծությունը Ֆրանց Շուբերտը դրել է երգի, սա էլ երգի կատարումը շուբերտյան լեդերի վարպետ Դիթրիխ Ֆիշեր-Դիսկաուի կողմից։



    Erlenkönig = Erlkönig թարգմանության մասով․
     •
    • 
     Սեղմել՝ ցույց տալու համար


  2. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (18.05.2020), Jarre (18.05.2020), Ruby Rue (19.05.2020), Sambitbaba (18.05.2020), Smokie (14.07.2020), Varzor (18.05.2020)

  3. #2
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մմմ, ճիշտն ասած՝ համարյա համաձայն չեմ, որ Erlking-ը կարելի ա թարգմանել Լաստ-արքա: Չափազանց շատ բան ա արանքում կորում, նախնական իմաստը լրիվ վերանում ա: Պլյուս՝ Լաստ-արքան էն արքան ա, ով լաստ ա, ոչ թե լաստերի կամ, առավել ևս, լաստենու արքա:

    Հա, համարյա, որովհետև մի վերապահում, ամեն դեպքում, կա:

    Գերմաներեն չգիտեմ, որ կարողանամ համեմատել : Բայց, ամեն դեպքում, շնորհակալություն թարգմանելու համար․ անգլերենը ժամանակին կարդացել, տպավորվել էի:
    DIXI
    carpe noctem

  4. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (18.05.2020), Sambitbaba (20.05.2020)

  5. #3
    . Ծլնգ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2016
    Գրառումներ
    3,041
    Mentioned
    51 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մմմ, ճիշտն ասած՝ համարյա համաձայն չեմ, որ Erlking-ը կարելի ա թարգմանել Լաստ-արքա: Չափազանց շատ բան ա արանքում կորում, նախնական իմաստը լրիվ վերանում ա: Պլյուս՝ Լաստ-արքան էն արքան ա, ով լաստ ա, ոչ թե լաստերի կամ, առավել ևս, լաստենու արքա:

    Հա, համարյա, որովհետև մի վերապահում, ամեն դեպքում, կա:

    Գերմաներեն չգիտեմ, որ կարողանամ համեմատել : Բայց, ամեն դեպքում, շնորհակալություն թարգմանելու համար․ անգլերենը ժամանակին կարդացել, տպավորվել էի:
    Նախնական իմաստը ահագին վերացել էր դանիերենից գերմաներեն այդ միֆը բերելուց, Գյոթեն էլ վրից էլ ավելի էր խառնաշփոթ դարձրել։ Բայց իմ մտածելակերպը հետևայլն էր․ Գյոթեն ակնհայտ հենվում է Հերդերի գերմաներեն տառադարձության վրա, որը նույնիսկ իր ժամանակներում կարծես սխալ էր համարվում, քանի որ դանիերեն Elve(r)skud, Elle(r)konge-ի, և այլն, էլֆական ոգուն տվել էր մտացածին ծառային կերպարանք՝ օգտագործելով Erlkönig ձևը՝ ավելի պատշաճ Elbenkönig (Elbkönig) կամ թեկուզ Elfenkönig (Elfkönig) ձևի փոխարեն։ Գյոթեն էլ ավելի հեռու է գնում, բանաստեղծության մեջ ուղղակի օգտագործելով Erlenkönig ձևն էլ, կարծես թե բացատրելով Erl արմատի կիրառությունը, ինչպես նաև խաղալով մութ անտառային տեսարանների հետ նույնացման վրա։ Ու հայերեն ինչ ձևն էլ չօգտագործվեր, միևնույնն է շատ-շատ բան կորելու էր, քանի որ ազգային միֆերի վրա հիմնված գործը անհնարին է նույն ձևաչափով թարգմանել մեկ այլ լեզու՝ պահպանելով բոլոր բառային ու իմաստային նրբությունները։ Դրա պատճառով էլ որոշեցի ոչ էս կողմ ընկնել, ոչ էլ էն կողմ, այլ օգտագործել ուղիղ Գյոթեի ձևը՝ Լաստենու արքա, կրճատելով այն «Լաստ-արքայի» (լաստ բառը «լաստենի» իմաստ էլ ունի, դե ստուգաբանությամբ էլ գալիս է ընդհանուր ծառ արտահայտող արմատներից)։ Ու ինչ-որ տեղ արքայի լաստ լինելը, ի տարբերություն լաստենու արքա լինելուն, նաև նպաստում է այդ անտառա-ծառային նույնացմանը։

    Բայց դե հուսով եմ, որ թարգմանությունը բավականաչափ կհետաքրքրի, որ ցանկացողը բնօրինակն ու համապատասխան միֆերն էլ կփորփրի։ Իսկ ինձ համար ավելի կարևոր էր գործի սիմվոլիզմն ու պոլիֆոնիկ մեղեդայնությունը փոխանցելը, քանի որ ինքս ճանաչել եմ գործը հենց շուբերտյան լեդից։

    Քեզ էլ շնորհակալություն կարդալու ու մեկնաբանելու համար։

  6. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (18.05.2020), Jarre (18.05.2020), Հայկօ (19.05.2020)

  7. #4
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,013
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ինձ դուր եկավ թարգմանությունը․ ստեղծագործության շունչը լավ փոխանցում էր։ Չգիտեմ՝ հենց գերմաներենից էր թարգմանված, թե մեկ այլ թարգմանությունից, բայց բնագրին ահագին մոտ էր։

    Իմ կարծիքով, կարելի էր վերնագիրը «Էրլարքա» դնել, իսկ բանաստեղծության մեջ օգտագործված «Լաստենու արքա»-ն թողնել հենց էդպես, որը կբացեր «Էրլարքա»-յի իմաստը։
    «Լաստ-արքա»-ն իմ ականջին անբնական է հնչում ու ահագին հեռացնում է Erlkönig-ից․ գործն անճանաչելի է դառնում։
    Տեքստում էլ «Լաստ-արքա»-ները կարելի էր «Էրլարքա» դարձնել ու համակցել «Լաստենու արքա» գործածության հետ։

    Եթե գնանք ստեղծագործության պատմության հետքերով, ապա ոնց որ նշված էր նախորդ գրառման մեջ, պիտի վերադառնայինք Հերդերի «սխալ»-ին, ու հենվեինք դանիական բնագրի «Էլֆերի արքա» իմաստի վրա։
    Բայց եթե թարգմանվում է հենց Գյոթեի գործը, ապա մնում ենք "Еrl(en)könig"-ի՝ «Լաստենու արքա»-յի սահմաններում, որովհետև ինքն էդ իմաստն էր ընտրել։
    Վերջին խմբագրող՝ ivy: 18.05.2020, 14:29:

  8. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Jarre (18.05.2020), Ծլնգ (18.05.2020)

  9. #5
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ստեղ մի երկու բան էլ էն վերևում նշածս վերապահման մասին գրեմ, էլի: Էս թեման գոնե ինձ համար շատ հետաքրքիր ա:

    Էրլքինգը հենց էլֆերի արքան ա: Իսկական, ավանդական էլֆերի, ոչ թե Սանտայի օգնականների կամ Դոբբիի: Ու ինքը շատ, շատ վախենալու կերպար ա:

    Ստեղ երևի պետք ա մի քիչ խոսել էլֆերի մասին:

    Էրլքինգը անգլիական ու գերմանական բանահյուսություն մտել ա սկանդինավյան ավանդազրույցներից: Էլֆերն էլ: Նորդիկ դիցաբանության մեջ երկու հիմնական պանթեոն կա՝ Աեսիրն ու Ալֆարը: Աեսիրը դասական, «օլիմպիական» հյուսիսային աստվածներն են՝ Օդինը, Տորը, մյուսները: Սրանք ավելի շատ ասոցացվում են ուժի, իշխանության, կարգուկանոնի, նաև՝ պատերազմի հետ ու ապրում են Ասգարդում (որ բառացիորեն նշանակում ա աեսիրների կացարան): Ալֆարը ավելի երկրային, գետնին կպած աստվածություններն են ու հիմնականում ասոցացվում են պտղաբերության ու հարստության հետ, բայց և՝ քաոսի: Իրենք ապրում են Ալֆհեյմում․ սրա «ալֆ»-ը հենց մեր իմացած «էլֆ»-ն ա: Օրինակ՝ Ֆրեյրն ու իր քույր Ֆրեյան աեսիր չեն, հենց ալֆար են: Երկրի աստված Յորդն էլ ա ալֆար:

    Նորդիկ աստվածները մարդու կողմից չէին: Էն, որ իրենք ավելի հակված էին մարդկանց հետ դաշինք կնքելու, քան սառցե հսկաների, դեռ չի նշանակում, որ իրենք անվտանգ էին ու մարդկանց բարին էին կամենում: Նույն Օդինը դաժան, նենգ ու հզոր աստված ա, ով մարդկանց դիակները հաճույքով շպրտում ա իր գայլերի ու ագռավների դեմ:

    Սկանդինավյան էլֆերն ու անգլիական էլֆերը տարբեր են: Նորդիկ էլֆերն ավելի շատ նման են Թոլքինի էլֆերին: Բարձրահասակ, գերբնական չքնաղ, անմահ, վեհ ու աստվածային էակներ են: Ու, իհարկե, վտանգավոր ու հզոր: Անգլիայում, քրիստոնեության ազդեցությամբ, էլֆերը չարացան: Ամենավերևում պիտի լիներ Աստված, դրա համար էլ մնացած բոլոր աստվածությունները ցածրացան, դարձան մերժելի, չար ու վտանգավոր խավարի էակներ, ի հակասություն լույսի Աստծու: Բեովուլֆում, օրինակ, արդեն ասվում ա, որ էլֆերն ուղղակիորեն Կայենի սերունդներն են:

    (Եթե Թոլքինը էլֆերին վերցներ ոչ թե նորդիկ, այլ անգլիական բանահյուսությունից, «Մատանիների տիրակալում» դրանք օռկերի կողքին հավասար կռվելու էին մարդկանց դեմ: Կամ, ավելի շուտ, մի տեղ թաքնվեին ու օռկերին էլ, մարդկանց էլ մատների վրա խաղացնեին: Բայց դե ֆրոդոյենց հարևան վսեմ էլֆերի հիմքում հենց նորդիկ էլֆերն են: Գենդալֆի վերջին «ալֆ»-ը, օրինակ, էլի նույն էլֆն ա․ Գենդալֆ բառացիորեն նշանակում ա «կախարդական գավազանով էլֆ»):

    Մի խոսքով՝ հենց էս նոր՝ չար ու մութ էլֆերի գաղափարն էլ տարածվեց անգլիական ու գերմանական բանահյուսության մեջ: Էլֆերը երկրային աստվածներից վերածվեցին քաոտիկ ու նենգ էակների, ովքեր սիրում են մարդկանց հետ խաղալ, գայթակղել ու կործանել: Ինչ ասես՝ կարող են հետդ անել: Կարող են սպանել: Կարող են բռնաբարել: Կարող են երեխայիդ գողանալ: Կարող են տանել անտառ ու մոլորեցնել: Կարող են էնքան պարացնել, որ խելագարվես կամ մեռնես: Կարող են մի գիշեր հետդ քեֆ անել, իսկ երբ լուսանա, հասկանաս, որ քսան տարի ա անցել: Երբեմն, իհարկե, պարգևատրում էլ են, բայց էդ ավելի շուտ նման ա շատ մեծ խաղադրույքով ռուսական ռուլետկա խաղալուն: Եթե դաշտով քայլելիս գեղեցկագույն հուրի-փերի տեսնես ու հետևից գնաս, շատ ավելի հավանական ա, որ կկուրանաս ու ոտքերիդ տակի անդունդը չես նկատի, քան թե որ հետն անմոռանալի գիշեր կունենաս:

    Էլֆերը հիվանդությունների ու այլ մարմնական չարիքների հետ էլ էին ասոցացվում: Օրինակ՝ ռևմատիզմի կամ արթրիտի սուր, ծակող ցավերը կոչվում էին elfshot, որովհետև կարծում էին, որ էդ պահին թաքնված էլֆը նետահարում ա քեզ: Գերմաներեն մղձավանջը albtraum ա․ alb` էլֆ, traum` երազ: Որովհետև համարվում էր, որ երբ դու մղձավանջ ես տեսնում, էդ պահին բառացիորեն կրծքիդ էլֆ ա նստած ու քեզ քնի մեջ խեղդում ա:

    Ու քանի որ էլֆերն էդքան վտանգավոր ու արգելված էակներ էին, նույնիսկ նրանց անունը տալը հաճախ տաբու էր: Նույն կերպ, ոնց Հարրի Պոտտերենք էին խուսափում Վոլանդեմորտի անունը բարձրաձայն տալուց: Անուններն ընդհանրապես մոգական ուժ ունեն: Քո տեր Աստծու անունը իզուր մի տուր և այլն: Եթե անունը տաս, գուցե լսի: Գուցե նեղանա: Գուցե հետևիցդ գա: Իսկ դու չես ուզում, որ քո հետևից էլֆ գա: Էդ երբեք, երբեք լավ չի վերջանում: Դրա համար էլ գերադասելի ա իրենց ինչ-որ ուրիշ անուններով՝ մեղմասություններով կոչել, ասենք՝ չքնաղ ժողովուրդ՝ fair folk: Ֆեյրիներ:

    Կամ թաքնված ժողովուրդ՝ hidden folk: Նույնիսկ հին ավանդազրույց կա, որը էլֆերին՝ թաքնված ժողովրդին, կապում ա Ադամի ու Եվայի հետ: Եվան իր կեղտոտ, անլվա երեխաներին ամաչելով թաքցնում ա Աստծուց: Աստված հայտարարում ա, որ «այն, ինչ մարդը թաքցնում է Աստծուց, Աստված կթաքցնի մարդուց»: Ու թաքցնում ա էդ կեղտոտ երեխաներին՝ վերածելով ֆեյրիների կամ թաքնված ժողովրդի:

    (Հետաքրքիր ա, որ էլֆ բառի արմատն ամենայն հավանականությամբ լատինական alba-ն ա՝ սպիտակը: Սպիտակ ժողովուրդ: Սպիտակը սկանդինավիայում գեղեցկության հոմանիշ էր: Այսինքն՝ էլֆ բառն ինքնին արդեն մեղմասություն ա, բայց շատ ավելի վաղ մեղմասություն: Ու սարկաստիկ ա, թե ոնց ա սպիտակ էլֆը քրիստոնեությունից հետո դառնում մութ ու կեղտոտ արարած):

    Կարճ ասած՝ այ հենց էս վտանգավոր, մահաբեր ու քաոտիկ էլֆերի արքան էլ Էրլքինգն ա: Օրիգինալ անունը դանիերեն ա՝ Elverkonge: Մի տեղ կարդացել եմ, որ դանիական մի արխայիկ բարբառով Elverkonge-ը հնչում ա Ellerkonge կամ Ellekonge, ինչը շատ նման ա elletrae-ին՝ դանիերեն լաստենուն: Հետո սա թափանցել ա գերմաներենի, գերմաներենից էլ՝ անգլերենի մեջ: Սենց էլ Elverkonge-ը դարձել ա Erlkönig կամ Լաստենու արքա: Գուցե պատահական ա եղել, ուղղակի սխալ թարգմանություն ա: Իսկ գուցե՝ չէ, չես իմանա: Ամեն դեպքում՝ էլֆերի անունն ուղղակիորեն տալը վտանգավոր գործ էր․ գուցե եթե ոչ թե Էլֆերի արքա ասեիր, այլ դրան շատ նման ուրիշ բան՝ Լաստենու արքա, բանի տեղ չդներ, չգար: Սրա համար էլ «Լաստենու արքան» գուցե և ճիշտ ա: Հո ամեն անգամ «լաստենի» լսելիս չի՞ գալու, ստուգի: Չնայած, իհարկե, եկավ՝ եկավ: Իզուր չի, որ լաստենին կելտական ավանդույթում սուրբ ծառ ա համարվում ու միշտ ասոցացվել ա ֆեյրիների հետ:

    Հիմա Գյոթեի բալլադն ա: Հայրը հիվանդ որդուն գիշերով փորձում ա հասցնել ինչ-որ տեղ, երևի՝ հեքիմի մոտ: Որդին տենդի մեջ զառանցում ա, տեսիլքներ ունենում: Հայրը, բնականաբար, ոչինչ չի տեսնում, իսկ այ որդուն թվում ա, թե Էլֆ-արքան՝ էդ մահաբեր ու նենգ ֆեյրին, հիվանդություններ տվող ու կյանքեր կործանող էդ գերբնական խաղամոլը, փորձում ա իրեն գայթակղել ու հետը տանել: Իսկ հետը կարող ա տանել միայն մի տեղ՝ էն աշխարհ: Որդին մահամերձ ա, հայրը շտապում ա, չի հասցնում, անձամբ էլֆերի արքան ա որդու վրա աչք դրել, խեղճ հայրն անզոր ա, որդու մոտ արդեն դաժան հոգեվարք ա սկսվում՝ «թե չկամենաս, կտանեմ ուժով», ու որդին մեռնում ա հոր ձեռքերի մեջ: Էլֆ-արքան տիրանում ա իր զոհին: Սովորական պատություն Գրիմ եղբայրների մութ ու վախենալու աշխարհում, երբ երեխայի մահը սովորական բան էր, պատճառն էլ՝ ոչ թե վիրուսներն ու վատ սնունդը, այլ գերբնական ուժերը:

    «Էլֆ-արքա» կարդալիս էս բոլորը շատ սիրուն գալիս, տեղն ա ընկնում: «Լաստ-արքա» կարդալիս՝ էնքան էլ չէ:
    Վերջին խմբագրող՝ Հայկօ: 19.05.2020, 01:20:
    DIXI
    carpe noctem

  10. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Jarre (20.05.2020), LisBeth (19.05.2020), Sambitbaba (20.05.2020), Բարեկամ (20.05.2020), Գաղթական (20.05.2020), Ծլնգ (19.05.2020), Վիշապ (19.05.2020), Տրիբուն (20.05.2020)

  11. #6
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ծլնգի չափածոն օքեյ էր, բայց Հայկօյի արձակը ինձ ավելի դուր եկավ
    Si vis pacem, para bellum

  12. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ծլնգ (19.05.2020)

  13. #7
    Պատվավոր անդամ
    LisBeth-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.11.2012
    Գրառումներ
    2,446
    Mentioned
    22 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հայկ, էս ամենը շատ հետաքրիր ա որ ասում ես, ապրես։ Ոնց որ Իգդրասիլից ինն օր գլխուխն ի վայր կախված լինես, հետո էլ իններորդ օրը գլխուխնիվայր էլ ընկած Բայց վերջին տողիդ հետ համաձայն չեմ։ Ինձ ավելի շատ Այվիի առաջարկած տարբերակն ա դուր գալիս, որ հենց Էրլարքա էլ կարելի ա թողնել։
    SWTS

  14. #8
    . Ծլնգ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2016
    Գրառումներ
    3,041
    Mentioned
    51 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ստեղ մի երկու բան էլ էն վերևում նշածս վերապահման մասին գրեմ, էլի: Էս թեման գոնե ինձ համար շատ հետաքրքիր ա:

    Էրլքինգը հենց էլֆերի արքան ա: Իսկական, ավանդական էլֆերի, ոչ թե Սանտայի օգնականների կամ Դոբբիի: Ու ինքը շատ, շատ վախենալու կերպար ա:
     •
    • 
     Սեղմել՝ ցույց տալու համար


    «Էլֆ-արքա» կարդալիս էս բոլորը շատ սիրուն գալիս, տեղն ա ընկնում: «Լաստ-արքա» կարդալիս՝ էնքան էլ չէ:
    Թե ընթերցողից սպասում ենք այս բոլորը իմանա, որ ամենը գա իր սիրուն տեղն ընկնի, վայթե տարբերություն չի անի, Էլֆ-արքա լինի, Էրլարքա, թե Լաստ-արքա։

    Ընդհանուր, հետդ համաձայն կլինեի, եթե այս գործի մեջ տեսնեի միայն հերթական էլֆական դրվագ, իմաստն էլ լիներ ֆենթըզի ոճի պատումը։ Բայց ինձ համար բուն միֆերն էլ ոչ միայն սիրուն հեքիաթներ են, այլ անհասկանալի երևույթներին պատճառա-հետևանքային հիմք ստեղծելու նպատակով կերտված ժողովրդական ասույթներ։ Այդ նույն մղձավանջին էլֆական սկզբնապատճառ տալն էլ է կարծում եմ այս շարքից։ Ու նաև տրամաբանական է դառնում, որ այլ հիմնական հավատքի համակարգի գոյացման հետ մեկտեղ հին միթերն ու ասույթները մղվեն մութ ուժերի տիրույթ․ ամեն լավը քրիստոնեական հավատքին էր հետևություն, իսկ դժբախտ պատահածների ու քրիստոնեական մեղքի հետևում կանգնած էին հին դիցաբանության հերոսները։ Ու ինչքան մեծ դրդումով է նոր հավատքի համակարգը ներմուծվում, այնքան ավելի չարն են դառնում հները։

    Բայց (համեմատական) արդի շարահյուսության մեջ հին միֆերի կիրառությունը շատ ու շատ դեպքերում ունի սիմվոլիկ նշանակություն էլ։ Ասենք հոր կողմից ոգիներին չտեսնելու մեջ դու դիցաբանական պատճառաբանություն ես տեսնում, իսկ ես՝ մանկական ու հասուն հայացքների համեմատություն, Էրլքինգի մեջ չար էլֆ պապիկ ես տեսնում, իսկ ես՝ գայթակղությունների կենտրոնացված մարմնացում, և այլն, և այլն․․․ ու թե թարգմանիչն ուզում է գործի սիմվոլիզմը փոխանցի, մանավանդ երբ նպատակային ընթերցողը այլազգի դիցաբանական նրբություններին ծանոթ չէ, մեծապես տարբերություն չկա սիմվոլիկ կերպարն էլֆ է, թե ծառ։ Ես նաև հակված եմ կարծել, որ Գյոթեի համար կարևոր էր այդ կերպարին բնության մեջ արմատացած մարմնացում տալը, ինչպես նաև Լաստենու սիմվոլիզմի վրա հենվելը՝ թե որպես դիմացկունության նշան, և թե որպես կենսարարության աղբյուր (tree of life)։ Սրա պատճառով հեռու եմ մնացել էլֆական ասոցիացիաներով բեղուն Էլֆ-արքա-յից, որոնք կարծում եմ շեղում են գործի սիմվոլիզմի մեջ ներթափանցելուց, ինչը հավանական է Գոյթեի մոտեցումն էլ է եղել։ Միգուցե Էրլարքա-ն ավելի բնագրին հավատարիմ տարբերակը կլիներ, բայց Գյոթեն ունի Erl <- Erlen իմաստավորելու հնարավորությունը, ինչը հայերեն թարգմանության մեջ անհնարին կլիներ, ու Էրլարքան հաջորդ տողում Լաստենու արքա դառնալը իմ աչքին կոտրում է բանաստեղծության հոսքը․․․ ու դե ինքն «Էրլարքա» -ն հայերենում լեզու կոտրող է։

    Ամեն դեպքում հետաքրքիր էր տարբերվող հայացքներ տեսնելը, ու ուրախ եմ, որ գործը այսպիսի քննարկման առիթ տվեց։

  15. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    LisBeth (19.05.2020)

  16. #9
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ծլնգ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Թե ընթերցողից սպասում ենք այս բոլորը իմանա, որ ամենը գա իր սիրուն տեղն ընկնի, վայթե տարբերություն չի անի, Էլֆ-արքա լինի, Էրլարքա, թե Լաստ-արքա։

    Ընդհանուր, հետդ համաձայն կլինեի, եթե այս գործի մեջ տեսնեի միայն հերթական էլֆական դրվագ, իմաստն էլ լիներ ֆենթըզի ոճի պատումը։ Բայց ինձ համար բուն միֆերն էլ ոչ միայն սիրուն հեքիաթներ են, այլ անհասկանալի երևույթներին պատճառա-հետևանքային հիմք ստեղծելու նպատակով կերտված ժողովրդական ասույթներ։ Այդ նույն մղձավանջին էլֆական սկզբնապատճառ տալն էլ է կարծում եմ այս շարքից։ Ու նաև տրամաբանական է դառնում, որ այլ հիմնական հավատքի համակարգի գոյացման հետ մեկտեղ հին միթերն ու ասույթները մղվեն մութ ուժերի տիրույթ․ ամեն լավը քրիստոնեական հավատքին էր հետևություն, իսկ դժբախտ պատահածների ու քրիստոնեական մեղքի հետևում կանգնած էին հին դիցաբանության հերոսները։ Ու ինչքան մեծ դրդումով է նոր հավատքի համակարգը ներմուծվում, այնքան ավելի չարն են դառնում հները։

    Բայց (համեմատական) արդի շարահյուսության մեջ հին միֆերի կիրառությունը շատ ու շատ դեպքերում ունի սիմվոլիկ նշանակություն էլ։ Ասենք հոր կողմից ոգիներին չտեսնելու մեջ դու դիցաբանական պատճառաբանություն ես տեսնում, իսկ ես՝ մանկական ու հասուն հայացքների համեմատություն, Էրլքինգի մեջ չար էլֆ պապիկ ես տեսնում, իսկ ես՝ գայթակղությունների կենտրոնացված մարմնացում, և այլն, և այլն․․․ ու թե թարգմանիչն ուզում է գործի սիմվոլիզմը փոխանցի, մանավանդ երբ նպատակային ընթերցողը այլազգի դիցաբանական նրբություններին ծանոթ չէ, մեծապես տարբերություն չկա սիմվոլիկ կերպարն էլֆ է, թե ծառ։ Ես նաև հակված եմ կարծել, որ Գյոթեի համար կարևոր էր այդ կերպարին բնության մեջ արմատացած մարմնացում տալը, ինչպես նաև Լաստենու սիմվոլիզմի վրա հենվելը՝ թե որպես դիմացկունության նշան, և թե որպես կենսարարության աղբյուր (tree of life)։ Սրա պատճառով հեռու եմ մնացել էլֆական ասոցիացիաներով բեղուն Էլֆ-արքա-յից, որոնք կարծում եմ շեղում են գործի սիմվոլիզմի մեջ ներթափանցելուց, ինչը հավանական է Գոյթեի մոտեցումն էլ է եղել։ Միգուցե Էրլարքա-ն ավելի բնագրին հավատարիմ տարբերակը կլիներ, բայց Գյոթեն ունի Erl <- Erlen իմաստավորելու հնարավորությունը, ինչը հայերեն թարգմանության մեջ անհնարին կլիներ, ու Էրլարքան հաջորդ տողում Լաստենու արքա դառնալը իմ աչքին կոտրում է բանաստեղծության հոսքը․․․ ու դե ինքն «Էրլարքա» -ն հայերենում լեզու կոտրող է։

    Ամեն դեպքում հետաքրքիր էր տարբերվող հայացքներ տեսնելը, ու ուրախ եմ, որ գործը այսպիսի քննարկման առիթ տվեց։
    Եթե գծիկը հանես լինի լաստարքա, որովհետև գծիկը մի տեսակ հավասարության նշան ոնց որ դնի երկու բաղադրիչների միջև: Ես սկանդինավյան միֆոլոգիայից առանձնապես տեղյակ չեմ, ոչ էլ հետաքրքրված, բայց լաստարքան ու լաստ-արքան լրիվ տարբեր են իմ ականջին հնչում: Չնայած համոզված եմ դու քո բացատրությունը կունենաս թե խի ես էդ տարբերակը ընտրել: Ասենք երկար-բարակ նշանակում ա համ երկար ա համ բարակ, իսկ բարձրահասակ նշանակում ա, որ հասակը երկար ա, ծովակալ, փոխարքա, ինչու ոչ` լաստարքա:

  17. #10
    . Ծլնգ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2016
    Գրառումներ
    3,041
    Mentioned
    51 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Մեջբերում Շինարար-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Եթե գծիկը հանես լինի լաստարքա, որովհետև գծիկը մի տեսակ հավասարության նշան ոնց որ դնի երկու բաղադրիչների միջև: Ես սկանդինավյան միֆոլոգիայից առանձնապես տեղյակ չեմ, ոչ էլ հետաքրքրված, բայց լաստարքան ու լաստ-արքան լրիվ տարբեր են իմ ականջին հնչում: Չնայած համոզված եմ դու քո բացատրությունը կունենաս թե խի ես էդ տարբերակը ընտրել: Ասենք երկար-բարակ նշանակում ա համ երկար ա համ բարակ, իսկ բարձրահասակ նշանակում ա, որ հասակը երկար ա, ծովակալ, փոխարքա, ինչու ոչ` լաստարքա:
    չունեմ բացատրություն․․․ հա, Լաստարքան ավելի տեղին կլիներ։

  18. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Շինարար (20.05.2020)

  19. #11
    Պատվավոր անդամ
    LisBeth-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.11.2012
    Գրառումներ
    2,446
    Mentioned
    22 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Շինարար-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Եթե գծիկը հանես լինի լաստարքա, որովհետև գծիկը մի տեսակ հավասարության նշան ոնց որ դնի երկու բաղադրիչների միջև: Ես սկանդինավյան միֆոլոգիայից առանձնապես տեղյակ չեմ, ոչ էլ հետաքրքրված, բայց լաստարքան ու լաստ-արքան լրիվ տարբեր են իմ ականջին հնչում: Չնայած համոզված եմ դու քո բացատրությունը կունենաս թե խի ես էդ տարբերակը ընտրել: Ասենք երկար-բարակ նշանակում ա համ երկար ա համ բարակ, իսկ բարձրահասակ նշանակում ա, որ հասակը երկար ա, ծովակալ, փոխարքա, ինչու ոչ` լաստարքա:
    Շին, իմ ականջին էլ չի հնչում լաստ-արքան, բայց ես մտածում եմ, որ խնդիրը ոչ թե գծիկի, այլ բառի մեջ ա։ Լաստ բառի լայն կիրառական իմաստը ձևավորել ա կոնկրետ ասոցացիա ու կարդալուց տենց էլ ընկալվում ա, ակամա։ Ոնց որ վերցնես գրես Հուշ-արքա ու ասես, որ հուշը նույն իմաստն ունի ինչ լաստենին։

    Իսկ Էլֆ-արքան չի բռնում բնօրինակի հետ, ինչքան էլ միֆոլոգիայից քաջատեղյակ լինես, հիմա Գյոթեն Էրլ ա գրել։ Ու եթե բավական ճկուն լեզու ունես, հեչ էլ չես կոտրի
    SWTS

  20. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Շինարար (20.05.2020)

  21. #12
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում LisBeth-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Շին, իմ ականջին էլ չի հնչում լաստ-արքան, բայց ես մտածում եմ, որ խնդիրը ոչ թե գծիկի, այլ բառի մեջ ա։ Լաստ բառի լայն կիրառական իմաստը ձևավորել ա կոնկրետ ասոցացիա ու կարդալուց տենց էլ ընկալվում ա, ակամա։ Ոնց որ վերցնես գրես Հուշ-արքա ու ասես, որ հուշը նույն իմաստն ունի ինչ լաստենին։

    Իսկ Էլֆ-արքան չի բռնում բնօրինակի հետ, ինչքան էլ միֆոլոգիայից քաջատեղյակ լինես, հիմա Գյոթեն Էրլ ա գրել։ Ու եթե բավական ճկուն լեզու ունես, հեչ էլ չես կոտրի
    Գուցե շատ պրիմիտիվ եմ մտածում, բայց զուտ արտասանության տեսանկյունից եթե նայես՝ Լաստ-Արքան արտասանում ես լաստ-ար-քա, իսկ Լաստարքան՝ լաս-տար-քա, մանրուք ա, բայց իմ ականջին ավելի հայերեն ա հնչում: Նույնը Հուշ-Արքայի դեպքւմ, պլյուս որ հասկացվում ա, որ Արքան հուշ ա, իսկ եթե ասես հուշարքա, կարա արքան հուշ լինի, կարա հուշերի: Լաստարքան՝ անկախ լաստի ընկալումից կարա լրիվ ընկալելի լինի, որպես Լաստենու արքան, մանավանդ եթե տեքստում հստակեցվում ա: Լաստենու Արքան էլ չնայած սիրուն ա հնչում, չնայած սկի չգիտեի լաստենին որն ա, մինչև չգուգլեցի: Բայց ասեմ, ընդամենը իմաստասիրում եմ,ոչինչ չեմ պնդում, որովհետև ինչից տեղյակ չեմ, տեղյակ չեմ, Գյոթեից մեկ Թումանյանի Փոքրիկ տղան գիտեմ մեկ էլ Մեա Կուլպայի քաղաքում կանգնած քֆուրը

  22. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    LisBeth (20.05.2020), Sambitbaba (20.05.2020)

  23. #13
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Էրլարքան լրիվ ընդունելի տարբերակ ա, մի կռվեք :
    DIXI
    carpe noctem

  24. #14
    Պատվավոր անդամ
    LisBeth-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.11.2012
    Գրառումներ
    2,446
    Mentioned
    22 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Էրլարքան լրիվ ընդունելի տարբերակ ա, մի կռվեք :
    Չենք կռվում, քննարկում ենք և ի վերջո մենք չենք որոշողը
    SWTS

  25. #15
    Կեցցե թագավորը Varzor-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.03.2009
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ, ՀՀ ք. Երևան
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    7,497
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    ...Օրինակ՝ Ֆրեյրն ու իր քույր Ֆրեյան աեսիր չեն, հենց ալֆար են: Երկրի աստված Յորդն էլ ա ալֆար:...
    Շատ լավն էր, բայց մեջբերածս հատվածը վերանայի՝ էդքան էլ տենց չի։ Նշվածները Վան(վանիր) են, որոնք մեծամասամբ ապրել են Վանահեյմում, բայց նրանից մի քանիսը Ասգարդում և նաև Ալֆհեյմում։

    Ի դեպ, չար՝ սև կամ մութ էլֆերի գաղափարը, եթե սկանդինավյան ծագումով նայենք, ապա միախառնություն է մութ Էլվերի (դյոքալֆար), սև էլֆերի (սվարթալֆար) և միգուցե նաև թզուկների (դվերգ)։
    Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •